zondag 26 november 2017
Koko en Spriet.
Mijn fietsvriendin, voor een paar keer per jaar, heeft altijd in het onderwijs gezeten en tijdens een periode dat ze werkte met kleuters, speelden twee konijnen als handpop een belangrijke rol. De konijnen kwamen na een spannende achtervolging in de klas terecht en beleefden 's-nachts spannende avonturen. Ze vertellen hun belevenissen 's-morgens tijden het kringgesprek aan de kinderen. De kinderen vertellen hun belevenissen aan de konijnen en zo ontstonden er leuke verhalen. Nu heeft ze de verhalen opgeschreven en is het een heel leuk boek geworden. Een meisje, dat ze heeft leren kennen als leerling in het Voortgezet Onderwijs, heeft de prachtige tekeningen gemaakt en degene die de vormgeving van dit boek deed kon zich de konijnen nog herinneren uit haar kleuterperiode. Is dat niet geweldig, ik vind van wel. Ellen ik heb genoten van je boek en nu is het bij mijn nichtje om, zoals jij als opdracht er in had geschreven, voor te lezen aan haar twee kinderen, in hun nieuwe huis ( en de tipitent )
zondag 19 november 2017
GLOW.
Ik roep al jaren "daar wil ik eens naar toe", maar voordat je het weet is de week weer voorbij. Afgelopen vrijdag avond is het er dan toch van gekomen. We namen de trein naar Eindhoven, lekker makkelijk want de route lag direct buiten het Centraal station. We hebben heel de route gelopen en er was zoveel te zien en te beleven dat je eigenlijk aan een avond niet genoeg hebt. Deze twee vond ik geweldig. de kerk om naar te kijken en de boom, ook om te kijken maar, door het bewegende licht en de muziek, was het fascinerend.
WINDOWS, de Catharinakerk staat centraal in dit werk en speelt de hoofdrol in de projectie.
Uitsneden van Bijbelse raamafbeeldingen worden in een collage weergegeven, afbeeldingen waarop veel te ontdekken is. Hoe langer je kijkt hoe meer je ontdekt. Het is een project van de Duitse lichtkunstenaar Daniel Margraf.
-ROOT, Gijs van Bon ontwierp dit kunstwerk dat techniek en natuur samensmelt. Lasers betekenen de boom met punten, lijnen en vormen. Door met lasers op bepaalde plekken punten te creëren, zogenaamde knooppunten, ontstaat er een netwerk tussen elementen. De knooppunten worden met elkaar verbonden door een lichtspel dat over de takken loopt. De installatie toont circulair zes mogelijke beeldende fases. Elke cyclus duurt een paar minuten. Geen enkele cyclus is hetzelfde. De fases worden steeds opnieuw geconstrueerd, de lasers kiezen andere paden, vormen en geluiden. Elke cyclus die elke fase doorloopt is daardoor verschillend van de andere, in verschijningsvorm, geluid en dynamiek. ( bron: Glow.)
WINDOWS, de Catharinakerk staat centraal in dit werk en speelt de hoofdrol in de projectie.
Uitsneden van Bijbelse raamafbeeldingen worden in een collage weergegeven, afbeeldingen waarop veel te ontdekken is. Hoe langer je kijkt hoe meer je ontdekt. Het is een project van de Duitse lichtkunstenaar Daniel Margraf.
-ROOT, Gijs van Bon ontwierp dit kunstwerk dat techniek en natuur samensmelt. Lasers betekenen de boom met punten, lijnen en vormen. Door met lasers op bepaalde plekken punten te creëren, zogenaamde knooppunten, ontstaat er een netwerk tussen elementen. De knooppunten worden met elkaar verbonden door een lichtspel dat over de takken loopt. De installatie toont circulair zes mogelijke beeldende fases. Elke cyclus duurt een paar minuten. Geen enkele cyclus is hetzelfde. De fases worden steeds opnieuw geconstrueerd, de lasers kiezen andere paden, vormen en geluiden. Elke cyclus die elke fase doorloopt is daardoor verschillend van de andere, in verschijningsvorm, geluid en dynamiek. ( bron: Glow.)
woensdag 15 november 2017
Jaagpad.
We fietsten dus in België en daar maak ik nog maar eens een blogje over. We reden langs HET KANAAL BOCHOLT-HERENTALS en dat is echt zo mooi. Heerlijk rustig, mooie kleuren in deze tijd van het jaar en wat te denken van zo'n vriendelijke tekst op het PAD. Een jaagpad is een pad langs een kanaal of rivier dat werd gebruikt om schepen vooruit te trekken. Dit wordt jagen genoemd en werd gedaan bij ongunstige wind en tegenstroom. Gewoonlijk door een paard met begeleider, maar soms met mankracht. Voor grote schepen gebruikten men natuurlijk meerdere paarden. We reden wel vaker over zo'n pad, ook in Frankrijk, en het is er altijd goed toeven. Leuk dat men daar nu kan recreëren evenals op de paden die aangelegd worden op oude spoorlijnen, ook zo'n goed idee. Nou ik denk wel dat we er nog eens terug gaan, misschien in een ander seizoen.
vrijdag 10 november 2017
7000 km.
Het is inmiddels al bijna een maand geleden dat we de 7000 km in dit jaar zijn overschreden. De lunch waarop we onszelf dan trakteren gebruikten we deze keer in Belgie, om precies te zijn in Lommel. Het was in de herfstvakantie en onze schoonzoon was met de kinderen een midweek op een camping in Bergeyk. Onze dochter had geen vrije dagen meer, behalve haar wekelijkse woensdag, dus we boden aan om haar die dag daar naar toe te brengen zodat ze lekker met man en kinderen de dag kon doorbrengen. Wij namen onze fietsen mee, hadden een route uitgezet en zouden haar 's-avonds weer ophalen. De route die we fietsten was schitterend evenals het weer die dag. Trouwens, heel de herfstvakantie is het prachtig weer geweest. We reden door bossen, langs twee kanalen en door een mooi aangelegd windmolenpark. Wat onze lunch betrof viel het wat tegen, er was weinig keus, omelet met kaas of tomaat of ham of champignons, het was allemaal of of. We hebben toen ieder een andere omelet besteld, die doorgesneden dus hadden we toch omelet kaas/tomaat. We zijn gewend dat het meestal ook heel mooi op je bord ligt, soms ware kunstwerkjes maar dat was er nu niet bij. Moet er wel bij vermelden dat het goed smaakte en de madam was vriendelijk.
Terug op de camping werden we getrakteerd op een lekkere barbeque.
Leuk dagje Belgie was het tòch wel met Lommel win(d)t en Lommel(let) zal ik maar zeggen.
Terug op de camping werden we getrakteerd op een lekkere barbeque.
Leuk dagje Belgie was het tòch wel met Lommel win(d)t en Lommel(let) zal ik maar zeggen.
vrijdag 3 november 2017
Oud lood.
We hebben nog wat oud lood in de garage liggen ( afval ), ik had nog een lege bloembak en een zak gedroogde Tillandsia lag er nog in de kast van vorig jaar Kerst. Voeg daarbij de rozenbottels die ik tijdens het snoeien in de tuin van zoon en schoondochter had verzameld ( zonde om weg te gooien en als ik wat wil hebben mag ik het meenemen ) en je kunt aan de slag om een herfststukje te fabriceren. Het kleine bakje op de voorgrond heeft manlief voor mij gevouwen van het oude lood. We hebben het gisteren ( Allerzielen ) naar de begraafplaats gebracht en bij de urn van zijn zus gezet. Zij was dol op herfststukjes. Het was steeds een probleem om wat te vinden om in de urnen nis te zetten want er is maar een randje van 7 cm diep. Probleem opgelost, want dit is precies de maat nu.
woensdag 1 november 2017
Leuke plekjes.
Zoals altijd is fietsen met Ellen heel leuk. Zij weet altijd leuke plekjes om even af te stappen en wat te bekijken. Niet iets spectaculairs ( of eigenlijk toch wel ) maar meestal wel iets in de natuur wat ik nog niet eerder zag. We gingen op pad en er scheen een wazige zon die, zoals we dachten ( en hoopten ) zo wel door zou breken. Hij had een aparte kleur, de lucht was wel lichter dan op de foto, maar we vonden alletwee dat het er vreemd uitzag en het bleef zo heel de dag. Op het journaal 's-avonds werd verteld dat het te maken had met woestijnzand en de bosbranden in Portugal ( dit was op 17 oktober maar vanwege de p.c problemen kan ik dit nu pas posten )
Maar nu wat Ellen me liet zien. we stopten in het plaatsje Eerde bij een tuin, er was een grote waterplas, heel veel wilde planten, een mooie vlindertuin en een oeverzwaluwwal. Als Ellen me er niet op had gewezen dan was ik er zo aan voorbij gelopen. Er zaten her en der gaatjes in de wand ( waar de zwaluwen nestelen ) , niet zo heel veel maar ik vond het toch leuk om te zien. Ze vertelde dat er in recreatiegebied HEMELRIJK ( waar we, man en ik, vaak langs fietsen ) ook zo'n wal is dus daar zullen we nog maar eens een kijkje gaan nemen.
We kwamen ook langs een hop veld, dat er nu wat kaal bij lag omdat de oogst al binnen was, maar het zal wel mooi zijn geweest toen alle bellen er aan hingen. Moet ik dus ook nog eens terug. Verder hebben we lekker bijgekletst, heerlijk geluncht en besloten om in het voorjaar weer een nieuw tochtje te maken.
N.B: ik zag dat de tekst op het bord moeilijk te lezen is dus hier tik ik hem even uit.
HOPBELLEN, zo worden de inwoners van Schijndel genoemd. De hopteelt was nagenoeg verdwenen maar sinds kort weer nieuw leven ingeblazen.
ODE AAN DE HUMULUS LUPULUS>
Er is weer hoop op hop in het Wijbosch-
broek waar hopman Martien mest en dieft
en plukt, 't Vurste Puthorstje heet zijn werk-
veld. Staken tillen bellen naar de lucht.
Hop, hop, schiet op ! was Schijndels bede
in een ver verleden toen Sint Rochus nog
de pest te lijf ging, met zijn zegen ook de
streken van de hopduvel te weren zocht.
Nu stuurt een lieve heer zijn beestjes eropaf
want kwetsbaar blijven ranken van een plant
die almaar met de zon mee naar de hemel wil
maar naast de rooie spin veel last van luis heeft.
Als in de herfst de oogst gevierd wordt
- hopfalderiere, hopfaldera - kun je zelf
als rank tot boven in een hemelhoge staak
wie trekt er aan de bel, wie duvelt naar omlaag ?
O. Schijndelnaar, behoud de vrucht waarnaar
je bent vernoemd want ze verlicht het ongemak
van lijf en geest, en mocht je naar het leven
dorsten, grijp dan naar de hop, Servattumus !
Victor Vroomkoning.
Maar nu wat Ellen me liet zien. we stopten in het plaatsje Eerde bij een tuin, er was een grote waterplas, heel veel wilde planten, een mooie vlindertuin en een oeverzwaluwwal. Als Ellen me er niet op had gewezen dan was ik er zo aan voorbij gelopen. Er zaten her en der gaatjes in de wand ( waar de zwaluwen nestelen ) , niet zo heel veel maar ik vond het toch leuk om te zien. Ze vertelde dat er in recreatiegebied HEMELRIJK ( waar we, man en ik, vaak langs fietsen ) ook zo'n wal is dus daar zullen we nog maar eens een kijkje gaan nemen.
We kwamen ook langs een hop veld, dat er nu wat kaal bij lag omdat de oogst al binnen was, maar het zal wel mooi zijn geweest toen alle bellen er aan hingen. Moet ik dus ook nog eens terug. Verder hebben we lekker bijgekletst, heerlijk geluncht en besloten om in het voorjaar weer een nieuw tochtje te maken.
N.B: ik zag dat de tekst op het bord moeilijk te lezen is dus hier tik ik hem even uit.
HOPBELLEN, zo worden de inwoners van Schijndel genoemd. De hopteelt was nagenoeg verdwenen maar sinds kort weer nieuw leven ingeblazen.
ODE AAN DE HUMULUS LUPULUS>
Er is weer hoop op hop in het Wijbosch-
broek waar hopman Martien mest en dieft
en plukt, 't Vurste Puthorstje heet zijn werk-
veld. Staken tillen bellen naar de lucht.
Hop, hop, schiet op ! was Schijndels bede
in een ver verleden toen Sint Rochus nog
de pest te lijf ging, met zijn zegen ook de
streken van de hopduvel te weren zocht.
Nu stuurt een lieve heer zijn beestjes eropaf
want kwetsbaar blijven ranken van een plant
die almaar met de zon mee naar de hemel wil
maar naast de rooie spin veel last van luis heeft.
Als in de herfst de oogst gevierd wordt
- hopfalderiere, hopfaldera - kun je zelf
als rank tot boven in een hemelhoge staak
wie trekt er aan de bel, wie duvelt naar omlaag ?
O. Schijndelnaar, behoud de vrucht waarnaar
je bent vernoemd want ze verlicht het ongemak
van lijf en geest, en mocht je naar het leven
dorsten, grijp dan naar de hop, Servattumus !
Victor Vroomkoning.
Abonneren op:
Posts (Atom)