"Creëer een collage", de derde.

 

De collage van deze week maakte ik op een kaart. Zou zomaar verstuurd kunnen worden in deze envelop van GOUD, maar eer het zover was....... pf. Het woord zeester was deze keer voor mij het probleem, wist niet hoe ik daar met de andere woorden één geheel van moest maken. Dat komt misschien ook wel omdat ik de kaart met de meisjes (ooit gekregen van Marthy) meteen in gedachten had voor het woord TIMIDE en dan begint het zoeken. Om van alles een geheel te maken, borrelde er een verhaaltje op in mijn hoofd.

Er waren eens twee verlegen meisjes. Vriendinnen waren het, gelukkig maar want verder hadden ze niet zoveel aansluiting bij de andere kinderen. Niet dat ze gepest werden hoor, maar ze hadden gewoon andere ideeën. Ze struinden graag in de bossen, op zoek naar van alles en nog wat. Takjes, blaadjes, veertjes, eikels, of dennenappels, want knutselen deden ze graag. Soms knutselden ze ter plekke al wat in elkaar, wanneer ze even halt hielden om van hun picknick te genieten.  Maar eigenlijk waren ze opzoek naar iets aparts, iets waar hun hart een slag van over zou slaan, iets adembenemend mooi, iets waar ze heel gelukkig van zouden worden. Op een keer vonden ze een SLEUTEL, nou die vonden ze niet elke dag in de bossen. Zou het dan vandaag gebeuren, ze liepen steeds verder het bos in, zover waren ze nog nooit geweest, wat spannend. Voorzichtig slopen ze van boom naar boom, hoorden ze nu water ? Jawel hoor, plotseling konden ze niet verder, een bosmeertje, maar wat lag daar in, ZEESTERREN ? Dat kan toch helemaal niet ! Jawel hoor, ze zagen het met eigen ogen, de sleutel had hun geluk gebracht.

Ze rekten zich uit en wreven beiden hun ogen uit. Hè, we zijn zeker in slaap gevallen en ik heb zó mooi gedroomd. Nou anders ik wel zei de ander, ik droomde...............

Door onverwachte omstandigheden ben ik vandaag aan de late kant, dus ik zal eens gauw gaan kijken bij de anderen. 

CONNY heeft dit georganiseerd en op haar blog kun je de namen van alle deelnemers zien.