vrijdag 30 augustus 2019

HANDS ... Crea 52 19.

Als ik ooit nog eens een taal ga leren dan is dat gebarentaal. Ik vind het fascinerend om te zien. Daarom was het ook niet moeilijk toen ik zag dat Hands/ handen het woord van deze week is. Ik koos daarom voor het handalfabet. Een handalfabet of vingeralfabet is een verzameling gebaren waarmee alle letters van een alfabet worden uitgebeeld. Het spellen van woorden met behulp van gebaren uit het handalfabet wordt vingerspelling genoemd.Het is een onderdeel van een gebarentaal.
Vingerspelling wordt in gebarentaal gebruikt voor woorden en namen waar nog geen gebaar voor bestaat, of als een van de gesprekspartners het gebaar nog niet kent. Het kan ook worden gebruikt voor het benadrukken of verduidelijken van afkortingen, termen of eigennamen.
Communicatie met doofblinde mensen gaat ook via een handalfabet. De woorden worden dan letter voor letter in de handpalm van de doofblinde gespeld, zodat die kan voelen wat de ander zegt.

Ik heb de bladzijden eerst met Gesso ingesmeerd, daarna verf erop gedaan met een sponsje. een hand erop getekend, lees overgetrokken en het alfabet opgezocht. Alle letters uitgeknipt en opgeplakt.
Ben blij dat het gelukt is om deze week weer mee te doen. Door de drukke vakantie periode kwam het er steeds niet van en om niet in de stress te geraken, heb ik het toen maar losgelaten. Het is tenslotte geen verplichting.

woensdag 28 augustus 2019

Elfstedentocht op de fiets, fini !

Meestal gaan we eerst naar het gastgezin, even kennismaken, lekker douchen en daarna uit eten. Omdat we gisteren pas laat daar terecht konden, zijn we eerst gaan eten. Heel de week hadden we al zin om pannenkoeken te eten, maar ja als er net geen pannenkoekenbakker in de buurt is, houd dat op. Maar kijk aan, gisteren liep onze route er pal langs, smullen was het !

En dan is het ineens de laatste dag, een korte fietsdag, we zijn bijna thuis. Ik vind dat altijd lekker, als we dan naar huis gaan, dan wil ik ook vlug naar huis.
Met het Drielse Veer staken we de Nederrijn over, van Oosterbeek naar Driel.
Rond het jaar 1000 werden Drielse bewoners met een zeilboot naar Oosterbeek gebracht om daar naar de kerk te gaan voor een huwelijk, doop of voor de zondagsdienst. In 1460 werd Driel kerkelijk zelfstandig. In 1580 werd het veer eigendom van de Hervormde Kerk in Oosterbeek en van 1669-1846 was de gemeente Arnhem de eigenaar. De volgende eigenaar was een steenfabrikant uit Oosterbeek die het veer gebruikte om zijn werknemers over te zetten.
Van ongeveer 1900-1960 werd een gierpont gebruikt. Die mogelijkheid bestond niet meer nadat in 1970 het stuwcomplex was aangelegd. Het veer werd door Rijkswaterstaat onteigend en verkocht aan de firma Wennekes, die een dieselmotor installeerde.
Sinds de dieselmotor het begaf, vaart het veer op zonne-energie. Het dak is belegd met zonnepanelen.
Op het veer werken mensen die een achterstand op de arbeidsmarkt hebben, als werkervaringsplek.
Rond 1863 is het Drielse veer geschilderd door Paul Joseph Constantin Gabriël. Het doek hangt in het Dordrechts Museum.

Even later zagen we in de verte een "kunstwerk" van Rijkswaterstaat. Met het stuwcomplex Driel wordt de afvoer geregeld van rivierwater over de Nederrijn, de Lek en de IJssel en voorziet zo het IJsselmeer, het grootste zoetwaterbekken van Nederland, van voldoende water.


Het is toch wel een gigantisch bouwwerk en daar kan ons land echt wel trots op zijn.

Het duurde echt lang voor we een plek hadden gevonden om koffie te drinken en toen we wat hadden gevonden, bleek het 's-middags pas open te gaan Het was bij een Museumboerderij en door vrijwilligers werd er hard gewerkt in de tuin. Ze waren heel vriendelijk en we konden er toch koffie kopen.  Gezellig even zitten praten met de diverse mannen en we kregen voor onderweg nog heerlijke pruimen mee uit de museumtuin. Kijk en dat zijn altijd van die leuke dingen die je onderweg meemaakt.

Ja en dat was het dan, we kijken terug op een hele mooie fietstocht, Friesland is geweldig. Het waren ook weer fijne gastgezinnen, ( op een na, maar dat mag de pret niet drukken ) we hadden leuke ontmoetingen, lekker gegeten en we kunnen het iedereen aanraden.
Rest me nog te zeggen dat alle informatie komt van de diverse borden die er bij bezienswaardigheden stonden en van het WereldWijdeWeb.

De Elfstedentocht is ± 240 km en wij maakten in totaal 864.34 km, omdat we van huis uit vertrokken en ook weer terug fietsten. 

          Etappe Oosterbeek-Berghem 52.66 km.                                                                                                                         

maandag 26 augustus 2019

Elfstedentocht op de fiets 9.

Gistermiddag waren we al om een uur of vier in Zwolle. Omdat we daar al vaak zijn geweest, hoefden we de stad niet meer in en hebben we heerlijk langs het water, op een terras, wat gedronken. Heel de dag had me niet zo lekker gevoeld, niet echt ziek, maar het kon beter. Toen we 's-avond uit eten gingen, had ik daar in eerste instantie dan ook helemaal geen zin in. We streken neer op zowat het eerste terras wat we tegenkwamen en dat bleek achteraf een prima keuze te zijn. Omdat ik op dat moment echt géén zin had in vlees noch vis, koos ik voor vegetarisch, wat we thuis trouwen ook regelmatig doen. Het werd een broccoli quiche met rucola en groentechips, frieten en rauwkost. De quiche, daar zou ik zo voor terug gaan, zó lekker. Zelf maak ik die ook wel, maar ik ga daar nu mee experimenteren.
Een geweldig fijne overnachtingsplek hadden we ook hier. Slaapkamer en ook nog een zitkamer met een terras voor ons zelf. Heerlijk ontbijt met eigen gebakken brood, eigen gemaakte jam en verse pruimen, recht van de boom. En last but not least, hier sliep ik héél goed ( ben een slechte slaper )

Over deze dag valt niet zo heel veel te vertellen en we hebben ook niet zoveel gefotografeerd, maar deze laat ik toch even zien. We aten onze krentenbol op bij een heel leuk pleintje in Oene. Je kon er verschillende spelletjes doen. Tja en wanneer ik een hinkelhok zie, dan kan ik het echt niet laten, dan moet ik hinkelen. C. wou wel een potje schaken, maar dat kan ik niet.

Etappe Zwolle-Oosterbeek 100.1 km.

zaterdag 24 augustus 2019

Elfstedentocht op de fiets 8.

Een heerlijke overnachtingsplek hadden we gisteren en ook weer een prima tip gekregen waar we goed zouden kunnen eten. Mediterraanse gerechten, mooi opgediend en zó lekker. Aangezien het heerlijk weer was konden we ook buiten op het plein eten. 's-Morgens weer een lekker ontbijt en deze keer aten de gastheer en gastvrouw ook mee. Meestal is dat niet zo, maar ik moet zeggen, de keren dat het wel voorkwam was het erg gezellig. Toch moesten we  verder en de eerste keer dat we stopten, was in Giethoorn. Nou dat kent iedereen wel denk ik, veel water, iedereen zowat zijn eigen bruggetje naar de prachtig onderhouden tuinen ( wat een werk zeg ). Het kan er ontzettend druk zijn, maar wij waren er op maandagochtend om een uur of elf en toen was het heerlijk rustig.

Na de koffie trapten we weer verder en onderweg zag ik deze blauwe hand op het brugwachtershuisje. Wanneer ik zoiets zie dan wil ik ook weten waarom. Nou, vroeger lag er een dam in het kanaal Beuker/Steenwijk, daar moesten de schepen met turf over gepakt worden. De turven werden uitgeladen en aan de andere kant van de dam, het andere schip weer ingeladen. Omdat de turf erg koperhoudend was, kregen de werklieden blauwe handen. Vandaar dus !

Zijn we nu weer terug in Giethoorn ? Nee hoor, dit is Belt-Schutsloot, nog nooit van gehoord en er gebeurt werkelijk van alles. Een van de dingen is de jaarlijkse gondelvaart, dit jaar voor de 81ste keer. Wat in 1938 begon als bescheiden dorpsfeest met eenvoudig aangeklede gondels, is uitgegroeid tot een landelijk evenement waar meer dan tienduizend bezoekers op af komen. De huizenhoge gondels, van zo'n 12 tot 14 meter lengte, worden onderverdeeld in drie categorieën : allegorische gondels, bloemengondels en jeugdgondels. Ze zijn allemaal verlicht want het evenement vind 's-avonds plaats. De tuinen in het dorp zijn ook verlicht en toen wij er door fietsten waren er heel veel bewoners bezig om hun tuin er prachtig uit te laten zien. Toen ik deze informatie opzocht, las ik dat er deze keer een verrassingsbezoek was geweest van Prinses Beatrix, leuk toch voor het dorp en ze is gebleven om ook nog, na afloop van de gondelvaart, van het vuurwerk te genieten.

Onze dag zou eindigen in Zwolle en toen we op zoek waren naar ons overnachtings adres, reden we onder dit viaduct door, waar we deze graffiti muur zagen. een overzicht van de stad.

Etappe Wolvega-Zwolle 83.93 km.

donderdag 22 augustus 2019

Elfstedentocht op de fiets 7.

Vanuit Twijzelerheide, waar men ons een aangename vakantie wenste, eerst 15 km terug naar Dokkum. Van daaruit op weg naar Leeuwarden, de stad waar we begonnen aan onze Elfstedentocht.

Bij de haven van Burdaard stuitten we onverwachts op het monument op de plaats waar Maarten van der Weijden in 2018 zijn Elfstedenzwemtocht moest opgeven vanwege uitputting. Kunstenaar Hans Jouta besloot vorig jaar een beeld te maken en Maarten van der Weijden stemde daarmee in, maar zag een levensgroot standbeeld van zichzelf niet zo zitten. Hij vroeg de kunstenaar het idee van 'samen in de strijd tegen kanker' in het kunstwerk te verwerken. Een waterspiegel van handen, waaruit Maarten zwemmend naar boven komt. Die handen tonen hoop. Ze laten zien dat mensen met kanker niet alleen staan. Wij wisten niet dat dit monument er was en nu dus wel.

 Weer zoiets leuks om ineens te zien staan. De historische molen De Eendracht in Leeuwarden, staat tussen de gebouwen van NHL Stenden Hogeschool. De molen die in 1786 is gebouwd, is in 2014 grotendeels afgebrand. Alleen  de stenen onderbouw is bewaard gebleven. De molen is gerestaureerd en op de onderbouw is een stalen geraamte geplaatst met kop en wieken. De molen heeft een nieuwe functie gekregen. Studenten kunnen in de molen studeren en er is een stiltecentrum. Op de begane grond is een ruimte aangebouwd met een markant rieten dak er bovenop. De oude molenromp fungeert als een soort uitkijkpost waar je kunt uitwaaien. Wel lekker natuurlijk, wanneer je uren hebt zitten studeren ;-)

Nu waren we dus rond maar nog niet klaar. Het eindpunt deze dag was Wolvega, maar deze kop koffie dronken we, heel onverwacht, op het beste terras ( 2018 ) van Nederland.

Etappe ( Twijzelerheide ) Dokkum-Wolvega 101.23 km.


dinsdag 20 augustus 2019

Elfstedentocht op de fiets 6.

Nou. dat is toch geluk hebben. Toen we 's-morgens om half elf Franeker binnen reden, was er al een kaats wedstrijd bezig. Want zeg nou zelf, rond fietsen in Friesland zonder kaatsen te zien, dat kan toch niet. Ook wel humor dat het op de toren staat, duidelijk toch ?
Het sjûkelân is de Friese benaming van het kaatsveld op het Sternse Slotveld in Franeker. Er staan twee torens aan de oostzijde van het kaatsveld, die refereren aan het SJAERDEMASLOT dat tot 1727 op deze plaats stond. Even een stukje in de Friese taal.
Dit monumint is oanbean
oan de
Gemeente Frjentsjerteradiel
troch de
Permanente Commissie
der Franeker Kaatspartij
ta oantinken oan har 150-jierrich bestean.
16 maaie 2003


Het stadhuis van Franeker is gebouwd in Friese renaissance stijl. De eerste steen werd gelegd op 24 juni 1591. De bouw duurde drie jaar. Boven de hoofdingang is het wapen van Friesland afgebeeld. Het staat in de top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, waarvan er drie in Friesland staan. De andere twee zijn het planetarium Eise Eisinga, ook in Franeker, en het ir.D.F. Woudagemaal bij Lemmer.


Verder fietsten we weer, richting Dokkum  en onderweg zagen we deze windmolens. Wij kunnen dit met de beste wil van de wereld niet lelijk vinden.

In 1298 kreeg Dokkum, na Stavoren, Harlingen en IJlst, als vierde stad van Friesland stadsrechten. Hier viel ook weer heel veel te fotograferen en vooral dit bruggetje was favoriet. Even nog wat gedronken en omdat we in Dokkum en in naaste omgeving niet bij "Vrienden op de Fiets" konden overnachten omdat alles vol zat moesten we nog 15 km verder. In Twijzelerheide konden we terecht in een B en B, gelukkig !!!

Etappe Harlingen-Dokkum  ( Twijzelerheide )  93.95 km.


zondag 18 augustus 2019

Elfstedentocht op de fiets 5.

Om te beginnen, gisteren hebben we de stad IJlst gemist. Doordat we in Sneek nogal een tijdje hadden rondgereden (er was zoveel te zien) had onze navigatie moeite met het terugvinden van de route. Tenslotte had hij toch de weg naar Sloten en uiteindelijk Balk weer opgepikt, maar het stukje naar IJlst overgeslagen.
We waren al voorbij Langweer toen we er achter kwamen. Dat was flink balen, jammer maar helaas.

's-Ochtends  vertrokken uit Balk. We stapten op de fiets bij droog weer, maar nog geen twee straten verder viel de regen met bakken uit de lucht. Wat een weer, we zijn maar doorgereden, want natter dan nat kun je toch niet worden. Het was niet alleen regen, maar er stond ook nog een stevige wind.
In Stavoren dronken we koffie en hebben we zo'n anderhalf uur geschuild.
Stavoren is een stad in de gemeente Súdwest-Fryslân en ligt in het uiterste zuidwesten van de provincie, aan drie kanten ingesloten door het IJsselmeer. Stavoren was de eerste Friese gemeente die  stadsrechten verkreeg. Het is een voormalige Hanzestad en een van de Friese elf steden. Ondanks de regen hebben we toch nog wat foto's kunnen maken. Toen we een klein stukje blauw tussen de wolken en het bijna droog was, vertrokken we richting Hindeloopen.

Niet lang daarna regende het gewoon weer verder en ach, je raakt eraan gewend zal ik maar zeggen.
In Hindeloopen trakteerden we onszelf op een heerlijke lunch, want we hadden de 5000 ste km in dit jaar overschreden.

Na de lunch nog wat foto's gemaakt en jawel hoor, er kwam toch al wat meer blauw tussen de wolken tevoorschijn. Hindeloopen is hartstikke leuk, wij waren er  hééél lang geleden op onze huwelijksreis. We kochten er toen een beschilderd krukje en een postbakje. Door kennissen uit Friesland was ons gezegd dat we dingen met het mooiste schilderwerk konden kopen bij Glashouwer. Zo geschiede, heb nu even gezocht en zag HIER dat het nog steeds bestaat.

De volgende stad die dag was Workum. Daar hebben we niet echt veel van gezien, regen, regen en nog eens regen. Wel hebben we er nog wat foto's genomen voor ons album.










Vooral het bordje buiten op een terras vonden we wel om te lachen.



Verder ging het weer, richting Bolsward.
Het werd toen toch van tijd tot tijd wat droger.






Nadat we in Bolsward koffie hadden gedronken, reden we verder de stad in en zagen de Broerekerk. In mei 1980 verwoestte een brand deze kerk. De ruïne is geconserveerd. De oudste delen stammen uit het eind van de 13e eeuw. Tot 1580 was de kerk in gebruik bij de minderbroeders uit het in dat jaar afgebroken ( aangebouwde ) klooster. In 2006 is het glazen dak aangebracht en kijk dat vind ik nu toch zo'n geweldig goed idee. Om op deze manier een ruïne te bewaren en ook nog regelmatig te gebruiken voor een trouwerij, boekenmarkt, stadsfeesten en noem maar op, schitterend !

Op het plein, voor de kerk zagen we deze fontein. In het kader van de Culturele Hoofdstad 2018 werden in de loop van dat jaar in de elf steden van Fryslân fonteinen geplaatst. Er is ook een Elf Fonteinen Route. HIER de route en wie weet wordt dit nog eens onze volgende uitdaging.

Nou het was me het dagje wel, maar we hebben Harlingen gehaald en kwamen droog bij ons gast gezin aan. Want dat is wel het voordeel van fietsen in echte fietskleding, wanneer het niet meer regent is alles in een mum van tijd droog.
We hadden het overdag niet kunnen bedenken, maar 's-avonds konden we in Harlingen heerlijk buiten eten en daarna nog genieten van een mooi zonsondergang.

Etappe Balk-Harlingen, 90.34 km.


vrijdag 16 augustus 2019

Elfstedentocht op de fiets 4.

Hier, bij knooppunt 63, begonnen we echt aan onze Elfstedentocht. Beetje miezerig maar niet koud. Een iets langere fietsbroek aan en dichte schoenen met sokjes, laagjes kleding, nou ja wij weten zo langzamerhand wel wat goed werkt voor ons. Leeuwarden, een mooie en ook gezellige stad. We waren er al eerder, ook vorig jaar toen Leeuwarden de culturele hoofdstad van Europa was. Hierna de volgende stad op de route, Sneek. We reden langs de Zwette ( voorheen de Sneeker trekvaart ) waar in 1661 de eerste trekschuit voer. De passagiers-trekschuit was in die tijd één van de snelste manieren om van Sneek naar Leeuwarden te reizen. Halverwege was een herberg en stonden verse paarden klaar om de boot verder te trekken. Waar vroeger de paarden werden verzorgd wonen nu de eigenaars van een minicamping en waar de herberg stond kun je nu genieten van een hapje en een drankje in de theetuin. Natuurlijk stopte wij er en namen bij de koffie, jawel, een stuk lekkere Elfstedenkoek.

In Sneek was het erg druk op het water en dat was te merken omdat er om de haverklap een brug open was. Wel gezellig daar hoor, er was veel te zien en vooral de Waterpoort werd veelvuldig gefotografeerd. Het is de poort over de Hoogendsterpijp. De poort bestaat uit twee achtkantige torens, met daartussen een brug over de vaarroute tussen de Kolk en de stadsgracht en boven de brug een poortwachterswoning. Sneek had nog vier andere waterpoorten en twee landpoorten, maar die zijn allemaal gesloopt. Deze bleef over en is tegenwoordig het symbool van Sneek.

De laatste Elfstedenplaats die dag was Sloten, daar was het heel wat rustiger. Ik vond het een "lieflijk" stadje. Rustieke plaatjes kun je er schieten, op je gemak rondwandelen, mooie uithangbordjes bewonderen. Nog even moesten we verder fietsen, om in Balk te gaan overnachten.

Etappe Leeuwarden-Balk, 76.83 km.




donderdag 15 augustus 2019

Elfstedentocht op de fiets 3.

Die dag was de regen gearriveerd, voor de middag was het nog droog, maar vanaf een uur of twee viel er regelmatig een buitje. Niet dat je drijfnat werd maar de regenjack moest toch wel aan.
In Lemmer zagen we deze kerk en we fotografeerden hem vanwege de mooie opbouw van de toren.
Het is de hervormde kerk en werd gebouwd in 1716 als vervanger van een kerk, die in de 16e eeuw was gebouwd.
De bouw vond plaats onder leiding van Auke Bouwes Disma, meester timmerman uit Sneek. Kom daar nu nog maar eens om, de leidinggevenden van nu zijn vaak, theoretisch, hoog opgeleid maar met weinig praktijk ervaring, of in het gunstigste geval wel mensen uit de bouw die van onderaf zijn begonnen, veel ervaring hebben en verdere opleidingen hebben gevolgd.
In de kerk zijn gewelfschilderingen aangebracht die onder meer de noordelijke en de zuidelijke sterrenhemel weergegeven. Ook zijn er afbeeldingen van de zon, de maan, wolken en vogels aangebracht.
Bij een restauratie in 1984 werden deze schilderingen ontdekt.
Lemmer is ook weer een aardige plaats om doorheen te komen.
We bereikten deze dag Leeuwarden, de plek waar we aan de Elfstedentocht konden beginnen.
Op het gastadres werden we allerhartelijkst ontvangen met thee en een heerlijke wafel en ook hier hadden we een slaapkamer en zitkamer, ja echt een plek om terug te gaan.

Emmeloord-Leeuwarden 78.13 km.


maandag 12 augustus 2019

Elfstedentocht op de fiets 2.

Net als vorig jaar, toen we het Pieterpad hebben gefietst, gingen we overnachten bij Vrienden op de Fiets. Een fijn adres hadden we gisteren, een heel grote kamer en eigen badkamer. Een heerlijke tuin om in te zitten en dat deden we ook, toen we na het eten weer terug waren, want het was nog een aangename temperatuur. De gastheer kwam nog wat te drinken brengen en een schaaltje vers geplukte zwarte bessen.
Zwarte bessen 's-morgens ook weer bij het ontbijt, waarvan we vanwege het mooie weer, buiten konden genieten.
Die dag zagen we in Elburg ( wat een leuk plaatsje is dat ) muurhuisjes.
We hadden er nog nooit van gehoord, maar toevallig stonden wij net te fotograferen toen er een man voorbij liep die erover vertelde.
Toen de stadsmuren geen dienst meer deden werden de stenen gebruikt om huisjes van te bouwen tegen gedeelten van de stadsmuur die er nog wel was blijven staan.
Op de foto is goed te zien dat de muur steun geeft aan de achterzijde.
Erg leuke straatjes in Elburg met heel veel bloemen, erg gezellig om er eens door te wandelen.











Kampen, ook zo leuk dat we daar voorbij kwamen.
Manlief heeft daar in het verleden nog twee maanden van zijn, verplichte, diensttijd doorgebracht.
Dit is de Koornmarktspoort, een stadspoort in de stadsmuur.
De achterzijde van de poort grenst aan de Koornmarkt en laten we nu van die achterkant een mooi ets hebben.
Toentertijd gekocht, vanwege zijn diensttijd daar.
De ets ligt al jaren in de kast, maar misschien moest ik hem maar weer een voor de dag halen.
De voorzijde grenst aan de IJssel, waar het deel    uitmaakt van het beroemde Kamper IJsselfront.
Voorheen was de poort wit bepleisterd maar is teruggebracht in de oorspronkelijke staat.






We gingen overnachten in Emmeloord en toen we
's-avonds uit eten gingen zagen we deze toren.
De Poldertoren is een watertoren die in het centrum van Emmeloord staat.
Hij werd gebouwd tussen 1957 en 1959.
Met een hoogte van 65,30 meter is deze toren een van de hoogste watertorens van Nederland.
De toren heeft een groot carillon.
Hij doet geen dienst meer als watertoren, maar is sinds 2014 een rijksmonument.
De toren staat precies in het midden van de Noordoostpolder.
Deze gegevens haalde ik van Wikipedia en HIER vind je nog meer informatie.

Ook nu weer buiten kunnen eten, lekkere tapa's en ook hier was er een mooie tuin om in te zitten.

Etappe Uddel-Emmeloord, 87.35 km.

zaterdag 10 augustus 2019

Elfstedentocht op de fiets.

Bij de wekelijkse Crea 5219 had ik begin dit jaar al verteld wat ons DOEL zou zijn, het fietsen van de Elfstedentocht. Hier gingen we dus op pad, gewoon vanuit onze woonplaats. maar een paar dorpen verder hadden we al pech. Het pont waarmee we over de Maas moesten was gestremd. Daarom moesten we verder fietsen naar het volgende pont en dan aan de andere kant van het water weer terug om de route aan de overkant van het eerste pont op te pikken. Gelukkig was het heerlijk weer en ach, het worden meestal wel meer kilometers dan gepland.

Die dag gingen we ook een heel stuk over de Veluwe, waar we dit kunstwerk zagen liggen. ADRI VERHOEVEN is de man die de keien heeft ontworpen. In totaal zijn er twaalf plekken waar de keien liggen. De bedoeling is om mensen langs een route vanuit het centrum van Ede naar de Hoge Veluwe en het Kröller-Müller Museum in Otterlo te leiden. De twaalf steenformaties markeren de fietsroute. Dit werk heet Territorium 2009.

Etappe Berghem-Uddel, 99.91 km.


zaterdag 3 augustus 2019

Pick-nick plek.

Het was  tijdens de laatste hittegolf, dat wij hier voorbij fietsten. Er stond een pick-nick tafel met banken  en op die tafel stond een plank met een uitgezaagd hart. Ik denk dat de bewoners van de boerderij die daar staat dit er hebben neergezet. Op de tafel staat ook nog een bloemetje, allemaal heel uitnodigend. Om daar even te gaan zitten was op dat moment niet te doen want de tafel stond pal in de zon. Het is wel een leuke plek en daarom wou ik er wel een foto van nemen. En net op dat moment kwam die haas voorbij, schitterend toch. We hebben nog geprobeerd om een foto te nemen wanneer hij in beeld zou zijn achter het hart, dat lukte niet maar we vonden het zo ook al een mooi tafereeltje.