De blauwe wand.

Eerst was er een grote blauwe wand, maar die is nu vrijwel helemaal verdwenen. Een muurschildering van 700 vierkante meter. Een ode aan de vrouwengezondheid.

Kunstenares Rosalie de Graaf (21) heeft deze klus geklaard. Afgelopen zomer zijn we af en toe gaan kijken, maar de laatste foto, van het geheel, namen we vandaag pas. HIER lees je er nog wat meer over. Knap staaltje vakwerk hoor !

 

Saai !

Vandaag lekker even gefietst, waarvan het eerste uur in de mist. Ik weet nog dat mijn oppaskind, zo'n twintig jaar geleden, toen de gordijnen werden open geschoven naar buiten keek en de opmerking maakte.....saaaaaaai !!!  Toen de zon er na een uurtje doorbrak, was de mist snel verdwenen, maar vanmiddag rond 'n uur of vier kwam hij toch weer opzetten.

Ik wil iedereen nog bedanken voor de aardige reacties, op welke manier dan ook, op mijn vorige blogbericht. Dankjewel.
 

9000 km.

 

Van de 8000 naar de 9000 km heeft wel even geduurd, want er was wat raars aan de hand. Op 5 oktober, tijdens het ontbijt, wou ik even kijken wat er 's-avonds op tv zou komen, even de krant doornemen, de weersverwachting en zo van die dingen. Het was net na die dagen dat faceboek en twitter er uit hadden gelegen en ik zei nog tegen mijn man, nou nu zijn ze weer in de lucht, maar ze geven halve teksten. Maar toen ik op de ontbijttafel naar een doosje schudde buikjes keek en naar het kuipje becel, zag ik alleen maar udde kjes en cel. Nou dat kon niet aan het internet liggen toch ? Heb toen maar eens de huisarts gebeld en die vond dat ik meteen maar moest komen. Twee dagen later kon ik al terecht in het ziekenhuis allerlei testen. Ik moet zeggen dat alles prima was geregeld en al die tijd liep er een vrijwilligster mee naar alle afdelingen waar je moet zijn. Die dag kregen we ook meteen de uitslag en wat het vermoeden al was, een TIA, bleek te kloppen. Een oog TIA, gelukkig heel licht, maar toch !

Het fietsen is dus wat minder geweest, alhoewel de neuroloog wel adviseerden om dat zeker te blijven doen. maar we hebben een tijdje minder lange afstanden gereden, want zeker in het begin was ik eerder

moe. Geen ramp hoor we kijken wel wat kan en het gaat goed. We hebben onszelf weer getrakteerd op een lekkere lunch om de 9000 km te vieren. We hadden HIER gereserveerd en zoals je op de bovenste foto kunt zien, zetten ze er dat leuke naambordje op de tafel. Dat is gezelliger zei de jongen die ons hielp, hij vond het persoonlijker dan het gewone "gereserveerd" bordje en gelijk had hij.

 De laatste foto werd onderweg gemaakt en het valt op dat er nu veel grote en grillige, maar alleen gele of beige, padenstoelen staan.

Watertoren - 78. Enschede.

We dachten dat we de watertoren hadden gevonden, maar nee hoor, dit was hem niet, al lijkt hij erop als twee druppels water.

Het Rozendaal was een import- en exportmaatschappij in katoenafval en ik las ook al ergens, poetsdoeken fabriek.

De fabriek ging failliet, het gebouw verpauperde en kreeg met de vuurwerkramp een extra tik.

Het Rozendaal complex is niet echt een architectonisch monument, maar voor ROOMBEEK wel een belangrijke herinnering aan het verleden. Uitganspunt bij de renovatie was dan ook dat de historische uitstralingen originele opzet van het complex gehandhaafd diende te blijven.

De fabriek werd gebouwd in 1907. Nu, na de renovatie bied het complex onderdak aan het nieuwe Environ, een fusie van het Deinze instituut, het Natuurmuseum en Museum Jannink. Naast het Environ zijn er in het oude complex gehuisvest een centrum voor beeldende kunst en woningbouw. Het Rozendaalcomplex heeft diverse culturele functies, en is daarmee het culturele hart van de nieuwe wijk Roombeek. Wij vonden Roombeek trouwen een mooi opgezette woonwijk.

Dat wij dachten de watertoren al gevonden te hebben wordt hier wel duidelijk denk ik.

De watertoren van Menko, want die zochten wij, werd vroeger gebruikt ten behoeve van de spinnerij, weverij en ververij van het fabriekscomplex Menko in Enschede. De watertoren bevat de tekst "N.J Menko" en staat meer dan een eeuw aan de Bosuilstraat in de wijk Roombeek. De fabriek met de toren is 1912 en is ondertussen omgebouwd tot appartementen waarbij de historische details aan de buitenkant zo veel mogelijk gehandhaafd zijn gebleven. De toren raakte beschadigd na de vuurwerkramp in het jaar 2000, maar kon worden hersteld.

 

Crea 2021 - Alfabet - week 23 - W - Watertoren - 77. Enschede.

Nou, ik ga gewoon nog even door met de watertorens. Begint tenslotte met een W, nietwaar ? Toen we gisteren de foto's namen van de straatkunst, zagen we deze watertoren (de tweede in Enschede) al staan. Werd gebouwd in 1890, is ontworpen door architect N. Biezeveld, is 40 meter hoog, heeft een ijzeren hangbodemreservoir met een inhoud van 300 m³. In 1956 is de toren voor het laatst gerenoveerd. Vanaf 2019 is er een ingenieursbureau in gevestigd.

Op Wikipedia vond ik alle informatie, waaronder ook DEZE lijst met de watertorens die ontworpen zijn door architect N. Biezeveld.

 

Watertoren - 76. Enschede.

Na Haaksbergen fietsten we verder naar Enschede. Ooit, héél lang geleden ben ik er geweest met mijn vriendin en haar nichtje. We gingen daar logeren bij een oom en tante van hen en dat zal zo tussen de 55 en 60 jaar geleden zijn. Dus ik kende er weinig of zeg maar, helemaal niks van terug. En nu kwamen we er, op zoek naar een watertoren en dat was ook nog een ding om er bij te geraken. Men was er druk bezig, een wegomlegging en voor, achter en opzij werd er druk gewerkt.

De watertoren (Janninktoren) behoorde bij de spinnerij Jannink en diende als brandblustoren. Het gebouw is een rijksmonument en staat symbool voor de vele textielfabrieken die in Twente hebben gestaan. Het waterreservoir van de sprinklerinstallatie was in de toren ondergebracht. De toren is gebouwd in 1900 naar een ontwerp van architect H. Reijgers. 

Op weg naar de volgende watertoren, kwamen we langs een plein/parkeerplaats en zagen deze straatkunst.

Te leuk om niet even voor te stoppen.

Het was een klein gebouw dat daar stond en aan alle vier de kanten was beschilderd.

Rechts onder las ik deze namen, ongetwijfeld van de makers.

ELEMENT X CUSTOMS @ KEVINS-PROFILE

 

Glas.

Op een van de invalswegen van Haaksbergen, bij Park Scholtenhagen, viel ik van verbazing bijna van m'n fiets. Daar stonden zomaar ineens 12 prachtige, ja werkelijk, écht prachtige bomen.

Kunstwerk Het Glazen Bos werd in 1988, ter gelegenheid van het 800-jarig bestaan van Haaksbergen, geplaatst. Aanvankelijk zou het na het jubileumjaar worden afgebroken, maar de inwoners raakten verknocht aan het 'bos' en in 1989 werd het definitief aangekocht. Nou gelukkig maar.

Het is een WERK  van de beeldend kunstenaars Gerard Koopman en Frank Bolink uit Enschede.

Helaas is het kunstwerk al drie keer vernield en gelukkig wordt het steeds weer gerepareerd, anders hadden we toch wel wat moois gemist.

 

Watertoren - 75. Haaksbergen.

Deze watertoren in Haaksbergen maakt deel uit van het MBS, Museum Buurtspoorweg. HIER, enkele belangrijke jaartallen in de geschiedenis van het museum en daar zie je ook dat deze toren nog heel jong is. Gebouwd in 1998, nou dat maken we niet vaak mee op onze watertorentocht. Voor de opslag en het transport van voedingswater voor de stoomlocomotieven maakt de MBS gebruik van ketelwagens. Voor dit vervoer worden de pakhuismeesterenwagen en de zoutindustriewagen gebruikt. In de watertoren zit een installatie die het water zuivert en geschikt maakt voor het gebruik in de stoomlocs. Als de reservoirs vol zitten in de toren, dan word het water overgeheveld in een van de ketelwagens. Tijdens drukke dagen wordt een ketelwagen in Boekelo gestald om daar de locs hun dorst te lessen.
Bron: Museum materieel database. 

Heel verrassend was ons tochtje vandaag, een heel ander soort toren dan de torens die we tot nu toe zagen, maar dat maakt de tochtjes ook zo leuk.

Vogeltjes.

Ik mocht weer vogeltjes maken en dat doe ik altijd met veel plezier. Begin mei overleed een goede vriend van ons, wij kennen hem en zijn vrouw al vanaf ons trouwen. Toen we in ons nieuwe huis gingen wonen, kwamen zij drie deuren verder wonen. Er was meteen een klik en alhoewel we allemaal weer verhuisd zijn, is de vriendschap gebleven. Onze vriend was leraar fijn metaal en op een gegeven moment is hij als hobby sieraden van roestvrijstaal gaan ontwerpen en ook maken. HIER zie je er een paar. Als ik de vogeltjes klaar heb, hang ik er onder altijd wat aan, knoopjes, kralen, strikjes, kurk, het maakt eigenlijk niet uit wat. Maar nu bedacht ik dat het misschien veel leuker zou zijn om materiaal te gebruiken waarmee hij werkte. Kom maar kijken er ligt nog genoeg kreeg ik te horen en zo geschiedde. Ik maakte een sliert voor zijn vrouw en een voor de dochter, onze vriendin ging zelf een kussen maken van de overhemden en als er dan nog wat over is mag ik nog vogeltjes maken voor een kleindochter, fijn toch ! 
(met toestemming gepubliceerd)

 

Watertoren - 74. Winterswijk.

 

Deze watertoren was de laatste van vijf die we, ook weer op één dag, konden befietsen. Doetinchem, Ulft, Bontebrug, Aalten en nu dus Winterswijk. Ik sta nog steeds verbaast, dat je een fietsroute kunt maken langs zoveel watertorens in zo'n korte tijd.

Deze watertoren is ontworpen en gebouwd door bouwbedrijf Mabeg in 1926 en is 36 meter hoog. Het betonnen  waterreservoir van 400 m³ is van het type koepelbodemkuip en wordt gedragen door een betonskelet. De constructie wordt verhuld door een bakstenen ommanteling in sobere expressieve stijl, verwant aan de Amsterdamse School.

De watertoren is in 1993 verkocht en is nu bewoond. In de schacht zijn enkele extra ramen aangebracht, maar dat ziet er totaal niet storend uit. Rechts op het dak van de glazen  aanbouw zagen we een toestel staan en volgens ons is dat bedoeld voor het schoonhouden van alle ramen, maar we kunnen het ook mis hebben natuurlijk. Op de laatste foto is heel goed het mooie metselwerk te zien. Het lijkt me een heerlijke toren om in te wonen.

En dan tot slot nog dit leuke bankje van oude fietsonderdelen. we zagen het ergens die dag onderweg staan, maar vraag me niet waar, zou het niet meer weten. Het is ook al een tijd geleden, om precies te zijn 18 augustus en dat is te zien, nee toen was het nog geen herfst :-)

Crea 2021 - Alfabet - week 22 - V - Vilt.

Dat ik bij de letter V wat met VILT zou gaan doen was voor mij allang duidelijk. Ooit had ik op Pinterest zoiets gezien, maar op een andere manier, met andere poppetjes. Kon het nergens meer vinden, maar dat is eigenlijk leuker omdat je er dan je eigen draai aan kunt geven. Poppetjes werden gemaakt van eikels, kastanjes en houten kralen, mutsjes gehaakt en een sjaal van VILT.

 Ik zocht eerst een eikenblad om na te tekenen, onze jongste kleinzoon, die toevallig hier was, ging nog even mee om wat eikels te rapen en met wat restjes VILT erbij kon ik aan de slag. Gezellig werkje hoor en ik was dan ook royaal op tijd klaar om op vrijdag te publiceren, maar.......toen stopte op dinsdag onze computer ermee en konden we tot gisteren niks. Verschillende keren gebeld naar degene waar we de computer hadden gekocht, maar daar werd niet op gereageerd, bleek achteraf op vakantie te zijn. Maar met behulp van schoonzoon, zoon en de man hier in huis is het allemaal opgelost. Bleek een kapotte videocard te zijn. Toen we dat wisten was het snel besteld en ik moet zeggen, ook snel geleverd. Manlief heeft hem er gisteren ingezet et voici, mijn VILT creaties.

 

Watertoren - 73. Aalten.

Ik ga gewoon nog even verder met de watertorens. Deze, in Aalten, vind ik erg mooi en dat komt door die open constructie. Deze toren is, net als die in Bontebrug (72) en die in Doetinchem (70),  ook weer ontworpen door G.J. Postel Hzn in de stijl van de Delftse School en werd gebouwd in 1943. De toren heeft een hoogte van 37,15 meter en heeft twee waterreservoirs. Een van 375 m³ en een van 195 m³. Het grootste reservoir zit in de kop, het kleinere in het dunne deel. De toren is een gemeentelijk monument en niet meer geopend voor bezichtiging. 

 

Crea 2021 - Alfabet - week 21 - U - Uitverkoop.

De letter U is deze week aan de beurt. Weet jij soms wat, vroeg ik tussen neus en lippen door. UITVERKOOP zei mijn man, dus ik kon aan de slag. Papier UITZOEKEN, want ik ging voor een collage. Toevallig had ik ook nog behang stalen liggen, meegenomen bij de doe-het-zelver en die kon ik mooi gebruiken. Kijken wat voor kleuren wel of niet gebruikt gaan worden, nog wat dingen UITPRINTEN en dan kan het UITKNIPPEN beginnen.

Schuiven met de materialen, hoe leg ik alles neer, hoe maak ik er een aardig geheel van. En dan maar plakken. Als het UITVERKOOP is, zijn de etalages vaak heel schreeuwerig of heel simpel. UITGEKLEDE etalagepoppen, lege hangertjes of lege dozen, kortom, simpel. En omdat de bomen op het moment ook 'UITGEKLEED' worden en onze stoep vol ligt met deze gele blaadjes, vond ik dat er wel bij passen. Na de UITVERKOOP komt er steeds weer wat nieuws en zo zal er volgend jaar ook weer nieuw blad aan de bomen komen.

 

Watertoren - 72. Bontebrug ( Ulft )

De derde watertoren van deze dag is, evenals die in Doetinchem, ook ontworpen door G.J. Postel Hzn en is gebouwd in 1938. De toren staat in Bontebrug ( Ulft ) in de gemeente Oude IJselstreek, is 37,6 m hoog en heeft een inhoud van 400 m³. We konden er niet dichtbij komen en toen we op een gegeven moment een pad opreden, werd er geroepen of we het bord verboden toegang niet hadden gezien, nee dus, écht niet. Ja dat kan soms gebeuren, ben je zo aan het zoeken en dan zie dat over het hoofd. Maar goed, van een afstand konden we toch wat fotograferen.

 

Watertoren - 71. Ulft.

Na Doetinchem fietsten we naar Ulft. Deze Watertoren staat op het Beltman-terrein dat deel uitmaakt van het voormalig DRU-complex.  Het terrein is aangewezen als industrieel erfgoed. 1754 zagen we op de toren staan en dat slaat op het jaar dat hoogoven en ijzergieterij de Olde Hut werd gesticht. Nadat het bedrijf was overgenomen door de heren Diepenbrock en Reigers werd de naam DRU; Diepenbrock en Reigers te Ulft. Op de andere kant zagen we 1913 en in dat jaar werd het Beltmancomplex gebouwd waarvan de watertoren deel uit maakt. Gerrit Beltman is trouwens de architect van de watertoren. HIER nog wat historie, ik ken dit merk alleen maar van haarden of kachels.

Wat je op zoek naar watertorens nog meer tegenkomt is dus steeds weer een verrassing.

 

Watertoren - 70. Doetinchem.

Een parkeerplaats zoeken voor onze auto, was deze keer geen probleem. Vóór de watertoren waren parkeerplaatsen, lekker makkelijk. Deze watertoren staat in Doetinchem en is gebouwd in 1938, is 40,6 meter hoog en ontworpen door architect G. J. Postel Hzn. De toren is gebouwd in een functionalistische stijl en heeft twee waterreservoirs met een opslagcapaciteit van elk 180 m³. De buitenkant is van bakstenen, maar de binnenkant heeft een betonnen draagconstructie. Hier nog informatie voor degenen die heel veel willen lezen.

N617.

Door de fietstunnel onder de N617 zijn we al vaak gefietst en ik vind het een fijne tunnel. Ik zeg wel tunnel, maar het zijn er drie. Het was wel een tunnel met saaie muren, maar nu niet meer, o nee hélemaal niet meer.

Één kunstenaar nam het initiatief en dat groeide uit tot een groot project, waaraan allerlei partijen meewerkten. 

Een groep lokale kunstenaars en vrijwilligers, en nog diverse groepen. Daarom hier een LINK waarop je kennis kunt maken met het project en de kunstenaars.

Het is nu natuurlijk een stuk leuker om er doorheen te fietsen en ook om eens af te stappen en de muurschilderingen eens goed te bekijken.

Deze foto's nam ik toen ik met mijn buurvrouw van vroeger een tochtje maakten en we ook de fietsbinnenbandenkunst zagen.

Deze vond ik erg grappig, maar er was zoveel te zien, moest wel keuzes maken. het was echt teveel om alles te fotograferen en misschien was het project nog niet voltooid. dus wie weet laat ik nog wel eens wat zien.