Crea 2021 - Alfabet - week 19 - S - Spinnenweb.

Ja kijk, het is natuurlijk wel zo, de mooiste worden  gemaakt door de SPINNEN zelf. Daar zijn we het allemaal wel mee eens denk ik.

Vorige week zagen we ze weer. Heel veel webjes boven op een heg en later nog in de berm. Omdat we wat later gingen fietsen dan gewoonlijk, konden we ze niet  mooi genoeg naar onze zin fotograferen. Het licht viel er niet zo mooi op.

Geen nood, er zaten nog foto's, door manlief gemaakt toen we eens in de Flevopolder waren, in het archief. Kwam dat even goed uit.

Toch heb ik nog wat in mijn werkboek gemaakt, maar hé, dat valt dus helemaal in het niet bij de echte. Ik deed mijn best, maar de Spin is de ware kunstenaar !

 

Een nieuw seizoen.

De vrijwilligers van de filmliga keken er naar uit om ons weer te ontvangen, om met elkaar te gaan genieten van een goed filmseizoen 2021-2022. Nou dat is toch aardig om te horen.

Door Corona lag het natuurlijk wel een tijd stil, maar uiteindelijk konden we er wel weer terecht. Het was ook allemaal goed geregeld, handen desinfecteren, met mondkapje, 3 stoelen tussenruimte, om de andere rij zitten. Op zich was dat ook wel prettig.

Nu is het allemaal weer wat losser, geen mondkapje, met QR-code naar binnen, dat wel en ook  minder mensen in de zaal dan voor Corona. Morgen weer een persconferentie en wie weet wat er dan veranderd. We horen het wel.

De start van dit seizoen was pittig. Quo vadis, Aida ? Deze zeer indringende film die een fictieve weergave geeft van de laatste uren van de val van Srebrenica zagen wij via het verhaal van de Bosnische tolk Aida.

De film is fantastisch, heftig, indrukwekkend, confronterend en beklemmend, maar ook aangrijpend en mooi gemaakt. In mijn hoofd zag ik tegelijkertijd de beelden van de afgelopen tijd op de luchthaven in Kabul. 

Misschien hebben jullie de film al gezien, maar zo niet en ben je in de gelegenheid om hem te zien, ga erheen. Een aanrader wat mij/ons betreft !

Tegenover.

Dit grote kale terrein ligt tegenover de watertoren die we in Breda fotografeerden (vorig blogbericht). We konden er niet dichtbij komen en ik weet dus ook niet wie de maker hiervan is. Het is best van grote afstand gefotografeerd, maar ik vond dat ik hem toch maar moest gebruiken. Verder maakten we, buiten de watertoren en de muurschildering, die dag (17 juli) geen foto's, veel te warm. We zijn lekker de stad in gegaan en hebben op een groot plein, onder grote bomen heerlijk zitten lunchen. Soms mag je wel eens lekker lui doen, toch ?
 

Watertoren 58 - Breda.

 

In Breda staan twee watertorens, een ervan hebben we al gefotografeerd in juni 2020 (watertoren 6). Omdat we toen geen zin hadden om nog langer in de stad te fietsen, we zouden nog twee torens in Etten-Leur gaan zien, besloten we om de tweede van Breda later te doen, niet op de fiets, maar per trein.

De watertoren staat in de wijk Belcrum en is gebouwd in 1934 en in 1935 in gebruik genomen. Deze tweede toren was nodig omdat de eerste toren niet genoeg capaciteit had voor de groeiende stad. In die tijd, het was crisistijd, was soberheid troef. Het zou een industrieel bouwwerk moeten worden, zonder al te veel poespas. Ir. P.A.H.Hornix, was verantwoordelijk voor een vormgeving die aansloot bij de ook door hem ontworpen nieuwe woonwijk Belcrum. Wij vinden het een mooie toren. Rondom een stevige betonconstructie werd een schil van roodbruine, handgevormde baksteen opgetrokken, heel modern voor die tijd. De buitenkant werd uiteindelijk ook met ornamenten versierd, hierbij werd Zweeds graniet, staal en koper gebruikt.

Voor verdere versiering werd de beeldhouwer Gerard van Aalst ingeschakeld, die aan de buitenkant boven de ingang twee reliëfs maakte van Franse kalksteen. De bovenste bevat een afbeelding van de engel uit het wapen van Breda. De watertoren is 41,80 meter hoog en de doorsnede van de ronde toren bedraagt 17 meter. De stijl is die van de Amsterdamse School.

Bron; Wikipedia en voor de liefhebber is daar nog veel meer over te vinden.

LA POSTE.

Een van de laatste dagen in augustus kreeg ik een mooie envelop in de brievenbus. Post uit Frankrijk, altijd leuk, van wie, dat kon ik nog niet zien. Snel openmaken, wow, ik werd gefeliciteerd, maar waarmee ? In april ben ik jarig en onze trouwdag is in juli. De afzender schreef dat ze een beetje laat was, maar dat kwam omdat ze op de postbode had gewacht en het verhaal lees je vandaag op mijn blog schreef ze. Ik keek natuurlijk en de dag daarna ook, maar niks. Langzaamaan begon er iets te dagen en ik keek eens op de poststempel. Nou geweldig toch, in mei gepost en waar de brief al die tijd is geweest (in Frankrijk of in Nederland) dat zullen we nooit weten, maar hij is gearriveerd. Meteen maar een klein feestje ervan maken, lekkere Madeleines ben ik gaan bakken, want het was tenslotte een verjaardagskaart uit La France.

Nou Marthy, hartstikke leuk toch, ik vind het in elk geval schitterend en je kunt aan jullie aardige postbode melden dat, alhoewel wat laat, het allemaal op zijn pootjes terecht is gekomen.

Naar jou is ook een kaart onderweg, maar of die al aangekomen is, dat is de vraag ;-)

 

Crea 2021 - Alfabet - week 17 en 18 - Q en R - QR - code.

Dat is toch mazzel hebben, dat de R na de Q in het alfabet komt. Ik had weinig tijd toen de letter Q aan de beurt was, ook geen idee en al helemaal geen animo. Maar deze week zag ik het ineens, op het laatste moment dat wel. Heb de twee letters maar verwerkt in één collage, ben ik toch weer helemaal bij.

 

7000 km.

In Frankrijk werd er door ons regelmatig een wijngaard gefotografeerd. Van die mooie rechte rijen en vooral van bovenaf is dat een mooi gezicht. In de omgeving van Groesbeek lukt dat ook nog wel hoor en als we daar fietsen krijg ik dan ook steevast een vakantiegevoel.

Maar nu waren we  niet in Frankrijk, noch in Groesbeek, nee gisteren fietsten we weer eens de Maas en Waalroute en daar ook fruit op een rij. Her en der stonden al kisten klaar, dus de pluk zal niet lang meer op zich laten wachten.

Er stonden nog niet veel tentjes langs de weg, maar tegenover deze boomgaard wel. Ik erop af, bleek het tentje van de overburen te zijn. Geen appels of peren, maar overheerlijke pruimen. ook goed toch !

We hadden een heerlijke dag, wat een schitterend weer was het. Omdat ik had gezien dat we, op de dag van de 999999 km, de 7000 km van dit jaar hadden overschreden trakteerden we onszelf in het mooie stadje Buren op deze lekkere lunch. Voor die gezellige tentjes langs de weg, fietsen we nog wel een keer terug.

 

Kilometers.

Vandaag stond dit op de kilometerteller van manlief. Mooi getal hè ! De teller is net zo oud als de fiets en als ze konden praten dan hadden ze heel wat te vertellen. Dit moest dus wel even worden vastgelegd.

Nog even verder gereden en toen sprong alles op nul en nog een stukje verder waren we weer op weg naar de (haha) volgende 100.000 km. Onderweg, bij een tentje langs de straat stonden mooie zonnebloemen, dus trakteerde ik mezelf op een mooie bos, want ik reed net zoveel kilometers en thuisgekomen was het smullen van deze Franse lekkernij.

 

Watertoren 56 - 57. Rhenen - Nijkerk.

Wat ik altijd leuk vind is een watertoren die bewoond wordt, nou dat is hier echt wel het geval. In 1994 is deze toren in gebruik  genomen als appartementencomplex. Aan de toren zijn zelfs een aantal rijtjeshuizen gebouwd en het lijkt me best aangenaam om daar te wonen. Watertoren De Koerheuvel in Rhenen is een ontwerp van architect H. van Hoogdalem en gebouwd in 1935. De toren staat aan de Koerheuvelweg op een heuvel van ongeveer 51 meter, de KOERHEUVEL. De toren zelf telt negen verdiepingen en heeft een hoogte van 42,7 meter. In de toren bevond zich een waterreservoir met een inhoud van 600 m³. De watertoren als zodanig, is in gebruik geweest van 8 mei 1937 tot 1 september 1989.

De tweede watertoren op onze fietstocht die dag, fotografeerden we in Nijkerk. Deze prachtige toren is ontworpen door architect F.A. de Jongh en is gebouwd in 1898. De toren heeft een hoogte van 30 meter en één waterreservoir met een inhoud van 140 m³.

De watertoren heeft de status van rijksmonument en is in eigendom van de gemeente. Door buitenstaanders wordt de toren geregeld aangezien voor duiventil. Nou wel een héle luxe dan.

Op de terugweg naar de auto zagen we nog deze fietsenslinger, te leuk om zomaar aan voorbij te rijden. Het was een onderdeel van een fiets/kunstroute en dit stukje poëzie was er te lezen. 

Bocht na bocht

kijk je al slingerend vooruit,

genietend van

het prachtige landschap.

Verbaas en verwonder je

over al het mooie dat je ziet.

Het leven is als fietsen, 

als je doortrapt

blijf je in balans.

 

Franse papierkunst.

 

Eva Jospin is haar naam, geboren in Parijs en een paar weken geleden gingen we met onze jongste twee kleinkinderen eens kijken wat zij allemaal kan creëren van karton. We zagen het al een paar keer voorbij komen op tv en op het internet kun je ook verschillende filmpjes van haar werk bekijken, maar ook zie je haar bezig.

Natuurlijk wilden wij het in het echt zien, dus naar 's-Hertogenbosch, lekker dichtbij. De tentoonstelling loopt nog t/m 19 september en is in Het Noordbrabants Museum. 

Het is een kleine tentoonstelling, maar zeker de moeite waard, ongelooflijk wat zij met karton kan maken. Ze plakt ze snijd en ze zaagt en dan komen er de mooiste dingen onder haar handen vandaan.

Heel compacte stukken, maar ook heel fragiel snijwerk. Ja echt je kijkt je ogen uit en ik kan het met de foto's dan ook niet echt overbrengen.

Nee, je moet het echt zien, ter plekke. Bovendien is er ook nog de Van Gogh in Brabant tentoonstelling en een bijzondere fototentoonstelling die een inkijkje geeft in het leven van Salvador Dali aan de Spaanse kust. Genoeg te zien en bovendien is 's-Hertogenbosch een mooie, gezellige stad. Maar vergeet vooral niet om te genieten van de échte 'Bossche bol' want dat maakt je dag hélemaal compleet.

Denken aan....

In alle seizoen komen we langs dit plekje, maar wanneer we er in de zomer langs fietsen moet ik altijd denken aan onze fietstochtjes in Frankrijk en dan met name in  Bretagne. 

Daar ook, weelderig bloeiende Hortensia's langs de gevels, bij huizen waar de kap bijna de grond raakt.

Nou, hier ook dus en toen we wat later ook nog door deze straat reden, vond ik dat wel een grappig toeval. 

 

Crea 2021 - Alfabet - week 16 - P - Paprika en Piepers.

Toen ik afgelopen zondag ging koken, zag ik meteen wat mijn crea deze week zou zijn. De titel van dit recept is : Voedzame PAPRIKA'S en geraspte, gebakken PIEPERS. Alle twee ingrediënten met een P. Ik maak het regelmatig, omdat het, vooral lekker is, maar ook makkelijk.

Hoofdgerecht voor 4 personen.
4 rode PAPRIKA'S, gehalveerd.
4 eetl. olijfolie.
½ bosje basilicum, steeltjes fijngehakt .
1 teentje knoflook, geperst.
2 witte boterhammen zonder korst en verkruimeld (bruin kan ook)
600 gr. kruimige aardappels (PIEPERS), geschild en grof geraspt (ik gebruik rösti)
1 rode ui (fijngesnipperd) of net wat voor soort je in huis hebt.
2 eieren, losgeklopt.
1 eetl. gedroogde rozemarijn. Zout en PEPER
100 ml crème fraîche, lobbig geklopt.

Verwarm de oven voor op180º. Snijd de zaadlijsten uit de PAPRIKA'S en leg ze met de opening naar boven in een ovenschaal. Bestrijk de binnen en buitenkant van de PAPRIKA'S met olie en leg de tomaten met de snijkant naar boven in de holtes. Meng 2 eetlepels olie met de gehakte basilicumsteeltjes, knoflook, broodkruim, zout en PEPER. Verdeel dit mengsel over het snijvlak van de tomaten. Bak de gevulde PAPRIKA'S in het midden van de oven in circa 30 minuten gaar. Meng intussen de geraspte PIEPERS (rösti) met de ui, eieren en rozemarijn en bestrooi met zout en PEPER. Verhit de rest van de olie in een koekenpan op een lage stand en schep het mengsel erin. Druk goed aan en laat afgedekt circa 8 minuten bakken. Keer de PIEPERS (rösti) om en laat terugglijden in de PAN. Bak nogmaals 8 minuten op een lage stand. Serveer de rösti in PUNTEN meteen lepel crème fraïche en de gevulde PAPRIKA'S. Bestrooi met basilicumblaadjes. 

NB: Ik doe de twee sneden brood, knoflook en de basilicumsteeltjes allemaal tegelijk in het bakje van  de staafmixer en hak alles fijn. Wel zo makkelijk.

Dit recept stond in Boodschappen, mei 2017.

 

6000 km.

Maandag 19 juli zagen we bij thuiskomst dat we er weer 1000 km bij hadden gereden. 

Tja het gaat vlug, alhoewel er heel wat zonuren minder zijn dan vorig jaar, loopt het qua datum ongeveer hetzelfde.

Nou ja, als het maar droog is en dat is het meestal wel, vandaag ook weer, de app geeft regen, maar er is nog geen druppel gevallen.

Wij trakteerden natuurlijk onszelf, maar ook werden we getrakteerd.

Op deze mooie boomhut wel te verstaan.

Er zijn er niet zo gek veel en daarom maakt m'n hart een sprongetje wanneer ik er een ontdek.

Je kunt maar ergens blij van worden, toch ?

 

Crea 2021 - Alfabet - week 15 - O - O-tjes.

Maanden geleden reserveerde ik het boek "Uitgelezen" van Loes Vork bij de bibliotheek. Eindelijk kon ik het ophalen, had echt lang geduurd. Het is een doe boek en er staan allerlei ideeën in, over wat je met en op boekpagina's van een (oud) boek kunt doen. De schrijfster noemt het "Boekselen", een zelf bedacht woord, een samenvoeging van de woorden "boek" en "knutselen". De tip over dit boek zag ik op het blog van een van de deelneemsters aan deze Crea, maar ik weet niet meer bij wie. Laat er nu ook wat instaan over de O. Ik ben maar heel simpel begonnen om alle O-tjes op de pagina zwart te maken. Daarna heb ik de takken van de boom die op de boekpagina stond verlengd en van O naar O laten lopen. Een pover begin, maar een begin.

Op de pagina ernaast maakte ik alle O-tjes groen en toen ik de woorden Oliviers en Olives zag, was het niet moeilijk om daar wat mee te doen. Allemaal nog vrij simpel en daar is het ook bij gebleven. Ik maakte op nog een pagina alle O-tjes Oranje, tekende er een grote O op en met een sjabloon nog het woord Oefen. Want om er echt wat van te maken, zeg ik dat tegen mijzelf, Oefen, Oefen en blijf Oefenen.

 

Watertoren 53 - 54 en 55. Bergen-op-Zoom - Roosendaal - Zevenbergen.

Het vervolg van die ene dag, begin Juli, waarop we er zes fotografeerden. Een mooie toren vind ik deze in Bergen-op-Zoom,  mooi metselwerk en een mooi dak. Het woongenot, want de toren wordt bewoond, zal wat minder zijn denk ik, in mijn beleving dan hè, omdat er aan de voorkant en zijkant nogal wat verkeer langs komt.

De watertoren is 33,4 meter hoog en heeft een waterreservoir van 290 m³, is gebouwd in 1899 naar een ontwerp van architect D. de Leeuw in Neo-Renaissance stijl. De toren werd in 1984 buiten gebruik gesteld.

De volgende was in Roosendaal en bij een stoplicht namen we nog snel een foto van deze muurschildering, gemaakt door Studio Onrust.

De watertoren in Roosendaal is gebouwd in 1916 naar ontwerp van H.P.N. HALBERTSMA.

 De toren heeft een hoogte van 48,6 meter gemeten vanaf  NAP. 

Hij staat op de lijst monumentale panden van de gemeente Roosendaal.

In de watertoren is een kleinschalig restaurant (18 zitplaatsen).

Hij staat in een woonwijk, maar we zagen hem al van verre. Ook weer een hele mooie vonden wij en ziet er ook heel goed  uit. Er is dan ook flink aan gewerkt.

Zo'n dak vinden wij altijd al mooi en dan met dakkapelletjes erop, dat maakt het nog mooier. Ook dat acht kantige geeft een prachtig beeld. 

Elke keer weer een verrassing wat we op onze zoektocht te zien krijgen. 

De zesde en laatste watertoren van die dag staat in Zevenbergen en werd gebouwd in 1947, ter vervanging van de in de Tweede Wereldoorlog verwoeste oude watertoren. Deze toren is ontworpen door de architect C.H. DE BEVER. De watertoren is 39,6 meter hoog en heeft een waterreservoir van 600m³.

Inmiddels heeft de watertoren een woonbestemming gekregen. In de toren zijn vier royale appartementen en een heel riant  penthouse  gerealiseerd, terwijl er aan de voet ervan ook enkele huizen zijn vastgebouwd. Mooie "watertorenoogst" op een even mooie fietsdag.