Ooo, ik houd er zo van, van die tafeltjes langs de weg waar men zeker in deze tijd van het jaar, appels, peren, potjes huisgemaakte jam en niet te vergeten, pompoenen verkoopt. We zagen er dan ook weer genoeg staan toen we vandaag de
LINGEROUTE fietsten. We namen enkele kilo's stoofperen mee naar huis in de fietstas dus dat wordt weer smullen. Dat deden we vandaag ook al tijdens de koffie, overheerlijke warme appeltaart en "aangeklede koffie" zoals wij dat noemen. Ja dit adresje kenden we al en het bevalt ons opperbest. Het is niet zo dat we elke keer als we fietsen taart bij de koffie nemen, want dan zouden we dichtgroeien, maar zo af en toe moet je jezelf verwennen. En vandaag was zo'n dag. Wat we nog meer langs de weg zagen waren deze grappige windvangers, eendenkoppen met een zak eraan die aan de voorkant open was. Je ziet wel dat ze goed bol staan want het waaide behoorlijk en wij gingen hier tegen de wind in. De ingenomen calorieën zijn er (bijna) weer af.
Mooi de Lingeroute, Toos. En je hebt groot gelijk hoor, af en toe een lekkere punt doen wij ook, niet met fietsen (wel de man met zijn vrienden) maar met wandelen.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk die windvangers. Ik ken dat niet, nog nooit van gehoord zelfs.
BeantwoordenVerwijderenIk noem het windvangers omdat ze tenslotte wind vangen en omdat ik ze grappig vond mochten ze op m'n blog. Het was denk ik een particulier initiatief en dat vind ik leuk.
BeantwoordenVerwijderenmmm!
BeantwoordenVerwijderenGrappig, die windvangers. En af en toe iets lekkers bij de koffie moet kunnen, vind ik.
BeantwoordenVerwijderenDat is zo fijn van flinke afstanden fietsen, de traktaties die je in kunt nemen ;-) Dan mag er zelfs slagroom bij. Ik herinner mij de Snickers onder de snelbinder, wanneer man en ik zo'n 100 km fietsten.
BeantwoordenVerwijderenMijn broertje heeft zo'n kraampje bij de boerderij, met eieren, kalebassen en pompoenen. Feestelijk zijn ze.