Watertoren 141 (Amsterdam Spaklerweg).

 

In tegenstelling tot de vorige twee watertorens, is dit weer een oudje. De toren staat leeg, maar rondom was er veel beweging. In een klein parkje, met speeltuintje banken en een groot grasveld staat hij mooi te zijn. Spelende kinderen, maar vanwege het mooie weer lagen er ook veel jongelui te zonnen. 

De toren is gebouwd in 1910-1911 door aannemer J.L. Seeuwen, die de laagste prijs bood op de aanbesteding in het najaar van 1910. Hij bouwde een watertoren met een hoogte van circa 45,00 meter met een borstwering van graniet met daarboven opvallend rode baksteen. Hij zou daarbij ook verantwoordelijk zijn geweest voor het ontwerp, maar dat wordt in de 21e eeuw in twijfel getrokken. Het ontwerp van de toren zou ook van de tekentafels van de publieke werken kunnen komen. Onduidelijkheden dus, want bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed staat Seeuwen wel als ontwerper genoemd, maar ook dat de toren maar 41,5 meter hoog is.

Desalniettemin, is het een prachtige toren in een eclectisch neo-renaissancistische stijl. Natuurstenen jaartalsteen (1910) in dito  encadrering van de hoofdtoegang. De toren heeft een taps verloop met de overkragende reservoirruimte (210 m³ - oorspronkelijk in drie compartimenten) in een tienhoek, bekroond door een tienhoekig koepeldak met lood bekleed, waarop een koepeltorentje op pilasters en een bol met sierlijke bekroning: voorts voorzien van vier wijzerplaten. De detailleringen bevatten onder meer segmentboognissen, bloklijsten, diamantkoppen, boogfriezen en sierbanden: onderaan rondboogvensters, verder rechthoekige vensters. 

(bron Rijksdienst Cultureel Erfgoed)