Met mondkap 2.

Gisteren fietsten we een hele grote ronde. Koffie mee, krentenbollen mee en genoeg drinken in de bidons. Verschillende laagjes kleding aan, 's-morgens was het nog fris en het waaide flink, maar op een gegeven moment werd het behoorlijk benauwd. Dat vond deze "Turfsteker" ook, want hij heeft zijn mondkapje maar terzijde geschoven. We aten onze krentenbol hier op, op een bankje in Wilbertoord, het kleinste kerkdorp behorende tot de gemeente Mill en Sint Hubert en wordt omsloten door landbouwgronden in het westen en de bosrijke omgeving Molenheide in het oosten.
Wilbertoord is een betrekkelijk jong dorp. In 1837 stonden er nog maar zes huizen en in 1891 waren het er nog steeds niet veel meer dan tien.
Door de ontginning in de 19e eeuw ontstond er langzamerhand een heus dorp, al werd het in die tijd nog "Peeldorp" genoemd.
Op zoek naar een nieuwe naam werd inspiratie gezocht bij de patroonheiligen van het moederdorp Mill, Sint Willibrord. In de volksmond heette die Sint Wilbert, zodat Wilbertoord uiteindelijk de officiële naam werd voor het nieuwe dorp.
Dat is pas sinds juni 1945.
Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan werd in 1995 dit beeld onthuld van de "Turfsteker", wat herinnerd aan de begintijd, toen de heide op de schop ging en er turf, ook wel klot genoemd, werd gestoken.