Onder de Maasbrug.

Eerst fietsten we deze ochtend een hele tijd in de mist en dat was eigenlijk best saai. Ook wel een beetje angstig, want op een gegeven moment werd het steeds mistiger en zag ik bijna C, die voor me reed, niet goed meer. Och och, het moet niet erger worden, bleek dat mijn bril dichtzat van de mist. 

Maar, zoals voorspeld, brak de zon door en konden we weer een end van ons afkijken.

Een paar keer had ik, onder de Maasbrug bij Ravenstein,  deze graffiti al gezien. Vond het wel leuk dat je door de eerste pijler verder kon kijken naar de volgende. Van de dijk af was het best nog ver en de achterste staat er dan ook niet zo duidelijk op. Laat ik het zo zeggen, in het echt was het mooier. Maar we doen het er maar mee :-)

 

Versieringen.

 

Wederom een fietstochtje langs de Maas.

Lekker zonnig, maar zal je zeggen, daar is weinig van te zien.

Dat klopt helemaal, want deze foto's heb ik een tijdje geleden gemaakt maar nog steeds niet gepubliceerd.

Nu we langs deze boerderij en het woonhuis reden, dacht ik er weer aan.

Ik heb laatst al eens gevels met sier metselwerk laten zien, maar dit is toch weer anders. Bij deze boerderij zijn de voorgevel en de zijgevel versierd, maar jammer genoeg de achtergevel niet.

Hier ook mooi getand metselwerk en versiersels door het gebruik van anders gekleurde stenen.

Vind dit ook wel wat hebben en ook hier, petje af voor het vakmanschap.

1000 km.

Nou ja zeg, onze eerste 1000 km in dit jaar hebben we al overschreden.
Ineens zagen we het en toen ik het nakeek, bleek dat het nog eerder was dan vorig jaar en toen vonden we het al snel.

Het is natuurlijk, op die ene week na dan, ook geen echte winter geweest.

We fietsten door de polder en zagen deze mooie groep zwanen lekker   rustig met z'n allen wat rondscharrelen. 

Luieren in de zon, af en toe wat pikken, relaxed toch ?

Mooi om te zien dus daar moest toch even een foto van worden genomen.

Wat mooi hè, die nekken, of moet je halzen zeggen.

Ze bewegen zo soepel, we stonden er een tijdje naar te kijken, maar ze gingen onverstoorbaar verder. Dat is wel eens anders, soms wil je vogels fotograferen, maar zodra je stopt vliegen ze weg.

Thuisgekomen konden we weer andere beestjes fotograferen, een stuk kleiner dan de zwanen en ook heel wat beweeglijker. Niet deze twee, maar die op de volgende foto, die kroop echt van de onderkant naar de bovenkant en was druk in de weer.

De door ons zelf ingestelde beloning voor elke duizendste kilometer moeten we nog bedenken, want misschien moeten we maar eens wat anders doen dan de gebruikelijke lunch.

 

Crea 2021 - Alfabet - week 4 - D - Dekbedovertrek.

 

Vorige week was onze dochter hier en kregen we het over deze nieuwe alfabet crea en de letter D. Ik kan natuurlijk gaan kijken in het woordenboek, maar dat doe ik eigenlijk nooit. Er moet gewoon een woord in mijn hoofd opkomen. Vaak komen er verschillenden, maar deze keer kwam ik niet verder dan Dobbelsteen en Droog. Onze dochter noemde ook verschillende woorden en toen kwam haar vader opeens met het woord Dekbedovertrek. Hoe kom je daar nou opeens bij zeg ik, nou ja, jij hebt er toch laatst een gemaakt !! Och ja dat is ook zo. 
Wij hadden namelijk een hele tijd geleden al, nieuwe matrassen gekocht. Dikker waren ze en daarom lagen ze hoger op het bed. Op de een of andere manier leken onze dekbedden toen te klein, ze lagen niet meer zo ver over de rand van het bed, maar ach het was zomer en nou ja, we zien wel !!
Toen werd herfst en kochten we toch maar nieuwe dekbedden en ja je raad het al, de oude hoezen pasten dus niet meer. Op zoek naar nieuwe, maar aangezien ik in mijn hoofd had dat ze van een soort spijkerstof moesten zijn was dat een heel gezoek. Had er al een keer online besteld, maar die vielen tegen en werden teruggestuurd. Dan maar stof kopen en zelf maken, wist precies wat ik wou en nog net vóór de lockdown vond ik HIER de stof die ik wou hebben. Gestreepte stof voor de kussens en effen, dunne spijkerstof voor het Dekbedovertrek. Die stof wordt meestal gebruikt voor overhemdblousen.
De  donkere kant heb ik nu boven liggen en de lichte kant onder, maar het kan ook andersom en de twee naden die er in zijn verwerkt zijn met dik garen doorgestikt. De donkere kant is met dik blauw/grijs garen doorgestikt en de lichte kant is met donkerblauw doorgestikt.
Van een van onze oude te kleine Dekbedovertrekken, heb ik van de grote ruit al kussenslopen gemaakt en aan de kleine ruit is een stuk spijkerstof gestikt, dat ik over had van het nieuwe Dekbedovertrek. Kun je het nog volgen ? Heb nu dus weer een nieuwe bovenkant en als de winkels weer open zijn ga ik op pad voor de onderkant. Heb er echt plezier in dat ik het nog kan gebruiken en niet zomaar weg hoef te doen als het eigenlijk nog goed is. En ach, zo blijven we bezig, toch ?

Ik heb een potje met vet.........

Ik weet niet of dit, hier overbekende  feestnummer, overal in het land vroeger werd gezongen, maar daar moest ik in elk geval aan denken. We hadden vet gesmolten én het was tenslotte toch Carnaval, vandaar. Kleindochter Bo was maandag hier en we gingen een heerlijk vogel buffet maken.

Uitgeperste sinaasappelschillen vullen, cupcake vormpjes, fondanthartvormpjes, en blikjes. Ach je kunt van alles verzinnen natuurlijk. We hadden geluk dat er nog sneeuw lag want daar konden we de pan met vet mooi inzetten om snel af te laten koelen.

De harten en de sinaasappels werden voorzien van een touwtje om in de boom te kunnen hangen. 

De cupcakes kun je gewoon in het vogelhuisje zetten. ik had trouwens ook nog twee halve kokosnoten liggen, dus die kwamen ook van pas.

Ziet er toch lekker uit al zeg ik het zelf. De vogels kregen natuurlijk al goed te eten, maar dit is toch wel wat anders. We zijn er lekker samen mee bezig geweest. ik knutsel graag en Bo houdt er ook wel van. Hier het resultaat van onze, toch wel vette, knutsel creaties. We hebben alles gedeeld en nu maar hopen dat de vogel er nog even wat aan hebben, want met die warme dagen die er aankomen weet ik het ook niet !

 

Carnaval.

 

Carnaval, nou een heel klein beetje dan, bij lange na niet zoals anders. Normaal zou hier gisteravond weer de verlichte optocht door de straten zijn getrokken, maar nee nu niet, dat weten we allemaal. Om toch een ietsepietsie het feestgevoel te krijgen had men wat bedacht.

Als alle bewoners die langs de optocht route wonen nu eens hun huis versierden en verlichten dan zag het er toch feestelijk uit. In onze wijk merk je er niet veel van, maar toen we gisteren gingen wandelen, zagen we dat er toch wel wat aan was gedaan. 

Het kan natuurlijk niet tippen aan de prachtige praalwagens van de optocht, maar toch !

En ik moet zeggen dat er nog wel van alles online is georganiseerd, vanaf 's-morgens  voor de kinderen het matinee,  tot diep in de nacht voor de rest. Leuk hoor voor alle mensen die daar echt plezier aan beleven.

Normaal komt men altijd, met een collectebus en de "Pisknol", aan de deur. De "Pisknol" is een, best wel dik, blad waarin men terugkijkt op het jaar ervoor, maar vooral vooruitblikt naar alles wat er op de planning staat. Geen blad deze keer, maar een kalender had men gemaakt, echt een vrolijkerd, een kalender vol met positiviteit.

.

Nu het nog kan.

Toch nog wat sneeuw/ijs foto's, nu van ons favoriete dijk fietsrondje. 

Dit even voor het archief zal ik maar zeggen, want dat hoort er wel bij natuurlijk.

Meestal zien we geen schaatsers als we hier fietsen.

Nu fietsten we ook niet hoor, we namen de auto om te kijken of de route eventueel te fietsen was.

Het viel ons niet tegen, hier en daar zouden we wel van de fiets af moeten, maar het merendeel was toch sneeuwvrij. En dat voor een route van bijna 70 km, nou dan vind ik dat de sneeuwruimers het goed hebben gedaan.

En dan met name veel fietspaden, want die worden vaak niet geveegd, maar nu gelukkig wel, hoera hoera, we kunnen weer op pad. 

 

Nog één keer.

De sneeuw begint al aardig te smelten, dus daarom, voordat het te laat is nog wat foto's uit onze achtertuin. We zagen nu een vink, weet niet wat voor een, want daar zijn natuurlijk ook weer heel veel soorten van. 

NB: AGEETH liet me weten dat het de BOTVINK is, dankjewel.

Het blijft wel heel leuk om naar te kijken en er af en toe een foto van  te nemen. Moeten ze natuurlijk wel rustig blijven zitten en soms doen ze dat ook. maar soms.....

Vandaag zat er ook weer een in de top van onze hulst en dan moet ik altijd denken aan Kerstmis. De kerstboom met, in plaats van de piek, een vogel in de top.

De planten zitten lekker verstopt onder een dikke sneeuwdeken en de tuintafel lijkt wel een opgemaakt bed. Nog even profiteren voordat alles is gesmolten en alles weer als water in de Wadi te zien is. Ook mooi hoor.

 

Raadselachtig !

Vorige keer had ik er ZES gemaakt en lagen er nog negen geknipt en geplakt klaar. Daar heb ik er nu zeven van klaar, maar nu liggen er nog elf geknipt en geplakt klaar, rara hoe kan dat. Ach ja, weet je wat het is, het werkt een beetje verslavend, boekenleggers maken. Je bent met een lapje bezig en denkt, daar kan ik er nog een van knippen, maar omdat ik ze allemaal verschillend wil maken zoek je er een andere achterkant bij en een ander versierseltje. Dan rommel je weer tussen je stoffen en vind nog een leuk restant en weer een en weer.....enfin. De bovenste foto is van de ene kant en de onderste foto van de andere kant. De eerste twee, vanaf links, zijn alweer weg naar twee jarigen en de rest, nou ja het jaar is net begonnen en er komen nog heel wat verjaardagen aan. Nog maar even door dus.

 

Vanachter het raam.

Vanachter ons raam keken we gistermorgen naar een witte wereld. Nou ja wereld, een hoekje in onze tuin dan. Onze boom, zagen we, is wat topzwaar geworden en helt nu voorover. Normaal zitten de takken tegen de muur. Wat we ook zagen was deze vogel en we denken dat het een GROENLING is.

Kijk daar zit hij/zij in de boom, het waaide hard en je ziet de stuifsneeuw. Dan denk ik, ga lekker in het huisje zitten, of onder de struiken. Maar misschien geeft de dikke sneeuw in de boom ook genoeg bescherming. We zagen nog niet vaak een groenling in de tuin en zoals ik las bij wiki. komen ze in de winter als het voedsel schaars is op de voederplaatsen bij de huizen af. Nu dus ! Het roodborstje zit er wel vaak.

Crea 2021 - Alfabet - week 3 - C - COCO.

 

Ik had bedacht om weer eens een collage te maken. De letter C, nou Coco heeft er zelfs twee en met de achternaam erbij zelfs drie. Coco Chanel, wie kent haar niet, daarom ga ik het niet over haar hebben, want, zoek op haar naam en je vindt heel haar geschiedenis. Nee, ik wist dat onze dochter ooit een kinderleesboek had gekocht in het Gemeentemuseum Den Haag en dat ging over het "Kleine zwarte jurkje". 
Er is een hele reeks van die boekjes uitgebracht, zelf kocht ik ooit : Meneer Kandinsky was een schilder. Leuke boekjes vind ik het en zeker wanneer je met de kinderen net naar zo'n tentoonstelling bent geweest.

Ik liep dus even naar onze dochter om het boekje op te halen, want dan kon ik het nog een keer lezen en het ging me ook om de tekeningen die er in staan. Toen ik in de hal stond kwam Bo naar beneden en toen ze het boekje zag zei ze meteen, oh dat heb ik vroeger vaak gelezen. Haha, weet ik Bo :-).

Sla je het boekje open dan staat er op de binnenkant van de kaft en de eerste pagina het patroon van een LITTLE BLACK DRESS. Op de laatste pagina en de binnenkant van de kaft, staat het zwarte jurkje getekend. Maar het ging me om de leuke tekeningen ín het boek, want die wou ik gebruiken voor mijn collage. Nog wat foto's erbij en twee van haar vele quotes et voilà tout !

"You were born an original, don't become a copy !"

"Beauty begins the moment you decide to be yourself ".

Kunst en vakwerk !

 

Twee dagen fietsten we over de dijk, zondag onder een blauwe hemel en in de zon, gisteren onder een dik wolkendek. Een beetje motregen toen we vertrokken, maar verder droog. De afgelopen tijd heb ik al een paar dingen laten zien en daar voeg ik nog maar eens wat aan toe. Dit metselwerk bijvoorbeeld, ik vind het erg mooi en het is toch puur vakwerk. Al die boogjes en dan nog met verschillende motieven in het metselwerk, prachtig.
In het bovenlicht van de deur is een levensboom aangebracht en dat zie je vaak bij oudere huizen, maar ik blijf het mooi vinden. In Demen staat deze dijkhuispastorie en ik las dat het een gemeentelijk monument is.

Ook bij Demen aan de Maasdijk staat dit mooie kunstwerk.

WATER - WIND - WAAKZAAMHEID gemaakt door : Inez Hegeman in opdracht van de gemeente Ravenstein en onthuld op 17 juni 2000 door : Mw. Drs. van Delft, burgemeester van Ravenstein.

Het beeld van mensen in een storm, symboliseert de strijd van de mens tegen de natuur.

Nou ondanks het wat sombere weer, toch lekker gefietst.

gelukkig maar, want vandaag en morgen is het hier regen, regen en nog eens regen.

Ook wel eens lekker, heel de dag geknutseld.

Nee, vervelen is er hier niet bij.