Herfstwandeling.

 

Dag twee is rustig begonnen, de kleinkinderen vonden dat het vakantie was en dus wilde ze graag uitslapen. Nou dat kan en ze zagen het ook niet zitten om mee te gaan wandelen. Nou dat kan ook, ze gingen liever zwemmen, wat lezen en schermpje kijken. Ze hebben de leeftijd dat ze het samen wel regelen en zo gingen zij hun plan uitvoeren en wij met dochter en schoonzoon onze plannen. We gingen wandelen in het WATERLOOPBOS in Marknesse. Dat stond al jaren op mijn verlanglijstje (dochter had dat goed onthouden) en aangezien we in de buurt lagen....perfect !

Het Waterloopbos is een voormalig terrein voor waterloopkundig onderzoek in de Noordoostpolder, provincie Flevoland. Het was proefterrein van het Waterloopkundig Laboratorium De Voorst, een nevenvestiging van het Waterloopkundig Laboratorium in Delft. Het gebied wordt gekenmerkt door restanten en ruïnes van bouwsels van het laboratorium. Nadat het zijn functie als plek voor grootschalige proef opstellingen van waterkeringen en dammen verloor ontwikkelde er zich een moerasbos. Het terrein, dat deel uitmaakt van het ca. 1000 hectare grote Voorsterbos, is sinds 2002 eigendom van de Vereniging Natuurmonumenten en vanaf 2016 opgenomen in het register van rijksmonumenten.

Wat een heerlijke wandeling was het, het weer was dan ook schitterend en er was van alles te zien. Je moet er natuurlijk wel van houden en er zullen best mensen zijn die niet gecharmeerd zijn van al dat beton en roestige overblijfselen op het terrein.

Deze betonnen constructies waren het eerste wat we zagen en het heet DELTAWERK // Het is een transformatie van de Deltagoot, een voormalig testmodel voor de Deltawerken. In de link lees je er meer over.

Mooi dat je het niet alleen vanaf de kant kon bewonderen, maar je kon er ook dwars doorheen lopen om alles goed te bekijken. Een geweldig mooie transformatie en we vroegen ons af wat de mensen die hier vroeger al de proeven deden, hier van vinden.

Begin jaren '70 bestond het ambitieuze plan om op de Maasvlakte een enorme energiecentrale te bouwen, bestaande uit vijf units. De vraag voor het Waterloopkundig Laboratorium was: "Hoe moet de koelwatervijver eruit zien ?" Hier het schaalmodel waar de ingenieurs het eerste onderzoek hebben uitgevoerd.

Dit is een onderdeel van  de vele onderzoeken die werden uitgevoerd. De werveling van het koelwater kon de bodembekleding van de vijver aantasten, dus werd de stabiliteit van de bodembekleding onderzocht. Door het aantal weggespoelde steentjes uit de gekleurde stroken te tellen, bepaalden de ingenieurs of de bodembedekking stabiel genoeg was. Soms werden de onderzoeksopdrachten ingehaald door de tijd. Het onderzoek voor de koelwatervijver was klaar. Door veranderende inzichten en de oliecrisis van 1973 is op de Maasvlakte uiteindelijk slechts één van de vijf units gebouwd. De koelwatervijver is wel gerealiseerd, maar kleiner.

Golfbak. 

In de Golfbak onderzochten wetenschappers de invloed van stroming en golfkrachten op de pijlerwanden van de Stormvloedkering Oosterschelde. Ook is de stabiliteit van een blokkendam zoals voor de Brouwersdam hier getest. De Golfbak is bijzonder door de grote waterdiepte en de mogelijkheid om golven en stroming met elkaar te combineren. 

Geen idee hoe alles precies in zijn werk ging, maar gelukkig wisten de ingenieurs het wel. Nederland wordt niet voor niets over de hele wereld geroemd om de strijd tegen het water. Wat ik wel weet is dat het leuk fotograferen is daar en een prachtige omgeving om te wandelen.