Enkele weken geleden heb ik afscheid genomen van mijn fiets. We kochten hem in 2001 en wat heb ik er altijd met veel plezier op gefietst, ja er heel wat kilometers op gereden. Er zijn in de loop der jaren natuurlijk wel wat onderdelen vernieuwd, maar nu was hij op.
De trapas was versleten, de versnelling was ook niet meer je van het en met de schijfremmen ging het ook niet meer lekker, kortom, de man hier in huis en daar vertrouw ik helemaal op, zei dat het toch echt einde verhaal was.
Nou ja, als dat zo is, dan is dat zo en wat ik nooit, maar dan ook nooit had gedacht, was dat ik er toch wel een heel treurig gevoel bij had. Daarom hier een soort van eerbetoon aan deze fijne fiets, die mij overal heeft gebracht.
Een frame, twee wielen, een zadel, trappers en een stuur om de weg te vinden naar de horizon.
En natuurlijk niet alleen in Frankrijk, maar ook in eigen land. De Ronde van Nederland, verschillende LF routes, het Pieterpad voor fietsers, de Elfstedentocht.
Mooie herinneringen aan een heerlijke fiets, die mij op de tochten zelden in de steek heeft gelaten.
N.B : het stukje tekst, over het frame en de wielen, komt uit het gedicht 'de fiets' van Wim Daniels.
Dat lijkt me inderdaad wel wat lastig voor een fietser als jij. Hopelijk krijg je een fijne nieuwe
BeantwoordenVerwijderenNa zoveel jaren trouwe dienst is het dan afgelopen. Ik hoop dat je een goede nieuwe fiets hebt gekocht. En dan op naar veel nieuwe, veilige kilometers.
BeantwoordenVerwijderenIn ieder geval heel veel mooie foto's van de fiets. Knap dat je met die fiets al die cols hebt bedwongen want heel lichtgewicht lijkt hij mij niet of heb ik het compleet mis? Krijgen we nu ook een verslag van de nieuwe want ik ben wel benieuwd naar je aankoop. Veel plezier op al je volgende fietstochten en laat ons maar fijn meegenieten.
BeantwoordenVerwijderenJa, die weemoed begrijp ik. Nu hopen op een goede vervanger.
BeantwoordenVerwijderenHet maakt altijd wat weemoedig als er zoveel herinneringen aan verbonden zijn.
BeantwoordenVerwijderenJa, we kunnen ons echt hechten aan 'voorwerpen'. Je fiets en jij hebben veel meegemaakt, dus logisch dat het moeilijk is om hem weg te doen. Maar gelukkig gaan de prachtige herinneringen niet weg!
BeantwoordenVerwijderenDe woorden van Daniels herkende ik (-:
BeantwoordenVerwijderenIk snap jou heel goed, hoor. Mijn oude racefietsen heb ik nog. Mijn allereerste ligt op de vliering *proest* en de andere in de garage. Op die laatste heb ik meer dan 120.000 km op gefietst. Dus een afscheid komt er niet. Het duurt ook weer even voordat een nieuwe fiets lekker zit. Je foto's vind ik heel fijn!
Sterkte met je weemoed en lieve groet.
Ik snap je helemaal, met die weemoed. Toen ik de fiets, die ik kreeg 3 weken voor onze oudste werd geboren, na 18 jaar moest vervangen, deed dat ook pijn. Al die heerlijke ritten, met 1, 2 en 3 kinderen tegelijk erop, ze zitten gelukkig in mijn hoofd en hart (eentje voorop, eentje achterop en eentje in de draagzak, op die manier ben ik zelfs eens op de foto gezet door Japanse toeristen. Ze snapten niet hoe ik het deed). Toen de 4e kwam, fietsten de oudsten zelf natuurlijk.
BeantwoordenVerwijderenDe fiets die ik nu heb, doet ook alweer 12 jaar dienst.
Een mooi eerbetoon Toos. Hopelijk kun je net zoveel genieten van een nieuwe fiets.
BeantwoordenVerwijderenOch Toos ik kan me dat zo levendig voorstellen, zelfs als
BeantwoordenVerwijderenje er een traantje om zou moeten laten. Die fietsen gaan al
bijna 20 jaar met jullie mee en zijn gewoon trouwe maatjes
geworden. Zelf had ik dat ook toen mijn oude autootje echt
weg moest, was er gewoon verdrietig van.
Gelukkig hebben jullie alle mooie herinneringen op foto staan.
Hebben jullie inmiddels al nieuwe fietsen??? En daar gaan jullie
zeker ook weer heel veel van houden!!!
Afscheid nemen van zo'n trouwe metgezel moet wel pijn doen. Heb je wel een onderdeeltje bewaard? Mooie fotoserie. Succes met het nieuwe vervoermiddel, dat je ongetwijfeld moet inzitten en intrappen. Ik neem aan dat je de oude kilometerteller er weer opzet.
BeantwoordenVerwijderenReactie klaar, maar zie het niet meer.
BeantwoordenVerwijderenMooie post, en succes met de nieuwe aanschaf.
Groetnis Annie
Ja, dat snap ik wel! Ik heb mijn fiets zeker 15 jaar, maar die voelt ook nog altijd een beetje als "mijn nieuwe fiets", ik vind 'm. nog zo leuk, 't is 'n paarse :-)
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier met de opvolger!
Nou dat is wat, afscheid moeten nemen van je trouwe tweewieler en zoveel kilometers mee gereden.
BeantwoordenVerwijderenBenieuwd naar je nieuwe!
En dat je daar net zoveel plezier mee mag beleven!!!