Inchies.

 

Het is weer een hele tijd geleden dat ik Inchies heb gemaakt, maar toen ik afgelopen week met Jeans stof bezig was en daar kleine snippers, reepjes en draadjes aan overhield kwam ik op het idee om er weer eens enkele te gaan maken. Dat Josephine van het blog CREATION er laatst ook weer mee bezig was zal hier, onbewust, een rol in hebben gespeeld.

Enfin, aangezien ik wat kaarten te versturen had, heb ik ze ook meteen kunnen gebruiken.

Leuk weer om allerlei frutsels en friemels, zo noem ik dat altijd maar, zoals knoopjes, kraaltjes, ijzerdraadjes en zo, bij elkaar te zoeken.

Je denkt nog heel naïef, dan wordt er weer wat opgeruimd, maar vergeet het maar.

Het is zo weinig, dat beschiet er niet aan.

Wel weer lekker bezig geweest, maar de foto's zijn niet zo goed gelukt. De kaarten hebben eigenlijk allemaal dezelfde kleur, maar hier niet. 

De Jeans, dat kan er nog mee door, maar ik troost me maar met het fijt dat ik, met de kaarten in het echt, wel tevreden ben.

Nieuwe bewoner.

 

We kwamen hier langs fietsen en zagen een kale boom, we hoorden een hoop herrie en iemand was duidelijk bezig om wat te creëren. Vorige week was het klaar. Bij de ingang van de natuurpoort Herperduin staat nu een Bostrol. Hij heet de bezoekers van het bos welkom en wijst ze de weg naar het wandelpad, het blote voeten pad en naar het Speelbos. De Bostrol is gemaakt van een gevelde eikenboom.

De boom dreigde om te vallen richting parkeerplaats. Julie Wulfhorst, ontwerper van IBOR (Integraal Beheerplan Openbare Ruimte) heeft een mooi ontwerp gemaakt, rekening houdend met de vorm van de boom.  Terwijl ik stond te fotograferen kwam er een vader met kind aanlopen die beide héél enthousiast reageerden, nou dan is het al een end geslaagd zou ik zeggen.

Het ontwerp is uitgevoerd door 'woodcarver' Dave Harmsworth.

Carnaval.

Wij hebben dit jaar de 1ste PREIS in de optocht. Leuk altijd, zo'n karretje met een grappige tekst, simpel maar goed bedacht. Ja carnaval is hier volop aan de gang,  gistermiddag was hier de kinder/jeugd optocht en aangezien onze twee jongste kleinkinderen daar ook in meeliepen, zijn we wel even gaan kijken.

Men had er weer hard aan gewerkt om er een mooie optocht van te maken. 24 groepen waren er, loopgroepen, kleine karretje, maar ook grote wagens. Best veel voor een kinder/jeugd optocht. De dames hier links lopen mee als begeleiding van hun kinderen.

Bij deze laatste wagen (olifant) liepen onze kleinkinderen mee om te duwen, want alle wagens worden hier altijd handmatig voortbewogen. Zelfs vanavond bij de grote verlichte optocht, nee hier nooit uitlaatgassen van tractoren of zoiets en dat is héél prettig. Het thema  dit jaar was: Muziek, nou en met deze zingende olifant, een personage uit Sing, een computeranimatiefilm, wonnen ze de tweede prijs.

 

1000 km.

 

We hebben weer een leuk koffie adres gevonden, nou ja wij zelf hebben het niet ontdekt, maar we kregen deze tip van onze dochter. Gisteren was het lekker fietsweer, dus wij besloten om daar maar eens polshoogte te gaan nemen. Het is HIER gevestigd in een voormalige kapel. Onze dochter had niets teveel gezegd, we hebben er gezellig geluncht, want ja we overschreden gisteren onze eerste 1000 km in dit nieuwe jaar. Hoe kan het ook anders met zo'n zachte winter.

Op een mooie winterdag...........

 

Geen zuchtje wind, een heerlijk zonnetje, de bank in onze tuin, kussens erop en twee mokken vers gezette koffie, vers gebakken Madeleines, wat wil een mens nog meer. Voor de eerste keer buiten koffie gedronken in dit nieuwe jaar op deze heerlijke zonovergoten winterdag, heerlijk !

Pyramide.

 

Op de terugweg naar onze auto wachtte mij nog een "toetje". Al jaren wou ik de Pyramide van Austerlitz zien, maar het kwam er steeds niet van en nu, nu waren we er zomaar in de buurt. Hoe komt iemand op het idee om hier in Nederland een Pyramide te laten bouwen.

Nou, tegen de verveling. De Franse generaal Auguste de Marmont had in 1804 op die plek een legerkamp opgericht (Camp d'Utrecht. Hij wist in een paar maande tijd verschillende bataljons samen te smeden tot een groot, goed getraind leger.

Tevreden over de militaire kracht van het nieuwe leger en tegen de verveling bij zijn soldaten, liet hij hen dit monument bouwen, geïnspireerd op de piramiden van Gizez die De Marmont in 1798 zelf had gezien tijdens de Egyptische veldtocht van Napoleon. Ik vind het nog steeds fascinerend hoe die legers in die tijd zulke grote afstanden konden afleggen met al dat oorlogstuig en het benodigde materiaal wat nodig is voor zo'n veldtocht. Ik bedoel maar, ze konden niet zomaar het vliegtuig nemen, zoals tegenwoordig. Per boot zou nog kunnen, maar dan nog ! Je kunt wel zien aan de met gras beklede zandheuvel, dat het heel lang droog is geweest, beetje verdort hè, maar dat zal best wel weer een keer veranderen.

HIER is informatie over de Pyramide van Austerlitz, die iedereen natuurlijk allang had gezien en ik nu ook.

Watertoren 123 - Amersfoort.

 

De vierde en laatste toren van deze dag, hè worden we moe of is er wat anders aan de hand, het leek wel een beklimming pff. Even opschakelen naar een kleinere versnelling. We hebben in het verleden dan wel verschillende Cols van de Tour de France bedwongen, maar sjongejonge, deze mocht er ook zijn. Toen we op het hoogste punt aankwamen straalde ons het blauwe bord met 'Col du Strop' ons tegemoet. Kijk, ik bedoel maar, (ALT 4.000 CM +N.A.P.) haha, wij vonden het heel vermakelijk. De onthulling van dit bord, enkele jaren geleden, was een ludieke actie van de evenementenorganisatoren Mik Borsten en Jaap Hengeveld om hun pleidooi voor beter sportbeleid in Amersfoort kracht bij te zetten. Ze beschouwden het ook als een strop dat de stad, door het slechte beleid, het NK wielrennen mis zou lopen. Maar goed, ik dwaal af, wij gingen voor de watertoren waarvan op deze foto aan de rechterkant nog net een stukje zichtbaar is.

Deze vrijstaande watertoren op de Amersfoortse Berg, werd in 1912 in opdracht van het Gemeente Waterleiding Bedrijf gebouwd. Omdat de toren op relatief hoog gelegen punt werd gebouwd was het niet noodzakelijk om een hoge toren te ontwerpen. Vandaar deze vrij zeldzame, gedrongen vorm. De hoogte van de toren is 17 meter en het waterreservoir heeft een opslagcapaciteit van 700 m³.

Aanleiding tot de bouw vormde de onvrede over de waterkwaliteit die de Utrechtse Waterleiding -Maatschappij vanaf 1890 vanuit Soesterberg leverde. Aangezien de concessie aan de UWM niet het alleenrecht gaf, ontstond de vrij unieke situatie, dat er sprake was van twee concurrerende waterleidingmaatschappijen.

Het ontwerp werd door Gemeentewerken geleverd met als eindverantwoordelijke gemeentearchitect C.G. Beltman en werd gebouwd door de firma T. van Hoogevest uit Amersfoort. De toren is in overgangsarchitectuur ontworpen waarbij motieven uit het neoromaans overheersen, zoals de spaarvelden met rondboogfries, afgewisseld door lisenen en rondboogvensters. 

Een leuke uitgezette fietstocht langs vier watertorens dat was het, maar er kwam nog een toetje achteraan. Daarover een volgende keer.