Vorige maand bezochten we de tentoonstelling LABOUR OF LOVE van de Belgische kunstenaar Wim Delvoye. Dat wat hij bedenkt, zelf uitvoert, of in samenwerking met ambachtslieden, of laat uitvoeren, het is heel divers en allemaal van de allerhoogste kwaliteit.
Van de verdraaide beelden, de gasflessen beschilderd met traditionele voorstellingen in Delfts blauw, de handgesneden autobanden, gotische vrachtwagens, gehamerde aluminium reiskoffers tot glas-in-loodramen met röntgenfoto's van het menselijk lichaam.
Op een eigenzinnige manier balanceert hij in zijn werk steeds weer tussen de klassieke kunsten en populaire cultuur, tussen kunst en ambacht, tussen elitair en volks.
We genoten van de tentoonstelling en de prachtige kunst, maar niet van alles. Een gedeelte van de tentoonstelling sprak ons totaal niet aan. In misschien wel zijn bekendste werk, de Cloaca, te zien op een röntgenfoto in de tentoonstelling, bootst de kunstenaar het menselijk darmstelsel na, inclusief verteringsprocessen én uitwerpselen. Maar er zullen vast mensen zijn die het wel heel interessant vinden, want er zijn nog gespreksavonden in januari, over de verschillende kunstwerken en hun ongebruikelijke combinaties. 18 Januari gaan social designer Fides Lapidaire, (die met haar project broodje poep onderzoekt wat de mogelijkheden van menselijke uitwerpselen zijn voor een circulaire voedselketen), en Marcel Spanier, (maag lever darm specialist), elk vanuit hun expertise dieper in op het kunstwerk. Ook de getatoeëerde varkens konden ons niet bekoren. Voor elk wat wils dus !
Nou dit wordt de allerlaatste. We maakten ook zoveel foto's, je kunt wel aan de gang blijven. Ik zeg wel, we, maar deze zijn allemaal door manlief genomen.