donderdag 26 april 2018
Mandala 4
Het einde van de blauwe druifjes die hier in potjes op de tuintafel stonden. morgen ga ik de bolletjes maar eens in de grond stoppen om er volgend jaar weer plezier van te hebben.
zondag 22 april 2018
Fietsroute Linie 1629
Enkele weken geleden zagen we op een route die we regelmatig rijden opeens wat nieuws, DIT KUNSTWERK. Er stond geen informatie bij maar na wat zoeken op het W.W.W kwamen we er achter dat het onderdeel is van de LINIE 1629 ROUTE. Aangezien het afgelopen vrijdag prachtig weer was, zijn we de route gaan fietsen. Nou dat viel nog niet zo mee. De route zou helemaal met borden aangegeven moeten zijn, ja zou moeten zijn, maar helaas was dat niet overal het geval. Ik weet niet of er mensen zijn die misschien van die borden verzamelen maar er ontbraken er nogal wat en dat is niet fijn. De route is op elk gewenst punt te beginnen en wij begonnen op een punt dat het dichtst bij huis was gelegen ( ± 22 km ). De route is 49 km en dan daarna natuurlijk weer 22 km om thuis te komen.
Fort De Brederode.
In juni 1629 heeft het Spaanse ontzettingsleger onder bevel van Hendrik van de Bergh, neef van Frederik Hendrik, geprobeerd 's-Hertogenbosch te ontzetten. Fort De Brederode is aangevallen door de Hertog van Bournonville met 4000 man en zeven compagnieën ruiterij. Zij kwamen echter niet verder dan de gracht voor dit fort waarbij vijftig soldaten sneuvelden. Deze markeringsplaats met de kunstwerken "Paard en Maquette De Brederode" vervaardigd door BART SOMERS STEEL ART doen de herinnering herleven.
Het Fort had een diameter van ca. 200 meter bestaande uit aarden wallen en een gracht. De hoek hier in de Keerdijk vormt het laatste restant van het fort dat is vernoemd naar graaf Johan Wolfert van Brederode. Het fort maakte onderdeel uit van de 42 km lange Circumvallatie linie die in 1629 is aangelegd door Frederik Hendrik om de "onoverwinnelijke" stad 's-Hertogenbosch op de Spanjaarden te veroveren. Deze linie was bedoeld als verdediging tegen aanvallen van het Spaanse ontzettingsleger.
Deze informatie staat te lezen op het kunstwerk "Maquette De Brederode".
Al met al was het wel een mooie route maar ik zal een gaan zoeken of ik niet ergens melding kan maken over de verdwenen borden.
Fort De Brederode.
In juni 1629 heeft het Spaanse ontzettingsleger onder bevel van Hendrik van de Bergh, neef van Frederik Hendrik, geprobeerd 's-Hertogenbosch te ontzetten. Fort De Brederode is aangevallen door de Hertog van Bournonville met 4000 man en zeven compagnieën ruiterij. Zij kwamen echter niet verder dan de gracht voor dit fort waarbij vijftig soldaten sneuvelden. Deze markeringsplaats met de kunstwerken "Paard en Maquette De Brederode" vervaardigd door BART SOMERS STEEL ART doen de herinnering herleven.
Het Fort had een diameter van ca. 200 meter bestaande uit aarden wallen en een gracht. De hoek hier in de Keerdijk vormt het laatste restant van het fort dat is vernoemd naar graaf Johan Wolfert van Brederode. Het fort maakte onderdeel uit van de 42 km lange Circumvallatie linie die in 1629 is aangelegd door Frederik Hendrik om de "onoverwinnelijke" stad 's-Hertogenbosch op de Spanjaarden te veroveren. Deze linie was bedoeld als verdediging tegen aanvallen van het Spaanse ontzettingsleger.
Deze informatie staat te lezen op het kunstwerk "Maquette De Brederode".
Al met al was het wel een mooie route maar ik zal een gaan zoeken of ik niet ergens melding kan maken over de verdwenen borden.
woensdag 18 april 2018
Beugelen.
Vandaag hadden we weer een middag van de veteranen personeelsvereniging. We gingen BEUGELEN en alhoewel de beugelsport al héél oud is hadden we dat nog nooit gedaan. Misschien moet je eerst zelf ook héél oud zijn, haha, maar ook weer niet te, want zo'n bol weegt 4 kg. Nou het is sowieso altijd gezellig zo'n middag met oud collega's en aanhang. Lekker bijkletsen, hapje en drankje wat wil je nog meer ? Nog wat informatie ? Voilà.
Wat de historie van het beugelen betreft blijkt het een der oudste sporten van Nederland (en ver daarbuiten) te zijn. In 1344 werd een soortgelijk bolspel reeds verboden. Door de bisschop van Luik. Bij een Stiftklooster (voor adellijke dames) in Thorn (L) werd het verboden bij het kerkhof te spelen, men stoorde de rust der overledenen. Ook in 1485 werd het beugelen verboden in Deventer. Dat het beugelspel ook buiten Nederland bekend was blijkt wel uit een pentekening van 1661, een beugelbaan voor de ambassades in Moskou. Dat de adel het spel waardeerde blijkt uit het feit dat in die tijd ook op paleis "Het Loo" een beugelbaan lag. Later werd het een echte volkssport, vooral in Limburg en Brabant trof men tot 1940 vele beugelbanen aan Het was toen een buitensport, geen overdekte banen, waar men om ham, worst e.d. speelden. Competities kenden men nog niet. In 1932 werd de "Midden-Limburgschen" beugelbond opgericht en in 1936 de "Noord-Limburgschen" bond. In 1967 werd het de "Nederlandse Beugelbond". Dit mede door aansluiting bij de N.S.F. Nu wordt er vrijwel alleen op binnenbanen gespeeld. Competities worden gespeeld van september tot eind maart. Verder zijn er diverse toernooien en wedstrijden voor district en nationale kampioenschappen. Ook in de grensstreek van Duitsland en België wordt nog gebeugeld.
Deze informatie stond op de site van het bedrijf waar wij gingen BEUGELEN.
N.B : Bij mijn link kun je de spelregels vinden.
Wat de historie van het beugelen betreft blijkt het een der oudste sporten van Nederland (en ver daarbuiten) te zijn. In 1344 werd een soortgelijk bolspel reeds verboden. Door de bisschop van Luik. Bij een Stiftklooster (voor adellijke dames) in Thorn (L) werd het verboden bij het kerkhof te spelen, men stoorde de rust der overledenen. Ook in 1485 werd het beugelen verboden in Deventer. Dat het beugelspel ook buiten Nederland bekend was blijkt wel uit een pentekening van 1661, een beugelbaan voor de ambassades in Moskou. Dat de adel het spel waardeerde blijkt uit het feit dat in die tijd ook op paleis "Het Loo" een beugelbaan lag. Later werd het een echte volkssport, vooral in Limburg en Brabant trof men tot 1940 vele beugelbanen aan Het was toen een buitensport, geen overdekte banen, waar men om ham, worst e.d. speelden. Competities kenden men nog niet. In 1932 werd de "Midden-Limburgschen" beugelbond opgericht en in 1936 de "Noord-Limburgschen" bond. In 1967 werd het de "Nederlandse Beugelbond". Dit mede door aansluiting bij de N.S.F. Nu wordt er vrijwel alleen op binnenbanen gespeeld. Competities worden gespeeld van september tot eind maart. Verder zijn er diverse toernooien en wedstrijden voor district en nationale kampioenschappen. Ook in de grensstreek van Duitsland en België wordt nog gebeugeld.
Deze informatie stond op de site van het bedrijf waar wij gingen BEUGELEN.
N.B : Bij mijn link kun je de spelregels vinden.
maandag 16 april 2018
Zó waar.
Nee dit is niet in onze tuin maar in die van zoon en schoondochter. Wanneer je uit hun keukenraam kijkt zie je de magnolia die nu weer prachtig in bloei staat ( daar tussendoor kun je nog net de molen zien ) en vandaag, tijdens het fietsen zagen we dat de lente nu echt is losgebarsten. De krentenboompjes staan overal in volle bloei, langs de dijken zagen we heel veel pinksterbloemen, koolzaad en de weilanden beginnen ook al geel te kleuren van de paardenbloemen. Het is zo mooi en daardoor zit er al een paar dagen een gedicht in m'n hoofd dat ik er nu maar eens uitgooi. Het is geschreven door Toon Hermans.
OF WONDEREN BESTAAN ?
"Of er nog wonderen zijn
hoe kun je zoiets vragen
kijk naar mijn tuin van leeg naar vol
in amper zeven dagen".
OF WONDEREN BESTAAN ?
"Of er nog wonderen zijn
hoe kun je zoiets vragen
kijk naar mijn tuin van leeg naar vol
in amper zeven dagen".
vrijdag 6 april 2018
Enfin.
Ja echt, eindelijk af , dat kan ik wel zeggen van deze tas. Vorig jaar was ik er al aan begonnen. Marthy van het blog : HEENENTERUGNAARDEARDECHE vroeg 'n keer wie er interesse had in sierband. Het kwam volgens mij van een tante van haar man en zij deed er niks mee. Ik kreeg toen dit bloemenband toegestuurd en dacht meteen dat komt op een "spijkerbroekentas". Voor we met vakantie gingen waren alle lapjes, allemaal van oude broeken, geknipt en ik nam er een paar mee naar Frankrijk. Ik had bedacht dat het wel leuk zou zijn wanneer ik een bloem, net als op het band, maar dan wat groter daar op zou kunnen borduren. Nou dat was dus helemaal niet gelukt. We zijn eigenlijk altijd op pad, om te fietsen of om wat te gaan bekijken en als we dan terug waren op de camping was het douchen, lekker relaxen en bovendien was het veel te warm. Ik heb het wel geprobeerd hoor maar ik kreeg de naald bijna niet door de stof, verloor steeds mijn vingerhoed en mijn ogen werkten op de een of andere manier ook niet mee. Om een lang verhaal kort te maken, het bleken wat technische problemen te zijn ( carpaal tunnel syndroom en nastaar ) maar dat is nu allemaal gerepareerd. Mijn hand kan ik al een hele tijd goed gebruiken, behalve de fijne motoriek zal ik maar zeggen, dus vandaar dat ik de contouren van de bloem er maar met de naaimachine op heb gestikt en ik kijk ook weer helder uit m'n ogen, haha !
Een paar weken geleden was er weer post van Marthy, allerlei gezellige dingen maar ook een kaart die echt wel hier wil zijn, waarom, kijk maar even HIER.
En zie je die leuke button op de tas, die kreeg ik van ELS.
Dank, dank aan jullie en ik ga hem maar mijn "blogvriendinnentas" noemen. Toch ??
Een paar weken geleden was er weer post van Marthy, allerlei gezellige dingen maar ook een kaart die echt wel hier wil zijn, waarom, kijk maar even HIER.
En zie je die leuke button op de tas, die kreeg ik van ELS.
Dank, dank aan jullie en ik ga hem maar mijn "blogvriendinnentas" noemen. Toch ??
dinsdag 3 april 2018
Kunst kijken 2.
Zoals gezegd waren we in het SINGER LAREN, we waren er slechts een keer eerder en wel in 2001 ( jeetje al zolang geleden ) toen we naar de tentoonstelling "CAMILLE CLAUDEL-UIT DE SCHADUW VAN RODIN" gingen. Geweldige kunstenares, maar niks dan tegenwerking gehad op een verschrikkelijke manier ( zie de link ).Maar goed, nu waren we er voor de nieuwe van Gogh en konden meteen ook genieten van Nederlands eerste kubist, LODEWIJK SCHELFHOUT. De solotentoonstelling is georganiseerd ter gelegenheid van de verschijning van de eerste biografie over hem. Misschien hebben we al eens eerder werk van hem ergens gezien maar eerlijk gezegd kenden wij hem niet. Ik houd wel van het kubisme dus kon m'n hart ophalen. Het is ook weer zo leuk dat ze (Schelfhout, Mondriaan, Sluijters.......enz) in Parijs ( want daar gebeurde het daar moest je zijn ) met elkaar optrokken, elkaar inspireerden, samenwerkten. Er worden in de tentoonstelling ook werken getoond van vrienden en bekenden van Schelfhout. Wat ik heel mooi vind is het portret van Schelfhout dat gemaakt is door Jan Toorop ( rechts ) . Links is een zelfportret van Schelfhout en we zagen ook nog een portret van Jan Toorop dat dan weer gemaakt was door Schelfhout ( is het nog te volgen ). Nu net zit ik te lezen dat Lodewijks moeder bekendheid genoot als ontwerpster van de doopjurk van prinses Wilhelmina. Heeft natuurlijk niks met de tentoonstelling te maken maar ik vind dit gewoon leuk om te weten maar dat komt natuurlijk omdat ik zelf vaak met stofjes "indeweer" ben.
zondag 1 april 2018
Kunst kijken 1.
Vorige week woensdag gingen we naar Laren om in het Singer de nieuw ontdekte TEKENING van Vincent van Gogh te bekijken: De heuvel van Montmartre met steengroeve uit maart 1886. Nu zul je misschien zeggen, moet je voor één tekening zo'n Keulse reis gaan maken maar er was natuurlijk véél meer te zien. Deze tekening is een onderdeel van de tentoonstelling: IMPRESSIONISM & BEYOND A WONDERFUL JOURNEY en is nog te zien t/m 6 mei. Werken van Monet, Manet, Renoir, Degas, Van Gogh, Matisse, Nolde en Picasso. Meestal loop ik door een tentoonstelling en kijk ik alleen maar, maar nu had ik gebruik gemaakt van de audiotour. Soms vind ik dat irritant en soms niet, nu dus niet. Je moet er maar net zin in hebben en je krijgt natuurlijk wel veel wetenswaardigheden en achtergrond informatie te horen. Wat ik heel leuk vind is dat veel kunstenaars ook met elkaar werkten, elkaar ook kenden. Het moet een heerlijke tijd zijn geweest , de veranderingen die toen plaatsvonden, het zich afzetten tegen de heersende opvattingen over de schilderkunst, het zwoegen, het proberen, toch ook de samenwerking, de vernieuwing. We verbleven er langer dan we hadden gedacht en in m'n volgende blogbericht kom ik er nog op terug.
Abonneren op:
Posts (Atom)