Pompoenen.

Vorige week zagen we in Zeeland dit mooie veldje met pompoenen. Lagen ze allemaal klaar voor vandaag, ik weet het niet.

Halloween, ik heb er helemaal niks mee en toch heb ik gisteren wat gemaakt. Oppasdag was het en onze kleindochter vroeg of we 's-middags misschien wat konden knutselen voor Halloween en of ik een idee had.

Dat had ik nog niet, maar ik ben heb toen, Halloween knutselen ingetikt en dan heb je werkelijk keuze genoeg. Ik was meteen weg van de pompoenen en ik moet zeggen, die waren vrij makkelijk te maken. Bo koos nog wat spookjes om te maken en ziehier het resultaat. Echt een leuke middag gehad.

Love.

Dat was me het dagje wel, alle elf fonteinen zagen we op één dag, tijdens de herfstvakantie. Toen we deze laatste gingen fotograferen begon het al te schemeren. We hadden hem al eerder gezien, vorig jaar toen Leeuwarden en Valletta ( Malta ) samen gedurende één jaar de titel Culturele Hoofdstad van Europa droegen. Ik zag de fontein een tijd geleden ook op het blog van BERTIEBO.

'Love' bestaat uit twee 7 meter hoge, witte sculpturen van een jongen en een meisje. Ze lijken elkaar aan te kijken, maar hun ogen zijn gesloten. De gezichtsuitdrukking van de kinderen is sereen. Om hen heen hangt een 2 meter hoge mistwolk waar we in rond kunnen dwalen. 'Ze dromen' zegt de kunstenaar; 'voor kinderen is de toekomst een droom vol beloftes'. De Spaanse kunstenaar kreeg zijn inspiratie voor de mistfontein toen hij 's-morgens vroeg de nevel boven de Friese velden zag. 'In Friesland' , zei hij, 'komt het water uit de grond'.

Kunsthars met marmerstof.
7 m hoog, 3 m omtrek.

Jaume Plensa ( Spanje ).

Plensa geniet wereldwijd grote faam met zijn metershoge sculpturen van voornamelijk vrouwenhoofden. Ze bieden een bijna meditatieve aanblik. Een hoogtepunt is de Crown Fountain in het Millennium Park van Chicago, waarop gezichten van honderden inwoners verschijnen.

Samenvattend kan ik zeggen dat het fijn was dat alle fonteinen werkten. O.k we zagen bij deze geen metershoge mist, maar de laaghangende was ook mooi.
HIER vind je alle fonteinen en filmpjes over het maken en de moeilijkheden die dat gaf bij sommige.
Wij hadden een heerlijke dag, een hernieuwde kennismaking weer met de Elfsteden, maar nu op een andere manier dan afgelopen zomer en we komen er beslist nog eens terug.
We sloten de dag af met een heerlijk diner.

De IJsfontein.

Hèhè, eindelijk, een fontein gemaakt door een Nederlander. Elf fonteinen gemaakt door 11 internationale topkunstenaars las ik steeds. Het zou toch al te gek zijn, wanneer er geen uit ons eigen land bij had gezeten. Gelukkig, hier is er een.

De IJsfontein. Birthe Leemeijer.     Koper, koelleidingen, zonnepanelen, bomen.
2 m hoog, 3 m breed.

De fontein is een speelbal van de elementen en geen dag is hetzelfde. IJs tekent patronen op de koperen huid van de sculptuur. De mate waarin de fontein ijslagen vormt of niet, is afhankelijk van de zon, luchtvochtigheid, temperatuur, wind en neerslag. Energie voor de IJsfontein wordt opgewekt door  zonnepanelen. Rondom staan bomen die rood kleuren in het najaar. Ze verwijzen naar Bonifatius en zijn volgelingen die in Dokkum zijn vermoord. Voor optimale schaduwwerking is bij de sculptuur gebruik gemaakt van de wetmatige rangschikking van bladeren rond een middelpunt. Het resultaat van meer dan 100 miljoen jaar evolutie in de plantenwereld.

Birthe Leemeijer ( Nederland )

Zij laat ons de natuur op een zintuiglijke manier beleven. Maar vrijblijvend is dat niet, want terloops wijst ze erop dat de natuur en het landschap drastische veranderingen ondergaan met onoverzienbare gevolgen. Bij haar onderzoek brengt zij verschillende vormen van kennis samen. Het bij een specifieke plaats gevoelde onvervulde verlangen en gemis vormen voor haar een belangrijke bron om uit te putten.
Het werken in de open ruimte is voor haar de ideale conditie om de betekenis van de kunst en haar plaats in de wereld te ontdekken. Daarnaast speelt de aanwezigheid van de natuur en de waarde die we daaraan toekennen een essentiële rol in haar werk. De natuur wil ze vooral fysiek en zintuiglijk laten beleven. Al haar werk is erop gericht om ons daartoe te verleiden.

Ik zou deze fontein ook nog wel eens in de winter willen zien wanneer de damp aan vriest op het koper. Lijkt me echt prachtig.

Informatie, van de bordjes en internet.

De Oortwolk.

De Oortwolk.
Jean-Michel Othoniel - Frankrijk.

De fontein is een ode aan de wereldberoemde, in Franeker geboren astronoom Jan Hendrik Oort.
 Zijn aanname dat zich rondom ons zonnestelsel een 'wolk' van miljarden komeetachtige objecten beweegt, betekende een doorbraak in de astronomie. De fontein is ontworpen als een reeks watervallen die vanuit een schaal langs een verticale ketting van nachtkleurige parels in het bassin stromen.
Een van de parels is zilverkleurig, als de kleur van de maan, een ander is verguld, de kleur van de zon.
 'De Oortwolk' zelf is een nevel van fijne druppeltjes die vanuit een goudkleurig gaaswerk in een schaal vallen.

Kralen van RVS met zwart, goud en zilver coating, gaaswerk.
3,5 m hoog: schaal 1,5 m doorsnee: bassin 3,8 m doorsneeInspiratiebron: de ontdekking door astronoom Jan Hendrik Oort.

Jean-Michel Othoniel verwierf grote bekendheid door zijn experimentele gebruik van glas uit Murano ( Italië ), waarmee hij in de vorm van grote 'kralen' veelkleurige sculpturen ontwerpt.
 Zijn talrijke werken in de openbare ruimte belichten onverwachte aspecten van de geschiedenis van de locatie of de stad en creëren een luisterrijke sfeer van kleur en licht.
Voor het Paleis van Versailles ontwierp hij een fontein die gebaseerd is op de danspassen van Lodewijk XIV.

De Walvis.

Bij alle  fonteinen tot nu toe, konden we heel dichtbij parkeren. Deze lag wat verder weg en bovendien waren we nog de verkeerde kant op gelopen. Even aan iemand vragen dan maar en die iemand, hij woonde al bijna heel zijn leven in Harlingen, wees ons perfect de weg. Als je geluk hebt spuit hij ook nog zei hij, en dat geluk hadden we.

De Walvis.
Jennifer Allora & Guillermo Calzadilla.

Ooit stond Harlingen in het teken van de walvisvangst. Tegenwoordig streven wij er niet meer naar om de ze grote en grootste dieren te doden, maar juist om ze van de dood te redden. Vooral nu ze om onduidelijke redenen steeds vaker in ondiepe wateren stranden.
De fontein van Harlingen is een 'levensechte' potvis. Hij ligt als verdwaald bij de Zuiderpier, maar af en toe verraadt zijn krachtige waterstraal dat hij wel degelijk in leven is. Zo getuigt 'De Walvis' van de enorme invloed die de mens heeft op alles wat leeft in de zee.

Polyesterhars met stalen frame - 18 m lang, 2,5 m hoog ( schaal 1:1 )
Inspiratiebron: de maritieme geschiedenis van de stad en de walvisvangst.

Allora & Calzadilla -Verenigde Staten, Cuba.

'Op de barricade' zou het devies kunnen zijn van het in Puerto Rico wonende kunstenaarsechtpaar. Met alle middelen die de hedendaagse kunst ter beschikking staan, bekritiseren ze de meedogenloze en gewelddadige uitbuiting van mens en natuur door het globale politiek-economische systeem. Met hun vaak heel directe sculpturen, video's en foto's tonen ze de gevolgen daarvan terwijl ze ons met performances en muzikale projecten oproepen tot verzet.

Nergens geen bord met informatie, dus deze keer, opgezocht op internet.

Op de foto is de staart niet goed te zien ( hier lijkt het net een punt ) maar dat komt omdat we ons hadden geconcentreerd op wanneer hij zou gaan spuiten. Volgende keer een iets ander standpunt kiezen :-)

De Fontein van Fortuna.

Sneek, wat een verschil met afgelopen zomer, toen was het er ontzettend druk. Nee, dat was nu wel anders en er was ook minder horeca open. We waren er rond lunchtijd en hadden best trek dus eerst maar wat eten. We zaten ergens vlak bij het water en bij een brug en moesten constateren dat het wegdek, misschien niet zo vaak als in de zomer, nu toch ook vaak omhoog stond.
Men zal er in Sneek we aan gewend zijn denk ik.
Na de heerlijke lunch, gingen we richting fontein.

De Fontein van Fortuna.
Stephan Balkenhol.

Op een gouden bol midden in het water staat een man met een Hoorn des Overvloeds. Het beeld verwijst naar Fortuna, de godin van het geluk en de schutsvrouwe van steden, families en volkeren. De overvloeiende hoorn symboliseert de materiële welstand van de gelukkige die ermee in aanraking komt. Maar de gouden bol draait voortdurend om zijn as, zodat het water, net als de toestroom van het fortuin, een onberekenbare kracht wordt. De overvloed die zich toevallig over ons uitstort, kan ons door het lot even snel weer worden ontnomen. Kijk maar naar de geschiedenis van SNEEK.

Inspiratiebron: de periodes van grote welvaart en neergang in Sneek.

Stephan Balkenhol ( Duitsland ) geldt als een van de belangrijkste hedendaagse beeldhouwers.
Zijn uit hout gehakte of bronzen mensfiguren steken op humoristische wijze de draak met ons of belichten licht ironisch de o zo menselijke geschiedenis van een stad of locatie.
In Sneek, een stad met een lange, historische band met Duitsland, herinnert zijn fontein aan de afwisselende periodes van voor en tegenspoed.
Net als in een mensenleven.

Informatie van het paneel ter plekke en van internet.

Onsterfelijke Bloemen - Rikka.

En toen was IJlst aan de beurt, het stadje dat we tijdens de fietstocht hadden gemist. We hadden heel lang in Sneek rondgereden om van alles en nog wat te fotograferen en daardoor had onze navigatie moeite om de route terug te vinden. Het was uiteindelijk wel gelukt, maar op een gegeven moment vonden we wel dat het lang duurde voor we in IJlst waren. Toen bleek dat we er al lang en breed voorbij waren. Eerst was het balen, maar we besloten toen dat we het zeker nog een keer zouden gaan bezoeken.

Onsterfelijke Bloemen - Rikka.
Shinji Ohmaki

Volgens Shinji Ohmaki vormt cultuur zich, net als de natuur, laag op laag. Nieuwe generaties bouwen steeds weer voort op een grote onderlaag die niet verdwijnt. Precies zoals ook de stad IJlst is ontstaan. De oude, grotendeels verwilderde stinsenplanten zijn tekens van de onzichtbare onderlaag en van de rol van de mens bij de ontwikkeling daarvan. De fontein 'Onsterfelijke bloemen -Rikka'  verbindt bloeiende stinsenplanten als element van de Friese natuur met een oude vorm van Japanse bloemsierkunst, Ikebana. Hij symboliseert de eeuwige verbintenis tussen mens, cultuur en natuur.

RVS, autolak, coating, terrazzobeton.
Vaas: 1,5 m hoog, 6m doorsnee; boeket: 4 m hoog.
Inspiratiebron: het ontstaan van de stad uit de Ylostins en de Friese STINSENPLANTEN.

Shinji Ohmaki ( Japan )

'Geheugen spreek', zou de lijfspreuk van hem kunnen zijn. Want al zijn sculpturen, video's en installaties komen voort uit zijn onderzoek naar wat ooit was, maar uit ons aller geheugen verdween. Oude ambachten, verloren tradities, verdwenen bloemsoorten; voor hem zijn ze niet weg maar liggen ze bedolven onder het stof van de tijd. Het is, vindt hij, aan hem als kunstenaar om ze in schoonheid weer tot leven te brengen.
De bloemen van de Rikka-fontein zijn gemaakt van roestvrijstaal en hebben twee verschillende gedaantes. Een aantal is uit staal gesneden en is prachtig ingekleurd. Een ander deel is gezandstraald op zilverglanzend, gepolijst staal, dat doet denken aan de ijzers van schaatsen. Ze vangen het licht op en weerspiegelen de kleuren van de driedimensionale bloemen.
De naam Rikka komt uit de Japanse Ikebana bloemsierkunst en betekent, Staande Bloemen.

De Vleermuis.

In ons fotoboek van onze Elfstedenfietstocht, afgelopen zomer, schreef ik bij deze fontein, dat er een Elfstedenfonteinenroute  bestaat. Wij wisten dat niet maar dat was ons verteld bij een overnachtingsadres en ik schreef daarbij "misschien wordt dat nog eens onze volgende uitdaging" et voici, daar zijn we nu aan bezig.

De Vleermuis - Brons, 3,3 m hoog, 2,4 m breed.
Inspiratiebron: de gevel van de afgebrande Broerenkerk.

Vleermuizen zijn intrigerende, nuttige dieren die met hun jacht op insecten cruciaal zijn in het ecologisch systeem. De vleermuis staat in de Aziatische cultuur symbool voor rijkdom, geluk en een gezegende ouderdom. Bij ons symboliseert hij zowel duistere krachten als een positieve, reddende kracht. Denk aan Batman, of aan de gevels van de grote kathedralen waar hij, in de vorm van waterspuwers, de demonen op afstand houdt. Dat past prachtig bij de afgebrande Broerekerk (fontein staat op het plein vóór de kerk). De trap op de rug van de vleermuis nodigt de bezoeker uit om de vleermuis symbolisch te overwinnen. Het zijn vooral kinderen die er op en af klimmen en springen en er veel plezier aan beleven.

Johan Creten (België) woont in Parijs.
De ontwerpen van de keramische en bronzen sculpturen van hem lopen uiteen van imposante vogels en vreeswekkende inktvissen tot met scherpgepunte rozen bedekte vrouwentorso's. Hun rijke symbolische lading is nooit eenduidig en slingert heen en weer tussen verleiding en vrees, kracht en kwetsbaarheid, het sacrale en het demonische. Met zijn katholieke achtergrond en gevoel voor drama voelt Creten de beladen geschiedenis van Bolsward perfect aan.
Informatie van de panelen en het internet.

De Woeste Leeuwen van Workum.

Toen we vanuit Hindeloopen naar Workum reden voor de volgende fontein, zag ik opeens deze "OP DE KOP BOERDERIJ". Al eerder zag ik het, op het blog van Marthy en nu zag ik het zelf in het echt. Hartstikke leuk dus, het onverwachte ! Even een tussenstop voor de foto natuurlijk en dan, Workum.

De Woeste Leeuwen van Workum - Cornelia Parker - Verenigd Koninkrijk.
Duurzaam Accoya-hout, verf, bladgoud - 3,5 m hoog.

Al eeuwen wordt het stadswapen op DE WAAG van Workum ondersteund door twee leeuwen.
Ze doen naïef aan en hun theatrale pose prikkelt onze lachlust. Maar als fontein van Workum, stevig op de grond met een meer dan levensgrote afmeting, zijn ze geen bijfiguren meer, maar hoofdrolspelers. Op enige afstand van elkaar sproeien ze nu als vechtende katten water naar elkaar. 'Kijk naar Workum', lijken ze ons toe te roepen. Want zonder het wapenschild biedt de lege ruimte tussen hen in plotseling uitzicht op de levende werkelijkheid van de stad.

Cornelia Parker schept er een immens genoegen in om dagelijkse voorwerpen en overbekende beelden uit kunst en cultuur op te blazen, te verdubbelen, uit te rekken of in diggelen te slaan, als een soort daad van bevrijding. Want met de grootschalige sculpturen of installaties die zo ontstaan krijgt het oude en bekende nieuwe betekenis, met een vleugje Britse humor op de koop toe. Parker werkt daarbij intensief met anderen samen.
Gelezen op informatiebord.
Marthy stuurde mij een bericht dat ik het huis niet op sjannesblog (zoals ik schreef ) maar op dat van haar had gezien. Heb het nu dus veranderd.

Flora & Fauna.

Rond koffietijd waren we in Hindeloopen dus eerst koffie met een lekker stuk gebak. Het stadje ligt er in de herfst wat verlaten bij,  het was natuurlijk nog vroeg en de meeste zaken waren nog gesloten. Toch was er een open en toen we daar binnen liepen kwam er een geroezemoes van stemmen op ons af. Het zat daar al vol omdat er een hele bus toeristen (van hoge leeftijd) was neergestreken. Fijn was dat, want dat betekent dat men op veel mensen had gerekend en er dus vers gebak was. Het was gereserveerd en ze zouden daar ook lunchen. Ik had cheesecake gekozen en het was verrukkelijk.
Naar de fontein hoefden we niet lang te zoeken, die stond praktisch om de hoek.

Flora & Fauna, Shen Yuan.
Koper, staal, Accoya-hout, steen.
boom: 3,6 m hoog, 2,5 m breed; geweien: 7,5 m lang, 2,1 m hoog.
Inspiratiebron: Het oude stadswapen van Hindeloopen.

Inspiratiebron voor de fontein is de levensboom op het stadswapen, met het hert en de hinde die hem omringen. De boom symboliseert de levensenergie, maar staat ook voor wijsheid. Het hert en de hinde voeden zich daarmee. Nu zetelen prachtige exotische vogels in de boom. Als je op het grote, houten gewei zit dat de boom omringt, zie je hoe ze waterspuwend met elkaar 'praten'. Over ons ?

Shen Yuan (China) is een van de weinige vrouwelijke Chinese kunstenaars die tot de internationale kunstwereld is doorgedrongen. In al haar werk toont ze dat culturen elkaar voortdurend onderling beïnvloeden, maar ook dat je daarbij je eigen achtergrond niet hoeft te verloochenen. Steeds zie je sporen van de traditionele Chinese kunst gecombineerd met een indrukwekkend ambachtelijk vakmanschap. Dit alles past naadloos op de eigen en toch open cultuur van Hindeloopen.
Informatie, wederom van de borden.

N.B - Wat je ziet op een van de foto's is niet het stadswapen (vergissing van mij) maar een gevelsteen, voorstellend het wapen van Willem Frederik van Nassau-Diez.
DIT is het wapen van Hindeloopen, maar ik kan het niet goed rijmen met de beschrijving van het wapen op het informatiebord.
N.B - Ferrara wees mij er vandaag op waar ik het juiste wapen kon vinden. DEZE site laat er heel veel zien en ook de juiste. Hert en Hinde met een levensboom. Grote dank.

De Vis voor Stavoren.

Toen we afgelopen zomer de Elfstedentocht reden op de fiets, hadden we op weg naar Stavoren echt, heul veul, regen. Het regenden zo hard, dat we niet eens het plaatsnaambord hebben gefotografeerd. We wilden zo snel mogelijk ergens naar binnen en hebben daar ook zo'n anderhalf uur geschuild. Deze fontein hebben we toen wel gezien, maar geen foto genomen. Wel van het vrouwtje, de haven en de mooie gekleurde huizen. Nu was het gelukkig droog.

De Vis voor Stavoren - Mark Dion - Verenigde Staten. Kunsthars, PU-schuim, staal
3,3 m hoog, 6 m breed, 8,4 m lang.
Inspiratiebron, de visserijgeschiedenis van Stavoren en een TEKENING van Pieter Bruegel de Oude.

De zee geeft, de zee neemt. Stavoren, ooit een rijke Hanzestad, kan erover meepraten.
Overstromingen, zeehandelsoorlogen, een haven die verzandde, meermalen verviel de stad tot armoede. Maar telkens richtte ze zich op en brachten zeevaart en visserij nieuwe welvaart.
Volksverhalen als 'de Vrouwe van Stavoren' vertellen van dat wisselvallige lot.
'De Vis voor Stavoren' voegt daar een nieuw verhaal aan toe, met een knipoog naar een symbolische prent van Pieter Bruegel de Oude : 'Hoe grote vissen kleintjes eten !
We zien hoe de enorme open muil van een machtige vis ons langs de watersproeiende lippen naar binnen lokt. Wie ontsnapt in Stavoren de dans ?
Tekst stond op het informatiebord.

Kievit.

Afgelopen woensdagochtend, het was herfstvakantie, liep de wekker hier om kwart voor zes al af . Waarom zo vroeg al, nou we gingen weer een keer de Elfsteden route rijden en dat moest, nou ja moest, van onszelf dan in een dag gebeuren. Om exact te zijn, het was de Elfstedenfonteinenroute. 11FOUNTAINS zijn een groep fonteinen in de Friese elf steden die in het kader van Leeuwarden-Fryslân in 2018 zijn geplaatst. Leeuwarden-Fryslân 2018 (afgekort LF2018) is de titel voor Leeuwarden als culturele hoofdstad van Europa in dat jaar. De dichtstbijzijnde voor ons is in Sloten.

KIEVIT -  Lucy & Jorge Orta  ( Groot Brittannië, Argentinië )
Brons, coating - 5m hoog.

'Kievit' toont een meisje dat op de schouders van een man staat. Ze houdt een vogel in haar hand. Onder de voeten van de man vormt een slordige stapel emmers, jerrycans en teilen de basis van de fontein. Deze universele containers waar het water rustig in en uitstroomt, wijzen erop dat onze samenleving overvloedig beschikt over iets wat elders in de wereld helemaal niet vanzelfsprekend is, water- de bron van al het leven. De vogel die het meisje koestert is een kievit, een vogelsoort die in Friesland wordt bedreigd.
Tekst stond op het informatiebord.

DARKNESS ... Crea 5219.

Deze week had ik dus totaal geen tijd vrij kunnen maken om wat creatiefs te doen, in mijn werkboek, met het woord DARKNESS/DONKER. "Ik heb echt geen idee" zei ik woensdagavond tegen mijn man wat ik met dat woord moet. We reden van Friesland terug naar Brabant, het was nat en donker (haha). Hebben jullie dat ook wel eens, dat je iets niet door hebt en dat de oplossing eigenlijk heel simpel is en in dit geval zich vlak voor mijn neus afspeelde...………..?
Hèhè, ineens had ik het door, pakte mijn fototoestel en maakte deze foto van de donkere weg en het tegemoetkomende verkeer, waaronder héél veel tractoren met boeren die terugkwamen van hun protestdemonstratie in Den Haag. Ik kon het toestel niet stilhouden, maar het geeft wel een heel leuk effect (vind ik dan hè).
Voici, mijn bijdrage voor deze week.

Dienstkameraad.

Eind 1966 ging mijn vriend (nu mijn man) naar Duitsland om het laatste stuk (jaar) van zijn verplichte diensttijd daar af te maken. Met een van de jongens waarmee hij de kamer deelde, hebben we nog altijd contact. Elk jaar fietsen wij er een keer naar toe, hij woont iets meer dan 50 km bij ons vandaan. Het weer zag er goed uit, de wind was gunstig en de temperatuur aangenaam (22º) en alleen in de ochtend enkele regendruppels, eigenlijk niet noemenswaardig. De route er naartoe is mooi en een groot gedeelte loopt door de bossen, die nu al mooie herfstkleuren beginnen te krijgen.

En wat te denken van de paddenstoelen, we zagen er echt veel. Enkele weken geleden waren het nog overwegend licht gekleurden, maar nu staan er overal rode en die vind ik toch wel heel mooi.
En nog een, hoi hoi momentje hadden we onderweg, jaja weer een Social Sofa.

Hij staat tegenover de kerk in Handel en verschillende werkgroepen hebben er meer dan een jaar lang op verschillende dagen in de week aan gewerkt. Een geslaagd project, zo las ik, het heeft mensen bij elkaar gebracht die elkaar anders misschien niet zouden kennen. Nu maar hopen dat er veel mensen gebruik van maken en er af en toe hun rustmomentje pakken en gezellig met zomaar iemand een gesprekje aangaan. Dat was in elk geval het idee erachter.
Wij hebben in elk geval weer lekker bijgepraat en kunnen binnenkort een tegen bezoek verwachten.

Op het schoolplein.

Deze ochtend zaten we al vroeg op de fiets, lekker weer toch, het houdt niet op. En jawel hoor we zagen ook weer een Social Sofa. We zijn hier echt al vaak langs gekomen en nog nooit gezien, maar aangezien het op een schoolplein staat, zou het zomaar kunnen dat het net speelkwartier was en ja, met al die spelende, door elkaar krioelende kinderen valt dan zo'n bank niet op. Nu is het weekend, dus rustiger. Er stond verder geen informatie bij, dus die kan ik niet geven en wij zagen nog de letters, hbl of Wil, maar dat weten we niet zeker en ook niet wat het zou kunnen betekenen. De Sofa wordt wel intensief gebruikt denk ik, want er waren her en der al wat steentjes uit.
Het was trouwens een heel gezellig schoolplein, waar je ook in het weekend of na schooltijd gebruik van mag maken. Op een gegeven moment hoorden we muziek en zagen we een paar kinderen met hun moeder dansen onder een boog. Er zit een knop aan de boog en wanneer je daar op drukt hoor je muziek, erg leuk. Het kleine meisje op de foto had er echt plezier in en de moeder vertelde ook dat ze er graag naar toe ging. Ik heb wel gezegd dat we foto's maakten voor op mijn blog en gevraagd of ze daar bezwaar tegen had, maar ze vond het goed. Erg aardig !

ROAD ... Crea 5219.

Road/weg, meteen moest ik aan Broadway Boogie Woogie denken, een werk van Mondriaan. Het werk is opgebouwd met horizontale en verticale gekleurde lijnen op een wit vlak en verwijst naar het stratenpatroon van New York. Ik las ooit ergens dat hij op een wolkenkrabber stond of een flatgebouw, in elk geval stond hij héél hoog en toen hij naar beneden keek, werd hij door dat patroon van straten/wegen, geïnspireerd. Ik kan hier in onze wijk niet op een hoge flat en zeker op geen wolkenkrabber gaan staan dus nam ik een stukje van de plattegrond van de wijk waar wij wonen en heb er, geïnspireerd door Mondriaan, mijn eigen draai aan gegeven.

Dit citaat kwam ik toevallig deze week tegen, alhoewel ik in dit geval, citation moet zeggen.

TON CHEMIN EST TON BUT : PROFITE DE LA PROMENADE.

Oplaadpunt

Nog even terug naar de Elfstedenfietstocht van afgelopen zomer. Ook daar zagen we de SOCIALSOFA in verschillende plaatsen. Deze stond aan de IJsselkade in Kampen. De bank, met als thema 'Oplaadpunt' en een gewicht van 1400 kilo, biedt vanaf deze plek een prachtig uitzicht over de IJssel. Mooie plek, inderdaad, maar het was een warme dag en wij zochten toch liever even de schaduw op.

INSPIRING ... Crea 5219.

Inspirerend, niet moeilijk want er zijn veel dingen inspirerend. Een museum bezoek kan inspirerend zijn, een mooie foto, kleuren, seizoenen, heel veel blogs en daar heb nu iets mee gedaan. Voor mij is het blog van Ageeth al vaak heel inspirerend geweest. Vorig jaar had ik mijn KERST POST  gemaakt naar een VOORBEELD van haar. Vorige maand zag ik weer wat leuks bij AGEETH, leuke zakjes om bijvoorbeeld zaadjes in te versturen. Ben meteen aan de slag gegaan met allerlei restjes papier. Heb nog wat enveloppen gevouwen, hartjes geponst om daar in te doen en nu kan ik wat gaan versturen. Ik heb wat zakjes in mijn boek geplakt en zie nu dat ik het woord INSPIREREND er niet heb bij geschreven, maar dat ga ik alsnog doen. Nogmaals dank Ageeth.

7000 km.

Heerlijk fietsweer was het vandaag, goed, het is 's-morgens wel wat frisser, maar dan doen we een laagje meer aan. Als het maar droog is en een beetje zon, dan zijn wij tevreden. We fietsten naar Zaltbommel, daar gaan we wel eens meer heen en dan passeren we de ST. ANDRIES SLUIS. Soms hebben we geluk en staat de schuif omhoog en zien we de duizenden slakken die er op zitten. Ik vroeg me vandaag af of je die eigenlijk kunt eten.

Het is zo mooi langs de Waal en al kom je er nog zo vaak, het blijft genieten. Een end verderop zaten deze vijf Aalscholvers op een grote tak en ze bleven nog zitten ook. Soms heb je dat geluk en soms, wanneer je net je fototoestel uit je tas hebt gehaald, besluiten ze dan met z'n allen om weg te vliegen. Maar de dag was ons goed gezind, we passeerden de 7000 km, de lunch was stukken beter dan bij de 6000 KM. en de regen viel op plekken waar wij net niet waren.
Voor ons was de dag geslaagd.