Watertoren - 102. Ootmarsum.

 

Onze route liep vandaag van Oldenzaal naar Ootmarsum en weer terug. Waren we 's-morgens  (vorig blog) bij een watertoren van 31,7 meter hoog, 's-middags zagen we de laagste watertoren van Nederland, slechts 9,05 meter hoog. Dat komt door de ligging op de Kuipersberg, waardoor het niet nodig was om een hogere te bouwen om voldoende druk op het leidingnet te krijgen. De in 1934 gebouwde watertoren heeft twee geometrische hoofdvormen. Het betonnen vlakbodemreservoir (216 m³) bevindt zich in een verticaal geplaatste cilinder. Deels in de cilinder geschoven staat hier een vierkante traptoren tegenaan. De watertoren is geheel gemaakt met rode machinale baksteen in  STAAND VERBAND. De platte daken zijn voorzien van een betonnen dakrand. De cilinder is op één meter onder de dakrand voorzien van betonnen waterspuwers en staat op een uitgemetselde kelder. De trappartij wordt verlicht door drie in verhouding zeer hoge sleuven met betonnen raamdorpelsteen in de westgevel. Deze toren, vormgegeven in een zakelijke vorm van de Amsterdamse Schoolstijl is gebouwd in opdracht van de Waterleiding Maatschappij Overijssel. 
(bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed)

Watertoren - 101. Oldenzaal.

Het zou warm worden  dus waren we extra vroeg al op pad naar deze mooie watertoren. We parkeerden de auto onder grote bomen, lekker in de schaduw, want daar moest hij heel de dag blijven staan. Fietsen eraf en op pad. Het was nog lekker fris en ik was blij dat ik nog een shirt met lange mouwen had meegenomen. We zagen hem al van verre staan, deze 31,7 meter hoge watertoren. Hij torent hoog boven het ziekenhuis uit. Dit mooie gebouw was dus een mooi extraatje.

Vanaf 1848 verzorgden de zusters Franciscanessen in hun nieuw opgerichte klooster de zieken. 

Oldenzaal had hier zijn eerste 10 bedden ziekenhuis. Toen dit te klein werd, is in 1917 een nieuw ziekenhuis geopend genaamd Heil der Kranken, ontworpen door de Oldenzaalse architect Karel Croonen. 

De zusters gingen mee naar de nieuwe locatie voor de verzorging van de zieken en opleiding van de nieuwe verpleegsters. 

Dit ziekenhuis, dat nu nog bestaat (als onderdeel van het Medisch Spectrum Twente met hoofdvestiging in Enschede), had in het begin 207 bedden. 

Uiteindelijk verdwenen de zusters uit de medische verzorging in Oldenzaal tussen 1958 en 1960.

Aan het eind van de 19de eeuw ontstond het besef dat betere hygiëne zorgde voor een gezondere bevolking. De watervoorziening in Oldenzaal liet veel te wensen over. De waterputten en stadspompen vormden een grote ziektebron. Vaak waren ze vervuild door mesthopen en beerputten die zich in de nabijheid bevonden. Men zocht naar een schonere en veiliger watervoorziening. Na meerdere proefboringen werd op een terrein in Het Inslag water opgepompt van goede kwaliteit. In 1906 werden  de watertoren nabij het ziekenhuis en het pompstation aan de Berkstraat in gebruik genomen. In 1910 volgde de oprichting van het gemeentelijk waterleidingbedrijf. Het schone drinkwater leidde uiteindelijk tot een verbetering van de volksgezondheid.(bron Canon van Nederland).

Deze watertoren van Oldenzaal is ontworpen door J.P. Hazeu en is gebouwd in 1905 en heeft een waterreservoir met een inhoud van 250 m³. In 2003 moest op last van de gemeente de bovenkant van de toren worden verwijderd. Er vielen brokstukken van de toren en reparatie was niet meer mogelijk.

In 2006 is de kop herbouwd en is de toren bewoond (bron wikipedia).

 

Open.

Door de jaren heen zijn wij hier verschillende keren toevallig voorbij gekomen. Nooit was het dan geopend, maar nu wel. KASTEEL TONGELAAR, tja je moet wel op de juiste dag gaan natuurlijk en dat deden ze, de bestuursleden van de veteranenpersoneelsvereniging die dit voor ons hadden georganiseerd.

Hier op deze plek lag in de 9e eeuw al een mottekasteel. Dat is een hoogmiddeleeuws, veelal torenvormige versterking op een motte, een afgeplatte aangelegde aarden heuvel. Het oudste deel van het huidige kasteel is een vroeg-15e-eeuwse vierkante poorttoren. Er is nogal een geschiedenis overheen gegaan, maar dat kun je allemaal lezen in de link.

Je kunt vrij rondlopen in sommige vertrekken en ook helemaal naar de bovenste verdieping en dat deed ik. Ik had mijn fototoestel niet bij me dus daar  kan ik niks van laten zien. Ondertussen nam manlief deze foto's buiten. In mijn beleving vind ik het geen echt kasteel, maar meer een prachtige boerenhoeve. Het kasteel is nu ook een prachtige trouw en feest locatie, van alles wordt er georganiseerd. Bovendien is het een schitterende omgeving om er te WANDELEN of te fietsen en na afloop, wanneer je er op de juiste dag heengaat, in de royale binnentuin is het goed toeven voor een kopje koffie of een heerlijke lunch.

 

Heen en terug langs de Maas.

Toen ik een tijd geleden deze fietstocht maakte met een vriendin, wist ik meteen dat ik die ook maar eens moest maken met onze buurvrouw. Er waren een paar dingen die ik haar kon laten zien, een soort toeristisch tochtje zal ik maar zeggen. We hadden het weer mee en ook stond er op de dijken van alles in bloei. Het eerste waar we langskwamen was MOLEN ZELDENRUST in Overasselt.

Dit leuke monument is een eerbetoon aan de oude veerbaas van Overasselt. Het was Lambert Martens, die tussen 1919 en 1953 boeren en handelsreizigers de Maas overzette. Een vrouw die net langs kwam wandelen vertelde dat de veerbaas in het huis heeft gewoond dat tegenover het  monument op de hoek staat. 

Dit wou ik onze buurvrouw beslist laten zien. Ik schreef er  HIER al eens wat over. O jee, is dat al zo lang geleden, in 2014 zie ik nu. Onze buurvrouw had deze putdeksels, evenals mijn vriendin nog nooit gezien of over gehoord dus ik blij dat ik het in de route had opgenomen.

Nadat we een heerlijke, aangeklede, koffie hadden gedronken moesten we overvaren om aan de andere kant van de Maas terug te fietsen. Vanaf het pontje keken we richting Cuijk waar we de mooie ST-MARTINUSKERK zagen staan, de kerk met een dubbele toren.

Prachtige kerk, maar wij gingen verder, naar Katwijk N-Br, want daar had pastoor Suijs, in 1888, de grot van Lourdes laten nabouwen op een kwart van de originele grootte. De grot is 8 meter hoog en 16 meter breed. In de wand van de grot is een originele steen van de grot uit Lourdes geplaatst en tevens beelden van Heilige Maria en Bernadette Soubirous. Op 14 mei 1888 vond de plechtige inzegening plaats. Elk jaar op 15 augustus wordt bij goed weer hier bij de grot een buitendienst gevierd ter ere van Maria Hemelvaart, waar enkele honderden Mariavereerders aanwezig zijn. Het hele jaar door vinden velen hier rust, steun en toeverlaat. 

Na nog even een kaarsje gebrand te hebben in de grot,  fietsten we weer verder. We hadden best trek gekregen en toen we langs een terras aan het water kwamen, wisten we het wel. Het ligt aan de Kraaijenbergse Plassen, een mooi stukje natuur waar we nog doorheen zouden komen. We hebben een fijne dag gehad en fietsten 75 km en dat vond ik geweldig knap van onze 82 jarige buurvrouw. Voor herhaling vatbaar vond ze en daar ben ik het helemaal mee eens.

Vergeet ik bijna nog te melden dat het zó heerlijk rook onderweg, wanneer we lang de aardappelvelden reden die nu in volle bloei staan. Een heerlijke zacht zoete geur en ik vraag me af of die bloemen al ooit in een parfum zijn verwerkt. Misschien een nieuwe uitdaging voor de boeren !

 

Watertoren - 99 en 100. Raalte en Lutten + 5000 km.

 

De watermaatschappij Vitens uit Zwolle verkocht deze watertoren al in 2004 en de nieuwe eigenaren hadden er mooie plannen voor bedacht. Helaas is er door tegenwerking nog steeds niks gebeurd, jammer, want wij komen bij onze watertorentochten heel wat creatieve mogelijkheden tegen. 
De 44,7 meter hoge toren heeft een waterreservoir van 177 m³, is gebouwd in 1933 en staat op de gemeentelijke monumentenlijst.

Bij deze watertoren in Lutten was wel van alles mogelijk en toch praktisch  met behoud van het oorspronkelijke model. Er is nu een B&B in gevestigd. Deze in 1932 gebouwde toren is een van de twee Nederlandse watertorens met een zadeldak, de andere staat in Mijdrecht.

De toren heeft een waterreservoir met een inhoud van 578 m³ en de hoogte van de toren is 49,2 meter. Het is de hoogste als watertoren gebouwde toren van Overijssel. Alleen de watertoren van Steenwijk is hoger, maar deze is gebouwd in een kerktoren.

Wij vinden het een mooie toren en ook dat getande metselwerk haal ik daarom even wat dichterbij.

En ja, wij passeerden de 5000 km en lieten ons de inmiddels  traditionele lunch die daar bij hoort goed smaken.

Bieslookbloemenazijn.

 

Ik zag dit jaren geleden op het blog:  ogenzalf.blogspot.com maar helaas bestaat dat niet meer. Gelukkig heb ik wel een screenschot van het recept gemaakt, tenminste ik denk dat dit van haar is. Zij had een heel leuk blog en ik heb ook vaak ideeën van haar gebruikt (dat mocht hoor) en daarvoor nog heel erg bedankt Ageeth.

Je hebt niets anders nodig dan bieslookbloemen (ik had er 30) en natuurazijn.
Knip de bieslookbloemen direct onder de bloem af.
Leg ze in een bag met water om het zand en kleine beestjes te verwijderen.
Laat ze uitlekken in een vergiet en leg ze te drogen op keukenpapier of een schone theedoek (ik maakte ze droog in de slacentrifuge).
Vul een fles (mijn fles was ± 1 Liter) met de bloemen en schenker de azijn over. Sluit goed af en laat een paar dagen tot een week staan. Hoe langer de azijn staat hoe sterker hij naar bieslook gaat smaken.
Hierna kun je de azijn door een fijne zeef halen en in een flesje gieten.

Je kunt best meer bieslookbloemen gebruiken, maar ik had er op dat moment niet meer.

Heb nog niet geproefd, maar dat gaat deze week gebeuren.