Jaarlijks plezier !

 

Ik ken haar al jaren, we zaten samen op Franse les en nu al jaren niet meer, maar we hebben nog steeds onze fietstocht. Een of soms twee keer per jaar spreken we dat af, om de beurt zetten we een tocht uit en deze keer was het Ellen die wat moest bedenken. Ze had een aardige plek bedacht om te gaan lunchen zei ze, meer liet ze niet los, maar ze was er vrij zeker van dat ik het er leuk zou vinden.

Dit is niet Ellen hoor, maar het kunstwerk 'Lonneke' aan de snelfietsroute F50 Uden-Veghel en het is een ontwerp van kunstenaar Florentijn Hofman. In samenwerking met de provincie Noord-Brabant, Kunstloc Brabant, Kunststichting Meierijstad en gemeente Meierijstad is een aantal jaren geleden het idee ontstaan de snelfietsroute te verfraaien met kunst. Florentijn is aan de slag gegaan en heeft tien levensgrote kunstwerken ontworpen. Voor de realisatie van de uitvergrote fietsers hebben inwoners uit Meierijstad model gestaan. De werken zijn een combinatie van staal, kunststofschuim en een polyesterlaag/coating. Het werk zegt iets over fietsplezier en vrij zijn. Gaan en staan waar je wil en kunt. Natuurlijk met de fiets.

Er is wel kritiek op dit standbeeld gekomen, Veilig Verkeer Nederland is er niet blij mee, omdat 'Lonneke' haar handen los van het stuur heeft en dus een verkeerd voorbeeld geeft, levensgevaarlijk volgens VVN. 

Op de andere negen kunstwerken zijn 'veilige' fietsers afgebeeld. Iedereen die wordt verbeeld heeft de handen aan het stuur, sommigen hebben zelfs een fietshelm op. De fietsersbond in Brabant maakt zich geen zorgen om het beeld van het meisje "Dit gaat echt niet zorgen voor onveilig fietsgedrag. Kunst gebaseerd op de werkelijkheid staat los van de werkelijkheid", aldus Aad Smid (fietsersbond).

Ik moest bij dit beeld wel denken aan vroeger, wat hebben wij toch veel met losse handen gefietst en wat een evenwicht beheersing hadden we. Zou het nu niet meer kunnen en werd er bij het zien van 'Lonneke' ook niet meer toe aangezet. 

Dit is de gezellige lunchplek die Ellen had bedacht en dat had ze goed gedaan. Village Départ, vernoemd naar de dagelijkse vertrekplaats in de Tour de France. Buiten kun je heerlijk zitten op een fijn terras in een supergrote tuin en binnen hing alles vol met wielershirts, fietsen, foto's en daar genoten we ook van een lekkere lunch.

Buiten stond dit fietsenrek. Kwaremont is een dorpje in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. De plaats is bij  wielerminnend Vlaanderen vooral bekend door de hellingen, de Kwaremont en de Oude Kwaremont. Daarvan ken ik de berg, mijn man en ik hebben daar in 2010 de Vlaanderens Mooiste gefietst. De naam is van Gallo-Romeinse oorsprong en betekent "vierkante berg", het gemiddelde stijgingspercentage van de Oude Kwaremont is 4,6% maar was pittig genoeg omdat er ook nog andere z.g. kuitenbijters waren, zoals de Koppenberg 11,1%, Patersberg 12,8%, Berendries 7% en de Muur van Geraardsbergen 7,8%, allemaal gemiddeld hoor, maar toch. Mooie herinneringen.

Kwaremont is ook een Belgisch blond bier van hoge gisting en ik bedenk nu dat ik het nog nooit heb gedronken, daar moet toch maar eens verandering in komen. 

Ben er inmiddels al een keer naartoe gefietst met mijn man en a.s. vrijdag gaan we weer en dan fietst onze jongste kleinzoon ook mee. 

En omdat we nu midden in het Tour de France spektakel zitten, hier de menukaart met twee bekende oud wielrenners. 

Rechts Wim van Est, die als eerste Nederlander in de Tour de France de gele trui droeg als leider van het algemeen klassement.

Links Wout Wagtmans, hij won vier ritten in de Tour de France en werd in 1953 vijfde in het eindklassement. In de drie volgende rondes droeg hij de gele trui.

Wil nog even vermelden dat 'Lonneke' het eerste beeld is dat op de snelfietsroute is geplaatst, dat we nog heel veel meer leuke dingen zagen en een ontzettend gezellige dag hadden. Dit blijven we doen, zolang we kunnen !