dinsdag 28 augustus 2018

Terug.

Ongelooflijk dat we alle dagen zo'n prachtig weer hebben gehad, geen druppel regen, wat een geluk. Het zat er wel aan te komen en het kwam ook maar alleen in de nacht. Enkele fikse regenbuien en wat onweer, nou lekker toch ! Precies zoals we het graag willen, 's-morgens weer droog. We hadden besloten om, bij goed weer, vanuit Stein naar huis te fietsen en bij slecht weer met de trein terug te gaan. Het werd de fiets. Toen we tussen de middag onze krentenbollen wilden eten, nee we hebben niet elke dag een uitgebreide lunch, zagen we aan een grote tafel drie mensen zitten. We dachten dat het ook fietsers of wandelaars waren maar toen we dichterbij kwamen bleek dat het drie werknemers waren van de geitenhouderij die daar was. Hadden we niet gezien maar op onze vraag of we daar ook even mochten pauzeren werd er vriendelijk ja gezegd en als we zin hadden konden we ook nog koffie of thee krijgen. Daar zeiden we geen nee tegen. Een van de mannen ging naar binnen en kwam terug met, keurig op een dienblad, koffie, suiker, melk en koekjes. Hoe goed kun je het treffen ? We hebben nog gezellig zitten kletsen en een bezoek aan de geiten gebracht.
We treffen het niet altijd goed hoor, want die zelfde morgen moesten we ergens over het water, bleek het pont niet te varen. Andere route gezocht om toch weer ergens op het goede punt uit te komen, bleek daar een wegversperring te zijn. Een wielrenner wees ons toen hoe we weer op het goede pad konden komen en uiteindelijk, na een flinke omweg, is dat gelukt.
We waren dit jaar eens niet in Frankrijk maar hadden wel Franse temperaturen en eveneens enkele wijngaarden op onze tocht.
Het werd een lange dag maar wel weer een leuke. Onderweg hebben we nog een lekker frietje gegeten, ja wat dat betreft was het een simpele dag, maar daar hadden we opeens zin in en 's-avonds met de koffie waren we thuis.
Het fietserspad is 590.69 km, wij fietsten 898.65 km. Hoe kan dat  zul je misschien denken, nou het stuk van Groningen naar Pieterburen moesten we ook weer terug, ons uitstapje naar huis was op en neer 80 km. Dan heb je nog dat je wel een moet omrijden en wanneer we 's-avonds uit eten gingen moesten we soms ook op de fiets. tel daarbij onze laatste dag vanaf Stein naar huis, dat was 127.80 km. Al bij al een flinke fietstocht en mede door het prachtige weer, de leuke ontmoetingen onderweg, de fijne overnachtingsplekken, de mooie natuur was het een heerlijke vakantie. Ben je van plan om ook eens het fietserspad te rijden dan zeg ik, DOEN !


zondag 26 augustus 2018

Pieterpad voor fietsers 9. - 5000 km.

Deze dag twee vliegen in een klap. We hadden, zo zagen we ineens, een paar dagen geleden al de 5000 km overschreden plus, we gingen naar het eindpunt van de route, de St.Pietersberg. Tijd voor een lekkere lunch die we gebruikte tegenover DEZE  mooie kerk in Schimmert. Tenminste ik vind hem mooi en dat komt vooral door de ongelijkheid van de stenen dus ook een wat rommelig metselwerk maar toch ziet het er vrij strak uit. De manier waarop de ramen er zijn ingezet spreekt me ook wel aan. We hebben er lang genoeg naar kunnen kijken want, hoewel we de enigste klanten waren, hebben we er meer dan een uur gezeten. We hadden al tegen elkaar zitten grappen zo van "ze moeten zeker nog de tuin in om de groenten te oogsten", of  "ze moeten het brood nog bakken", of....kortom na verloop van tijd kwam er een bestelauto aan, daar werd wat uitgeladen en toen die weer wegreed hadden we vrij snel onze lunch. Ik moet eerlijk zeggen, het was 't wachten waard, het brood was vers, de groenten knapperig en de kip en de vis heerlijk.
Hè hè, eindelijk weer op weg, naar het eindpunt dus van het oudste en bekendste langeafstands-wandelpad (voor ons fietserspad) van Nederland, het Pieterpad, dat begint (of eindigt) boven op de SINT-PIETERSBERG.

Etappe, Susteren-Maastricht-Stein, 85.76 km.


vrijdag 24 augustus 2018

Pieterpad voor fietsers 8.

Hadden we afgelopen week overnacht bij een echtpaar dat al 23 jaar via "Vrienden op de fiets" lopers en fietsers ontvangen, nu waren we te gast bij een echtpaar dat er pas mee was begonnen. Prima adres, een ruime kamer, uitgebreid ontbijt met zo veel mogelijk biologische producten en geserveerd op een mooi gedekte tafel, heerlijk.
Al snel hadden we die dag een foto moment, de WYMARSCHE MOLEN. Negentien molens, met wieken, hebben we onderweg al gefotografeerd dus dit was eens wat anders, maar toch 'n molen. Ik vind hem prachtig, vooral het rad. Er is veel werk verricht als je bedenkt dat de molen al op het einde van de Eerste Wereldoorlog in onbruik raakte en onderhoud achterwege bleef. In de Tweede Wereldoorlog werd de molen flink beschadigd en niet meer hersteld. Grote vernielingen vonden in de jaren vijftig en zestig plaats: weer, wind en jeugd hadden vrij spel. Het dak stortte in en het maalwerk werd omver gehaald wegens een te gevaarlijke situatie. Pas in 1990 begon het herstel.
Onze tweede stop was al snel daarna omdat we met het pont over de Maas moesten om aan de andere kant de route voort te zetten. Maar ja, dat was we een half uur wachten en daar hadden we geen zin in. Omdat de route, aan beide kanten zowat parallel loopt aan de Maas, besloten we gewoon aan de  kant waar we waren verder te fietsen want een eind verderop zouden we toch weer terug moeten.
Er was bedroevend weinig horeca (maandag) open maar uiteindelijk zagen we in St.Odilliënberg een hele mooie binnentuin waar je een hapje kon eten, wat drinken en, last but not least, een belangrijke handwijzer :-))
Die avond zouden we, omdat het maandag was, weer eten bij het logeeradres. Deze keer waren we sneller klaar (half uur) daarentegen zaten we nog tot een uur of tien in de tuin, waar onze gastheer in geuren en kleuren vertelde over zijn grote hobby, modelspoor treinen.

Etappe, Arcen-Susteren, 99.12 km.


woensdag 22 augustus 2018

Pieterpad voor fietsers 7.

Na 'n dag relaxen hadden we de route weer opgepikt daar waar we gestopt waren, in Gennep. Alle fietsbroeken waren lekker fris gewassen dus we konden er weer een flinke snok aan geven. Het eindpunt voor die dag was Arcen. Een gedeelte van de route loopt over de Via Valentiniana en volgt het tracé van een weg die in de Romeinse tijd een grote verkeersader vormde. Deze liep van Tongeren en Maastricht naar Nijmegen. In de Romeinse tijd waren dat de belangrijkste steden in deze streken. De weg heeft eeuwenlang dienst gedaan.
Daar waar de Romeinse vaandels, informatieborden en Romeinse helmen in het wegdek zijn aangebracht, fietsten we op de Romeinse weg. Waar de route afwijkt van het Romeinse tracé, fietst men door het prachtige landschap van de Maasheggen. De Via Valentiniana is genoemd naar de Romeinse keizer Valentinianus. Hij investeerde veel in de infrastructuur en bracht voor een korte periode weer rust in het Romeinse rijk. Waarschijnlijk heeft Valentinianus in 368 na Chr. in eigen persoon Ceuclum (Cuijk) bezocht om zijn werk te inspecteren. Waarschijnlijk hè !
Prachtige route vandaag, die voor een groot gedeelte steeds in de buurt van de Maas bleef.
Onderweg zagen we een paar aardige velden met Afrikaantjes. Zie je niet zo vaak en ik hou ook helemaal niet van die plant maar zo leek het wel wat.
Arcen was leuk, 's-middags dronken we koffie op een groot terras aan het water en 's-avonds zijn we er naar terug gefietst vanuit Lingsfort waar ons overnachtings adres hadden.
Heerlijk buiten gegeten en daarna wandelden we nog langs de Maas en de resten van de Schanstoren, een indrukwekkend poortgebouw dat eeuwen geleden op die plek stond.
Het poortcomplex bestond uit drie onderdelen: een poortdoorgang, een versterkt gedeelte en een traptoren. Alleen de traptoren is voor een deel als ruïne bewaard gebleven en staat bekend als "de schanstoren". Dat is erg weinig als je bedenkt dat het gebouw buiten de poortdoorgang, kelders, twee verdiepingen en een zolderverdieping met weergangen bevatte die toegankelijk waren via de traptoren.
Toen we uiteindelijk terugfietsten naar Lingsfort kwamen we nog langs de kasteeltuinen waar we, toen deze pas geopend was ( 1988 ), nog met mijn ouders naar toe zijn geweest. Een foto waard en een aantekening op onze lijst van nog eens te bezoeken plekken.

Etappe, Berghem-Arcen, 104.15 km.

Alle informatie las ik op de borden langs de weg.


maandag 20 augustus 2018

Pieterpad voor fietsers 6.

We hadden het nog niet eerder gedaan, eten bij het gezin waar we ook zouden overnachten. Toen we belden vroeg de gastvrouw of we mee wilden eten. Er zouden ook twee dames komen overnachten die, net al wij, het Pieterpad fietsten en daar moest ze voor koken. Nou, laten we dat dan maar eens doen zeiden we tegen elkaar. En werkelijk, we hebben zo'n leuke avond gehad. We waren met z'n zessen want de gastvrouw zelf en haar dochter aten ook mee. Heerlijk had ze gekookt en de tafel mooi gedekt en terwijl ik dit schrijf bedenk ik waarom maakte ik daar geen enkele foto van. We hebben gezellig zitten kletsen en iedereen had wel wat te vertellen over eerdere tochten, belevenissen onderweg, over vroeger, over nou ja over van alles en nog wat. Om half acht gingen we aan tafel en om een uur of tien bedacht iemand dat het wel eens tijd werd om naar bed te gaan want iedereen wou, in verband met de warmte, de volgende dag vroeg vertrekken. Na ook weer een lekker ontbijt namen we afscheid, een mooie ervaring rijker.
Na Leuth (Gelderland) fietsten we een stuk door Duitsland en daarna Limburg waar het weer een beetje klimmen en dalen werd vanwege het glooiende landschap.
In Gennep was het voor ons die dag einde Pieterpad want we waren niet zo heel ver van huis en hadden besloten om daar te overnachten ( ook een prima adres :-))
Op de markt in Gennep, tegenover het mooie oude STADHUIS dronken we koffie en zagen nog de twee dames die daar ook gingen pauzeren.
Nog een keer zwaaien en toen ging ieder een andere kant op. Zij vervolgden het Pieterpad en wij keerden huiswaarts en zouden de volgende dag hier de draad weer oppikken.

Etappe, Leuth-Berghem, 68.69 km.

zaterdag 18 augustus 2018

Pieterpad voor fietsers 5.

Toen we deze morgen vanuit Laren (Gld), na een redelijke nachtrust (ook hier kregen we een ventilator mee op de kamer) en een prima ontbijt vertrokken, hadden we al vrij snel ons eerste fotomoment. Kasteel Vorden en de prachtige lanen waar we langs fietsten. HET KASTEEL werd al genoemd in de 12de eeuw maar zag er toen heel anders uit dan nu. Wat er nu staat is grotendeels gebouwd in de 16de eeuw. Het kasteel verloor in de loop der eeuwen zijn defensieve functie en werd in de 19de eeuw omgebouwd tot landhuis. Vier geslachten woonden er door de eeuwen heen. De familie Van Vorden (tot 1405) daarna de familie Hackfort tot midden 16de eeuw. Vervolgens werd door overerving de familie Ripperda eigenaar. De laatste, familie van der Borch, hadden het tot 1956 in hun bezit. Familiewapens van deze vier geslachten zijn nog vereeuwigd in de hal van het kasteel, waar ze in de hoeken van het plafond zijn geschilderd.Nadat het Gelders Landschap en de Gemeente Vorden het in hun bezit hebben gehad, is het kasteel nu weer in particuliere handen. In 2004 is het kasteel aangekocht door de familie de Rouw, die het in haar oude luister heeft hersteld. Kijken dat vond ik toen ik het las wel grappig. Mijn moeder is namelijk een de Rouw dus wie weet is er nog wel een "verborgen verleden" haha denk het niet, maar toch !!!
We fotografeerden deze dag ook weer vier molens maar om hier te publiceren koos ik het voet/fietsveer tussen PANNERDEN-MILLINGEN. We staken de Rijn over en hadden ook in Millingen willen overnachten maar uiteindelijk werd het Leuth. Vandaag was het dus van Laren naar Leuth. Klinkt goed nietwaar ? Het zou ook de eerste keer worden dat we bij het gezin gingen  mee eten, Spannend !!!

Etappe, Laren-Leuth, 89.27 km.

donderdag 16 augustus 2018

Pieterpad voor fietsers 4.

We bellen altijd een paar dagen van tevoren of we kunnen overnachten. Dan weten we wel zo ongeveer hoe het fietsen verloopt, of de afstanden die we van tevoren hadden bedacht goed te doen zijn, of het weer een beetje meewerkt en hoe we onszelf voelen. Er kunnen natuurlijk altijd onverwachte dingen gebeuren zoals lekke banden of iets dergelijks maar we zorgen dat voor vertrek de fietsen in orde zijn en nemen reservebanden en reparatie materiaal mee. Maar je weet het nooit want toen we jaren geleden van huis af naar St. Étienne (Fr) en terug zijn gefietst, hebben we geen van tweeën 'n lekke band gehad maar toen we eens naar Leuven fietste had C. drie keer die pech. Deze keer moesten we om te overnachten heel wat adressen bellen (gelukkig waren er genoeg) want er was een fietsvierdaagse en dus kregen we steeds te horen, alles zit vol. Maar het was gelukt hoor, een heerlijk adres. We werden (alweer) gastvrij ontvangen, hadden een mooie royale frisse kamer met vrolijke kleuren. Fijne badkamer (gedeeld) en schoon. Onze gastvrouw deed dit nog niet zo heel lang vertelde ze en was nog bezig manieren te vinden om wat meer bekendheid te krijgen. Ik vroeg of ze het misschien leuk vond als ik een LINK op mijn blog zou zetten, nou bij deze dus. Ik zei al, veel molens onderweg. De bovenste is de OELE MÖLLE in Hardenberg en de onderste  DE WIPPE in Hellendoorn. Voordat we deze laatste zagen hadden we nog twee "beklimmingen"gehad, de Lemelerberg en de Holterberg. Jaja een pittige dag hadden we achter de rug toen we in Laren arriveerden.

Etappe, Hardenberg - Laren, 101.67 km.


dinsdag 14 augustus 2018

Pieterpad voor fietsers 3.

Wat bleef het lang warm gisteravond. Nadat we uit eten waren geweest hebben we nog even bij ons gastgezin in de tuin gezeten maar zijn toch vrij snel op bed gaan liggen. Door de warmte en de 80,93 km van die dag waren we daar aan toe. We hadden een ventilator op de kamer gekregen en dat was fijn maar na een tijdje hebben we hem uitgezet en met de raam wagenwijd open was het goed te doen. Na een heerlijk ontbijt stapten we weer op de fiets voor een volgende etappe maar moesten al snel weer afstappen. Er stond een molen en we hadden besloten om van elke molen waar we langs zouden komen een foto te nemen. Het was een aardige route, door bossen, over de heide, waar een waterstandmeter aangaf hoe droog het was, al had je daar geen meetaperatuur voor nodig :-) maar de informatie over hoe Staatsbosbeheer en het waterschap samenwerken om de natuurgebieden weer natter te maken was interessant om te lezen. Voor 1960 stond het grondwater hoog, soms tot aan de oppervlakte. Voor natuurgebieden was dat prima, maar voor de landbouw was het vaak te nat. Er zijn toen veel sloten gegraven en beken verbreed om het water sneller weg te laten stromen. Verder gebruiken we steeds meer grondwater voor ons drinkwater. Zodoende verdroogden de Drentse natuurgebieden. Zelfs sommige landbouwgebieden kregen last van te lage grondwaterstanden. Nu is het zo dat in de meeste landbouwgebieden het grondwater op peil is, maar in veel natuurgebieden nog te laag. De waterschappen proberen dit nu weer omhoog te brengen door sloten te dempen en stuwtjes te plaatsen, zodat regenwater niet meer zo snel weg kan stromen. Dat was in het Heerenveldje, waar wij stonden, al goed te zien. De bovengrond was er afgeplagd en daar staat nu weer volop struik en dophei.
Af en toe even rusten is natuurlijk ook wel lekker en zeker wanneer je langs zo'n leuke plek als deze komt "Het kleinste café". Ik dacht dat ik het op sjannesblog al eens had gezien maar kon het niet meer terugvinden. Zó leuk dat iemand dat zomaar doet in zijn huis. Je kunt er koffie of thee pakken. Er staat een koelkastje met fris en er liggen koeken en zelfs appeltaart. Er staat een blikje of potje waar je het geld in moet doen en hier mocht je zelfs een kop en schotel als herinnering (voor een euro) meenemen. Bij de rechter deur was ook nog een (schoon toilet) en er stond nog een zitbank. Vooral fijn, zulke plekjes, wanneer het minder mooi weer is, zeg regen, maar dat zat er voorlopig niet aan te komen.

Etappe, Rolde - Hardenberg, 93.66 km.


zondag 12 augustus 2018

Pieterpad voor fietsers 2.

Gisteren zijn we om te overnachten vanuit Pieterburen terug gefietst naar Eenrum, weer richting Groningen. We sliepen in een huis met een verhaal. We raakten met onze gastvrouw aan de praat en ze vertelde dat ze op een keer zag dat iemand haar huis fotografeerde. Toen ze vroeg "waarom" kreeg ze het hele verhaal te horen van de Joodse familie die er vroeger had gewoond. De familie Benninga die er een winkel hadden. Ze liet ons een boekje zien dat geschreven is door Noach Benninga. Het gaat over hem en zijn familie. Hij beschrijft de vlucht naar Engeland, de reis via Zuid Afrika en Australië naar Nederlands Indië en de Japanse bezetting, de uiteindelijke terugreis naar Nederland en de nieuwe toekomst in Amerika. Zij hebben op tijd kunnen vluchten maar in Eenrum is een JOODS MONUMENT opgericht ter nagedachtenis aan tien Joodse medeburgers die in 1942 door de bezetter op transport zijn gesteld naar concentratiekampen in Polen. HIER nog wat informatie over de familie Benninga. In de kamer waar wij sliepen hing een oude foto van de familie Benninga, poserend voor hun winkel.
Het was een prima overnachtings adres en 's-avonds hebben we er recht tegenover, lekker makkelijk, in een MOSTERDMAKERIJ en tevens restaurant, heerlijk buiten in de tuin gegeten.
Zoals gezegd moesten we weer terug naar Groningen want zo loopt de route. geen probleem want het weer werkte van alle kanten mee en er was zoveel te zien onderweg. In Garnwerd kwamen we langs molen De Meeuw en in Glimmen zagen we een leuke toren van fietsen ergens in een tuin.
En hé, ook in de provincie Groningen hebben hunebedden gestaan. Deze is de enige die nog op zijn oorspronkelijke plaats staat en werd in 1957 voor een deel opgegraven. Daarbij zijn de resten van minstens 150 potten gevonden. Maar er werd nog een bijzondere ontdekking gedaan : voor de ingang van het hunebed was een kuil gegraven waarin waarschijnlijk twee kinderen begraven waren. Zulke 'vlakgraven' uit de tijd van de hunebedden waarbij personen alleen of met z'n tweeën in een kuil werden bijgezet, komen vaker voor. Ze zijn natuurlijk moeilijker te vinden dan hunebedden. De meeste dateren uit de laatste fase van de Trechterbekercultuur. De doden die er zijn bijgezet zijn meestal verbrand. We weten niet, waarom sommige mensen apart werden begraven, en anderen in een hunebed. Al deze informatie stond ter plekke te lezen.
Wij fietsten weer verder, naar Drente waar we gingen overnachten bij een kaasmakerij, gelegen haha, aan de Hunebedweg.

Etappe, Eenrum - Rolde, 80.93 km.


vrijdag 10 augustus 2018

Pieterpad voor fietsers.

Het Pieterpad is een langeafstandwandeling vanaf Pieterburen ( Groningen ) naar de Pietersberg in Maastricht ( Limburg. Maar ja, wij zitten liever op de fiets. Hebben wij even geluk dat men er ook een fietsroute van heeft gemaakt, het Fietserspad. HIER allerlei informatie. Men heeft etappes gemaakt van ± 60 km maar je kunt ze korter of langer maken naar eigen keuze. Wij maakten etappes van ± 80 km per dag. We gingen dus op pad, met onze fietsen in de trein, spannend want dat hadden we nog niet eerder gedaan. Het is niet alleen de fiets maar ook ieder twee tassen met fietskleding, gewone kleding, toiletspullen, fietsschoenen en gewone schoenen en onze regenjack. C. heeft nog een stuurtas speciaal voor zijn foto apparatuur en ik voor het adressenboek van VRIENDEN OP DE FIETS, lunch, portemonnee, naai etui en nog allerlei dingen die ik denk nodig te hebben om te "overleven" haha. We vertrokken op 'n zondag en dat was eigenlijk wel fijn want, minder drukte. De trein kwam, de fietscoupé zag ik langs komen en toen de trein stopte liepen we daar naartoe. Een conducteur zag dat en zei, loop maar naar de achterkant ( dat was dichterbij ) daar is altijd bij dit model trein een fietscoupé. Niet dus. Aangezien de trein weer ging vertrekken hielp hij ons snel de coupe in en zei, misschien kunnen jullie bij de volgende halte wel in een echte fietscoupé. Hij bleef wel bij ons om dan te helpen. Helaas was er te weinig tijd om uit en in te stappen dus we konden gewoon blijven waar we zaten. Hij moest zelf wel naar een andere trein en had het wel keurig doorgegeven aan zijn collega die daarna gezellig even een praatje kwam maken ( voordeel van de zondag ). In Zwolle moesten we overstappen op de trein naar Groningen maar we zijn eerst even ergens koffie gaan drinken met 'n lekker Zwollenaartje erbij. Daarna naar Groningen. Daar stapten we op onze fiets en reden door mooie dorpen, langs vaarten, molens en kerkjes zoals DIT in Winsum, maakten héél véél foto's en kwamen zo bij het beginpunt van onze tocht, Pieterburen.

Etappe, Groningen - Pieterburen - Eenrum, 47.60 km.


vrijdag 3 augustus 2018

Mandala 7.

De zonnebloem was overgebleven van een boeket dat we kregen voor onze trouwdag. De blaadjes waren er afgevallen en liggen er nu rondom. De bolletjes knipte ik van het Boerenwormkruid dat ik plukte tijdens een fietstocht en de gele bloemen, zou dat St. Janskruid kunnen zijn ? In elk geval was het een fijn rustmoment om dit te creëren.