woensdag 22 maart 2023

.......met ontbijt !

Zondagochtend zaten we al behoorlijk vroeg in Theater De Lievekamp aan het ontbijt. Altijd weer heel gezellig dat jaarlijkse gebeuren. We gaan altijd royaal op tijd, kunnen we rustig eten aan een tafeltje, want dat gedoe om broodjes en drinken mee de zaal in te nemen vinden wij niet fijn. We kozen voor de vroegste film, want we hadden 's-middags nog wat anders. 

THE WORST PERSON IN THE WORLD.
(Verdens Verste Menneske)
Een film uit 2021 onder regie van Joachim Trier, een Drama Komedie geproduceerd door Noorwegen/Frankrijk/Zweden/Denemarken. Met o.a Renate Reinsve, Anders Danielse Lie en Herbert Nordrum. Ik kende ze geen van allen, maar nu wel en vooral Renate vond ik erg goed. De film duurt 128 minuten, maar dat was géén straf, het was van begin tot eind boeiend.

In 12 hoofdstukken worden we meegenomen in het onstuimige liefdesleven van de dertiger Julie (Renate Reinsve). Wanneer Julie 30 wordt, heeft ze het gevoel dat haar leven stilstaat. Haar vrienden krijgen kinderen en zijn gelukkig (nou ja ?) en haar relatie met de oudere, succesvolle striptekenaar Aksel is stabiel. Toch vraagt Julie zich af of dit alles is wat het leven te bieden heeft. Als ze de jongere en knappe Elvind ontmoet, gooit Julie het over een andere boeg in de hoop antwoorden te vinden over de liefde, haar carrière en het leven. 

Deze film is uitgekozen tot de beste film van 2022, bij de filmredactie van de Volkskrant nummer 1, bij de lezers nummer 2. Bij de VPRO eindigde deze film op nummer 3 en bij de Filmkrant op nummer 7.

Maar dit even terzijde, toen ik de folder had gelezen had ik mijn bedenkingen, maar het was wat ons betreft een verrassende film.

Die kleine kaartjes krijg je om drinken te halen voor koffie/thee/fris en voor belegde  broodjes/croissants/krentenbollen. 



 

maandag 20 maart 2023

Boom.

 

Vorig jaar fietsten we bij Heeswijk-Dinther langs deze leuke plek. Een boom op een grasveld en rondom die boom een bank. Perfect om te stoppen en onze krentenbollen op te eten. Vorige week vrijdag was het ook mooi fietsweer en ik herinnerde me plots dat ik vorig jaar zei dat ik er nog eens terug wou naar die boom om hem helemaal kaal te zien.



Het is een prachtige boom, een Lindeboom, die elk jaar op een bepaalde manier wordt gesnoeid. De boom, is  geplant, in het laatste decennium van de 19e eeuw. 

Men zegt dat de takken vroeger werden geleid zodat ze als drager konden dienen als plankier. In het begin van de vorige eeuw dronk men, zittend op deze plankier, een lekker biertje. De boom was toen nog jong, dus de eerste takken hingen denk ik wel lager dan nu. 

Een ideale plek, vroeger en ook nu nog.



 

woensdag 15 maart 2023

Kadootje.

Ergens in Januari kreeg ik van onze buurvrouw een Amaryllisbol. Ik had er hier nog een staan van Kerstmis, die twee keer bloemen heeft gegeven, maar die aan het aftakelen was. Je hoeft hem alleen af en toe wat te besproeien met de bloemenspuit was haar verteld en niet in een bloempot te zetten. De Amaryllis die ik al had hoefde helemaal geen water te hebben, maar die bol had een omhulsel van een soort was. Ik heb toen maar eens gegoogeld en daar las ik toch overal wel dat je zo'n kale bol in potgrond moest planten en dat ging supergoed. Want kijk eens wat hij mooi is geworden, maar liefs 10 bloemen kwamen er aan, ik kan hier echt blij van worden. Een mooi kadootje zo op het eind van de winter nog en als hij uitgebloeid is, dan zullen we eens aan de Lente gaan denken.



 

maandag 13 maart 2023

Klaar !

 

Deze stof kocht ik járen geleden naar aanleiding van het maken van DIT BUIDELTASJE en omdat ik de stof mooi vond. Deze tas is groter dan het kleine buideltje en ik was er toentertijd ook heel enthousiast aan begonnen. Waarom is hij nu dan pas af ? Nou, boven in de rand zoude ringen worden geslagen, hebben we wel vaker gedaan en dat gaat altijd goed. Onze dochter sloeg het eerste gat, ojee, rafels rondom. Nou ja, hoe kan dát ? Sla het tweede gat maar zei ik vol vertrouwen, ik verzin wel wat voor dat eerst gat. Weer hetzelfde, het derde idem dito, toen zijn we gestopt. De tas is weggelegd, ik zou wel een oplossing vinden. Van tijd tot tijd kwam ik de tas weer tegen en dan had ik zoiets van, o ja !!! Maar nu heb ik eindelijk de klus geklaard. In het gat heb ik een klein stukje stof geschoven, dat ging omdat de tas gevoerd is en er dus tussen de buiten en binnen tas ruimte zit. Zo kon ik het gat machinaal stoppen, daarna zijn de lussen erop gezet om het koord door te rijgen, fluitje van een cent, heeft dat nou zó lang moeten duren. Tja, soms wel.
Op de onderste foto laat ik de binnenkant zien, een lekkere grote opgestikte zak met rits, voor de portemonnaie, sleutels en lippenstift vind ik altijd handig, dan hoef je niet te zoeken tussen de andere spullen. Op naar een volgende project !



vrijdag 10 maart 2023

Slappe tas.

Ik publiceer niet zo vaak meer tassen, alhoewel dochter en ik de laatste maanden regelmatig met tassen in de weer zijn geweest. Het was bijna allemaal stug materiaal waarmee we werkten en we hadden nu alle twee zin om een slappe tas te maken, gewoon zoals we er al veel hebben gemaakt, van oude spijkerbroeken. Nou hier staat ie dan, de voor en de achterkant. De bruine zak is (haha) van een bruine spijkerbroek en zo hebben wij er binnen ook een op de voering gestikt. Gewoon gelaten zoals hij was. Verder zitten er wat dingen van vilt op, een geborduurd vlindertje, een hartje een bandje, enfin allerlei kleine dingetjes die je overal hebt liggen. Het is best een lange tas, fijn om te winkelen, maar je kunt hem ook op een andere manier gebruiken. Op de linker foto zie je twee haken, onder aan de bodem zitten twee lusjes. Dus als je 's-morgens vertrekt klap je de bodem omhoog en maak je de lusjes vast aan de haken, is de tas half zo lang. Is de bovenste helft van de tas vol, maak je de lusje weer los, et voilà, lekker verder winkelen !



 

woensdag 8 maart 2023

Coupure.

 

Toen we in Vianen de watertoren hadden gefotografeerd en we weer verdergingen, zag ik op de dijk muurtjes aan weerskanten van de straat waar we inkeken. Er zaten gleuven in, dus daar zou vast wat in moeten, maar waarvoor ze dienden dat wist ik niet. Mijn man had wel een idee. Gelukkig stond er een informatiebord bij en hij had gelijk.

Hartstikke handig, maar ik denk dat het zo toch moeilijk te lezen is, dus schrijf ik hier even de tekst erbij.

Het centrum van Vianen wordt door de dijken beschermd tegen overstromingen. Op deze plaats loopt de waterkering dwars door de stad en maakt onderdeel uit van de bebouwing. Om het verkeer door te laten is een doorgang in de waterkering aangebracht, een zogenaamde 'coupure'. Als het water in de Lek stijgt, kan Waterschap Rivierenland deze doorgang afsluiten met een hydraulische schuif, balken en zandzakken. Er zijn ongeveer vijftig van deze coupures in het werkgebied van het waterschap. Het waterschap oefent regelmatig het sluiten van de coupures.

Waterschap Rivierenland is de organisatie die in het rivierengebied zorgt voor:
Sterke rivierdijken.
De juiste hoeveelheid water in sloten en vaarten. Niet teveel, niet te weinig én van goede kwaliteit.
Het schoonmaken van het rioolwater in de zuiveringen. Daarna gaat het schone water de sloot of rivier in.

Prachtig werk natuurlijk, maar in deze tijd steeds moeilijker te realiseren.



zondag 5 maart 2023

Watertoren 124 Meerkerk - 125 IJsselstein - 126 Vianen - 127 Leerdam.

 

Ik gooi er nog maar eens enkele watertorens tussendoor. De vier laatste watertorens die we vorig jaar zomer bezochten. We parkeerden onze auto in Leerdam, waar we de eerste zouden fotograferen, maar die stond zo ongelukkig in verband met de felle zon, dat we besloten om meteen naar de tweede op de route te fietsen. Die van Leerdam moest maar even wachten tot het eind van de dag.

De watertoren van Meerkerk dus, ontworpen door Technisch Advies Bureau Nederlandse Gemeenten en gebouwd in 1936. Het is een van de eerste watertorens die in beton werd uitgevoerd, heeft een hoogte van 59,70 meter en een opslagcapaciteit van 560 m³. Dat zou in principe voldoende moeten zijn voor een half uur watergebruik bij een watercalamiteit in deze regio. Gebaseerd op 1936, zou nu wel anders zijn ! In 2010 werd de watertoren verkocht en kwam voor het eerst in particuliere handen.

Verder nu, naar IJsselstein, maar eerst koffie en dat viel niet mee. We zouden de Rijn oversteken bij Ameide, maar helaas was in dat plaatsje alle horeca gesloten, alhoewel een café op de dijk, hoihoi, was geopend. Na de koffiestop met het pontje overvaren en op weg naar de volgende watertoren.

De watertoren van IJsselstein is ontworpen door architect ROELOF KUIPERS en werd gebouwd in 1911, heeft een hoogte van 28,5 meter en het waterreservoir heeft een inhoud van 150 m³. De toren werd gebouwd in opdracht van het gemeentelijk waterleidingbedrijf van IJsselstein. Na grenswijziging in 1990 staat de watertoren in Nieuwegein.

Wat een verschil in watertorens op één dag, wel weer een naar ontwerp  van architect ROELOF KUIPERS. Dit is de oudste Nederlandse watertoren met een open draagconstructie vervaardigd uit gewapend beton. 

Deze 26,30 meter hoge watertoren, gebouwd in 1909,  met een betonskelet heeft een betonnen vlakbodemreservoir met een inhoud van 100 m³. De bouwstijl is Functionalistisch en  werd uitgevoerd door de Koninklijke Betonijzer-Maatschappij, v/h van Waning en Co.

De in beton opgetrokken toren staat op een vierkante, eveneens betonnen onderbouw met plat dak, die als fitterswerkplaats annex schakelruimte fungeerde. Daaronder bevindt zich een kelder die als machinekamer was ingericht. 

Terug naar waar we onze auto hadden staan, Leerdam. Dit is de derde watertoren in Leerdam die ontworpen is door bouwbedrijf Visser & Smit en is gebouwd in 1929. De eerste watertoren in Leerdam werd gebouwd in 1900, na een cholera epidemie en had een reservoir met een inhoud van 100 m³.  Om de stadsuitbreiding in westelijke richting eveneens van water met voldoende druk te voorzien, werd in 1912 nog een hulpwatertoren gebouwd, van hetzelfde type maar simpeler van uitmonstering, waarvan het reservoir een inhoud van 150 m³ bezat. Door de groei van de gemeente en de daarmee samenhangende behoefte aan nieuwe aansluitingen werd in 1929 de eerste steen gelegd voor een nieuwe watertoren en dienstgebouwen als een machine- en ontijzeringsgebouw, een dienstwoning, filters, een centrale zuigput en een coagulatiebasin. Coagulatie is bij waterzuivering het destabiliseren van colloïdale deeltjes door hun lading te neutraliseren met een toegevoegde chemische stof, een zogenoemde coagulant. Behalve anorganische coagulanten als ijzer- en aluminiumzouten kunnen ook organische coagulanten worden gebruikt.  Deze toren was niet alleen voor Leerdam, maar ook voor verschillende omliggende gemeenten. 

De eerste watertoren, gebouwd in 1900, werd nog vóór 1930 gesloopt. De tweede, gebouwd in 1912, werd gesloopt in 1930.

De derde, deze dus, heeft een hoogte van 50,25 meter en een  waterreservoir van 500 m³. Sinds mei 2009 is hij niet meer in gebruik. De toren werd een paar keer verkocht en nu wordt er volop aan gewerkt. misschien zien we ooit nog wat het is geworden.

Naast de entree van de toren is in 1930 een gedenkmozaïek van A.D Copier herplaatst, dat in 1925 in de oude watertoren was aangebracht. 
Pff, klaar hiermee en voor over een tijdje als de temperatuur wat stijgt, pakken we de draad weer op. Manlief heeft weer enkele nieuwe watertorenfietsroutes klaarstaan.














zondag 26 februari 2023

Inchies.

 

Het is weer een hele tijd geleden dat ik Inchies heb gemaakt, maar toen ik afgelopen week met Jeans stof bezig was en daar kleine snippers, reepjes en draadjes aan overhield kwam ik op het idee om er weer eens enkele te gaan maken. Dat Josephine van het blog CREATION er laatst ook weer mee bezig was zal hier, onbewust, een rol in hebben gespeeld.

Enfin, aangezien ik wat kaarten te versturen had, heb ik ze ook meteen kunnen gebruiken.

Leuk weer om allerlei frutsels en friemels, zo noem ik dat altijd maar, zoals knoopjes, kraaltjes, ijzerdraadjes en zo, bij elkaar te zoeken.

Je denkt nog heel naïef, dan wordt er weer wat opgeruimd, maar vergeet het maar.

Het is zo weinig, dat beschiet er niet aan.

Wel weer lekker bezig geweest, maar de foto's zijn niet zo goed gelukt. De kaarten hebben eigenlijk allemaal dezelfde kleur, maar hier niet. 

De Jeans, dat kan er nog mee door, maar ik troost me maar met het fijt dat ik, met de kaarten in het echt, wel tevreden ben.




donderdag 23 februari 2023

Nieuwe bewoner.

 

We kwamen hier langs fietsen en zagen een kale boom, we hoorden een hoop herrie en iemand was duidelijk bezig om wat te creëren. Vorige week was het klaar. Bij de ingang van de natuurpoort Herperduin staat nu een Bostrol. Hij heet de bezoekers van het bos welkom en wijst ze de weg naar het wandelpad, het blote voeten pad en naar het Speelbos. De Bostrol is gemaakt van een gevelde eikenboom.

De boom dreigde om te vallen richting parkeerplaats. Julie Wulfhorst, ontwerper van IBOR (Integraal Beheerplan Openbare Ruimte) heeft een mooi ontwerp gemaakt, rekening houdend met de vorm van de boom.  Terwijl ik stond te fotograferen kwam er een vader met kind aanlopen die beide héél enthousiast reageerden, nou dan is het al een end geslaagd zou ik zeggen.
Het ontwerp is uitgevoerd door 'woodcarver' Dave Harmsworth.




zondag 19 februari 2023

Carnaval.

Wij hebben dit jaar de 1ste PREIS in de optocht. Leuk altijd, zo'n karretje met een grappige tekst, simpel maar goed bedacht. Ja carnaval is hier volop aan de gang,  gistermiddag was hier de kinder/jeugd optocht en aangezien onze twee jongste kleinkinderen daar ook in meeliepen, zijn we wel even gaan kijken.

Men had er weer hard aan gewerkt om er een mooie optocht van te maken. 24 groepen waren er, loopgroepen, kleine karretje, maar ook grote wagens. Best veel voor een kinder/jeugd optocht. De dames hier links lopen mee als begeleiding van hun kinderen.
Bij deze laatste wagen (olifant) liepen onze kleinkinderen mee om te duwen, want alle wagens worden hier altijd handmatig voortbewogen. Zelfs vanavond bij de grote verlichte optocht, nee hier nooit uitlaatgassen van tractoren of zoiets en dat is héél prettig. Het thema  dit jaar was: Muziek, nou en met deze zingende olifant, een personage uit Sing, een computeranimatiefilm, wonnen ze de tweede prijs.






 

donderdag 16 februari 2023

1000 km.

 

We hebben weer een leuk koffie adres gevonden, nou ja wij zelf hebben het niet ontdekt, maar we kregen deze tip van onze dochter. Gisteren was het lekker fietsweer, dus wij besloten om daar maar eens polshoogte te gaan nemen. Het is HIER gevestigd in een voormalige kapel. Onze dochter had niets teveel gezegd, we hebben er gezellig geluncht, want ja we overschreden gisteren onze eerste 1000 km in dit nieuwe jaar. Hoe kan het ook anders met zo'n zachte winter.




dinsdag 14 februari 2023

Op een mooie winterdag...........

 

Geen zuchtje wind, een heerlijk zonnetje, de bank in onze tuin, kussens erop en twee mokken vers gezette koffie, vers gebakken Madeleines, wat wil een mens nog meer. Voor de eerste keer buiten koffie gedronken in dit nieuwe jaar op deze heerlijke zonovergoten winterdag, heerlijk !



woensdag 8 februari 2023

Pyramide.

 

Op de terugweg naar onze auto wachtte mij nog een "toetje". Al jaren wou ik de Pyramide van Austerlitz zien, maar het kwam er steeds niet van en nu, nu waren we er zomaar in de buurt. Hoe komt iemand op het idee om hier in Nederland een Pyramide te laten bouwen.

Nou, tegen de verveling. De Franse generaal Auguste de Marmont had in 1804 op die plek een legerkamp opgericht (Camp d'Utrecht. Hij wist in een paar maande tijd verschillende bataljons samen te smeden tot een groot, goed getraind leger.

Tevreden over de militaire kracht van het nieuwe leger en tegen de verveling bij zijn soldaten, liet hij hen dit monument bouwen, geïnspireerd op de piramiden van Gizez die De Marmont in 1798 zelf had gezien tijdens de Egyptische veldtocht van Napoleon. Ik vind het nog steeds fascinerend hoe die legers in die tijd zulke grote afstanden konden afleggen met al dat oorlogstuig en het benodigde materiaal wat nodig is voor zo'n veldtocht. Ik bedoel maar, ze konden niet zomaar het vliegtuig nemen, zoals tegenwoordig. Per boot zou nog kunnen, maar dan nog ! Je kunt wel zien aan de met gras beklede zandheuvel, dat het heel lang droog is geweest, beetje verdort hè, maar dat zal best wel weer een keer veranderen.
HIER is informatie over de Pyramide van Austerlitz, die iedereen natuurlijk allang had gezien en ik nu ook.









zondag 5 februari 2023

Watertoren 123 - Amersfoort.

 

De vierde en laatste toren van deze dag, hè worden we moe of is er wat anders aan de hand, het leek wel een beklimming pff. Even opschakelen naar een kleinere versnelling. We hebben in het verleden dan wel verschillende Cols van de Tour de France bedwongen, maar sjongejonge, deze mocht er ook zijn. Toen we op het hoogste punt aankwamen straalde ons het blauwe bord met 'Col du Strop' ons tegemoet. Kijk, ik bedoel maar, (ALT 4.000 CM +N.A.P.) haha, wij vonden het heel vermakelijk. De onthulling van dit bord, enkele jaren geleden, was een ludieke actie van de evenementenorganisatoren Mik Borsten en Jaap Hengeveld om hun pleidooi voor beter sportbeleid in Amersfoort kracht bij te zetten. Ze beschouwden het ook als een strop dat de stad, door het slechte beleid, het NK wielrennen mis zou lopen. Maar goed, ik dwaal af, wij gingen voor de watertoren waarvan op deze foto aan de rechterkant nog net een stukje zichtbaar is.

Deze vrijstaande watertoren op de Amersfoortse Berg, werd in 1912 in opdracht van het Gemeente Waterleiding Bedrijf gebouwd. Omdat de toren op relatief hoog gelegen punt werd gebouwd was het niet noodzakelijk om een hoge toren te ontwerpen. Vandaar deze vrij zeldzame, gedrongen vorm. De hoogte van de toren is 17 meter en het waterreservoir heeft een opslagcapaciteit van 700 m³.

Aanleiding tot de bouw vormde de onvrede over de waterkwaliteit die de Utrechtse Waterleiding -Maatschappij vanaf 1890 vanuit Soesterberg leverde. Aangezien de concessie aan de UWM niet het alleenrecht gaf, ontstond de vrij unieke situatie, dat er sprake was van twee concurrerende waterleidingmaatschappijen.
Het ontwerp werd door Gemeentewerken geleverd met als eindverantwoordelijke gemeentearchitect C.G. Beltman en werd gebouwd door de firma T. van Hoogevest uit Amersfoort. De toren is in overgangsarchitectuur ontworpen waarbij motieven uit het neoromaans overheersen, zoals de spaarvelden met rondboogfries, afgewisseld door lisenen en rondboogvensters. 
Een leuke uitgezette fietstocht langs vier watertorens dat was het, maar er kwam nog een toetje achteraan. Daarover een volgende keer.






 


dinsdag 31 januari 2023

Watertoren - 122. Woudenberg.

 

Na de watertoren in Maarsbergen fietsten we verder naar die van Woudenberg, de derde op die dag. Het weer was nog steeds prima, er kwam wel steeds meer bewolking opzetten, maar zolang er geen regen uit gaat vallen is het prima en zo wel, dan hebben we pech. De watertoren in Woudenberg is in 1937 in opdracht van de 'N.V. Veenendaalse Waterleidingsmaatschappij' gebouwd. Hij heeft een hoogte van 34,5 meter en één betonnen waterreservoir met een inhoud van 205 m³. Onder het reservoir bevinden zich vier verdiepingen. Het functionele betonskelet is onder gestileerde baksteenarchitectuur verdwenen en heeft de uitstraling van art deco. Architect(en) ir. A.A. Willems, het is een gemeentelijk monument en restauraties zijn er geweest in 1971, 1990 en 1994. Bij een recente restauratie heeft het beton een crèmekleur gekregen en de ramen en deuren bordeauxrood.

Naast de watertoren staan een pompstation en twee reinwaterkelders. Een reinwaterkelder is een reservoir dat wordt gebruikt om tijdens piekbelasting de levering van drinkwater te garanderen. Op het moment dat de consumptie groter is dan de toevoer van water vanuit de waterzuivering van het waterleidingbedrijf wordt de reinwaterkelder gebruikt als buffer. Een systeem van waterpompen zorgt er voor dat de druk op het waterleidingnet op peil blijft. Reinwaterkelders zijn ook te vinden op plaatsen waar de waterlevering verzekerd moet zijn, zoals ziekenhuizen. Reinwaterkelders kunnen een bron van infectie zijn. Daarom wordt regelmatig de kwaliteit van het water gecontroleerd op groei van micro-organismen. Bij verontreiniging wordt de kelder geleegd, gereinigd en gedesinfecteerd. Nou het is droog gebleven en dus verder naar de laatste toren van die dag, beetje geluk moet je hebben toch !




zaterdag 28 januari 2023

Watertoren - 121. Maarsbergen.

 

Het blijft steeds weer verbazingwekkend, die diversiteit aan watertorens. Bij de ene zit er een leuk verhaal aan vast, zoals in Doorn over het bronwater en bij deze, in Maarsbergen valt niet zo heel veel te melden. Het is ook weer  een totaal ander model en dat bedoel ik ook met diversiteit.

In 1929 werd op het terrein van Valkenheide de watertoren in gebruik genomen (architect N.B Goudzwaard). Het opvoedingsgesticht, HIER lees je er meer over, had hiermee zijn eigen watervoorziening. Ongeveer dertig jaar na de bouw, in 1960, was de watertoren aan een grondige restauratie toe. Door de slechte toestand waarin zich het gewapend betonwerk van de toren zich bevond, als gevolg van het roesten van de wapening door onvoldoende dekking was de restauratie dringend noodzakelijk. Men pakte het radicaal aan, maar tastte daarmee ook de oorspronkelijke vorm van de toren aan. Zoals zoveel watertorens had ook de toren op Valkenheide een 'uitkragend' bovendeel waarin het reservoir met een inhoud van 40 m³ zich bevond. HIER de oude toren. Dat bovendeel ging er helemaal af en er kwam een nieuw reservoir op, dat bekleed werd met metselwerk. Daar bovenop werd ter versiering een achtkantige 'torenstoel' geplaatst en hiermee kreeg de toren een nieuw uiterlijk, lang, slank en recht zonder uitstulpend reservoir. Volgens de toen heersende opvattingen had de toren een 'meer moderne vormgeving' gekregen. Het dertig meter hoge  baken in het landschap heeft tot 1992 dienst gedaan als watertoren en fungeert nu, net als zovele watertorens, als 'monument van nijverheid en techniek'.
Bron, Wikipedia.