Watertoren 39. Oss.

Zondag was ons eerste werk, deze watertoren fotograferen. Hij stond al lang op ons lijstje, maar zoals wel vaker gebeurd wanneer iets dichtbij huis is, ach dat doen we nog  wel een keer en zo wordt het steeds uitgesteld. Nou hier is hij dan en het viel niet mee, want je kunt er niet dichtbij komen.

We zijn helemaal rondom gereden en hebben van verschillende kanten foto's genomen, maar helemaal, dat ging niet. Aan alle kanten is staat er wel een  gebouw in de weg.

De watertoren is gebouwd in 1951 voor het chemisch bedrijf Zwanenberg Organon. Het architectenbureau van jhr. A.P. Wesselman van Helmond en J.A.G. van der steur jr. ontwierp de 35 meter hoge toren. Het is een strak en en functioneel ontwerp, met één bijzondere karakteristiek, namelijk het glazen trappenhuis langs de top van de buitengevel. De toren zelf is een strakke, witte pijp, zonder verder uiterlijke aanduidingen van een waterreservoir.

De toren maakt deel uit van de watervoorziening van Organon ten behoeve van koeling, brandbestrijding en een eigen waterleidingnet. Het benodigde water werd opgepompt uit een twintigtal bronnen op het eigen terrein, vanaf een diepte van 15-20 meter. Dat werd vervolgens gefilterd en ontijzerd. De watertoren, met een reservoir van 85 m³, diende om de waterleiding op druk te houden.

De watertoren is na bijna 60 jaar nog steeds in gebruik. In 2009 is de toren gerenoveerd. In het verleden heeft de bedrijfsbrandweer de toren ook wel gebruikt voor trainingen met persluchtmaskers. Wie de trap op en neer kon zonder het masker van zijn hoofd te trekken, was geslaagd. Ik vind het, vooral door het glazen trappenhuis, een mooie toren. 

 

(informatie van het bhic)

Geduld is een schone zaak.

Twee zakjes met bollen kocht ik van de Allium Christophii. Tien bollen in elk zakje en ze zijn ook allemaal opgekomen. Ik had ze in twee grote potten gepoot. Afgelopen zomer stonden ze volop te bloeien en kregen héél veel bezoek van bijen, echt mooi om te zien.

Ook toen ze helemaal verdroogd waren, vond ik ze nog mooi. Heel decoratief in een grote glazen vaas en een had ik er onder de stolp gelegd. Een foto daarvan maken viel nog niet zo mee, door al die weerschijn in het glas, maar deze kan ermee door. Er zal best een methode voor zijn, maar ik ken die niet. En nu staan de gedroogde bloemen nog steeds in de vaas, op een na, want die heb ik verknipt en met heel veel geduld deze Mandala van gelegd. Ja, met écht veel geduld, want de stekeltjes hadden de neiging om steeds met elkaar in gevecht te raken. Toch kreeg ik het voor elkaar en nu ligt het werkje op tafel te pronken, voor zolang het duurt ! Trouwens, de bollen staan nog steeds in de pot en komen alweer op.

 

Crea 2021 - Alfabet - week 6 - F - Fiets.

 FIETS, had er nog iemand gedacht dat ik bij de letter F een ander woord zou kiezen, nee toch hè ?
Ik heb het woord FIETS opgezocht in enkele andere talen en er zijn best veel overeenkomsten.

Fiets, is wel duidelijk, Nederlands, alhoewel het ook bij Afrikaans staat.
Zìxíngche, dat is Chinees en daar kan ik geen touw aan vastknopen.
Podílato, dat is Grieks, een mooi woord en ik dacht meteen aan Podo (= pijn in/aan de voet. Zou kunnen dat er een connexie is.
Bizikleta, Baskisch en de volgende lijken daar allemaal wel op.
Vélo - Bicyclette, Frans en het ene is mannelijk en het ander vrouwelijk.
Bicycle - Biciklo, respectievelijk Engels en Esperanto.
Cykel - Sykkel, dat is Deens en Noors, grappig !
Kerékpár is Hongaars en lijkt op geen van de andere woorden.
Fahrrad, Duits en dat is voor ons nog wel te doen.
Bicicleta, Spaans en dat herkennen we nu wel enigszins ( Baskisch ).
Fyts, Fries, zo mooi geschreven en mag hier niet ontbreken.

De twee foto's (er lagen er zo'n 20) die ik gebruikt heb heeft mijn man, half jaren 80, gemaakt van zijn toen nieuwe racefiets. Ik herinnerde mij dat we ooit, op schilderles, met de belijning van een afbeelding moesten gaan spelen om weer wat nieuws te creëren. Zo ongeveer ben ik dat hier nu ook gaan doen, ongeveer hè !!!  Verder heb ik ook de tandwielen, die al eerder meededen, weer gebruikt. HIER lees je nog het een en ander over de Fiets.

In de bakstand.

Een paar weken geleden zag ik op het blog TOILYLU  Madeleines en ja dan krijg je er ook meteen zin in. Het was al een hele tijd geleden dat ik ze had GEBAKKEN dus meteen aan de slag, eerst nog met mijn eigen recept, maar nu ook met dat van toilylu, gewoon om te proberen en dit was het resultaat. 

Vorige week stond er op MORMORS

blog een recept van peren crumbel en omdat ik op het moment toch helemaal in de bakstand sta, moest dit ook maar eens op tafel komen. Als je toch bezig bent hè !

En wat hebben we gesmuld. Bij een nieuw recept is er dan meestal de vraag, bewaren we het recept, of kan het meteen weg worden gegooid. Nou deze keer was er geen twijfel, BEWAREN. 

NB; ik heb geen witte chocolade gebruikt, maar 60 gram puur en dat was voor ons voldoende. Warm of koud maakt ook niks uit alle twee heerlijk.

Watertoren 37 en 38. Eindhoven.

 

Vorig jaar zomer, om precies te zijn, 19 augustus fietsten we naar deze watertorens. Deze eerste toren staat op het terrein van de Technische Universiteit Eindhoven. Het was even zoeken, maar we vonden hem. Het is een kleintje en dat zie je wel op de linkse foto, daarom ook wist niemand waaraan we het vroegen, waar hij stond. We vroegen het aan twee wandelaars die daar liepen met hun hond en aan een fietser die aan het fotograferen was. De wandelaars wisten zeker dat er geen watertoren stond en de fietser, die vond het ook opmerkelijk, daar hij inwoner van Eindhoven is. We lieten hem de plattegrond zien en hij zou binnenkort zelf ook eens gaan kijken. De fietspad loopt over het terrein van de TU en de introductie dagen waren volop aan de gang. Overal kleine groepjes studenten die uitleg kregen en keurig afstand hielden.
Deze watertoren is niet in opdracht van een waterleidingbedrijf gebouwd, maar in opdracht van de universiteit zelf (toen nog Technische Hogeschool Eindhoven geheten). De toren maakte onderdeel uit van de eigen warmwatervoorziening van de TU/e. Hij is dus niet bedoeld voor de opslag van drinkwater, zoals bij de meeste watertorens het geval is. De toren is slechts 24,4 m hoog en heeft een inhoud van 110 m³ en staat een beetje weggestopt achter het CERES-gebouw. "CERES" staat voor Centraal Energie en REgel Station. Sinds 1959 voorzag dit centrale ketelhuis, gelegen midden op de Campus, alle universiteitsgebouwen van heet water voor de verwarming. Het benodigde bronwater werd in de toren opgeslagen. De toren is een ontwerp van architectenbureau OD 205 en is gebouwd in 1967.

De tweede watertoren van die dag, is helemaal geen echte toren zoals de meeste. 

Toen architect Wim Quist in 1968 de opdracht kreeg een nieuwe watertoren te ontwerpen, had hij duidelijk geen zin om de zoveelste ronde, bakstenen toren te bouwen. Hij ontwierp voor het drinkwaterleidingnet deze futuristische constructie, de enige in zijn soort. Elke bol heeft een doorsnede van tien meter en kan maar liefst 500.000 liter water opslaan. Dit maakt hem tot de grootste "watertoren" van Nederland. Wat Quist waarschijnlijk op dat moment niet wist, was dat hij meteen de laatste watertoren die in ons land gebouwd werd, had ontworpen.

Veel watertorens in Nederland worden niet meer gebruikt, maar deze wel. Een technisch hoogstandje, letterlijk: de hoge waterreservoirs zorgen door hun gewicht voor de druk op de lager gelegen leidingen, omdat het waterpeil altijd op dezelfde hoogte staat. Na de jaren 70 werden daar waterpompen voor gebruikt en verdwenen de torens. Maar op het moment dat men in Eindhoven allemaal tegelijk de wc doortrekt, blijft er dus gewoon water uit de kraan stromen. Met dank aan de waterbollen van QUIST.

Kleine geluksmomenten.

8 Maart, Internationale Vrouwendag. Daar heeft dit helemaal niks mee te maken hoor. De enige link zou kunnen zijn, dat de maakster van deze lekkere cupcake, al op heel jonge leeftijd met haar moeder en mij, haar oma, een paar keer meeging naar evenementen die toen georganiseerd werden. Onze kleindochter en trouwens ook haar vader, moeder en broer zijn fan van "wie is de mol". Afgelopen zaterdag was de finale en Bo had een hele schaal cupcakes gebakken en versierd. Op elke cupcake stond een letter. W-I-E  I-S  D-E  M-O-L een dan nog twee met een R, want Renée en Rocky waren de twee finalisten. Twee vrouwen, dat dan weer wel, supergoed en slim gespeeld. Heb ik van horen zeggen, want wij hebben het niet gevolgd, maar de cupcakes, met de letters van de "Mol"en de winnares, smaakten er niet minder om. Eerst dacht ik dat ze helemaal groen waren, maar toen ik het papier naar beneden deed, zag ik dat ze zelfs drie verschillende gekleurde laagjes had gemaakt en dat vind ik knap. O jee, mierzoet zou je denken, maar dat viel reuze mee. Moet toch eens vragen naar het recept.
Om op Internationale Vrouwendag terug te komen, hier stonden slechts Twee kleine berichtjes in de krant waar het zijdelings werd vernoemd en op t.v zag ik net alleen wat over de "viering" daarvan in Rusland. En dat is daar verworden tot een commercieel gebeuren, terwijl het daar met de vrouwen rechten echt hard bergafwaarts gaat.

Crea 2021 - Alfabet - week 5 - E - Eiffeltoren.

EIFFELTOREN is mijn woord en toen ik halfweg met mijn knip en plakwerk was dacht ik opeens, je hoort eigenlijk niet eens de E.

Als je het woord schrijft begin je natuurlijk wel met de E, maar spreek je het woord uit dan verdwijnt die E al meteen in de Ei.

Maar goed, ben toch maar blijven zoeken, knippen en plakken en dit is het geworden.

Ben er totaal niet tevreden over en als je Gustave hemzelf ernaar ziet kijken, hoor ik hem bijna denken, nou nou, die heeft er een mooi rommeltje van gemaakt.

Fijn weekend allemaal !

Watertoren 36. Waalwijk.

29 juli vorig jaar fietsten we naar deze toren.

De watertoren in Waalwijk, een oudje al, gebouwd in 1901-1902 en ontworpen door architecten Visser en Smit.

Ontwerpers en uitvoerders van drinkwaterleidingen.

De watertoren heeft een hoogte van 34 meter en een waterreservoir van 200 m³.

Brabant Water heeft besloten om in 2018 de toren  buiten gebruik te stellen, de waterdruk wordt nu geleverd vanuit waterproductiebedrijf Vlijmen.

Vlijmen is mijn geboorteplaats en natuurlijk zijn we daar ook nog even langs gefietst, het was tenslotte een mooie zonnige dag.

De informatie haalde ik van Wikipedia en of dat helemaal klopt weet ik niet, want ik zag HIER dat de toren in 2007 al buiten gebruik is gesteld.

Nou ja, misschien kom ik er nog eens achter, het was in elk geval een aardige fietstocht en, ik zocht het net even op in mijn eigen archief, we hadden 90.67 km op de teller staan.

Nog enkele watertorens van vorig jaar heb ik nog niet op mijn blog gezet, maar die komen er nog aan. In elk geval voordat we weer nieuwe gaan bezoeken.

Hoop wel dat dat niet meer al te lang gaat duren want manlief heeft al heel wat routes uitgezet en klaarstaan.