woensdag 30 juni 2021

5000 km.

In Tilburg staat niet alleen een mooie watertoren, maar ook staan er ontzettend veel SOCIAL SOFA'S. Je zou er echt wel een dag kunnen rondfietsen om ze allemaal te fotograferen, maar doen we niet. Wel de watertorens, daar gaan we doelbewust op af, maar de 'bèngskes' fotograferen we alleen bij toeval.

Als ik wat kan vinden over een socialsofa, dan zet ik dat erbij, zoals deze. Deze is ter gelegenheid van het vierenveertigjarig bestaan van de carnavalsvereniging. Over het bovenste kon ik nog niks vinden, Heeft het iets te maken met de kunstenaar Peter Bruers, is het familie van de Karin Bruers die op het idee kwam van de sofa's ? 

Best een leuk bankje, jammer dat het zo beschadigd is. Het staat op een hoek van de straat, volgens mij bij een winkelcentrum, maar dat weet ik niet meer zeker. 

Een uitnodiging om eens even rustig te gaan zitten om............nou ja, voor wat  er op staat hè !
Op de zitting een dambord, maar de damstenen moet je wel zelf op zak hebben en daar hadden we nou net niet op gerekend. Toch zitten hier wel regelmatig mensen, gezien de sigarettenpeuken op de grond.

En weer verder met de route. We kregen trek, dus op naar de lunch in Udenhout, want op 16 juni waren we de 5000 km gepasseerd en traditie is traditie nietwaar. We zaten op het terras, maar achteraf hadden we misschien toch beter binnen kunnen gaan zitten. Maar ach, als je fietst heb je het snel weer warm.

Maar even later moesten we weer stoppen, tjee weer een 'bengske' of 'benkske', ? Ik zag het al op twee manieren geschreven, wat is de juiste manier hè? Zal me dan maar bij SocialSofa houden. Deze sofa was een van de eerste SocialSofa's en hij staat al enkele jaren in het dorp. Wat ik wel vreemd vond is, dat voorheen deze van kunststof was, maar vanwege het weer vervaagde het ontwerp en  de sofa is gerenoveerd met mozaïek. Ik wist niet beter of ze zijn allemaal in beton gegoten. 

Mooie bank hoor met die oude foto's. 

En nog zo'n sofa, nu met afbeeldingen van excellente personen die veel voor de Udenhoutse samenleving hebben betekend. De afbeeldingen op de sofa's zijn fototegels.

Het was nog niet afgelopen die dag, want er volgde nog een toetje in de vorm van twee minibiebjes, ofwel boekenhopper zoals ik las. 

Een fleurig kastje, gemaakt voor en misschien ook wel met de medewerking van kinderen.

Kijk maar eens naar de mooie zijkanten.

En toen zagen we er dus nog een. 
Heel gezellig met een bankje erbij om even uit te rusten met een boekje op het bankje.

Leuk hè en ik weet dat degene die dit hier heeft neergezet, er ook veel plezier aan beleefd. Hoe weet ik dat, nou toen ik de foto's nam kwam er iemand op de fiets langs en die stopte. Bleek het de eigenaresse te zijn van deze bieb. Ze wist nog een biebje in de buurt, maar dat hebben we niet meer gezien, denk dat we eerder af moesten slaan op onze route. We gingen er niet speciaal naar zoeken en bovendien was het mooi geweest voor die dag.



 











 

dinsdag 29 juni 2021

Watertoren 49. Tilburg.

Vorige week donderdag deden we weer een watertoren fietstocht. Het blijft leuk en dat is maar goed ook, want we hebben er nog wel enkele te gaan. Tilburg werd het deze keer. Tilburg kreeg in 1897 een algemene drinkwatervoorziening. Naast een buizennet en een pompstation kwam er ook een watertoren. Deze toren is heel lang in gebruik geweest, pas in 2007, na 110 jaar dienst is hij buiten gebruik gesteld. Tot 1970 was dit de grootste watertoren van Noord-Brabant.

De watertoren staat nu aan alle kanten ingebouwd, maar in 1894 toen de gemeente Tilburg een concessie verleende aan de Haagse civiel-ingenieur G.J. de Groot voor het aanleggen en exploiteren van een waterleiding in de gemeente, wel anders zijn geweest. 

De plannen voor de technische infrastructuur waren gemaakt door de Friese ingenieur H.P.N. Halbertsma (1853-1929). In 1895 richtte De Groot de N.V. Tilburgsche Waterleiding-Maatschappij op. Halbertsma maakte een groot aantal ontwerpen voor waterleidingen en in Tilburg heeft dat deze mooie, karakteristieke 50.50 meter hoge toren opgeleverd. Het opgaande werk is uitgevoerd in donkere baksteen, terwijl de horizontale elementen veelal zijn uitgevoerd in zand-en hardsteen. De toegangsdeur kreeg een neo-renaissancistische sieromlijsting. De geleding in drieën wordt benadrukt door de heldergele banden. Omdat de waterleiding niet alleen van belang was voor de burger, maar zeker ook voor de Tilburgsche fabrieken, met name die van wollenstoffen, kreeg de toren waarschijnlijk zijn voor die tijd aanzienlijk waterreservoir van maar liefst 1.000 m³. Daardoor was de toren vrij lang de grootste van Noord-Brabant. Pas door de bouw van de nieuwe watertoren in Eindhoven in 1970 raakte Tilburg die positie kwijt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben Duitse soldaten de toren gebruikt als uitzichttoren voor de luchtverdediging. Aan het eind van de oorlog hebben ze ook nog geprobeerd de toren op te blazen, maar dat is niet gelukt, al raakte de toren wel zo beschadigd dat restauratie noodzakelijk was. Die restauratie werd in 1947 afgerond, maar daarna heeft er nog nogmaals een restauratie plaatsgevonden. De toren is nog steeds in eigendom van het waterleidingbedrijf Brabant Water. 






 

vrijdag 25 juni 2021

Crea 2021 - Alfabet - week 13 - M - Mandala.

Gisteravond in de tuin wat geknipt om materiaal te hebben voor een Mandala te leggen. Makkelijk deze keer, want de bloemblaadjes van de clematis, de bloemen van de lathyrus / siererwt en van de digitalis / vingerhoedskruid, maar ook de zaaddozen van de phlomis, blijven allemaal goed liggen. Wou perse gisteravond nog de foto maken, maar daarvoor moest ik naar buiten om nog voldoende daglicht te hebben. Gelukkig waaide het niet, pff ! Kon het niet heel de nacht laten liggen en vandaag de foto maken want dan zijn sommige blaadjes al verschrompeld. Soms geeft dat een mooi effect, maar soms ook niet. 



donderdag 24 juni 2021

Watertoren 48. Zuidzijde.

Dirksland, Brielle en daarna kwam er, onverwacht, nog een watertoren op ons pad en dat allemaal op één dag. 11 Juni was dat (dit even voor mijn archief). Toen we dus die ochtend (heenweg, fietsen op de auto) op weg waren naar Dirksland, zag ik in de verte een watertoren. Hee, ik zie hem al, zei ik tegen mijn man. Nee dat kan niet, zei hij, want daar zijn we nog niet. Nou ja, ik zag toch duidelijk een watertoren ! Misschien fietsen we er zo dadelijk wel met een omweg naar toe opperde ik. Nee, hij dacht van niet en hij had gelijk. Maar natuurlijk zijn we er op de terugweg wel naar Zuidzijde gereden, want daar stond de toegift van die dag.

De watertoren in Zuidzijde, gemeente Oostflakkee, wordt ook wel watertoren van Den Bommel genoemd. De plaats, Zuidzijde ligt op de kruising Bommelsedijk / Tilsedijk, op een van de oudste stukken van het eiland Goeree-Overflakkee. Het buurtschap is in de omgeving vooral bekend om de watertoren. Deze is al vanaf Hellegatsplein te zien. Volgens sommigen dankt Zuidzijde zijn naam aan het feit dat het ten zuiden van Den Bommel ligt.

De toren, van gewapend beton, is gebouwd in 1934 en was afgedekt met een koperen koepel. 44 Meter is de hoogte van de toren en die bevat twee waterreservoirs, met elk een inhoud van 200 m³. Hierdoor kan de toren worden gereinigd zonder de toren uit te schakelen. De bodem van de reservoirs ligt op 28,70 meter boven NAP.

De toren is buiten werking gesteld, verkocht aan een particulier en verbouwd tot woning.
Bron: Wikipedia.

Nou dat was toch een mooie afsluiting van deze lange fietsdag.



woensdag 23 juni 2021

Watertoren 47. Brielle.

 

Na de watertoren in Dirksland en de koffie in Stellendam, fietsten we verder naar deze toren in Brielle. Oei, die vond ik toch wel heel mooi van alle kanten. In 2006 werd de toren door de gemeente Brielle voor een symbolisch bedrag van €1,= verkocht met als voorwaarde dat er binnen een jaar een restauratie plaats zou vinden. Er waren plannen om er kantoren in te vestigen en in 2013 was de restauratie in volle gang, maar nu was er weinig reuring. 

Er waren wat raampjes ingegooid en bij de ingang zag het er ook niet uit of er dagelijks werd gelopen,  nee men was er duidelijk niet mee verder gegaan, jammer. 

De watertoren is ontworpen door architect, ingenieur en docent aan de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen Arie Didericus Heerderik (Delft, 21 aug 1862 - Rotterdam, 1 september 1937).

De watertoren werd gebouwd in 1923, heeft een hoogte van 40,50 meter en een waterreservoir van 200 m³. De bouwstijl, Nieuwe Zakelijkheid / Expressionisme. We kregen de toren niet in een keer op de foto, maar je krijgt toch wel een behoorlijk beeld. Deze voorlaatste foto namen we vanaf de begraafplaats die er tegenover lag. We dachten eerst dat het een park was en besloten om daar onze krentenbollen op te eten, nou ja hier zaten we ook rustig.





maandag 21 juni 2021

Watertoren 46. Dirksland.

 

Nou, naar deze watertoren hoefden we niet te zoeken, hij staat daar frank en vrij en is echt een blikvanger. Deze toren heeft een hoogte van 62,50 meter en is lange tijd de hoogste watertoren van ons land geweest, totdat in 1958 in Emmeloord een watertoren van 65 meter werd gebouwd. Deze, in Dirksland, ook wel watertoren van Sommelsdijk op Goeree-Overflakkee, met een opslagcapaciteit van 575 m³ werd gebouwd in 1939-1941. De bouw duurde twee jaar lang, dat kwam door de Tweede Wereldoorlog en de strenge winter. Hij is ontworpen door architect J. Gerber in de stijl van de Delftse school. De Duitsers hebben in 1944 zo'n 400 kg springstof aangebracht in de acht buiten-en vier binnenkolommen waarop het reservoir rust. De bedoeling was om op 4 mei 1945 de watertoren op te blazen. Gelukkig is dit niet gebeurd en op 7 mei 1945 heeft men de springstof verwijderd. In 1993 kreeg de watertoren een nieuw dak. 
Van 2007 tot 2009 is de watertoren in gebruik geweest als restaurant. Sindsdien staat de toren leeg, jammer want dan hadden we daar kunnen starten met een kopje koffie. Het was best fris die dag en ook heel de dag bewolkt. We hadden pas koffie in Stellendam, maar gelukkig was het "een goei bakske".




zondag 20 juni 2021

Verder van huis.

Omdat we nu wat verder van huis kunnen gaan fietsen, kom je ook weer eens een ander mini-biebje tegen. 

Ofwel, Biebhuusj zoals men het hier heeft genoemd.

Zoetige kleuren, dat wel, maar toch leuk. 

Degene  die het maakte en degene die de kleuren uitzocht, deden alle twee hun best. Maar misschien was het een en dezelfde persoon, wie zal het zeggen. Ik was in elk geval blij toen ik het zag staan. 
We waren in Dirksland voor wat anders, maar dit was het eerste wat ik zag. Een goed begin van de dag,   die kon niet meer stuk, om het zo maar eens te zeggen ! Maar daarover een volgende keer.




 

vrijdag 18 juni 2021

Watertoren 45. Harderwijk.

 

Vanaf Ermelo fietsten we, door de bossen naar Harderwijk, om de derde watertoren van die dag te gaan zien. Maar we reden verkeerd, ergens een bordje gemist en misschien een verkeerde afslag genomen. We waren aan het fietsen en bleven aan het fietsen, we hadden er allang moeten zijn. Wat bleek, we waren er zelfs dicht in de buurt geweest, maar reden op een gegeven moment er weer vandaan. Dat was balen, maar ik had geen zin om weer terug te gaan. We waren trouwens weer aan een terrasje toe, dus dat eerst maar. Naar overleg besloten we om gewoon onze route te vervolgen richting de auto, die in Kootwijk stond en daarna met de auto naar de watertoren te gaan. Toen we op de plek van bestemming waren zagen we de toren nog niet en moesten we lopend gaan zoeken, hij was goed verstopt, maar we hebben hem hoor.

De 26e juni 1895 werd op de Galgenberg in de nieuw gebouwde watertoren, de Harderwijksche Waterleiding (H.W.L) geopend. De watertoren was ontworpen door Dirk de Leeuw, ingenieur in dienst van de  maatschappij. Hij werd geëerd met een natuurstenen plaquette boven de ingang.

H.W.L GEBOUWD  1895 D. de Leeuw.

De ronde bakstenen toren, in een Neoclassicistische stijl, had in het begin een puntdak en was 12.25 meter hoog. In 1921 werd het waterreservoir (336 m³) verhoogd tot 15.85 meter. Twintig jaar later werd de houten kap van het puntdak vernieuwd en vervangen door een plat dak.

Het opgepompte water bleek niet altijd even schoon te zijn en daarom ging men in diepere aardlagen boren en er werd een nieuw systeem toegepast waardoor zandfilters overbodig werden en in 1917 was het water eindelijk van goede kwaliteit. Na de Tweede Wereldoorlog, toen duidelijk werd dat loden leidingen een gevaar voor de volksgezondheid opleverden werden die vervangen door buizen van koper en later van kunststof.

De watertoren op de Galgenberg, midden in het bos, staat er gelukkig nog steeds, niet alleen als monument, maar ik las in de canon van Harderwijk, ook nog in gebruik. Ik weet niet wanneer die canon is geschreven, maar het was niet te merken dat hij nog in gebruik is.



woensdag 16 juni 2021

Van oude foto's en een social sofa.

We blijven nog even in Ermelo, want ik kreeg twee mooie oude foto's via de mail van Albèrtje, hoe leuk is dat en ik mag ze hier laten zien. De opa van haar man was jachtopziener, zijn broer was jachtopziener voor Dhr Schermbeek, die toen op Groevenbeek woonde. Hier wordt geposeerd aan de andere kant van de villa dan die ik in mijn vorige blog liet zien. Op de foto met de jagers, staat derde van links met hond Dhr Schermbeek. Een erg leuke aanvulling, dankjewel Albèrtje.

We gingen dus weer verder, op weg naar de volgende watertoren, maar we moesten toch weer van de fiets af omdat we deze mooie SOCIAL SOFA zagen. Het was echt alweer een hele tijd geleden dat we er een zagen. dus daar kun niet zomaar aan voorbij rijden.

De voorkant met een mooi bos tafereel en wanneer er wat te zien is,  natuurlijk ook de achterkant.

Deze keer was er wat te zien.

Nou en dan heb je nog de twee zijkanten.

Ook daarop was men bezig geweest met de mozaïek steentjes.

Blij dat we er weer een hadden gezien en gefotografeerd, stapten we weer op de fiets. We hadden nog meer te doen !






 

maandag 14 juni 2021

Waar het watertorentje staat.

Het watertorentje, ja torentje, want het is niet zo groot, staat op landgoed Oud Groevenbeek. Toen we daar dus naar zochten zagen natuurlijk, dat kon niet missen, ook de mooie in Jugendstil gebouwde villa. Wil je binnen een kijkje nemen en genieten van de mooie plafonds met decoratief stucwerk, het tegelwerk op de wanden, gekleurd glas in lood met bloemmotieven en een hertenkopje boven de vestibuledeuren. Of misschien wil je de schoorsteenmantels zien, die in ieder vertrek van een andere marmersoort zijn en de geheel betegelde keuken met oud-Hollandse voorstellingen, ook niet te versmaden. Maar dan moet je er gaan logeren, want dat kan.

Wij deden dat niet, maar genoten al van de buitenkant, van de mooie schoorstenen, het mooie metselwerk en het tegelwerk  onder de dakgoten en het prachtige torentje, kortom de buitenkant was echt al het bekijken waard.

In de tuin waar ook de watertoren stond, staat ook een prachtige 25 m lange, in 1915 gebouwde druivenkas die, evenals de villa, volledig is gerestaureerd.. zelfs de oude tandwielconstructie van de ramen functioneert weer. Vroeger stond hier een enorm kassencomplex dat deed denken aan het bekende Crystal Palace in Londen. De sierlijke vorm van de druivenkas ontstond doordat er gebogen glasplaatjes zijn gebruikt. Op de foto nog net te zien, maar dichterbij konden we niet komen. In de kas staan druivenranken, waarvan sommigen wel 90 jaar oud zijn. Van deze druiven maakt Wijngaard Oud Groevenbeek jaarlijks zo'n 50 flessen 'Chateau Oud Groevenbeek'. Leuk om dit tijdens onze watertorentocht ook nog hebben gezien en toen gingen we weer verder naar de derde watertoren op die dag.




 

zondag 13 juni 2021

Watertoren 44. Ermelo.

Na Kootwijk fietsten we verder naar Ermelo en daar aangekomen moesten we wel even zoeken. We vroegen het even aan een postbode, maar die kon ons niet verder helpen. Er kwam een wat oudere man bij staan, die al jaren in Ermelo woonde, maar die wist het ook niet. Goh, hebben we dat al niet vaker gehoord ! Natuurlijk hebben we hem gevonden en wel op het landgoed Oud Groevenbeek. De toren is van het bouwjaar 1912 en is er gekomen tijdens de omvorming van Groevenbeek omstreeks 1900 tot onder meer Oud Groevenbeek. Op het landgoed verrezen tal van nieuwe bouwwerken, waaronder het hoofdgebouw en de watertoren, met daarbij een herinrichting van het groene gebied. De toren werd op een aangelegde heuvel gebouwd. Het grondplan is vierkant met een aangebouwde ronde toren. Ik had het tussen de bomen door al zien staan, maar ik dacht dat het ruïne was, een stuk overgebleven kasteel en daar lijkt hij ook op. Het uitkijkgedeelte bovenaan is ook met kantelen. De toren diende voor het drinkwater op het landgoed en voor bewatering van de bijbehorende tuin met kassen. In de twee etage tellende toren was ook een gasfabriekje waarin gas werd geproduceerd voor het landgoed. Onder de toren zijn kelders aanwezig en zijn nu een verblijfplaats voor vleermuizen. De watertoren is in 1950 buiten gebruik gesteld en in 1994 gerestaureerd. In 2005 werd het een rijksmonument. 



 

vrijdag 11 juni 2021

Crea 2021 - Alfabet - week 12 - L - Loki.

Toen we bij de letter I waren en ik samen met Bo inchies had gemaakt, zei ik, als je soms nog eens een idee hebt  voor een bepaalde letter, dan geef je maar een tip. Nou, ik zag haar hersens werken en even later vroeg ze me, wanneer is de letter L aan de beurt. Ik doe om de veertien dagen mee, dus tel maar uit. Deze week dus en laat dat nou net de week zijn dat de nieuwe serie van haar grote idool zou beginnen. LOKI, ik ken hem niet, maar dat wil natuurlijk niks zeggen. De acteur die LOKI speelt is Tom Hiddleston en hij kan dansen, zingen, acteren natuurlijk en zelfs muziek maken met lepels HIER, als het is gelukt, een filmpje. Als LOKI is hij een slechterik, maar ook weer niet want toen hij de wereld wou overnemen was hij onder "mind control" en iemand had hem gechanteerd. Niet veel mensen vertrouwden hem, want hij was de god van het Kattenkwaad & Leugens. Hij is niet slecht, maar gewoon verkeerd begrepen, aldus Bo. Tom Hiddleston speelt al sinds 2011 de rol van LOKI en dit jaar is het 10 jaar, een jubileum. Woensdag is de nieuwe serie gestart.

Maar wat zou ik daar nu mee kunnen doen ?  Gelukkig was ze laatst jarig, kreeg een boek (Engels) en kon ik een boekenlegger maken. Linnen heb ik gebruikt en manlief zocht op internet een afbeelding van LOKI. Er was nog net genoeg transfer papier in huis en kon het erop gestreken worden. Even achter de naaimachine, et voici ! Ze kreeg allerlei leuke cadeaus, maar het mooist vond ze Loki op canvas afgedrukt. Die komt op haar kamer te hangen.



 

maandag 7 juni 2021

Radio Kootwijk (zendstation)

Na de watertoren fietsten we verder, maar niet lang, want daar stond het gebouw waar ik zo graag naar toe wou. Dit is het hoofdgebouw van het zenderpark Radio Kootwijk en de architect is, Julius Maria Luthmann, jaja hij ontwierp ook de watertoren.

Hij heeft zich laten inspireren door het beeld van een sfinx. De vorm van dit mythische wezen is erin te herkennen, met name vanuit de lucht. De bekendste bijnaam van het gebouw is 'de Kathedraal', meermaals is een vergelijking gemaakt met de GROTE KERK VAN VEERE en dat kan ik me wel enigszinds voorstellen. 

Het gebouw in art-deco-stijl, met sculpturen van beeldhouwer HENDRIK VAN DEN EIJNDE, is een mengvorm van de Berlijnse en de Amsterdamse School met Scandinavische invloeden. Luthmann was onder meer sterk beïnvloed door de Finse architect ELIEL SAARINEN.

Sinds 2005 is Staatsbosbeheer de eigenaar van het gebouw. HIER is veel informatie te lezen over het ontstaan van het zenderpark. 
Het gebouw kun je ook bezoeken en dat lijkt me ook leuk. Moesten we ook maar eens een keer doen, maar deze dag hadden we daar geen tijd voor. Er stonden nog andere dingen op het program ! 









 









zondag 6 juni 2021

Watertoren 43. Radio Kootwijk.

    Afgelopen vrijdag was het echt weer zo'n dag om op pad te gaan en dat deden we, heerlijk weer, dus reden we met de auto naar Radio Kootwijk. 
Het begin van onze route en daar, naast de parkeerplaat stond hij, deze prachtige watertoren, gebouwd in 1922.


De toren is ontworpen door Julius Maria Luthmann, architect uit de Amsterdamse school.
Deze watertoren heeft een hoogte van 37,85 meter en had een waterreservoir van 110 m³.
Het water werd op een diepte van 30 meter uit de grond gepompt.

De toren verzorgde het koelwater voor het zendstation Radio Kootwijk en de watervoorziening van de bewoners van het  gelijknamige dorp. 
De toren had ook een functie als lichtbaken, om het luchtverkeer te waarschuwen voor de zeer hoge zendmasten in de omgeving.
De lichtkoepel boven in de toren had een eigen toegang, volledig gescheiden van de toegang tot het waterreservoir.
Personeel van de watervoorziening had hierdoor geen toegang tot het lichtbaken en omgekeerd.

De bovenste foto is van de voorkant en deze is de achterkant, heel simpel, maar  mooi.

Sinds de sluiting van het zendstation is de watertoren niet meer regulier in gebruik.
De installaties en leidingen zijn nog wel operationeel en kunnen gebruikt worden als bluswatervoorziening bij brand.
De watertoren is een Rijksmonument.
We zagen ook nog deze pompstations staan, dus die mogen ook erbij, toch ?

Een leuk begin van de dag en die was nog lang niet ten einde.