vrijdag 29 december 2017

Verwend.

De woensdag voor Kerstmis had ik een kleine operatie aan mijn rechter pols ( carpaal tunnel syndroom ). Aangezien ik rechts ben kon ik de eerste dagen niet echt veel doen met de arm in een mitella. Met links kun je ook wel veel maar de voorbereiding van het Kerstdiner voor tien personen is toch weer een ander verhaal. Maar daar hoefde ik me geen zorgen over te maken want er werd meteen al gezegd door onze kinderen met aanhang "dat gaan wij doen". Het zou deze keer bij onze dochter in huis gebeuren. Dochter en schoonzoon zorgden voor de soep en het hoofdgerecht en bakten nog een lekkere appel/noten cake voor bij de koffie, schoondochter en zoon maakten het voorgerecht en de tiramisu. Wij zorgden voor de kaasplank en de wijnen. Heerlijk was het, lief ook. We hebben er met volle teugen van genoten.


zondag 24 december 2017

Bolletjes van glas.

Al jaren lagen ze hier in een bak, 25 glazen bolletjes met een tuitje. Ze komen uit een kerststuk dat onze dochter lang geleden had gemaakt op een workshop. Bij het opruimen wou ze die wegdoen of kun jij er nog wat mee mam wordt er dan meestal gevraagd.
Elk jaar proberen we iets anders als Kerstboom. Zo hadden we er al eens een van SNOEIHOUT, van afgedankte oude JALOEZIEËN, van een niet meer gebruikt M.D.F.WERKBLAD  maar soms ook hebben we een echte boom maar dan wel met ZELFGEMAAKTE dingen erin.
Deze keer wou ik een Kersttafel met daarop een niet zo'n héél grote boom natuurlijk maar wel een echte. Het "thema" werd glas.
De glazen bolletjes/flesjes of hoe je ze ook noemt, hangen in de boom en op de tafel verzamelde ik wat glaswerk ( vazen, stolpen, windlicht, bonbonnière ). Daarin plaatste ik, door manlief op mijn verzoek in zwart wit afgedrukte familiefoto's.
In de grote stolp en het windlicht liggen witte en grijze harten en tussendoor staan nog wat waxine lichthouders van grijs glas.
Ik vond nog een punt van melkglas, waarvan de houder waar hij in heeft gehangen is gesneuveld. Het was een vaas maar nu, op zijn kop gezet met een lichtsnoer erin, doet hij dienst als glazen boompje ( in mijn beleving dan hè ).
Zo hebben we toch weer wat nieuws gecreëerd van spullen die er al waren, op het boompje na dan.
En weet je wat ik nu zo leuk vind, in de bollen/flesjes zitten nu kleine opgerolde briefjes met goede wensen. Een idee van onze kleindochter.
Zij komt binnen, overziet het tafereel en gaat aan de slag. Even later ligt er een stapeltje kaartjes en staat er een bordje onder de boom met de tekst : Hier onder kunt u een kaartje pakken en er een wens op schrijven en dan in de Kerstboom hangen. Dank u wel.

maandag 18 december 2017

Kerstpost.

De laatste kerstkaarten zijn vandaag gepost. Een gedeelte waren gekochte kaarten, maar zoals elk jaar kan ik het niet laten om zelf iets te knippen en te plakken. Zo zijn er weer heel wat knopen opgeruimd evenals stukken inpakpapier, bewaarde bladzijden uit tijdschriften, reclame tasjes, en verpakkingsmateriaal aangevuld met blaadjes nieuw gekocht ( dat dan weer wel ) hobbykarton. Kortom, ik was weer enkele uren van de straat.

zondag 26 november 2017

Koko en Spriet.

Mijn fietsvriendin, voor een paar keer per jaar, heeft altijd in het onderwijs gezeten en tijdens een periode dat ze werkte met kleuters, speelden twee konijnen als handpop een belangrijke rol. De konijnen kwamen na een spannende achtervolging in de klas terecht en beleefden 's-nachts spannende avonturen. Ze vertellen hun belevenissen 's-morgens tijden het kringgesprek aan de kinderen. De kinderen vertellen hun belevenissen aan de konijnen en zo ontstonden er leuke verhalen. Nu heeft ze de verhalen opgeschreven en is het een heel leuk boek geworden. Een meisje, dat ze heeft leren kennen als leerling in het Voortgezet Onderwijs, heeft de prachtige tekeningen gemaakt en degene die de vormgeving van dit boek deed kon zich de konijnen nog herinneren uit haar kleuterperiode. Is dat niet geweldig, ik vind van wel. Ellen ik heb genoten van je boek en nu is het bij mijn nichtje om, zoals jij als opdracht er in had geschreven, voor te lezen aan haar twee kinderen, in hun nieuwe huis ( en de tipitent )

zondag 19 november 2017

GLOW.

Ik roep al jaren "daar wil ik eens naar toe", maar voordat je het weet is de week weer voorbij. Afgelopen vrijdag avond is het er dan toch van gekomen. We namen de trein naar Eindhoven, lekker makkelijk want de route lag direct buiten het Centraal station. We hebben heel de route gelopen en er was zoveel te zien en te beleven dat je eigenlijk aan een avond niet genoeg hebt. Deze twee vond ik  geweldig. de kerk om naar te kijken en de boom, ook om te kijken maar, door het bewegende licht en de muziek, was het fascinerend.
WINDOWS, de Catharinakerk staat centraal in dit werk en speelt de hoofdrol in de projectie.
Uitsneden van Bijbelse raamafbeeldingen worden in een collage weergegeven, afbeeldingen waarop veel te ontdekken is. Hoe langer je kijkt hoe meer je ontdekt. Het is een project van de Duitse lichtkunstenaar Daniel Margraf.
-ROOT, Gijs van Bon ontwierp dit kunstwerk dat techniek en natuur samensmelt. Lasers betekenen de boom met punten, lijnen en vormen. Door met lasers op bepaalde plekken punten te creëren, zogenaamde knooppunten, ontstaat er een netwerk tussen elementen. De knooppunten worden met elkaar verbonden door een lichtspel dat over de takken loopt. De installatie toont circulair zes mogelijke beeldende fases. Elke cyclus duurt een paar minuten. Geen enkele cyclus is hetzelfde. De fases worden steeds opnieuw geconstrueerd, de lasers kiezen andere paden, vormen en geluiden. Elke cyclus die elke fase doorloopt is daardoor verschillend van de andere, in verschijningsvorm, geluid en dynamiek. ( bron: Glow.)

woensdag 15 november 2017

Jaagpad.

We fietsten dus in België en daar maak ik nog maar eens een blogje over. We reden langs HET KANAAL BOCHOLT-HERENTALS en dat is echt zo mooi. Heerlijk rustig, mooie kleuren in deze tijd van het jaar en wat te denken van zo'n vriendelijke tekst op het PAD. Een jaagpad is een pad langs een kanaal of rivier dat werd gebruikt om schepen vooruit te trekken. Dit wordt jagen genoemd en werd gedaan bij ongunstige wind en tegenstroom. Gewoonlijk door een paard met begeleider, maar soms met mankracht. Voor grote schepen gebruikten men natuurlijk meerdere paarden. We reden wel vaker over zo'n pad, ook in Frankrijk, en het is er altijd goed toeven. Leuk dat men daar nu kan recreëren evenals op de paden die aangelegd worden op oude spoorlijnen, ook zo'n goed idee. Nou ik denk wel dat we er nog eens terug gaan, misschien in een ander seizoen.

vrijdag 10 november 2017

7000 km.

Het is inmiddels al bijna een maand geleden dat we de 7000 km in dit jaar zijn overschreden. De lunch waarop we onszelf dan trakteren gebruikten we deze keer in Belgie, om precies te zijn in Lommel. Het was in de herfstvakantie en onze schoonzoon was met de kinderen een midweek op een camping in Bergeyk. Onze dochter had geen vrije dagen meer, behalve haar wekelijkse woensdag, dus we boden aan om haar die dag daar naar toe te brengen zodat ze lekker met man en kinderen de dag kon doorbrengen. Wij namen onze fietsen mee, hadden een route uitgezet en zouden haar 's-avonds weer ophalen. De route die we fietsten was schitterend evenals het weer die dag. Trouwens, heel de herfstvakantie is het prachtig weer geweest. We reden door bossen, langs twee kanalen en door een mooi aangelegd windmolenpark. Wat onze lunch betrof viel het wat tegen, er was weinig keus, omelet met kaas of tomaat of ham of champignons, het was allemaal of of. We hebben toen ieder een andere omelet besteld, die doorgesneden dus hadden we toch omelet kaas/tomaat. We zijn gewend dat het meestal ook heel mooi op je bord ligt, soms ware kunstwerkjes maar dat was er nu niet bij. Moet er wel bij vermelden dat het goed smaakte en de madam was vriendelijk.
Terug op de camping werden we getrakteerd op een lekkere barbeque.
Leuk dagje Belgie was het tòch wel met Lommel win(d)t en Lommel(let) zal ik maar zeggen.

vrijdag 3 november 2017

Oud lood.

We hebben nog wat oud lood in de garage liggen ( afval ), ik had nog een lege bloembak en een zak gedroogde Tillandsia lag er nog in de kast van vorig jaar Kerst. Voeg daarbij de rozenbottels die ik tijdens het snoeien in de tuin van zoon en schoondochter had verzameld ( zonde om weg te gooien en als ik wat wil hebben mag ik het meenemen ) en je kunt aan de slag om een herfststukje te fabriceren. Het kleine bakje op de voorgrond heeft manlief voor mij gevouwen van het oude lood. We hebben het gisteren ( Allerzielen ) naar de begraafplaats gebracht en bij de urn van zijn zus gezet. Zij was dol op herfststukjes. Het was steeds een probleem om wat te vinden om in de urnen nis te zetten want er is maar een randje van 7 cm diep. Probleem opgelost, want dit is precies de maat nu.

woensdag 1 november 2017

Leuke plekjes.

Zoals altijd is fietsen met Ellen heel leuk. Zij weet altijd leuke plekjes om even af te stappen en wat te bekijken. Niet iets spectaculairs ( of eigenlijk toch wel ) maar meestal wel iets in de natuur wat ik nog niet eerder zag. We gingen op pad en er scheen een wazige zon die, zoals we dachten ( en hoopten ) zo wel door zou breken. Hij had een aparte kleur, de lucht was wel lichter dan op de foto, maar we vonden alletwee dat het er vreemd uitzag en het bleef zo heel de dag. Op het journaal 's-avonds werd verteld dat het te maken had met woestijnzand en de bosbranden in Portugal ( dit was op 17 oktober maar vanwege de p.c problemen kan ik dit nu pas posten )
Maar nu wat Ellen me liet zien. we stopten in het plaatsje Eerde bij een tuin,  er was een grote waterplas, heel veel wilde planten, een mooie vlindertuin en een oeverzwaluwwal. Als Ellen me er niet op had gewezen dan was ik er zo aan voorbij gelopen. Er zaten her en der gaatjes in de wand ( waar de zwaluwen nestelen ) , niet zo heel veel maar ik vond het toch leuk om te zien. Ze vertelde dat er in recreatiegebied HEMELRIJK ( waar we, man en ik, vaak langs fietsen ) ook zo'n wal is dus daar zullen we nog  maar eens een kijkje gaan nemen.
We kwamen ook langs een hop veld, dat er nu wat kaal bij lag omdat de oogst al binnen was, maar het zal wel mooi zijn geweest toen alle bellen er aan hingen. Moet ik dus ook nog eens terug. Verder hebben we lekker bijgekletst, heerlijk geluncht en besloten om in het voorjaar weer een nieuw tochtje te maken.
N.B: ik zag dat de tekst op het bord moeilijk te lezen is dus hier tik ik hem even uit.
HOPBELLEN, zo worden de inwoners van Schijndel genoemd. De hopteelt was nagenoeg verdwenen maar sinds kort weer nieuw leven ingeblazen.

ODE AAN DE HUMULUS LUPULUS>

Er is weer hoop op hop in het Wijbosch-
broek waar hopman Martien mest en dieft
en plukt, 't Vurste Puthorstje heet zijn werk-
veld. Staken tillen bellen naar de lucht.

Hop, hop, schiet op ! was Schijndels bede
in een ver verleden toen Sint Rochus nog
de pest te lijf ging, met zijn zegen ook de
streken van de hopduvel te weren zocht.

Nu stuurt een lieve heer zijn beestjes eropaf
want kwetsbaar blijven ranken van een plant
die almaar met de zon mee naar de hemel wil
maar naast de rooie spin veel last van luis heeft.

Als in de herfst de oogst gevierd wordt
- hopfalderiere, hopfaldera - kun je zelf
als rank tot boven in een hemelhoge staak
wie trekt er aan de bel, wie duvelt naar omlaag ?

O. Schijndelnaar, behoud de vrucht waarnaar
je bent vernoemd want ze verlicht het ongemak
van lijf en geest, en mocht je naar het leven
dorsten, grijp dan naar de hop, Servattumus !

Victor Vroomkoning.


zondag 29 oktober 2017

Nacht van de nacht.

Vanwege de NACHT VAN DE NACHT ( aandacht voor lichtvervuiling en energiebesparing op verlichting ) heb ik deze pompoen gesneden. Jaren geleden heb ik dat op het blog van VLIJTIG gezien. Zij maakte het voor Halloween, dus mocht je vannacht ergens anders mee bezig zijn geweest ( bijv. alle klokken verzetten :-)) dan kun je nog in de herkansing. Erg leuk om te doen, rustgevend ook. Ik heb het sterrenbeeld van C. uitgesneden, opgezocht op internet, en ik gebruikte mijn snijgereedschap van het stempel.maken.

donderdag 26 oktober 2017

Vakantie herinnering.

Haha, weer een blogje. Het probleem is dat we moeilijk foto's kunnen importeren op dit moment. Op de een of andere manier wordt er iets geblokkeerd maar hoera nu lukte het even. De foto van de vijgen stond al in het bestand en de linker is van afgelopen zondag. Een heerlijke herfstdag dus tijd om het potje vijgen/peren jam, dat we kregen toen we afscheid namen op camping Mas Cauvy deze zomer, te openen.. Heerlijk hoor op net gebakken brood. De verse vijgen had ik al gegeten op de camping, je kon het met een mes zo uit de schil halen en op je brood smeren. Naast de afwasplek stond ook een vijgenboom en toen ik daar bezig was raakte ik in gesprek met een broer en zus. Zij vroeg aan mij wat de naam was van de vruchten en of je die kon eten. Nou en of. De jongen klom meteen in de boom en vroeg of ik er ook wat wou hebben. Of zij ze op hebben gegeten weet ik niet want ze namen ze mee naar de tent om ook hun vader en moeder te laten proeven. Wat ik wel weet is dat ik er van heb genoten. Moest ook maar eens zo'n boompje gaan zetten !!! 

zondag 22 oktober 2017

Gevulde pompoen.

Nee geen recept, ik heb hem op een andere manier gevuld. Tijdens het fietsen zocht ik langs de kant van de weg naar materiaal om te kunnen gebruiken en er is nog genoeg te vinden. Degene met een grote tuin kunnen daar natuurlijk nog het een en ander vinden.
Wat je nodig hebt is een pompoen, steekschuim, twee plantenstokjes of saté prikkers, dun ijzerdraad of binddraad en plantmateriaal.
Hol de pompoen uit en verwijder alle pitten. Ik deed dat met een Pomme Parisienneboor en dat werkte goed maar met iets anders zal het ook wel lukken.
Klem nat steekschuim in de pompoen.
Bepaal de hoogte naargelang de grootte van de pompoen.
Bevestig het deksel met 2 plantenstokken (of de saté prikkers) bovenop het steekschuim. Dit kun je het best vlak naast de steel doen dan valt het het minst op. Maak, met het binddraad, kleine toefjes en verwerk deze verspreid en compact in het open gebleven stuk steekschuim.
Staat erg leuk op de tuintafel.
Jaren geleden heb ik dit ook al eens gemaakt samen met mijn schoonzus. Zij was geabonneerd op het blad "Bloemschikken" daar stond het in.

Hèhè, eindelijk weer eens kunnen bloggen maar het is de vraag wanneer dit weer gaat lukken want we hadden grote problemen met de computer. Hij is al een keer weggeweest maar het is nog niet helemaal opgelost. Vreselijk irritant is dat maar ja wat doe je eraan ?

dinsdag 3 oktober 2017

Twee deuken.

Heel veel mooie kleuren nu in de bossen. Het stikt er van de paddenstoelen en afgelopen zondag gingen we op pad om wat foto's te nemen. Manlief nam er héél veel en ik koos deze uit vanwege de deuk, waarom ?  's-Morgens had ik brood gebakken en dat rees boven tegen de deksel aan om vervolgens in te zakken zodat het eruit kwam met een flinke deuk, daarom dus !  Het kan niet altijd goed gaan maar het was wel lekker. Ik had maismeel gebruikt en daar ( na een half uur bakken ) geraspte echte Parmezaanse kaas, zongedroogde tomaten en verse salie aan toegevoegd. Ach soms moet je wat experimenteren.
Wat de paddenstoel betreft, daar heb ik geen verstand van maar na even zoeken kwam ik uit bij het geslacht RUSSULA. Of dat klopt weet ik natuurlijk niet zeker maar misschien is er wel iemand die me kan helpen, graag dan.

zaterdag 30 september 2017

Herfstkapsels.

Herfstpoppetjes knutselen, ik blijf het leuk vinden. Ik deed het meestal met de kleinkinderen. We maakten ze van eikels en kastanjes zoals HIER met gehaakte mutsjes, of HIER met de nog groene eikels, groene sjaals en hun eigen dop op de kop. Ook gebruikte ik al eerder lampionnetjes en zoals je HIER ziet gaf ik ze grappige gekleurde puntmutsen. Maar vandaag had ik zin om ze voor mezelf te maken en bedacht dat een door elkaar gewaaide haardos wel leuk zou staan. Een flinke Herfststorm zou dit best op z'n geweten kunnen hebben!!!

vrijdag 22 september 2017

"Schoolreisje".........

......daar leek het wel op toen we afgelopen woensdagochtend op de bus stonden te wachten. We gingen een dag weg maar wisten niet waar naar toe en ook niet wat we gingen doen. De reden was, het 30-jarig jubileum van de veteranen personeelsvereniging. We kwamen in DELFT terecht en begonnen met koffie en heerlijk appelgebak ( dat kregen we vroeger op schoolreis dan weer niet ). Tijdens het koffie gebeuren kregen we twee A4tjes met foto's en een plattegrond voor een speurtocht in het centrum. We gingen in groepjes op pad, hartstikke gezellig en iedereen speurde fanatiek mee om details van de foto's in het stadsbeeld te ontdekken. tussen de middag was er een lunch en daarna een boottocht door de grachten met een tussenstop bij DE PORCELEYNE FLES, ( Internationaal bekend als Royal Delft ). Ben zelf niet weg van dat Delfts Blauw aardewerk maar het was wel interessant om wat te zien over het productieproces. Terug van de boottocht kon er ( voor degenen die er zin in hadden ) nog gebowld worden. Ja we zijn veteranen maar wel actief hè !  Met een diner werd de dag afgesloten. Tijdens 'n fotospeurtocht kom je natuurlijk langs de mooiste plekjes maar kun je het niet echt goed bekijken. Een ding weten we wel, naar Delft gaan we zeker nog eens terug.

maandag 18 september 2017

Tipi.

Ik maakte een tipi, al een tijd geleden. Hij is voor het zoontje van mijn nicht  voor op zijn nieuwe slaapkamer. Die is nu klaar en vandaag was het "Tipi - inwijdingsritueel", met andere woorden, een lekkere lunch voor ons. We hebben nog wel gezongen hoor, het liedje van "alle indiaantjes schieten met banaantjes" en hij heeft supergoed geholpen om de tipi mee uit te pakken. De kussentjes en de vissen die ik nog had gemaakt om de boel mee aan te kleden werden ook enthousiast ontvangen. We mochten allemaal in de tipi komen zitten, beetje moeilijk, maar zijn moeder en ik enigszins opgevouwen en hij ertussenin dat lukte nog net. Leuk om te zien hoe blij hij ermee is.

N.B, ik had wat problemen met de tipi. De stof gleed wat naar beneden over de stokken dus had ik er bovenaan, waar de stokken uitsteken, bij elk tentdeel lange stroken stof aangenaaid zodat we ze om de stokken heen konden draaien en vastknopen. Maar dat bleek nog niet helemaal afdoende. Inlichtingen had ik al ingewonnen bij Mieke want zij had er ook problemen mee gehad ( dankjewel nog voor je snelle reactie toen ) maar we hebben toch voor wat anders gekozen. De papa van de kleine indiaan kwam met de oplossing. Om elke bamboestok heeft hij de reep stof tussen een slangenklem vastgeklemd. De repen stof draai je daarna weer om de stokken heen om de klemmen te verbergen. Mijn  nichtje stuurde de volgende twee foto's. Dankjewel, handig voor degene die ook aan een tipi gaan beginnen en ik zou zeggen, doen want het is hartstikke leuk om te maken.


donderdag 14 september 2017

6000 km.



Terug van de vakantie gingen we fietsen en wat bleek, men had hier niet stilgezeten. Regelmatig stopten we bij een lunchgalerie voor een lekker kopje koffie en er was altijd wel wat nieuwe kunst aan de muur om te bekijken. Nu was het opeens een LUNCHCAFE met een andere naam en een andere eigenaar. We dronken er toch koffie hoor en afgelopen zondag besloten we om er ook onze 6000 km lunch te gebruiken en die was heerlijk. Dus wat dat betreft is er niks veranderd. Gelukkig maar.




dinsdag 12 september 2017

Laatste vakantiepost.

Ik ga er maar eens een eind aan breien, aan de vakantiepost dan, want er zijn hier intussen ook alweer dingen gepasseerd waar ik over kan bloggen. Dus vandaag gooi ik alles maar eens op een hoop. We bezochten ( ideaal met de hitte ) het Bamboebos van Prafrance, gecreëerd in 1856 door Eugène Mazel. een door botanica gepassioneerde inwoner van de Cévennen. Bamboe van wel 20 m hoog en door de jaren uitgegroeid tot gigantische bomen.In Anduze gingen we naar een pottenbakkers markt in het stadspark waar we meteen maar een stadswandeling aan vastknoopten.

Onderweg naar Anduze zag ik dit leuke spookje op een gevel wat ik te grappig vond om niét te fotograferen.

Nimes kun je natuurlijk ook niet overslaan wanneer je zo dicht in de buurt bent. Het amfitheater van Nimes, waarschijnlijk gebouwd tussen 50 en 100 jaar na Chr. en geïnspireerd op het Colosseum in Rome, is de best bewaard gebleven arena van de Oudheid. Het is ongeveer 133 m lang en 101 m breed. De 21 m hoge gevel bestaat uit 2 niveaus van 60 bogen elk. Meer dan 24.000 zitplaatsen verdeeld over 34 tribunes zijn er rond een vloer van 70 bij 38 m. Schitterend. Het wapen van Nimes, een krokodil geketend aan een palm, refereert sinds 1535 aan de slag bij Actium in 31 voor Chr. en de verovering van Egypte door de legers van Caesar. Het wordt afgebeeld op talrijke plaatsen in de stad, zelfs op de metalen sierspijkers die in 1986 door Philippe Starck zijn ontworpen en het plaveisel van de voetgangersstraatjes versieren.

Verder fietsten we zo tussendoor toch nog 366.21 km waar je in de verschillende dorpjes en langs de weg je camera ook niet in je fietstas laat zitten. Kortom, héél veel foto's gemaakt, héél veel gezien, héél veel indrukken opgedaan. Nu weer over naar de orde van de dag.

zondag 10 september 2017

Pech onderweg.

Kijk, een nieuwe trapper, rechts maar ook links hoor. Dat kwam zo. we gingen voor de tweede keer op pad om met de navigatie een, thuis gedownloade, route te rijden. Voor de tweede keer ja, want de eerste keer was mislukt maar dat lag aan ons. Deze keer ging het heel goed totdat het tandwiel van C. z'n fiets tandjes ging overslaan en dat is niet handig in een beklimming. Tegelijkertijd viel bij mij de trapper van m'n fiets en ik zelf dus ook want ook ik zat in de beklimming en aangezien die erg stijl was ( 16% ) ga je meteen zowat achteruit wanneer je niet meer kunt trappen. C. kreeg zijn fiets nog wel gerepareerd maar die van mij was niet te maken. Eigenlijk was het een geluk bij een ongeluk dat we al zo hoog waren want nu kon ik zonder te trappen afdalen. Waar het niet ging, zoals een bruggetje op of weer op gang komen na een stoplicht, heeft C. mij geduwd. Gelukkig ontdekten we langs het fietspad naar Alès een sportzaak waar ook een hoek was ingericht voor een fietsenmaker ( waar kun je beter zitten hè ). Nieuwe trappers gekocht en hij heeft ze er opgezet zodat ik weer op eigen kracht naar de camping terug kon fietsen. Een glas lekker koele TAVEL hadden we wel verdiend vonden we.

zaterdag 9 september 2017

Een dorre boel.

In onze vakanties in Frankrijk fietsen we vaak langs prachtige goudgele velden vol ZONNEBLOEMEN. Niet deze keer, alles was nu bruin gekleurd en verdord. Nu wordt het in augustus allemaal wat minder met de bloemen maar dit hadden we nog nooit meegemaakt. Men zou heel blij zijn geweest met af en toe een regenbui maar dat was vanaf het voorjaar niet meer voorgevallen. Ik moet er wel bij zeggen dat wij enkele opnames hebben gemaakt waar van ik er best nog een uitvergroot aan de muur wil hebben. Zo zie je maar weer, er zit overal twee kanten aan oftewel, elk nadeel heb zijn voordeel.

vrijdag 8 september 2017

Onder de grond.


Ik houd van grotten en wanneer er een in de buurt is van ons vakantieadres gaan we er heen. Het is, zeker met een buitentemperatuur van dik 30º heerlijk om een paar uren te verblijven. De rondleiding duurde eigenlijk 1 uur maar dat was uitgelopen en op de terugweg kwamen we alweer een andere groep tegen zodat onze groep helemaal uit elkaar viel ( door het elkaar laten passeren ) Niet zo erg want er was zoveel om van te genieten en we konden daardoor op ons gemak heel veel foto's maken.
GROTTE DE TRABUC diende een tijd lang als schuilplaats voor rover en dankt daar zijn naam aan. Een Trabuc is een soort DONDERBUS.
Door onderzoek van gevonden botten en gereedschap blijkt dat de grot al bewoond moet zijn geweest in de prehistorie. Later werd de grot gebruikt als toevluchtsoord voor de Hugenoten maar de soldaten van de koning hebben de grot dichtgemetseld, zoals vele anderen in de omgeving, om deze ( te geschikte ) verstopplaatsen onbruikbaar te maken.
Het is de grootste grot van de Cevennen met een grote onderaardse waterval, een 25 m diep meer en de "100.000 soldaten" ( linker foto ) kalkafzettingen die uniek zijn in de wereld. Hoe ze daar zijn ontstaan is voor specialisten nog steeds onverklaarbaar omdat er op die plek nergens water drupt, wat nodig is voor het ontstaan van stalagmieten.
's-Middags zijn we lekker lui geweest maar moest ik nog wel de tent repareren ( lusje kapot ).
C. haalde het kapotte lusje eraf met een tornmesje en stak nog een gaatje in de tentflap. Ik stak daarna ( hij hield de flap vast ) met de naald in zijn wang. Het moet niet gekker worden hè !

zondag 3 september 2017

Op verkenning.

Elke morgen om half negen komt de bakker al toeterend de camping oprijden met vers brood. Dus na het, voor ons wat late ontbijt, stapten we op de fiets voor een verkenningsritje en boodschappen doen. We ontdekten dat er een heuse fietspad loopt vanaf St-Christol-Les-Alès ( waar onze camping is ) naar Alès en verder. We dronken koffie in Alès en maakten foto's van le Pont Vieille, een van de bruggen over de Gardon, waar door de grote droogte weinig water in stond, en van de Notre-Dame-de-Rochebelle ( links nog net op de foto ). La Vierge waakt hoog op haar sokkel over de stad.
We hadden 30.86 km gefietst, een leuk begin en 's-middags genoten we, bij onze tent in het zonnetje, van koffie met de net gekochte Madeleines.

vrijdag 1 september 2017

Vakantie.

We zijn inmiddels al weer twee weken thuis ( tjee wat vliegt de tijd ) maar ik wil toch nog wat op m'n blog zetten over de vakantie. We vertrokken op een "Zwarte zaterdag"maar we hadden geen last van wat voor verkeershinder dan ook. We waren wel voor Lion gestopt voor een overnachting en dat scheelde natuurlijk. De volgende dag was het drukker en dat kon je merken bij de toiletten. Ik hoorde opeens de opmerking "het lijkt hier wel zwarte zaterdag". File daar dus.
Het was een leuke camping  waar we lagen en dit was het uitzicht vanuit onze tent.
Er waren geen afgebakende plekken, nee alles lag zo'n beetje hars en dwars over het terrein verspreid maar iedereen had wel enkele boompjes voor de broodnodige schaduw.We hadden in reviews al wel gelezen dat het sanitair gedateerd was maar wel erg schoon dus daar hadden we maar op gegokt dat dat ook klopte. Nou dat was ook zo en alles werkte prima. Niet met muntjes of zo en er hing altijd voldoende toiletpapier bij de w.c.
Het is een rustige camping en elke morgen komt de bakker met vers brood. Verder is er niks maar op 10 min fietsen is er een Intermarché en in de omgeving is van alles te doen.
Toen onze tent stond was het lekker douchen en heerlijk uit eten. Nou wat wil een mens nog meer.

woensdag 30 augustus 2017

2000 bollen wol.

Mocht je binnenkort 's-Hertogenbosch bezoeken, loop dan ook eens HET NOORDBRABANTS MUSEUM binnen om de tentoonstelling Between the Lines van CHIHARU SHIOTA te bekijken. Ze begon als kunstschilder maar voelde zich beperkt door het tweedimensionale doek. Om die reden begon ze lijnen in de lucht te tekenen. Deze werden later webinstallaties. Een manier om te tekenen zonder beperkingen zoals ze zegt. De installatie links, is in een ruimte van 130 vierkante meter en de draden van zo'n 2000 bollen wol werden vastgezet met ± 10.000 nietjes. Het was indrukwekkend om er doorheen te lopen maar van haar serie tekeningen gemaakt met pastelkrijt, waterverf en draad was ik ook weg. Er hingen er dacht ik 'n stuk of acht waarvan deze Talking under the umbrella er een is. Van haar foto werk en video installaties was ik niet zo gecharmeerd maar anderen misschien wel.

dinsdag 29 augustus 2017

Op herhaling.

In de mei vakantie waren we er ook, in het NEDERLANDS DRUKKERIJ MUSEUM, met onze andere twee kleinkinderen. En evenals de vorige keer hebben we weer volop genoten. Was het de toen een regendag, nu was het warm en er waren weinig bezoekers. Een voordeel voor ons want we hadden een privé rondleiding. Volgens mij kun je er het beste heengaan met kinderen want die mogen van alles doen, zoals letters uitzoeken van je eigen naam en dan ook afdrukken op een machine, boekbinden , meehelpen om papier in een pers te doen en zien hoe dat werkt en dat zag ik bij de volwassenen niet gebeuren. Maar die kregen zeer zeker ook een kundige uitleg en waren, net als wij,  heel content. De tentoonstelling " BLIKVANGERS " van Fiep Westendorp is er ook nog en wegens succes verlengd. Ik wil er nog wel eens heen, alleen ( haha ) onze kleinkinderen zijn op.

maandag 28 augustus 2017

Zomerkerst.

We zijn weer thuis. Al een week hoor, maar een tamelijk drukke week. Op zondagavond kwamen we thuis en op maandagochtend half tien stond er een afspraak in het ziekenhuis op de agenda. Niks bijzonders hoor maar je moet er wel zijn. Ik wil altijd nog een beetje het vakantie gevoel vasthouden en dat begint dus al niet goed op die manier. Er moesten boodschappen worden gedaan, een was van twee weken weggewerkt worden, tentspullen opruimen enz, enz. Maar het weer was gelukkig goed dus we hebben ook nog wel gefietst en een kijkje kunnen nemen op het terrein van de Kindervakantieweek waar onze twee jongste kleinkinderen, samen met hun groep, goed hun best hadden gedaan met het bouwen van een prachtige Kerststal. Het thema was dit jaar Zomerkerst. Kun je je voorstellen een groot terrein vol met Kerststallen, Kerstbomen, Engelen en er was zelfs 'n arrenslee. Ze hebben weer een schitterende week gehad met dank natuurlijk aan héél veel vrijwilligers. Dochter en schoonzoon waren ook weer van de partij en dachten dat het misschien wel wat was voor mij om volgend jaar een dagje mee te draaien. Daar moet ik toch nog even over nadenken.

donderdag 3 augustus 2017

5000 km.


Binnen hangen nog veel meer vissen in allerlei soorten en maten. We stoppen hier regelmatig om een kopje koffie te drinken wanneer we fietsen maar deze keer gebruikten we er onze beloningslunch voor de 5000 km die we dit jaar al hebben weggetrapt. LE POISSON QUI RIT noem ik het voor deze keer, om alvast in vakantiestemming te komen, want "La Douce" lonkt weer en een beetje oefenen kan nooit kwaad.

dinsdag 1 augustus 2017

Een schotel voor twee.

Al jaren is dit een favoriet gerecht voor ons. Het is simpel maar lekker. Ik dacht dat het al op mijn blog stond, maar nee, toch niet. Regelmatig gaf ik het recept al aan deze of gene, nu nog maar eens hier.

AARDAPPEL GRATIN MET VENKEL.
Vegetarisch hoofdgerecht voor 2 personen.
2 venkelknollen.
4 aardappelen.
1 zakje witte saus.
zout en versgemalen peper.
4 eetlepels geraspte kaas.

Verwarm de oven op 200ºC.
Snijd de schoongemaakte venkelknollen in de lengte in dunne plakken.
Snijd de geschilde aardappelen in plakken van dezelfde dikte als de venkel.
Kook de venkel en de aardappelen in water met zout in circa 8 minuten bijna gaar.
Maak intussen de witte saus volgens de aanwijzingen op het zakje.
Verdeel de plakken venkel en aardappelen om en om dakpansgewijs in een passende ovenschaal.
Bestrooi met wat zout en peper.
Schep er de saus over en bestrooi met de kaas.
Laat er in de oven in circa 20 minuten een goudbruin korstje op komen.
Heerlijk als hoofdgerecht maar ook lekker met vis of kip.
Lekker met een Sauvignon Blanc staat er bij het recept maar wij hadden nog rood onderhanden, dus werd het voor ons deze keer rood.
NB : Ik gebruik zelf zelden een zakje saus maar maak er altijd een Béchamelsaus bij waar ik al wat geraspte kaas doorroer en soms nog wat verse kruiden.
Wij eten er altijd vis bij, die ik in stukjes gesneden tussen de aardappels en venkel leg, voordat ik de saus erover schenk. Lekker makkelijk, alles is dan tegelijk klaar.
Je kan de vis natuurlijk ook apart bakken als je er een korstje om wil.
Ik zou zeggen, experimenteer er op los, geef er je eigen draai aan.

zondag 30 juli 2017

Nog een keer.

Durf jij bliksem aan te raken ? De elektrode in het midden van de glazen bol staat onder een wisselende hoge spanning van 160.000 volt, waaw spannend. In de bol zit gas dat oplicht door elektriciteit. Als je je hand op de bol legt, loopt de elektriciteit langs je lichaam naar de aarde. Daar voel je niks van. Omdat de spanning heel snel wisselt, dringt de elektriciteit namelijk niet door in je huid. Zo staat er bij elk object informatie. Zo ook bij hoe het werkt om een hologram op je hand te projecteren of wat de beste manier is om je handen door een raam van zeepsop te steken zonder dat het raam uiteen spat. Bouw een toren van onder af op maar begin met de bovenverdieping, hoe werkt dat ? Wederom werden al deze vragen beantwoord in NEMO ( link in vorig blogbericht ) waar we deze week met de twee middelste kleinkinderen waren. Zij vonden het ook een leuk dagje uit en willen er best nog eens heen.


zaterdag 22 juli 2017

Ontdekken.


Ben jij sneller dan je schaduw, hoe ga ik met de lift naar boven of naar beneden zonder elektriciteit, hoe kan ik in een zeepbel staan, hoe zie ik er over 30 jaar uit, hoe......al deze vragen en nog veel meer werden beantwoord in NEMO sciens museum. Het is een echt doe museum, je ontdekt er de wereld van de wetenschap en technologie. We waren er al eens EERDER met onze oudste kleinzoon maar hij wou nog wel een keer. Deze keer ging onze jongste, zijn neef, ook mee. Samen hebben ze van alles ontdekt. op de linkse foto zijn ze hard aan het werk met het bedienen van een lift en rechts waren ze tegen de muur gesprongen en toen snel weggelopen. en je ziet wel, ze waren sneller dan hun schaduw. Een leuk museum met bij de verschillende onderwerpen voldoende uitleg. Zij genoten en wij genoten en volgende week willen de twee middelste ook. Doen we hoor.

woensdag 12 juli 2017

Afscheidsmusical.

Vorige week kregen we van onze oudste kleinzoon twee kaartjes voor de musical HELP, WE ZIJN HET BRUIDSPAAR KWIJT. Het is een musical voor groep 8 en gistermiddag zijn we gaan kijken. Het leuke is dat de musical geen hoofdrollen heeft zodat elk kind zich een ster kan voelen. Het was genieten, wat een enthousiasme en je kon zien dat er flink geoefend was. Eergisteren hadden ze al gespeeld voor de andere klassen, gisteren was het voor de opa's en oma's en vandaag voor de ouders. Wij waren natuurlijk hartstikke trots op onze kleinzoon ( hij is de bakker op de bovenste rij ). Mooie afsluiting van een periode, morgen verlaten ze de school over de rode loper en na de vakantie weer een nieuw avontuur. Jaja, het gaat snel allemaal maar we zijn blij dat we het allemaal mee kunnen maken.

zondag 9 juli 2017

Cadeaubon.

Cadeaubonnen, ik houd ervan. Ik kreeg er verschillende met m'n verjaardag en een ervan was van onze favoriete MOLEN. Het is ongeveer 35 km bij ons vandaan en daarom zijn we er met een omweg naar toe gereden zodat we er mooi bij lunchtijd waren. Lekker weer was het, dus heerlijk buiten op het terras eten. Onderweg zagen we deze windwijzer, die ik heel toepasselijk vond bij ons tochtje. Weet je wat ik ook zo leuk vind, bij de bon doet de molenaarsvrouw een ansichtkaart van de molen. Ik gebruik de kaart altijd om de gulle gever te laten weten dat ik van het cadeau heb genoten. Dus morgen gaat hij op de post.

donderdag 6 juli 2017

Weer met de trein.

We gingen weer met de trein en nu ging, in tegenstelling tot de laatste keer ( vorige blog ) alles  perfect. Het doel, MUSEUM DE FUNDATIE in Zwolle. We zagen er drie tentoonstellingen HET LATE LICHT van Jeroen Krabbé, nog t/m 1 oktober 2017, LICHT EN LIJNEN van Friso ten Holt ( leermeester van Jeroen ) eveneens t/m 1 oktober, en de zomerexpo 2017 WATER en die loopt t/m 20 augustus. We gingen in eerste instantie speciaal voor Het late licht en zoals dat wel eens meer gebeurd, valt dat dan net wat tegen. We hadden er meer van verwacht maar misschien kwam dat omdat we zijn vorige tentoonstelling, waarin Jeroen Krabbé zijn jeugd en zijn kindertekeningen tot onderwerp maakte, zo goed vonden. Enfin, Friso ten Holt sprak ons meer aan en de zomerexpo Water, te zien in de Wolk was heel divers. Schilderijen, tekeningen, foto's, sculpturen en installaties. Kortom, er was genoeg om van te genieten.


zondag 2 juli 2017

Op een zijspoor gezet.

Elk jaar gaan we 'n keer naar Rijswijk. Het ene jaar voor de papierbiënnale, het andere jaar, dat was nu, de textielbiënnale. Met de trein over Breda, Rotterdam en dan Rijswijk. Er was al een paar keer gemeld dat er een karretje voor de trein reed om metingen te verrichten waardoor het even wat langzamer ging. Het was niet druk, in onze coupé zaten, buiten ons, nog drie personen en die stapten op Rotterdam Centraal uit. Wij bleven zitten want, zo was gezegd, de trein zou verder gaan naar Den Haag. Hij reed ook verder, maar heel langzaam en we zeiden al tegen elkaar, weer zo'n karretje zeker, en toen stopte hij. We zaten dus te wachten en plotseling viel al het geluid dat een trein maakt, zoals airco, stroomvoorziening enz.... Het was doodstil en toen ik naar buiten keek liep er een man van de N.S langs onze trein. Toen begon het ons te dagen, we stonden op een zijspoor en zaten opgesloten want de deuren gingen niet meer open. Enfin, we hebben 112 gebeld, die heeft ons doorverbonden met de politie en die weer met de N.S. We moesten het nummer van onze coupé doorgeven en hij zou ons  terugbellen. Dat gebeurde ook en toen ik met hem in gesprek was kwam er weer geluid in de trein en begon hij gelukkig weer te rijden in de richting waar we vandaan waren gekomen. We stonden dus weer op Rotterdam Centraal en gelukkig kregen we de deuren weer open. De man die we langs de trein hadden zien lopen bleek de machinist te zijn. Hij stond te praten met een conductrice en ik heb maar even gemeld dat wij net uit zijn trein waren gestapt. Het bleek dat men wel had moeten overstappen maar dat was niet gemeld en hij had nog wel mensen verwittigd dat ze eruit moesten maar had geen tijd meer gehad om verder te kijken en zodoende waren wij over het hoofd gezien zal ik maar zeggen en beleefden een klein avontuur. Ze verontschuldigden zich en we kregen bonnen voor koffie.
Verder dus naar Rijswijk en omdat het inmiddels lunchtijd was zouden we in het museum eerst wat eten. Helaas, de bestelling was niet geleverd en er was dus niks voor onze hongerige magen. Wij weer weg om ergens anders te lunchen. Om 'n uur of twee konden we de tentoonstelling gaan bekijken. Er waren wel enkele mooie dingen bij maar we vonden het minder dan andere jaren. Dat klopte ook wel want het bleek dat we een zaal compleet overgeslagen hadden ( kwamen we thuis pas achter ) Goh, wat hadden we toch die dag.
De "pechdag" was nog niet voorbij want toen we de foto's wilden overzetten van de S.D. kaart naar de computer kwam er niks tevoorschijn. Bleek er een fout te zitten in het kaartje. Gelukkig was het via een herstelprogramma terug te halen en heb ik toch nog iets voor m'n blog.

De tentoonstelling is nog tot 24 september.

N.B. Was gisteren vergeten om een link te maken, HIER dus alsnog.

dinsdag 27 juni 2017

4000 km.

Nou, dat is toch een leuk bord wanneer je een dorp binnen rijdt. Het was weer zover, we overschreden de 4000 km van dit jaar en ja, daar hoorde, zoals gewoonlijk, een traktatie bij.

dinsdag 20 juni 2017

Oppaseten !

Elk jaar krijgen we een heerlijk oppasetentje voorgeschoteld. Dochter en schoonzoon maken er echt werk van. Deze keer had onze kleindochter ook meegewerkt en chocolade brownies met noten gebakken voor bij de koffie. Het recept had ze uit haar Barby kookboek. Omdat het heerlijk buitenzit weer was hadden we een barbecue. Daar kan ik alleen over zeggen dat het vlees, de vis, de groenten, de salade en alle liflafjes er omheen heerlijk waren maar van het voorgerecht wil ik hier toch even een link geven naar het recept. WATERMELOEN STEAK, echt het proberen waard. Ik had nog nooit  gebakken watermeloen op maar het was verrukkelijk. Ingesmeerd met honing en olie wordt hij op de bbq gebakken, daarna leg je hem op een bedje van sla, fêta erover verkruimelen, balsamico crème erover en grof gehakte walnoten en munt. Een glas koele Rosé erbij, lekker hoor. Als nagerecht nog gezonde versgemaakte smoothies ( vonden de kleinkinderen ook lekker ) en als afsluiting koffie met handgemaakte bonbons. Nou geslaagd hoor !

maandag 12 juni 2017

Mooi langs het spoor.

Vorig jaar is er een nieuw fietspad geopend, 20 km lang en verbindt station 's-Hertogenbosch met station Oss. De route volgt grotendeels de spoorlijn tussen beide steden en voert langs alle tussengelegen stations ( 's-Hertogenbosch Oost, Rosmalen en Oss West ). In het landelijk gebied loopt de route langs een natuurgebied en door de dorpen Nuland en Geffen. Wij maken regelmatig gebruik van een gedeelte van die F59 en dat bevalt ons goed alhoewel er schijnbaar veel kritiek op is. Maar goed, wij fietsten er vandaag weer en ik genoot van de enorme hoeveelheid klaprozen die op een bepaald gedeelte langs de spoorlijn nu prachtig in bloei staan. Aan de andere kant van het fietspad, op een betonnen geluidswand is graffiti te zien. Deze vond ik wel heel toepasselijk langs de spoorlijn. Wat bedoelde de maker ? Was het een bericht voor de handhavers van de wet ( lekker niet betrapt ) of een bericht voor de treinreiziger ( jammer maar weer je aansluiting gemist ), Ik zal het nooit weten maar in elk geval heb ik nu een kleurig blogbericht.

donderdag 1 juni 2017

Ontsnappen.

De dagen dat we op de kleinkinderen hebben gepast was het behoorlijk warm. Gelukkig hadden ze een zwembad en dat hebben we meteen maar eens opgezet. De kleinkinderen zijn echte waterratten en waren er dan ook snel door maar ik ben er 's-middags pas in gegaan toen het wat opgewarmd was door de zon. De dag erna kon je echt het verschil wel voelen en had het water 's-morgens al een aangename temperatuur. Al waren papa en mama weg, alles ging gewoon door, zo was er nog een kinderfeestje waar de oudste voor was uitgenodigd en waar ze gelukkig ook rekening hadden gehouden met de warmte en ook daar was volop water. En op zondag was er de "Breakout Run". Wij wisten niet wat dat was maar het schijnt al enkele jaren door heel ons land georganiseerd te worden. Het is een sportieve prestatie die je moet leveren door zogenaamd uit de gevangenis te ontsnappen. Eerst begonnen ze met een warming up, daarna werden ze "opgesloten" achter hekken en kon het ontsnappen beginnen. Het was best wel zwaar want ze moesten over strobalen, klimtorens, door modderpoelen, mul zand, door buizen kruipen en nog veel meer. Je kunt kiezen uit verschillende afstanden naar gelang je leeftijd en bij de jongsten moet er wel een begeleider meelopen. Bo deed mee bij de boeven en mocht meelopen met de moeder van een vriendje. Nou ze deden het super goed en na afloop hadden ze de medaille dubbel en dwars verdiend.

woensdag 31 mei 2017

Op reis.

Zoals ik gisteren al vertelde, zijn onze dochter en schoonzoon een week in New York en mochten de opa's en oma's oppassen. Wij deden dat vorige week en op zondagavond namen de andere opa en oma het van ons over. Papa en mama op reis, dan gaan wij ook en wel naar de Oriënt. We bezochten een Bedoeïenen kamp in de woestijn, de Maria bron bij het dorp Beth Juda, we beklommen de hoge traptreden in de Karavanserai en bezochten Jeruzalem. Nee, niet echt natuurlijk maar we gingen naar DIT MUSEUM en hadden het speciaal uitgezocht omdat het prachtig is gelegen in de bossen en dat was met die warme Hemelvaartsdag heel aangenaam. Bovendien waren er die dag ook speciale dingen voor kinderen zoals vliegers beschilderen en oplaten. Alleen dat laatste lukte niet omdat er weinig wind was. De gerenoveerde Hemelvaartkoepel was die dag ook toegankelijk voor publiek en men kon er een wens op een briefje schrijven en daar ophangen. Nou en iets wensen vinden kinderen altijd leuk. Daar in de koepel mochten ze ook door een virtual reality bril kijken en was het net of je in de echte koepel in het midden oosten stond. Er is een spelletjes plein, er is veel om te klimmen, we liepen het labyrint ( waar je nooit de weg kwijtraakt ) kortom het was een leuke reis.

dinsdag 30 mei 2017

FBLS bag.

Heel veel restjes zijn hier in verwerkt van oude jasjes, broeken, jeans, kussen hoesjes, leerrestjes, viltrestjes en zelfs een stukje van een skippybal ( nog net zichtbaar onder het sluitingsflapje ). We hebben het niet echt bijgehouden maar onze dochter denkt dat we met ongeveer vijftig werkuren misschien nog wel aan de krappe kant zitten. Zij heeft deze keer het meeste werk verricht en dat zat hem dan vooral in foto's maken van de op internet gevonden Chanel Denim Patchwork Classic Jumbo Flap Bag, ( een hele mond vol ), het patroon maken van de voor, zij en achterkant, letters tekenen, vakjes indeling maken, kleuren bij elkaar zoeken, alles knippen en daarna kwam ik pas in beeld. Alle lapjes heb ik op een dunne katoenen ondergrond genaaid, plus de applicaties. Daarna heeft onze dochter elk lapje rondom gezigzagd. Toen kon het borduren beginnen. Alles hebben we samen rondom met de hand geborduurd, een werkje waar zij nogal tegenop had gezien maar achteraf het leukste vond. Terwijl ik de tas in elkaar ging zetten maakte zij de sluiting ( samenwerking hè ). Pff, we hadden het gered, de "Fabulous bag" was net op tijd klaar om mee te nemen naar New York, want daar is hij nu, samen met onze dochter en schoonzoon die daar een week zijn om te vieren dat ze 10 jaar zijn getrouwd.

maandag 29 mei 2017

Klaprood.

We hadden ze her en der al wel gezien, de klaprozen, maar nog niet in een groepje bij elkaar. Vorige week zagen we er staan maar we stopten niet omdat we zin in koffie hadden en er op de terugweg ook langs zouden komen. Maar wie schetst onze verbazing, weg waren ze. De wind had ze van hun bloemblaadjes ontdaan. Dus toen we de volgende dag hier langs reden zijn we meteen gestopt en dat was maar goed want ook bij deze zat er, op een enkeling na, 's-middags geen blad meer aan. Wel stonden er nog genoeg in de knop maar ik vond het wel een opmerkelijke ervaring. Het zaad van de klaproos kan meer dan een eeuw zijn kiemkracht behouden lees ik net. Het is maar dat je het weet.