De kleinste.

 

De watertorens in Almelo, waar we voor kwamen, waren niet de enige torens die we zagen. Dit torentje (rechts) vond ik aardig, het staat helemaal alleen, van ver af leek het of men aan het slopen was, maar toen we dichterbij kwamen zagen we dat er toch iets mee werd gedaan. Nou ik maak er alvast een foto van dacht ik, voor je weet maar nooit. Even later liepen we langs dit houten torentje, duidelijk geïnspireerd op die van steen. Even verderop zie je er nog een staan, er staat namelijk een hele rij. De foto die ik daarvan maakte is niet gelukt, jammer maar helaas ! 

Deze wel en in het eerste torentje stonden ook torentjes, twee van de drie  watertorens en het kunsttorentje. Rechts zie je de oude fabrieksschoorsteen, geen toren, maar wel torenhoog en ook in het echt nog te zien.

Het stenen torentje was de hoektoren van textielfabriek Koninklijke Ten Cate en in 1910 geschonken door het personeel aan de werkgever. Ten Cate had namelijk een pensioenfonds opgericht en daar was het personeel maar wat blij mee. De arbeiders betaalden daar een jaar lang elke week een stuiver van hun loon voor. Een groot bedrag in die tijd.

Het torentje, nu KUNSTTORENTJE, momenteel de kleinste tentoonstellingsruimte van Nederland voor professionele beeldende kunst, is in 1993/1994 geheel gerestaureerd en aangepast tot expositieruimte. Het kreeg grote vensters, zodat je er van buitenaf goed naar binnen kunt kijken. Sindsdien zijn er exposities van beeldende kunstenaars, die vaak speciaal voor deze plek iets maken.

MADE IN ALMELO stond bij de nieuwe wijk in aanbouw, vlakbij de vervallen watertoren en verwijst naar het bijzondere textielverleden van deze plek. Het is gemaakt door beeldend kunstenaars Maree Blok en Bas Lugthart. Hier lees en zie je meer over hun werk. Al met al een leuke dag met, buiten de watertorens die ik in de laatste drie blogs liet zien, onverwachte leuke bijkomstigheden.