vrijdag 27 november 2020

LOSSE LETTERS ... Crea 5220 - week 48.

LOSSE LETTERS is het woord en die heb ik genoeg liggen, al jaren. Ze waren van onze dochter, die ze op school nodig had, nog vóórdat men alles met de computer ging doen. Nog éven had ik gedacht om wat met de chocoladeletter te gaan doen, écht maar even en toen ben ik toch met de wrijf letters gestart.

Op een gegeven moment ook nog mijn lettersjabloon erbij gepakt om wat meer variatie te hebben. Was gewoon begonnen, zonder plan. Toen ik een HOOP letters had dacht ik wat nu, wat moet ik er verder mee gaan doen, geen idee!!!

Maar even gaan zoeken in mijn knipsels voor de nodige inspiratie.  Die kwam toen ik dit knipsel vond van een hand en door steeds de berichten op de radio over  Corona, de besmettingen en de HOOP om snel een vaccin te hebben, zodat men kan beginnen met de vaccinatie. Het woord HOOP, weliswaar in twee betekenissen was de oplossing. Uit de HOOP letters vallen er vier in de gevende hand.
Ik geef je de HOOP dat het goed zal komen.

NB : ik weet niet wat het met de twee laatste foto's is, misschien komt het door het lamplicht of door het rood, maar ze zijn niet mooi. Probeer het morgen nog maar eens bij daglicht.





zondag 22 november 2020

Renovatie.

 Eerst was het jaren een kerststal, mijn vader heeft de stal voor ons gemaakt. Mijn ouders hadden er zelf ook een, want mijn vader vond het leuk om zoiets te maken van berkentakken en dan moest er ook een dak op van stro. Enfin, toen wij waren getrouwd, kregen wij er dus ook een.

Jaren stond de stal in de kerstperiode in de kamer, maar op een gegeven moment kwam hij op de zolder van de garage terecht en de kerstgroep bij de kringloop. We hadden toen een andere kerstgroep die was van mijn overleden schoonzus geweest. Omdat die van porselein is, staat die dan tijden de kerst in onze vitrinekast. Sinds een paar jaar hangt de oude kerststal als vogelhuisje in de tuin, maar hij was echt aan het aftakelen. Deze foto is van vorig jaar en hier kun je het al zien, er viel steeds meer stro uit en laatst lag het dak er zowat af en ook de zijkant was bijna verdwenen. Onbewoonbaar verklaard zal ik maar zeggen, maar goed, we gooien niet zo snel iets weg, nee hoor, echt niet ! Ik herinnerde me dat er ergens in de garage nog berkenschors moest liggen, dat ooit in een glazen bloemvaas was gebruikt om het zand te verbergen. Nou even zoeken, hulp van man ingeroepen en ziehier, een nieuw onderkomen, voor zolang het duurt natuurlijk. Morgen op pad om voer te halen.



vrijdag 20 november 2020

BLOEM ... Crea 5220 - week 47.

Het woord deze week is BLOEM. Zo'n boon of peul hoe je het ook noemt, was eerst een bloem. De boom waar deze bonen aanhingen is een GLEDITIA , maar daar zijn meer soorten van en welke deze is weet ik niet. Hij staat in onze straat, dat wel, dus ik hoef alleen maar gaan te rapen.


Deze zaaddozen waren eerst ook bloemen, de bloemen van klaprozen, die dit jaar uitbundig hebben staan bloeien in onze tuin. Ongekend veel waren het er, grote en kleine. Fijn, want nu heb ik er 2x plezier van.

De BLOEM die ik hierin heb verwerkt is de roos en dat is heel toevallig. Een heel ander idee had ik in mijn hoofd en daarvoor zou ik even naar de bloemenwinkel moeten gaan. Toen ging de deurbel, man deed open en kwam terug met deze roosjes. Had de buurvrouw afgegeven omdat ik voor haar ook zo'n nieuw model mondkapje had gemaakt. Nou ja, hartstikke aardig, maar hoeft natuurlijk niet, ik maak ze toch wel. Toen heb ik mijn plan gewijzigd en de roosjes verwerkt voor het woord van deze week. Hoefde ik niet meer naar de bloemenwinkel. Wel moest ik meteen denken aan mijn lerares Frans die altijd zei, wanneer je iets nodig hebt, komt het vanzelf op je pad. Nou ja, vandaag wel dus !







 

dinsdag 17 november 2020

Nieuw model.

 

In juni maakte ik de eerste MONDKAPJES. Een model met plooien en ik maakte er daarna nog veel meer, ruimt lekker de restjes stof op. Nu zag ik laatst op het blog van MARJAN een ander model en daar zijn dochter en ik mee aan de slag gegaan. We maakten er nog meer dan je hier ziet, maar die waren al uitgedeeld voordat ik er foto's van had gemaakt.

Een heel fijn model is het, je brilglazen beslaan bijna niet meer en dat is fijn (dankjewel Marjan) en afgelopen zondagmiddag met die regen heb ik er ook nog enkele gemaakt. Blogde ik vrijdag al over de engel die hier al zoveel jaren in huis lag, nu maakte ik sommige mondkapjes van stof die ik in 2012 kocht in FRANKRIJK tijdens een rondje "vide grenier". In Gignac of in Estivals, dat weet ik niet meer, maar dat doet er natuurlijk niet toe. De gele stof met de bloemen komt daar vandaan, die met de wijn etiketten en ook het rood/wit ruitje, al lijkt het bijna wel Brabantsbont. De andere zijn echt rest stoffen of iets van gedragen kleding. Weet je wat ik nu zo leuk vind, als je de kapjes vouwt zoals hierboven lijken het wel tasjes, zei ik tegen onze dochter. En wat doet zij, zij maakte een mondkapjestas, ik vind het wel lachen !



zondag 15 november 2020

Dolce crema con fragole.

Regenachtig weer, vanmorgen ging het nog wel, maar vanmiddag werd het al kouder en daarna kwam de regen. Wel lekker hoor en echt weer om in je recepten te duiken, op zoek naar een heerlijk toetje. Het is echt jaren geleden dat in dit maakte, raar is dat want, ik vond het lekker. Weet niet uit welk blad ik het haalde en ook niet uit welk jaar, het is een klein knipseltje. Of de Italiaanse titel goed is moeten we maar geloven. Zoete room dat klopt wel en aardbeien ook, maar op een vertaalsite schreef men het net weer anders. Enfin, dat gebeurd wel meer ! 
Griesmeel moet er ook in en ik weet wel dat veel mensen daarvan gruwen, ik ben er ook niet zo dol op, maar omdat dit wordt gebakken smaakt het toch anders. Ik waag het er maar op dat ik er toch iemand een plezier mee kan doen. Hier hebben we het in elk geval weer herontdekt.

DOLCE CREMA CON FRAGOLE   (4 pers)
½ l slagroom - snufje zout - 100 g griesmeel - 1 zakje vanillesuiker - suiker  ( 30 g )                                   1 losgeklopt ei - paneermeel - maïsolie - 250 g aardbeien.

Breng de room met een snufje zout aan de kook. Roer er een eetlepel griesmeel door.
Laat even koken en voeg flink roerend, beetje bij beetje de rest van de griesmeel toe.
Daarna de suiker en vanillesuiker. Kook nog een paar minuten tot het dik en stevig is.
Stort in een rechthoekig bakje en laat afkoelen. Snijd er, na afkoeling dikke plakken van.
Halveer deze, wentel ze eerst door ei en vervolgens door paneermeel.
Bak ze in een laagje hete olie aan beide kanten bruin.
Serveer met aardbeien en bestrooi met poedersuiker.

N.B: De hoeveelheid gewone suiker stond niet in het recept aangegeven, ik gebruikte 30g maar denk dat ik het volgende keer ga minderen. Dus ik zou zeggen, suiker na smaak.

vrijdag 13 november 2020

BLADMUZIEK ... Crea 5220 - week 46.

Het is 7 jaar geleden, ja echt, ik heb het opgezocht, dat ik deze prachtige zeefdrukken kreeg. Het was tegen Kerstmis, het zijn engelen en dus prachtig om bijv. in de boom te hangen. Maar, ongelooflijk, ik was ze kwijtgeraakt, nergens meer te vinden. Dat was balen, hoe kon dat nou ?

Lang daarna vond ik de envelop terug, er was iets onder de kast gerold en toen ik dat wou pakken zag ik opeens een klein wit puntje tussen de achterkant van de kast en de muur hangen. De kast naar voren getrokken en jawel hoor, gevonden. Goed bewaren tot het weer Kerstmis wordt. Maar zoals dat wel vaker gaat, je legt het ergens neer en vergeet het weer. Maar gisteren, niet te geloven, Ik had al knipsels klaarliggen en er was een idee. Ik ging nog wat zoeken tussen een stapel oude kaarten, et voilà, daar zat ook de envelop tussen. Even kijken en wat ik toen zag, een van de engelen was gezeefdrukt op bladmuziek.

Mijn hele plan heb ik toen omgegooid en ben gaan knippen. Twee had ik er gisteravond uitgeknipt en de onderdelen van de engel die op bladmuziek is gedrukt nog aan elkaar gemaakt. Vandaag zijn we eerst weer een fietstochtje gaan maken en vanavond kon ik het afwerken en een bericht van maken. De engel zit in haar middel een heel klein beetje vastgeplakt, want die komt nu samen met de twee andere met Kerstmis in de kamer te hangen, het zal tijd worden. De laatste foto heb ik een beetje van bezijden genomen om te laten zien dat hij loszit en ik kan natuurlijk de onderdelen verschuiven. Dit alles met heel veel dank aan Helmi, van wie ik de zeefdrukken kreeg. Zij maakt echte kunst en ik zou zeker eens HIER een kijkje op haar blog nemen. En verder kan ik alleen nog maar zeggen, beter laat dan nooit ;-)




 

woensdag 11 november 2020

Zuidenwind.

De wind was gedraaid naar het zuiden, dus vandaag geen rondje over de dijk zoals de afgelopen dagen, maar door de polder en de bossen. Het was ook niet zo zonnig, maar och ook dat is niet erg, alhoewel we hier bij dat mooie gele veld nog wel even hebben staan wachten of hij toch niet nog even door het wolkendek zou breken.

Maar nee hoor, toch niet. Het was wel een heel mooi veld wat daar ineens opdook, de planten die er stonden leken op doorgeschoten aspergeloof en misschien was het dat ook wel, maar met zekerheid kan ik het niet zeggen.

Het stuk fietsen door de bossen zag er weer heel anders uit, maar ook mooi hoor met het dikke tapijt van bladeren in de mooiste herfstkleuren. En natuurlijk niet te vergeten, de vele paddestoelen. Alhoewel die op de laatste foto net een stapel tegen de boom gekwakte koekjes lijken.





 

dinsdag 10 november 2020

Vanaf de dijk.

 

Wat een schitterend weer was het gisteren. Zon en de wind, er stond weinig, maar hij kwam uit het zuid oosten en dat is gunstig voor ons lievelings corona rondje. Vanaf de dijk heb je altijd een mooi zicht op de tuinen of op het erf van de bewoners. En vandaag zag ik ze weer, die mooie planten op het erf van deze boerderij. Gigantisch zijn ze, ongelooflijk want volgens mij staan ze in een kuip omdat ze in de winter naar binnen moeten. Knap hoor van degene die daar woont en dat na zo'n hete zomer. Het zal zo'n 30 jaar geleden zijn dat ik er ook een had, maar zo groot dan deze is die nooit geworden. BRUGMANSIA is de naam, Engelentrompet wordt hij ook wel genoemd en waarom dat is wel duidelijk.



zondag 8 november 2020

9000 km.

En weer konden we 1000 km erbij schrijven, want afgelopen vrijdag passeerden we de 9000 ste. Maar ook zitten we weer in een lockdown. Het begon enkele weken geleden met een gedeeltelijke en die werd dinsdag tijdelijk verzwaard. Wederom moesten we voor de lunch ons heil zoeken bij het kleine familierestaurant "Le Blanc". Helemaal geen straf hoor want het voordeel ervan is, dat we daar altijd het recept meekrijgen en dat deel ik hier met iedereen die er ook zin in heeft gekregen.

We kozen een heerlijke salade geserveerd met vers gebakken Italiaans brood.

Perensalade met parmaham en notendressing. (4 pers.)

50g hazelnoten of amandelen - 50g boter - 200g sjalotjes, in kwarten - 1 eetl. lichtbruine basterdsuiker.
4 kleine of 2 grote handperen, geschild en in plakjes - 2 eetl. citroensap - 150g gemengde (eiken)bladsla.
8 plakken parmaham.
Voor de dressing : 4eetl. olijfolie - 2eetl. notenolie - 2eetl. citroensap - 1theel. honing.

Rooster de noten in een droge, hete koekenpan en houd apart.
Verhit de boter en fruit hierin de sjalotjes, bestrooi met de basterdsuiker en bak zachtjes nog enkele minuten.
Besprenkel de plakjes peer met citroensap.
Hak de afgekoelde noten grof en meng ze met zout, peper en de ingredienten voor de dressing.
Verdeel de sla, sjalotjes en peren over 4 borden.
Besprenkel met de dressing en garneer met de parmaham.
Heerlijk met het vers gebakken brood.

Maar voordat we lunchten, hadden we heerlijk gefietst, ons favoriete coronarondje. We hebben er verschillende, na gelang de windrichting. De route gaat over de Maasdijk en daar zien we dan DEZE MOLEN.

Eigenlijk hadden we nog nooit de naam van de molen gezien, dus dat moest er nu maar eens van komen. We fietsen altijd over de dijk en daar zagen we hem niet, in het straatje aan de andere kant wel. Alhoewel ! Even dichterbij halen.

Ook niet al te duidelijk. Kreeg hem niet goed te pakken. Nog even geprobeerd vanaf een ander punt, maar toen stonden er weer bomen in de weg. Wat dat betreft zat het niet mee. Maakt allemaal niet uit, de naam is Stella Polaris en op de link kun je er alles over lezen.










vrijdag 6 november 2020

GOLVEN ... Crea 5220 - week 45.

 

Het begon met een krukje en daarna kreeg onze dochter een vaas. Weer een tijdje daarna werd er wat nieuws aangeschaft en zaten ze ineens met zes lege dozen. Tja en dan kan het opeens zo zijn dat je brein dingen gaat combineren, karton, krukje, vaas ? Nee, het was niet mijn brein, maar dat van onze dochter.

Zij bedacht dat ze van de dozen misschien zelf ook wel een krukje of tafeltje zou kunnen maken. Ze is er aan begonnen, maat bepalen, uitrekenen hoeveel je moet snijden, optekenen en snijden, héél véél snijden.

Uit de 6 dozen sneed ze 92 lagen, ook 12 pootjes, ze gebruikte 5 tubes lijm (en héél véél uren). Dat alles tezamen werd 1  krukje/tafeltje. Ik vind het erg knap gedaan en heel veel geduld moet je er voor hebben.

Het is echt heel stevig geworden en een handig dingetje wat je makkelijk overal neerzet. En laat ik nu het geluk hebben dat het woord van deze week GOLVEN is en dat de dozen van golfkarton waren gemaakt. Dus deze week is mijn bijdrage, simpelweg, het maken van de foto's van de vele GOLVEN. Ook wel eens lekker !
Ik zie nu dat ik de foto wat lager had moeten nemen, maar er zitten echt 12 pootjes onder.








zondag 1 november 2020

Oogst.

 

Gistermorgen werkte ik in onze eigen tuin. Wat een aangename temperatuur, nee het leek totaal geen herfst en ik had dan ook al snel mijn jack uit. Ik oogstte de gedroogde zaadbolletjes van, volgens mij het ballonklokje. Zo'n vijftien jaren geleden kocht ik een paar plantjes op de markt en ze doen het nog steeds goed. In juli-augustus bloeien ze blauw/paars en in de herfst heb je er ook nog het plezier van om de zaadbolletjes te kunnen verwerken in een droogstuk.
's-Middags werkte ik in de tuin van onze zoon en daar kon ik rozebottels oogsten.
Vandaag was een relax dag, lekker badderen, een cake bakken, een brood bakken, een paar bakjes met plantjes vullen die we morgen (Allerzielen) bij  "ONZE BOOM" en bij onze schoonzus gaan zetten.
De rozebottels zijn al verwerkt in een klein herfststukje en de droge bolletjes, dat komt nog.