Op maandag maakten we een fietstocht van zo'n 80 km en werkte ik nog een paar uurtjes in de tuin. Op de dinsdag is het onze oppasdag en vanwege de vakantie begonnen we met koekjes bakken en versieren, een idee van Bo. Omdat het mooi weer was wilden we niet heel de dag binnenblijven. Niet ver bij ons vandaan is vorig jaar een minigolfbaan geopend en onze twee jongste kleinkinderen vonden het superleuk om er heen te gaan. We konden er op de fiets naar toe en zijn na het golven met een omweg naar het klauterwoud gereden waar ze best nog zin in hadden.
Op woensdag gingen we weer fietsen maar nu richting een verjaardagsfeestje. Heerlijk taartje, lekkere hapjes en gezellig kletsen. 's-Middags kon ik nog weer een paar uurtjes wat in de tuin doen, want ik wil hem wel een beetje netjes hebben voor mijn verjaardag. Op donderdag waren de twee oudste kleinkinderen bij ons en die hadden ook wel zin om een balletje te slaan. Op de vrijdag was het tijd om binnen maar eens wat op te ruimen en werden er al wat boodschappen gedaan. Vandaag de rest van de boodschappen, Koningsdag kijken op t.v met een oranje slagroomsoes erbij, het een en ander bakken want morgen ga ik mijn verjaardag vieren. Ben dan nog niet jarig, nee dat is pas op 30 april, de vroegere Koninginnedag en ik moet zeggen dat had wel wat, de vlag hing altijd te wapperen. Maar ik mopper niet hoor want als het zover is, ben ik toch maar mooi 70 lentes jong ;-)
zaterdag 27 april 2019
vrijdag 26 april 2019
REFLECTION ... Crea 5219
Heel simpel houd ik het deze week. Bij het woord REFLECTION - WEERSPIEGELING zag ik in een flits een foto voor me van een vakantie in Frankrijk. Tijdens een wandeling (nee we zitten niet altijd op de fiets) langs Lac d'Allos, maakte C. deze foto. Nou dat is toch wel een echte WEERSPIEGELING. De bergen, de wolken en de planten, we zagen het allemaal dubbel. Echt een schitterende wandeling was het, prachtige planten stonden er en voor het eerst zagen we de marmotten in het wild. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en de volgende dag zijn we vanuit Barcelonnet de Col d'Allos opgefietst. Ja, haha, die lag daar zomaar en dan laat je zo'n kans niet voorbij gaan, toch?
zondag 21 april 2019
Dierenflat.
Gisteren fietsten we een prachtige route langs Maas en Waal. Een paar weken geleden hadden we deze uitgeprobeerd omdat ik hem ook met een vriendin ga fietsen en dan wil ik graag weten of alle bordjes kloppen, wat voor horeca er onderweg is en of we hem in verband met de windrichting rechts of linksom gaan rijden. De route was zo goed bevallen dat C. en ik hem dus nog een keer reden en wat we de vorige keer niet hadden gezien was dit kunstwerk. Ik snap wel waarom want het staat net op een hoek waar we linksaf moeten slaan, dit kunstwerk staat rechts en aangezien we dan natuurlijk al met onze ogen de weg volgen....snap je ? Maar deze keer was het tijd om onze banaan te eten en zag ik een bankje en een vuilnisbak en....... verdorie, daar stond het. Een vogelhuis en wat voor een. Toen we er stopten vloog er net een meesje naar binnen maar ook weer snel eruit. We hebben nog even gewacht of hij terugkwam maar helaas.
Ik zie dat de tekst op het bord misschien moeilijk is te lezen dus zet ik hem hieronder.
"Buurtschap"
Kunstenaar: Ger Pekel
Materiaal: Inlands eiken en Franse dakpannen.
Dit kunstwerk is ontstaan vanuit de wens van omwonenden om de buurt te verfraaien.
Ger Pekel heeft het dorp Hernen, met haar kerk, kasteel en dorpshuis als uitgangspunt genomen voor een dierenflat. Dit park-ornament is geschikt voor huisvesting van mussen, mezen, vleermuizen, vlinders, bijen, hommels en lieveheersbeestjes. Er onder kunnen nog egels zich verschuilen.
"Buurtschap" wordt ieder jaar onderhouden door de aanwonende tijdens de nationale burendag.
April 2011.
Ik vind het wel leuk zo'n initiatief.
Ik zie dat de tekst op het bord misschien moeilijk is te lezen dus zet ik hem hieronder.
"Buurtschap"
Kunstenaar: Ger Pekel
Materiaal: Inlands eiken en Franse dakpannen.
Dit kunstwerk is ontstaan vanuit de wens van omwonenden om de buurt te verfraaien.
Ger Pekel heeft het dorp Hernen, met haar kerk, kasteel en dorpshuis als uitgangspunt genomen voor een dierenflat. Dit park-ornament is geschikt voor huisvesting van mussen, mezen, vleermuizen, vlinders, bijen, hommels en lieveheersbeestjes. Er onder kunnen nog egels zich verschuilen.
"Buurtschap" wordt ieder jaar onderhouden door de aanwonende tijdens de nationale burendag.
April 2011.
Ik vind het wel leuk zo'n initiatief.
vrijdag 19 april 2019
SPRING ... Crea 5219.
SPRING, LENTE en wanneer die begint dan beginnen ook weer de voorjaarsklassiekers. Omloop Het Nieuwsblad, Kuurne-Brussel-Kuurne, Strade Bianchi, Milaan-San-Remo, Ronde van Vlaanderen ofwel Vlaanderens Mooiste.........enz.. Deze laatste reden wij in 2010 en dan niet de toeristische, maar dezelfde die door de profs wordt gereden, ja hoe verzin je het !! We kochten de routekaart van de drie lussen waaruit de ronde bestaat , het meisje bij de info zei al "maar mevrouw, die is heel zwaar hoor" maar ja, wij hadden dit als doel om onze vakantie mee te beginnen. We reden hem niet in een dag hoor, maar deden elke dag een lus. De drie lussen hadden op de kaart elk een andere kleur. De blauwe lus (80km) is de meest noordelijke. Je krijgt een aantal stevige kasseistroken onder de wielen geschoven waarvan de Molenberg en de Wolvenberg de moeilijkste waren. Maar allez hè, het was onze trouwdag en 's-avonds hadden we een lekker etentje wel verdiend, toch ??? De dag erna reden we de groene lus (114km), het is de langste maar het weerbericht gaf aan dat het heel de dag zonnig zou zijn, dus ideaal !!! Weer hellingen, de Varentberg, het Foreest, Berendries, Valkenberg, Ten Bosse en uiteraard de Muur ( Geraardsbergen ). De Muur, waarvan ik had gedacht dat me dat niet zou lukken ( met z'n maximale stijging van 19.8 ) was héél zwaar maar toch gelukt. De oranje, derde en laatste lus (72km) was geen lange zware route, maar dit was de hel. Lood en loodzwaar, kasseien, het stijgingspercentage en de hitte. Nog nooit eerder hadden we in 'n beklimming van de fiets gemoeten, maar op de Paterberg (max. 20.3%) en de Koppenberg (max. 19.4%) haalden we het niet. Bovendien was het voor C. extra moeilijk, want die had z'n zadelbrug gebroken en alle fietsenzaken die we onderweg zagen, waren i.v.m. de vakantie, gesloten. We zijn weer opgestapt en op het eind van de dag gaf onze teller 'n stand van 87.05km aan. Een geweldige ervaring om deze LENTE klassieker te hebben gereden.
Toen we daags erna uit België vertrokken vroeg de mevrouw bij het tankstation, "was 't plaisant langs hier" ??
Jawel, dat was het !!!
Toen we daags erna uit België vertrokken vroeg de mevrouw bij het tankstation, "was 't plaisant langs hier" ??
Jawel, dat was het !!!
vrijdag 12 april 2019
KIND ... Crea 5219.
Kind, daar kun je eigenlijk vele kanten mee op. Je zou kunnen kiezen voor aardig, lief, hartelijk, vriendelijk....etc.. Maar ik koos voor SOORT. Heel de week lopen denken aan allerlei SOORT van dingen maar ik had totaal geen inspiratie. Een SOORT van "writers block" maar dan anders. Tenslotte is het toch nog gelukt om wat te creëren. We maakten woensdag een flinke fietstocht en ja dan zie je dat er toch al heel veel SOORTEN planten in de bermen bloeien. De paardenbloemen zijn op het moment wel in de meerderheid evenals het koolzaad, de madeliefjes en pinksterbloemen. Kleine viooltjes zag ik ook al maar de klaprozen en korenbloemen, dat SOORT van bloemen, waren er nog niet maar die komen echt nog wel. Omdat ik op het allerlaatste moment nog moest gaan zoeken is het wat karig met de plantenplaatjes. Ik had nog wel meer afbeeldingen maar, eigenwijs als ik ben, wou ik alleen maar getekenden. Jaja, een SOORT van stres gaf dat nog ( haha ) maar nu dan toch..........gepubliceerd :-)
woensdag 10 april 2019
Brabantse vlag.
Deze foto's stonden al een tijd klaar, maar ik kon nergens informatie vinden waarom of voor welke gelegenheid het bankje daar was geplaatst. Vandaag ( hoera ) heb ik het gevonden.
Toen Orthen, Engelen, Empel en Rosmalen in 2015 hun 1200-jarige naamsvernoeming vierden, gaf onze provincie aan elke jubilaris een zelfde "benkske" cadeau. De bankjes zijn te herkennen aan de rood-witte blokken van de Brabantse vlag en het wapen van Noord-Brabant op de achterkant. Dit bankje werd in Rosmalen, om onverklaarbare redenen, pas twee jaar nadat men het had gekregen geplaatst. Na vele telefoontjes met de gemeente ??? was er eindelijk contact met de juiste persoon en werd de plaatsing binnen twee weken geregeld. Hoe moeilijk kan het zijn !!!
Bron : de Rosbode.
Toen Orthen, Engelen, Empel en Rosmalen in 2015 hun 1200-jarige naamsvernoeming vierden, gaf onze provincie aan elke jubilaris een zelfde "benkske" cadeau. De bankjes zijn te herkennen aan de rood-witte blokken van de Brabantse vlag en het wapen van Noord-Brabant op de achterkant. Dit bankje werd in Rosmalen, om onverklaarbare redenen, pas twee jaar nadat men het had gekregen geplaatst. Na vele telefoontjes met de gemeente ??? was er eindelijk contact met de juiste persoon en werd de plaatsing binnen twee weken geregeld. Hoe moeilijk kan het zijn !!!
Bron : de Rosbode.
vrijdag 5 april 2019
HAPPY ... Crea 5219.
Deze keer spelen onze twee jongste kleinkinderen een rol in het uitbeelden van het weekwoord HAPPY.
Het was oppasdag en de kleinkinderen waren heel de dag thuis i.v.m studiedag. Tijdens de koffie vroeg ik "waar worden jullie HAPPY van" ? Kleinzoon Brun zei meteen "van smileys". En toen hij even later op de trampoline ging springen zei hij "en hier ook van".
Kleindochter Bo wordt vrolijk van muziek. Ze schreef er wat over op een briefje en dat zal deze week de tekst van dit blog zijn. Het briefje heb in het zakje gedaan en in het boek geplakt. Opa had nog wat foto's gemaakt toen ze stond de dansen op de muziek van de musical Droomvlucht.
HAPPY.
Als ik muziek hoor word ik HAPPY. Ook al ben ik verdrietig en hoor ik verdrietige muziek, dan word ik HAPPY omdat ik dan in de mood ben. Ook vind ik musical muziek super leuk, ik kan me dan helemaal inleven en vaak de tekst meezingen en dan word ik HAPPY. Als ik dans kan ik vaak wel emotie laten zien, dat vind ik fijn en leuk. Dit zijn een paar voorbeelden waar ik HAPPY van word.
Bo.
Het was oppasdag en de kleinkinderen waren heel de dag thuis i.v.m studiedag. Tijdens de koffie vroeg ik "waar worden jullie HAPPY van" ? Kleinzoon Brun zei meteen "van smileys". En toen hij even later op de trampoline ging springen zei hij "en hier ook van".
Kleindochter Bo wordt vrolijk van muziek. Ze schreef er wat over op een briefje en dat zal deze week de tekst van dit blog zijn. Het briefje heb in het zakje gedaan en in het boek geplakt. Opa had nog wat foto's gemaakt toen ze stond de dansen op de muziek van de musical Droomvlucht.
HAPPY.
Als ik muziek hoor word ik HAPPY. Ook al ben ik verdrietig en hoor ik verdrietige muziek, dan word ik HAPPY omdat ik dan in de mood ben. Ook vind ik musical muziek super leuk, ik kan me dan helemaal inleven en vaak de tekst meezingen en dan word ik HAPPY. Als ik dans kan ik vaak wel emotie laten zien, dat vind ik fijn en leuk. Dit zijn een paar voorbeelden waar ik HAPPY van word.
Bo.
dinsdag 2 april 2019
Glas, glas en nog eens glas.
Zeven zeecontainers en vijftien vrachtwagens waren er nodig om alle objecten en installaties van Chihuli Studio in Seattle naar Groningen te transporteren. En toen ik dit las in het magazine van het Groninger Museum, moest ik meteen denken aan de ramp met de aangespoelde containers op de wadden. Het zal je maar gebeuren als kunstenaar dat zo'n groot gedeelte van je werk verloren zou gaan. Gelukkig voor ons was alles veilig aangekomen en hebben kunnen genieten van al dat moois. Ik houd van glas, vind niet alles mooi, maar soms doet het door de grote afmetingen toch wat met je. Sommige bollen waren zo groot als een voetbal of skippy bal.
Deze "tuin" van glas genaamd Mille Fiori, ( duizend bloemen ),beslaat een hele zaal en is bijzonder kleurrijk. Wanneer je er rondom loopt ontdek je steeds wat nieuws.
Glas tegen de hoge wanden, ik vond het schitterend. Ongelooflijk, wat een werk om zoiets te bedenken en dan ook uit te voeren. Dale Chihuli is ook heel blij met zijn team en zeker omdat hij, door een zwaar auto-ongeluk in 1976 het zicht aan één oog was verloren. Hij stuurt een team van zeventien glasblazers en assistenten aan. Vandaar ook de DUIZENDEN FAXEN die hij altijd en overal vandaan verstuurde als hij weer een idee had of iets duidelijk wou maken.
Buiten stonden ook nog wat werken en deze vonden we wel leuk, een doorkijkje naar het station. Nou en stations hadden we die dag goed kunnen bekijken, tot twee keer toe werden alle reizigers verzocht de trein te verlaten. Één keer omdat er een verdacht persoon langs het spoor was gesignaleerd en één keer omdat er een vervelende lucht in de cabine van de bestuurder hing waardoor hij onwel werd. Het is van Brabant naar Groningen toch al een "Keulse reis" dus twee keer extra wachten tot het was opgelost koste ons flink wat tijd. Maar laten we het positief bekijken, de vertragingen waren op de terugweg en gelukkig is er niks ergs gebeurd. Bovendien was de tentoonstelling de moeite waard geweest.
Deze "tuin" van glas genaamd Mille Fiori, ( duizend bloemen ),beslaat een hele zaal en is bijzonder kleurrijk. Wanneer je er rondom loopt ontdek je steeds wat nieuws.
Glas tegen de hoge wanden, ik vond het schitterend. Ongelooflijk, wat een werk om zoiets te bedenken en dan ook uit te voeren. Dale Chihuli is ook heel blij met zijn team en zeker omdat hij, door een zwaar auto-ongeluk in 1976 het zicht aan één oog was verloren. Hij stuurt een team van zeventien glasblazers en assistenten aan. Vandaar ook de DUIZENDEN FAXEN die hij altijd en overal vandaan verstuurde als hij weer een idee had of iets duidelijk wou maken.
Buiten stonden ook nog wat werken en deze vonden we wel leuk, een doorkijkje naar het station. Nou en stations hadden we die dag goed kunnen bekijken, tot twee keer toe werden alle reizigers verzocht de trein te verlaten. Één keer omdat er een verdacht persoon langs het spoor was gesignaleerd en één keer omdat er een vervelende lucht in de cabine van de bestuurder hing waardoor hij onwel werd. Het is van Brabant naar Groningen toch al een "Keulse reis" dus twee keer extra wachten tot het was opgelost koste ons flink wat tijd. Maar laten we het positief bekijken, de vertragingen waren op de terugweg en gelukkig is er niks ergs gebeurd. Bovendien was de tentoonstelling de moeite waard geweest.
Abonneren op:
Posts (Atom)