Toen ik net stoofperen zat te schillen schoot me opeens te binnen dat we die een paar weken geleden ook al hadden gegeten. We hadden ze toen, tijdens een fietstocht, gekocht langs de weg. Niet in een tentje, maar uit een kruiwagen. Gekocht ja, niet geleend en we hoefden ze ook niet te ruilen :-)
Nee, ze smaakten verrukkelijk. Maar kijk, dubbel geluk, ze stonden bij een minibieb. Het blijft toch telkens weer leuk om ze onderweg te spotten. Toen we er een week later weer langs kwamen moest ik toch echt nog eens stoppen. De deuren van de minibieb waren gesloten en dat verdiende om er nog een foto van te nemen.
Mmmmm heerlijk stoofperen, als ik de foto bekijk denk
BeantwoordenVerwijderenik dat het wilde giesemannen zijn die zo mooi dieprood
worden en de lekkerste zijn. Enig dat jullie steeds
weer van die leuke minibiebjes tegenkomen, en het kastje
met dicht deuren, zo leuk gedaan........
Peren zie ik hier ook vaak te koop langs de weg. Maar niet per stuk, dat is grappig
BeantwoordenVerwijderenGenieten, dit soort plekjes!
BeantwoordenVerwijderenMmm, ik heb gelijk stoofperen op mijn boodschappenlijstje gezet 🙂.
BeantwoordenVerwijderenLeuk die kraampjes langs de weg!
Wat een variatie in die berm. Lollig hoor.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk, stoofpeertjes. Echt een winters kostje. Leuk dat je ze per stuk kon kopen, dan heb je er altijd genoeg. Hoewel.... ze zijn zo lekker, je hebt er waarschijnlijk nooit te veel.
BeantwoordenVerwijderenHet is haast een mini marktje: boeken, stoofpeertjes, eieren, courgettes. Superleuk.
BeantwoordenVerwijderensuper tof!
BeantwoordenVerwijderenWat je toch allemaal niet tegen komt tijdens een fietstocht! Maar het is wel hartstikke leuk..
BeantwoordenVerwijderen