Gisteravond in de tuin wat geknipt om materiaal te hebben voor een Mandala te leggen. Makkelijk deze keer, want de bloemblaadjes van de clematis, de bloemen van de lathyrus / siererwt en van de digitalis / vingerhoedskruid, maar ook de zaaddozen van de phlomis, blijven allemaal goed liggen. Wou perse gisteravond nog de foto maken, maar daarvoor moest ik naar buiten om nog voldoende daglicht te hebben. Gelukkig waaide het niet, pff ! Kon het niet heel de nacht laten liggen en vandaag de foto maken want dan zijn sommige blaadjes al verschrompeld. Soms geeft dat een mooi effect, maar soms ook niet.
Dirksland, Brielle en daarna kwam er, onverwacht, nog een watertoren op ons pad en dat allemaal op één dag. 11 Juni was dat (dit even voor mijn archief). Toen we dus die ochtend (heenweg, fietsen op de auto) op weg waren naar Dirksland, zag ik in de verte een watertoren. Hee, ik zie hem al, zei ik tegen mijn man. Nee dat kan niet, zei hij, want daar zijn we nog niet. Nou ja, ik zag toch duidelijk een watertoren ! Misschien fietsen we er zo dadelijk wel met een omweg naar toe opperde ik. Nee, hij dacht van niet en hij had gelijk. Maar natuurlijk zijn we er op de terugweg wel naar Zuidzijde gereden, want daar stond de toegift van die dag.
De watertoren in Zuidzijde, gemeente Oostflakkee, wordt ook wel watertoren van Den Bommel genoemd. De plaats, Zuidzijde ligt op de kruising Bommelsedijk / Tilsedijk, op een van de oudste stukken van het eiland Goeree-Overflakkee. Het buurtschap is in de omgeving vooral bekend om de watertoren. Deze is al vanaf Hellegatsplein te zien. Volgens sommigen dankt Zuidzijde zijn naam aan het feit dat het ten zuiden van Den Bommel ligt.
De toren, van gewapend beton, is gebouwd in 1934 en was afgedekt met een koperen koepel. 44 Meter is de hoogte van de toren en die bevat twee waterreservoirs, met elk een inhoud van 200 m³. Hierdoor kan de toren worden gereinigd zonder de toren uit te schakelen. De bodem van de reservoirs ligt op 28,70 meter boven NAP.
De toren is buiten werking gesteld, verkocht aan een particulier en verbouwd tot woning.
Bron: Wikipedia.
Nou dat was toch een mooie afsluiting van deze lange fietsdag.
Ofwel, Biebhuusj zoals men het hier heeft genoemd.
De 26e juni 1895 werd op de Galgenberg in de nieuw gebouwde watertoren, de Harderwijksche Waterleiding (H.W.L) geopend. De watertoren was ontworpen door Dirk de Leeuw, ingenieur in dienst van de maatschappij. Hij werd geëerd met een natuurstenen plaquette boven de ingang.
H.W.L GEBOUWD 1895 D. de Leeuw.
De ronde bakstenen toren, in een Neoclassicistische stijl, had in het begin een puntdak en was 12.25 meter hoog. In 1921 werd het waterreservoir (336 m³) verhoogd tot 15.85 meter. Twintig jaar later werd de houten kap van het puntdak vernieuwd en vervangen door een plat dak.
Het opgepompte water bleek niet altijd even schoon te zijn en daarom ging men in diepere aardlagen boren en er werd een nieuw systeem toegepast waardoor zandfilters overbodig werden en in 1917 was het water eindelijk van goede kwaliteit. Na de Tweede Wereldoorlog, toen duidelijk werd dat loden leidingen een gevaar voor de volksgezondheid opleverden werden die vervangen door buizen van koper en later van kunststof.
De watertoren op de Galgenberg, midden in het bos, staat er gelukkig nog steeds, niet alleen als monument, maar ik las in de canon van Harderwijk, ook nog in gebruik. Ik weet niet wanneer die canon is geschreven, maar het was niet te merken dat hij nog in gebruik is.
Maar wat zou ik daar nu mee kunnen doen ? Gelukkig was ze laatst jarig, kreeg een boek (Engels) en kon ik een boekenlegger maken. Linnen heb ik gebruikt en manlief zocht op internet een afbeelding van LOKI. Er was nog net genoeg transfer papier in huis en kon het erop gestreken worden. Even achter de naaimachine, et voici ! Ze kreeg allerlei leuke cadeaus, maar het mooist vond ze Loki op canvas afgedrukt. Die komt op haar kamer te hangen.
De toren is ontworpen door Julius Maria Luthmann, architect uit de Amsterdamse school.
Deze watertoren heeft een hoogte van 37,85 meter en had een waterreservoir van 110 m³.
Het water werd op een diepte van 30 meter uit de grond gepompt.
De toren verzorgde het koelwater voor het zendstation Radio Kootwijk en de watervoorziening van de bewoners van het gelijknamige dorp.
De toren had ook een functie als lichtbaken, om het luchtverkeer te waarschuwen voor de zeer hoge zendmasten in de omgeving.
De lichtkoepel boven in de toren had een eigen toegang, volledig gescheiden van de toegang tot het waterreservoir.
Personeel van de watervoorziening had hierdoor geen toegang tot het lichtbaken en omgekeerd.
