Vergeet-mij-niet blauw.

Alweer een paar weken geleden, toen bijna elke dag de zon scheen, maakte ik deze foto. Vlak voor een kasteeltje werden we staande gehouden door een groep mensen uit België. Ze hadden in het kasteel gelogeerd ( dat kan tegenwoordig ) en vroegen of wij een foto van ze wilden maken want dan zou iedereen er tegelijk op staan. Natuurlijk wilden we dat, nou en in de berm bij het kasteel stonden ook de Vergeet-mij-nietjes. In de link staat een verklaring hoe de bloem aan zijn naam komt maar een andere legende ( in mijn wilde plantenboek ) verhaalt hoe Adam de plant oversloeg toen hij alle schepselen een naam gaf. Later, na de slag bij Waterloo, vertelde men dat de slagvelden bezaaid waren met deze bloemetjes, die elk naar men zei een gevallene voorstelden.