KRANTAFBEELDING ... Crea 5220 - week 39.

KRANTAFBEELDING. ja wat maak je daarvan, maak je een foto van een krant of gebruik je een afbeelding uit een krant. Ik koos voor een afbeelding uit een krant van nu bijna 10 jaar geleden. Wij zijn 15 jaar geleden hier komen wonen in een nieuwe wijk. We behoorden tot de (bijna) eerste bewoners en er is rondom ons heen nog jaren gebouwd. Men is nu aan de laatste fase bezig. In een nieuwe wijk is vaak ook wel wat van kunst te vinden, zo ook hier. Enkele kunstenaars presenteerden hun werk en alle bewoners konden meestemmen. In de school stonden de kunstwerken (in het klein) om te bekijken. 

Het zijn toen de "Waterbuffels" (eigenlijk fantasiedieren) geworden en vooral kinderen vinden ze leuk. Ik hoor regelmatig roepen "mama gaan we naar die hond", want ja, zo worden ze door velen genoemd, wat ik trouwens niet gek vind. De vier zijn verdeel in de wijk en deze staat boven op een heuvel. Dan ligt er nog ergens een midden in een straat, ergens zit er een op een grasveld tegen een boom en er zit er een op het wandelpad door de Wadi. Zie je hem zitten ? Nu ik de foto's terug zie, valt het me op hoe kaal alles nog was. Gelukkig zijn er veel bomen en struiken aangeplant en is het meer aangekleed zal ik maar zeggen. 
De creatieve bronzen scheppingen zijn van kunstenaar TOM CLAASSEN en hij heeft zich bij zijn ontwerp laten leiden door het oorspronkelijke agrarische gebied, grenzend aan natuurgebied Herperduin; dat gebied is heringericht met veel groenvoorzieningen en een waterhuishouding die zodanig is geregeld, dat regenwater niet via een rioolstelsel wordt afgevoerd, maar via wadi's die voor de verwerking ervan zorgdragen. Nou, een heel verhaal is het nog geworden bij de KRANTAFBEELDING, maar wel weer leuk om door allemaal oude bewaarde knipsels te hebben gerommeld.

Herfst.

Het mag dan wel herfst zijn, maar die is wel heel aangenaam begonnen. Wat een heerlijke fietsdag hadden we vandaag en ook gisteren. We fietsten naar Groesbeek en daar is het landschap al een tikkeltje anders dan bij ons, een beetje glooiend. Ja echt een beetje.

Voor wat meer heuvels zouden we weer eens naar Limburg moeten afzakken. Maar toch, door de kleine wijngaarden her en der verspreid krijg ik toch altijd een beetje het gevoel van vakantie.

Voeg daarbij nog een aardig kerkje, dan is het gevoel compleet. Alleen is deze kerk geen kerk meer, want op 1 januari 2016 werd de kerk ontwijd. Men heeft er nu andere plannen mee. Verschillende partijen zijn geïnteresseerd.

DEZE KERK werd gebouwd tussen 1951-1952 als opvolger van de kerk uit 1928 die in de Tweede Wereldoorlog verwoest werd. Ondertussen maakten men gebruik van een noodkerk.

Ik vind het een mooie strakke en eenvoudige kerk. Zou jammer zijn wanneer zoiets verdwijnt, maar gelukkig is het een gemeentelijk monument, dus zal het zo'n vaart niet lopen.
Op de terugweg door de bossen hadden we op sommige stukken aan weerskanten van het fietspad hoge wallen. Mooi om tussendoor te fietsen.

Afval.

Ik kreeg, een tijd geleden al, van onze dochter een doosje met nieuwe parfum geuren. Nou ja, voor mij waren ze nieuw. Al jaren gebruik ik dezelfde geur, die me ook erg goed bevalt, soms maak ik een uitstapje naar wat anders, maar kom toch steeds weer terug. Vanmorgen was de fles leeg en kon ik hier aan beginnen. Deze parfums zijn gemaakt van afval, rozenknoppen, koffie, kerstbomen of sinaasappelschillen. Daarbij denk je niet meteen aan een lekker geurend parfum, maar tóch is het broer en zus Boye en Noëlle gelukt. Ik vind de namen van de parfums ook zo mooi, simpel maar zó passend zoals KNOP, VERSCHIL, HOOP, DEN en ZET.
Bij het maken van KNOP, halen ze afval bij rozenkwekers, voor het maken van DEN worden afgedankte kerstbomen gebruikt, ook ooit een die op de Dam in Amsterdam stond tijdens de feestdagen, VERSCHIL, sinaasappelschillen. Hartstikke leuk toch. HIER de link naar nog meer informatie.
Ik heb vandaag ZET geprobeerd (we hadden toch net koffie geZET haha) een prima geur. 
Morgen de volgende.

Pijlen ... Crea 5220 - week 38.

PIJLEN, nou als ik vandaag voor elke pijl die we zagen was afgestapt om een foto te maken, waren we nu nog onderweg. We fietsten vandaag naar mijn broer en schoonzus en die wonen 50 km bij ons vandaan, tel maar uit, heen en terug. We zagen PIJLEN voor een wegomlegging, PIJLEN die de looprichting aangaven in de horeca gelegenheid waar we koffie dronken, PIJLEN die de richting aangaven naar een theetuin, PIJLEN voor de 1.50 m afstand houden, PIJLEN op een verkeersbord bij een rotonde.......enz enz.

Nou ja, om een lang verhaal kort te houden, ik doe het deze week even heel makkelijk.
Onze dochter had laatst een boek gelezen en toen ik deze week de kaft zag moest ik wel even lachen! Allemaal PIJLEN. Voici, het boek, gefotografeerd op inpakpapier vol PIJLEN, prima toch! Maar ik ga het natuurlijk wel lezen.

KINDERLIEDJE ... Crea 5220 inhaalactie - week 6.

Wederom een inhaalactie, of zoals ik wel een lees bij ijverige handwerksters die met veel dingen tegelijk bezig zijn, een affo. Maar misschien telt dat niet voor dit soort creativiteit. 

KINDERLIEDJE was het woord en ik koos voor "Ik heb zo waanzinnig gedroomd", een liedje van kinderen voor kinderen.

Ik heb zo wa-wa-wa-waanzinnig gedroomd.

Ik was zo mooi-mooi-mooi, 't was echt niet gewoon.

Iedereen riep: Hieperdepiep!

Daarna werd ik gekust en gekroond.                                                             

Ik heb zo wa-wa-wa waanzinnig gedroomd.

Ik werd met ka-ka-ka-kado's overstroomd.                   

Iedereen zei: Hou je van mij?

Wa-waanzinnig, maar heerlijk gedroomd.

Eens in het jaar, dan droom je zo raar, dat je het niet gauw vergeet.

Zilver en zang, een zoen op je wang, iedereen wil met je mee. 

Bij het ontwaken bedenk je beschroomd, niemand vertellen wat ik heb gedroomd.

refr.

Diep in de nacht, totaal onverwacht duizelt je hoofd van geluk.

Iedereen lacht en alles wordt licht, als men een ster voor je plukt. 

Bij het ontwaken bedenk je beschroomd, niemand vertellen wat ik heb gedroomd.

refr.

Tekst: Herman Pieter De Boer / Wim Essed / Tony Eyk.  ( Bron; Musixmatch ) 

AQUA ... Crea 5220.

AQUA, wat zou je daar mee kunnen doen, ga je voor water of voor de kleur. Gebruik je het als eerste deel in samenstellingen, bijvoorbeeld aquamarijn of aquaduct. Tenslotte bracht een tijdschrift, van onze dochter gekregen, uitkomst. Er stond een modereportage in en die was, zogenaamd denk ik, in het water gefotografeerd, zeg maar gefotoshopt. Dat kon ik gebruiken. Ik heb geknipt, gescheurd, gezocht, geschoven, geplakt en er deze keer een collage van gemaakt.

Welkom.

Op dinsdag 10 maart jongstleden stopten de voorstellingen van de filmliga door, jawel corona ! Maar nu is men weer gestart. Slechts 35 tot 50 mensen per keer en gistermiddag was de eerste voorstelling. We hadden de folder, die we een tijd geleden kregen, goed doorgelezen en durfden het wel aan. Om iedereen een kans te geven word er nu heel de week en ook nog in de laatste week van september, elke dag drie keer de film vertoond. Omdat wij overdag tijd hebben kozen we voor de middag, dan kunnen degene die werken 's-avonds gaan. Ik moet zeggen dat het goed was geregeld, in de rij voor je en de rij achter je, daar zat niemand. Huisgenoten mogen naast elkaar, dan 3 lege stoelen en dan de volgende. We zaten echt heel royaal en zolang het zó goed blijft geregeld blijven we voorlopig weer gaan. Trouwens, de film is een waargebeurd verhaal en echt een aanrader.

Inmiddels heeft Brun vanmiddag de 5 namen getrokken voor de eco-print kaarten.

De namen
Marjan - Akkelien - Josephine - Petronille - en Sandra werden uit het potje getrokken. Als jullie mij je adres willen mailen, stuur ik de "snail mail" zo snel mogelijk  naar jullie toe.

RECHTHOEK ... Crea 5220.

Regelmatig vouw ik enveloppen of maak ik zelf kaarten. Vaak van bladzijden uit een boek of tijdschrift, of uit de grote  papieren zakken die je vaak in kledingzaken krijgt. Toen ik mijn stapeltje zag liggen wist ik, dit gaat gebruikt worden voor het woord van deze week: RECHTHOEK, want dat zijn het, allemaal rechthoeken.

Van de Ecoprints die ik  had  werden nog wat kaarten gemaakt en ook had ik hartjes  nodig. De reepjes die daarvan overbleven zijn ook weer rechthoeken. Ja we gooien niks weg hè. De vijf Eco-Print kaarten wil ik weggeven. Aan wie ? Ja da weet ik nog nie ! Laat maar even weten wie er een wil, dan doe ik de namen in een bakje en laat onze jongste kleinzoon er vijf uithalen.
Volgende week doe ik ze dan op de post, ondertussen, fijn weekend voor iedereen.

Watertoren 24 - 25 en 26. Nijmegen.

Vandaag naar Nijmegen gefietst en maar liefst drie watertorens kunnen fotograferen. Twee stonden er op een fabrieksterrein en deze kleine stond in het Goffertpark op het terrein van de Goffertboerderij. We konden hem eerst niet vinden en vroegen het aan een mevrouw die daar wandelde. Nee, een watertoren had ze daar nog nooit gezien, terwijl ze er elke dag liep. Nog een wandelaarster kwam erbij, liep daar ook heel vaak, maar nee zij wist het ook niet. Een jongeman, die daar wandelde met zijn hond kwam erbij, nee een watertoren had hij daar ook nog nooit gezien. Weet u zeker dat hij in het Goffertpark staat ? Ja dat wisten we zeker, bij een boerderij. Oh dan wist een mevrouw het wel, die had ze wel eens gezien, maar nooit geweten dat het een watertoren was. De andere mevrouw bedankte ons, weer wat geleerd zei ze en morgen gaat  ze tijdens haar wandeling naar de toren kijken. Nou hij was moeilijk te vinden, staat op privé terrein en een hoge heg onttrekt hem aan het zicht. We vonden een poortje en zodoende kwamen we er toch nog dichtbij. De toren was altijd particulier bezit en een man die daar liep vertelde dat er vroeger een windmolentje bovenop stond om het water te transporteren naar het in de tuin gelegen zwembad, maar of dat klopt weet ik natuurlijk niet. Het is nu een gemeentelijk monument, maar ik kan geen verdere informatie vinden.
HIER toch een link met informatie van MIEKEQUILT, hartstikke fijn Mieke, dankjewel.

Deze industriële watertoren staat op het terrein van een papierfabriek. Deze watertoren. ontworpen door J.A.G. van der Steur en jhr. A.P. Wesselman van Helmond, stamt uit 1956/57 en heeft (nog) geen monumentstatus. De fabriek is opgericht door papierfabriek Gelderland N.V., later Gelderland-Tielens papierfabrieken N.V., die werd overgenomen door Koninklijke Nederlandse Papierfabriek en vervolgens door Sappi, in 2015 verkocht en al snel daarna wegens faillissement in 2015 moest sluiten.

Dan deze laatste toren, de NYMA-watertoren, die zagen we al van verre. Hij diende de kunstzijdefabriek, is ontworpen door J.Buining en staat midden op het NYMA-terrein aan de rivier de Waal. De fabriek is in 1929 geopend; er was geen ruimte om de watertoren naast de fabriek te bouwen en zo werd de toren boven het fabrieksgebouw opgetrokken. De watertoren werd vervolgens het beeldmerk van de fabriek. Op de vervallen watertoren staat nog het opschrift NYMA en hij behoort tot het industrieel erfgoed van Nijmegen.
De bouw in 2011-2013 van de nieuwe stadsbrug De Oversteek nabij de toren verhoogt de monumentwaarde omdat de toren zeer prominent in het zicht is komen te liggen van het verkeer dat over de stadsbrug komt.
Kunstenaars Ger Driessen en Patrick Feijen hebben een poëtische tekst aangebracht op de oude fabrieksmuur, als ode aan de kunstzijdespinnerij. De kunstzijde-industrie was belangrijk voor Nijmegen en vele Nijmegenaren hebben er gewerkt.
Het zijn geschreven letters van tentzeil. De handgeschreven letters hebben een golvende beweging die aan het spinnen van de kunstzijde doen denken. Ze werden met siliconenkit aangebracht. Samen met fotografe Mia Denis en Yoeri van Duin zijn de kunstenaars een hele dag bezig geweest.
Van de aannemer van de nieuwe stadsbrug mochten ze een hoogwerker lenen. (Wikipedia)

De tekst luidt: Zijde spinnen we nauwgezet en precies in weinig minuten tijd omspant ons spinsel van de spindoppen af ruim voldoende jouw werkelijkheid met getwijnde draad uit naaldboomhout als ademloos wonder van ragfijn zijde.

Zomaar een fietstunneltje.

Het is er al heel lang dit tunneltje en al jaren fietsen we er doorheen, maar ik kan me deze afbeeldingen niet herinneren.

Er was altijd al graffiti op de wanden, maar deze....... nou in mijn beleving niet, alhoewel ik daar wel 2019 zie staan. Enfin, we stapten maar even af om wat foto's te nemen, al valt dat vaak niet mee.

Ik vergeet ook altijd te kijken naar de naam van de maker en wanneer ik dan thuis ben zie ik dat die er maar half of heel onduidelijk opstaat, dom, dom, dom. volgende keer toch eens beter opletten.

FOTO TRANSFER ... Crea 5220.

FOTO TRANSFER is het woord, dus dan maar beginnen met een foto maken. Klinkt logisch, maar eigenlijk begint het natuurlijk met een idee. Het idee was om een zakje te maken waar de knoflook in bewaard kan worden. Er lag hier nog een zakje geknipt en dat kon ik wel gebruiken. De foto werd afgedrukt op transfer papier en daarna op de stof gestreken. Toen ik bezig was vond ik het zakje toch wat aan de grote kant om alleen knoflook in te bewaren, maar ik was al te ver om het los te halen en kleiner te knippen. Er gaan nu dus ook uien in bewaard worden, dat bijt elkaar niet.

Aan een kant heb ik met een textiel pen opgeschreven wat erin moet en aan de andere kant zie je de TRANSFER van de FOTO.
Ben er tevreden mee en het staat best aardig in de keuken (voorlopig :-)

7000 km.

Het begon 's-morgens al goed, de straat voor de fietsers en de auto te gast. Dit soort borden zag ik al een paar keer, dus een foto waard. Maar het blijft opletten, want niet iedereen is er blij mee en sommigen raken er zelfs door gestrest.

Blij word ik wanneer ik een boomhut ergens zie. Deze is rondom de boom gebouwd en een gedeelte erin en eigenlijk zou het leuk zijn als er nog een dak op zou komen...toch ? Nou, wie weet, we houden het in de gaten.

Een lekkere lunch hoort standaard bij elke 1000 km en zover was het dus weer. C. koos voor deze Club style sandwich kip en ik ging voor het 24-uurtje. We waren HIER al vaker en het bevalt ons er prima.

En dan als toetje zal ik maar zeggen, fietsten we hier langs een prachtig heideveld. we zagen er al eerder een, maar dit was net wat meer in bloei. Even afstappen voor weer een foto. Topdag !!!

RECLAMEFOLDER ÷ SPETTERS ... Crea 5220. (inhaalactie)

Vrijwel meteen wist ik welke plaatjes ik zou gaan gebruiken, nl uit het boekje "D 'objets introuvables" ooit op een rommelmarkt gekocht,  alleen kwam ik maar niet aan de gang. Maar nu is het dan toch af, de RECLAMEFOLDER,  met nog een andere die nog steeds half afgemaakt in mijn boek stond. SPETTERS, dat was het woord van week 24. Heel wat had ik gespetterd, op A-viertjes, om te oefenen. Ja de stoelen en een tas die op tafel stond kregen er ook wat van mee, toen was de zin over. Totdat ik in een tijdschrift het plaatje (rechtsonder inde hoek) zag staan, met de sliertjes en de kleine gespikkelde bolletjes. Daarmee ben ik verder gegaan door uit mijn spetterprobeersels rondjes te scheuren die, hoe kan het bestaan, ongeveer dezelfde kleur hadden dan die kleine bolletjes. De rondjes zijn her en der opgeplakt, sommige sliertjes heb ik wat verlengd en er ook nog wat bollen aangehangen. Het groen ook nog wat uitgebreid om er een geheel van te maken, et voici, mijn bijdrage aan het crea gebeuren. Op naar de volgende uitdaging ;-)

Weer twee.

Toen we naar onze afspraak gingen voor de afternoon tea en onze auto hadden geparkeerd, zag ik even verderop dit leuke bankje. Tenminste ik vind het leuk, de voor en de achterkant.

En het zat echt mee, want een paar straten verder, op het plein waar moesten zijn, stond er nog een. Er zaten mensen op en aan de taal te horen dacht ik Italianen. Ze zaten uit te rusten, duidelijk vermoeid van het sjouwen met de volle tassen die naast hen stonden.

Nou ik zou straks wel een foto maken als we klaar waren met het thee gebeuren, maar helaas was ik dat vergeten. Gelukkig bleef onze dochter daar nog een week en zij heeft voor mij de foto's genomen. Ik kon deze keer geen informatie vinden over het hoe en waarom, jammer want dat vind ik eigenlijk het leukst.

Watertoren 23. Steyl.

Gisteren zei ik het al, twee torens konden we fotograferen. Naar deze watertoren moesten we wel even zoeken, hij staat in de kloostertuin van het Missiehuis St. Michaël in Steyl en is goed verstopt tussen de hoge bomen. Onze navigatie gaf aan "bestemming bereikt", maar geen watertoren te bekennen. Heb het maar even gevraagd en de man aan wie ik het vroeg hield maar niet op met praten. We moesten zéker door de kruidentuin, we moesten zeker naar het kerkhof van de missionarissen en het ketelhuis was ook een bezoek waard......kort gezegd, daar zouden we nog wel een dag voor uit moeten trekken. Het is een kloostercomplex in het kloosterdorp Steyl. In de link is er alles over te lezen.

De watertoren is gebouwd in 1908-1909, heeft een hoogte van 38 meter en een waterreservoir van 75 m³. Het ontwerp is van architect P.M. Scholl. De vrijstaande, taps toelopende watertoren op ronde grondslag heeft een bakstenen romp met een gepleisterd breder waterreservoir met een diameter van circa vijf meter. Het reservoir heeft enkele rechthoekige vensters en een plat dak. Op het platte dak staat een ajour metalen kruis.
Het kruis was, toen we bij de toren stonden niet goed in beeld te krijgen. Waar we ook stonden, overal hing er een tak in de weg, maar toen we wegreden zagen we het, een paar straten verder,  opeens wel.
Het ketelhuis was die dag gesloten, maar in de kruidentuin rook het héérlijk en tijdens het zoeken naar de toren wandelde we door de tuin, waar we verschillende kunstwerken zagen. Leuk hoor om zoiets tegen te komen op je speurtocht naar watertorens.

Watertoren 22. Tegelen.

Weer enkele watertorens, niet bij de deur, maar daar vinden we dan wel wat op. Dochter en schoonzoon waren, maande geleden al, 12½ jaar getrouwd en kregen van ons een high tea als cadeau. We zouden wel een keer afspreken wanneer, maar ja toen kwam Corona die roet in het eten strooide, m.a.w het was er nog niet van gekomen. Nu zitten ze twee weken in een vakantie huisje en had ik aan C. gevraagd of daar misschien watertorens in de buurt stonden en jawel hoor, zelfs twee. Nou toen was het plannetje snel gemaakt en heb ik gevraagd of ze zin hadden om de high tea daar in de omgeving te doen, en dat hadden ze. Enkele locaties hadden we via internet al gevonden en nadat ze daar eerst poolshoogte hadden genomen, meteen gereserveerd. Op pad naar Limburg dus en nadat wij 's-morgens onze watertorens hadden gefotografeerd, hebben we 's-middags HIER met z'n allen in de tuin, genoten van een afternoon tea.

Zou bijna vergeten om wat over de watertoren te vermelden. Deze achtzijdige, geheel in gewapend beton uitgevoerde toren, is ontworpen door architect E. Noorman uit Amersfoort en gebouwd in 1938-1939. De toegepaste bouwstijl is Traditionalisme. Bij een renovatie in 1986 werden alle vensters vervangen door aluminiumkozijnen met gewapend glas. De toren bevat zeven bouwlagen en is rondom aan de bovenzijde van de eerste bouwlaag voorzien van een betonnen luifel en in elke gevelzijde een rechthoekig venster. In de tweede tot en met de zesde bouwlaag in de afgeschuinde hoekdelen een smal hoog venster. In de zevende bouwlaag een kruisvormig en enkele rechthoekige vensters. Aan de onderzijde van de zevende bouwlaag eveneens rondom een betonnen luifel.De dakrand is bekleed met keramisch materiaal. Hij heeft een hoogte van 32,1 meter en een waterreservoir van 500 m³. De toren is sinds 2005 niet meer in gebruik en sinds 2003 officieel een Rijksmonument.
In verband met de Tweede Wereldoorlog is de toren nooit helemaal afgebouwd. De bakstenen buitenmuur is nooit aangebracht en de externe trap, zoals het oorspronkelijke plan was, is evenmin gerealiseerd.
Bron : Limburg.nl  en Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.
Erg leuk om over deze in eerste instantie eenvoudig ogende toren nog zoveel informatie te vinden.
Over de tweede toren blog ik een volgende keer

BLADEREN ... Crea 5220.

Vorig jaar mei volgde ik voor het eerst een workshop ECO-PRINTEN . Dat was erg leuk geweest en in de herfst besloot ik om nog eens te gaan. Met een tas vol BLADEREN ging ik er weer naar toe en was erg benieuwd of de BLADEREN in de herfst nu andere kleuren zouden afgeven. De blaadjes van de (ik dacht varen) zijn na het kookproces geel op de stof gekomen en de rozenblaadjes héél donkerbruin/groen. Ja het is steeds weer een verrassing, maar of dit nu anders is in het voorjaar of in de herfst weet ik nog niet.
Het papier ging niet in de kookpan, maar werd gestoomd, met dit als resultaat. Sommige BLADEREN geven een duidelijke afdruk, andere zijn weer heel vaag, maar je kunt ze altijd wel gebruiken om er kaarten van te maken.

Ook heb ik er een van stof , waar het blad mooi op afgedrukt is, ingelijst en hangt hier aan de muur.

Op linnen is het geprint en C. heeft de passe-partout gesneden en het geheel ingelijst en opgehangen.
Het lijstje komt van de kringloop en volgens mij heet het ook passe-partoutlijstje.
Simpel, maar voor zoiets vind ik ze nog steeds mooi.
Hier staat de brede passe-partout niet helemaal op de foto, omdat het wat naar voren is gehaald voor de duidelijkheid van de afdruk.
Hoop nog eens zo'n workshop te kunnen volgen, maar voorlopig zit dat er i.v.m Corona niet in.