Het Wachthuis.

Wederom een rondje over de dijk en dit huis intrigeerde me eigenlijk al een tijd.  Het is een woonhuis, maar je kunt wel zien aan de veranda, dat het ooit een café moet zijn geweest. Niet dat ik het ooit als café heb gekend, maar zo'n soort overkapping zie je bij cafés wel vaker. En bovendien, niet lachen, staat het op de zijgevel. Ik zag het laatst opeens staan, heel vaag nog, maar het staat er wel : CAFE HET WACHTHUIS.
Het café had tot 1940 te maken met wateroverlast.

Als geen ander weet Riek Kersten, geboren in 1912, wat wateroverlast betekent. In de herfst, winter of lente ligt haar geboortehuis, café Het Wachthuis aan de Maasdijk te Reek, soms dagen of zelfs wekenlang op een schiereilandje. Aan de voorzijde kolkt Maaswater hoog tegen de dijk aan en aan de achterzijde van het café stroomt met hoge snelheid de Beerse Maas. De dijk steekt als een soort dam boven de twee watermassa's uit en vormt de enige verbinding met de bewoonde wereld; in het westen naar Ravenstein en in het oosten naar Grave. Met een roeiboot wordt Riek 's-ochtends de Beerse Maas overgezet naar haar school in Reek. Dat ze de eerste uren vaak met natte voeten in de bank zat, zal ze nooit vergeten. 

Bij hoog water bestaat er altijd gevaar voor een dijkdoorbraak, met alle gevolgen van dien. Om een oogje in het zeil te houden lopen de inwoners uit het dorp bij toerbeurt over de dijk heen en weer. Na hun ronde komen de mannen op verhaal bij de kachel in Het Wachthuis. Door het wachtlopen is de kans groot dat eventuele zwakke plekken bijtijds ontdekt worden, zodat ze met zandzakken verstevigd kunnen worden.

Deze twee stukjes heb ik letterlijk overgenomen uit: Tussen Maas en Erfdijk, dat is een uitgave van Heemkundekring Land van Ravenstein.  HIER  kun je er meer over lezen, kijken bij De overlast van de Beerse Maas.

Ik vond het heel leuk om dit stuk geschiedenis te hebben ontdekt.
De schuur is er zo te zien later aangebouwd.