Onze buurvrouw vroeg enkele weken geleden of ik wel eens van een heilig boontje had gehoord. Iemand die zich braaf voordoet en zich daarop laat voorstaan ? Maar nee dat bedoelde ze niet. Ze had van een vriendin echte boontjes gehad en die boontjes hebben aan de zijkant een tekening waar je met een beetje fantasie een MONSTRANS in kunt herkennen. Nee van die heilige boontjes, Phaseolus vulgaris "Monstrans", had ik nog nooit gehoord ( Monstrare is Latijn voor showen, laten zien ). De Katholieken dragen in processies de hostie met zich mee in een rijk bewerkte zilveren of gouden stralenkrans op een stok, met in het midden van de "zon" twee glazen plaatjes waartussen de hostie geplaatst kan worden. Zo kunnen devote katholieken het lichaam van Christus ( hostie ) beter aanbidden. Sommige zien in de tekening een engel, een adelaar of een kaarsje. HIER vindt je nog meer informatie.
Ik kreeg er drie van onze buurvrouw maar helaas is er maar een opgekomen. De plant groeit goed ( is nu groter dan op de foto ) en ik ben benieuwd of er ook werkelijk bonen aankomen met een mooie tekening. Misschien kan ik dan ook uitdelen, spannend !!!
donderdag 28 juni 2018
dinsdag 26 juni 2018
Midden-Betuweroute.
Begin juni is deze foto van het ooievaarsnest genomen, zondag fietsten we er weer langs en jawel ze waren er nog. We waren op weg om de Midden-Betuweroute te gaan fietsen maar eigenlijk hadden we daar beter een andere dag voor kunnen kiezen. Waarom dat dan, nou de dingen die we uitgezocht hadden om te bezoeken waren allemaal gesloten en zelfs de restaurants en cafés waren dicht. Wij hadden daar in eerste instantie helemaal niet bij stil gestaan maar toen we op een gegeven moment langs een kerk fietsten begrepen we dat het met het geloof had te maken. Mannen in zwarte pakken, vrouwen met zwarte kousen, hoed op, net mantelpak en tas aan de arm zagen we. Het leek of we terug in de tijd waren gegaan.Ik weet wel dat dat nog bestaat maar we zien het zelden. Ik vraag me dan wel af, en misschien weet iemand dat, of men die kleding in speciale winkels kan kopen of dat die overgaat van moeder op dochter of zo want het is niet bepaald eigentijds. Ik wil maar zeggen onze koningin draagt ook wel eens zwarte kousen, een hoed, net mantelpak en een tas aan de arm maar dan wel uit deze tijd. Dat dus, die gedachten houden me dan bezig. Ik moet zeggen, het was ook ontzettend stil onderweg, heel opvallend eigenlijk.
We genoten wel van de natuur en vooral van de vele, nu prachtig in bloei staande CICHOREI.
Een beeld van een BOERENVROUW, de Wachter, vind ik nog wel het vermelden waard. Zo eenvoudig maar heel pakkend.
De Midden-Betuweroute is maar 48 km maar met het er naar toe en terug fietsen hadden we toen we weer thuis waren 94.05 km op onze teller staan. We hadden dus weer goed aan onze conditie gewerkt.
We genoten wel van de natuur en vooral van de vele, nu prachtig in bloei staande CICHOREI.
Een beeld van een BOERENVROUW, de Wachter, vind ik nog wel het vermelden waard. Zo eenvoudig maar heel pakkend.
De Midden-Betuweroute is maar 48 km maar met het er naar toe en terug fietsen hadden we toen we weer thuis waren 94.05 km op onze teller staan. We hadden dus weer goed aan onze conditie gewerkt.
woensdag 20 juni 2018
Straat Kunst.
Nog een keer Leeuwarden. Tijdens onze wandeling door de stad zagen we verschillende muurschilderingen maar ook op de grond waren de kunstenaars bezig geweest. Wij waren op eigen houtje rond gewandeld maar bij thuiskomst zag ik dat er een echte STREET ART WANDELING is ( gratis ). Toen we op weg waren naar het oude postkantoor ( vorige blogbericht ) kwamen we langs DE OLDEHOVE een vrijstaande kerktoren, ook wel de Toren van Pisa genoemd. De toren had een van de hoogste van Nederland moeten worden, maar tijdens de bouw in 1529, op de helling van een terp, ging het mis ( hij zakte scheef ) waardoor de bouw werd gestaakt. Op een muur in een van de gezellige straatjes is het werk van de Friese schilder Alma Tadema ( 1836-1912 ) in streetart nagemaakt.
Tegenover de toren was, eveneens in straatkunst, Maria Louise von Hessen-Kassel en haar echtgenoot Johan Willem Friso afgebeeld. Je krijgt hier ook het "bewijs" dat alle vorsten van Europa van de Friezen afstammen. Ja ze houden daar wel van 'n grapje.
Eerder moesten we al opletten om niet in het gat op het plein te vallen, waar de kunst zomaar uit op leek te stijgen.
De dag was veel te kort om alles te zien, maar dan kunnen we nog eens terug, nietwaar!
Tegenover de toren was, eveneens in straatkunst, Maria Louise von Hessen-Kassel en haar echtgenoot Johan Willem Friso afgebeeld. Je krijgt hier ook het "bewijs" dat alle vorsten van Europa van de Friezen afstammen. Ja ze houden daar wel van 'n grapje.
Eerder moesten we al opletten om niet in het gat op het plein te vallen, waar de kunst zomaar uit op leek te stijgen.
De dag was veel te kort om alles te zien, maar dan kunnen we nog eens terug, nietwaar!
zaterdag 16 juni 2018
Koffie in het postkantoor.
We waren al een paar keer eerder in Leeuwarden maar dat was tijdens een L.F fietsroute. We zagen wel dat het een mooie stad was, we pikten er een terrasje en fietsten dan weer verder. Nu hadden we wat meer tijd om rond te kijken en er was genoeg te zien. Ik vind het altijd mooi wanneer oude gebouwen niet worden gesloopt, maar weer gebruikt worden voor wat heel anders, zoals het voormalige HOOFDPOSTKANTOOR. Het monumentale pand, waar nu een hotel en grand café gevestigd is, stamt uit 1902. Het schijnt dat het hotel haar koffiebonen, voor de eigen branderij, bewaart in de oude postkluizen. We dronken er ons bakje koffie en genoten van de entourage en na het toiletbezoek konden we onze handen wassen in deze geinige wasbak.
donderdag 14 juni 2018
Escher.
We gingen gisteren naar Leeuwarden. Samen met VALLETTA een van de twee steden die zich in 2018 Culturele hoofdstad van Europa mogen noemen. In het Fries Museum bekeken we de tentoonstelling ESCHER op reis. Leeuwarden was tenslotte zijn geboorteplaats en C. vond dat we daar maar eens naar toe moesten gaan, ikzelf had zo mijn bedenkingen. Begrijp me goed, ik vind zijn werken subliem maar we hebben door de jaren heen al veel van hem gezien, hebben een prachtig boek in huis met al zijn werk, diverse kaarten een Escher logboek plus een oude agenda vol met prenten die ik nooit weg zal doen. We hebben maar een foto kunnen maken, aan het begin van de tentoonstelling, toen werd manlief op de vingers getikt, verboden bij Escher te fotograferen. JA JONGU - NEE JUH.
dinsdag 12 juni 2018
3000 km.
Deze keer geen mini-high-tea of een mooi aangekleed broodje om onze derde duizend kilometer in dit jaar te vieren maar een verrukkelijke PANNENKOEK. Manlief koos er een met veel fruit, gele room plus een schaaltje slagroom erbij en op die van mij lagen veel noten, ja echt héél veel, plus appel, ananas, honing en kaneelsuiker. Het voordeel van dit feestje was wel dat we halverwege de fietstocht waren en dus op de terugweg de calorieën nog nodig hadden. O ja, we fietsten naar het altijd levendige stadje BUREN.
maandag 4 juni 2018
Honderden ogen.
Hier fietsen we regelmatig langs. Een lange straat vol met bomen die je aankijken, tenminste dat vind ik. Terwijl we er foto's van namen kwam er een mevrouw langs wandelen met een hond en ik neem aan dat ze daar in de buurt woont en er misschien wel elke dag langs komt. Ze keek naar ons en toen ik zei "die bomen hebben ogen" keek ze me heel verbaasd aan en toen omhoog. "Ja als je het zo bekijkt wel" sprak ze. Ja, en zo bekeken we het :-)
Abonneren op:
Posts (Atom)