Watertoren 37 en 38. Eindhoven.

 

Vorig jaar zomer, om precies te zijn, 19 augustus fietsten we naar deze watertorens. Deze eerste toren staat op het terrein van de Technische Universiteit Eindhoven. Het was even zoeken, maar we vonden hem. Het is een kleintje en dat zie je wel op de linkse foto, daarom ook wist niemand waaraan we het vroegen, waar hij stond. We vroegen het aan twee wandelaars die daar liepen met hun hond en aan een fietser die aan het fotograferen was. De wandelaars wisten zeker dat er geen watertoren stond en de fietser, die vond het ook opmerkelijk, daar hij inwoner van Eindhoven is. We lieten hem de plattegrond zien en hij zou binnenkort zelf ook eens gaan kijken. De fietspad loopt over het terrein van de TU en de introductie dagen waren volop aan de gang. Overal kleine groepjes studenten die uitleg kregen en keurig afstand hielden.
Deze watertoren is niet in opdracht van een waterleidingbedrijf gebouwd, maar in opdracht van de universiteit zelf (toen nog Technische Hogeschool Eindhoven geheten). De toren maakte onderdeel uit van de eigen warmwatervoorziening van de TU/e. Hij is dus niet bedoeld voor de opslag van drinkwater, zoals bij de meeste watertorens het geval is. De toren is slechts 24,4 m hoog en heeft een inhoud van 110 m³ en staat een beetje weggestopt achter het CERES-gebouw. "CERES" staat voor Centraal Energie en REgel Station. Sinds 1959 voorzag dit centrale ketelhuis, gelegen midden op de Campus, alle universiteitsgebouwen van heet water voor de verwarming. Het benodigde bronwater werd in de toren opgeslagen. De toren is een ontwerp van architectenbureau OD 205 en is gebouwd in 1967.

De tweede watertoren van die dag, is helemaal geen echte toren zoals de meeste. 

Toen architect Wim Quist in 1968 de opdracht kreeg een nieuwe watertoren te ontwerpen, had hij duidelijk geen zin om de zoveelste ronde, bakstenen toren te bouwen. Hij ontwierp voor het drinkwaterleidingnet deze futuristische constructie, de enige in zijn soort. Elke bol heeft een doorsnede van tien meter en kan maar liefst 500.000 liter water opslaan. Dit maakt hem tot de grootste "watertoren" van Nederland. Wat Quist waarschijnlijk op dat moment niet wist, was dat hij meteen de laatste watertoren die in ons land gebouwd werd, had ontworpen.

Veel watertorens in Nederland worden niet meer gebruikt, maar deze wel. Een technisch hoogstandje, letterlijk: de hoge waterreservoirs zorgen door hun gewicht voor de druk op de lager gelegen leidingen, omdat het waterpeil altijd op dezelfde hoogte staat. Na de jaren 70 werden daar waterpompen voor gebruikt en verdwenen de torens. Maar op het moment dat men in Eindhoven allemaal tegelijk de wc doortrekt, blijft er dus gewoon water uit de kraan stromen. Met dank aan de waterbollen van QUIST.