vrijdag 3 februari 2017

Monument.

Vanmorgen gingen we op pad om een knooppuntenroute te fietsen. Ik zag het kaartje vorige week liggen in de Bed and Breakfast waar we regelmatig koffie/plas pauze hebben. We zagen dat de route grotendeels loopt zoals wij hem meestal fietsen maar hij was toch iets anders. Halverwege, op de heenweg, kwamen we op een driesprong maar geen knooppunt te zien dat wij zochten. het komt wel vaker voor en ik vind dat echt heel irritant. Vaak komt het voor wanneer er aan de weg is gewerkt en als het dan klaar is kun je er donder op zeggen dat de borden niet worden teruggeplaatst. We vinden meestal onze weg toch wel en zeker vandaag, omdat we het gebied kennen, maar dan nog. Zo, dat was even mijn kleine frustratie.
Zoals ik al zei fietsen we hier vaak en dan komen we ook altijd lang dit kleine MONUMENT. Ik zag de Belgische en Nederlandse vlag weer vrolijk wapperen in de wind en bedacht dat ik daar eigenlijk nog nooit wat over had geschreven terwijl ik er wel, net na de opening, foto's had genomen.
Eind februari 2015 werd dit monument onthuld ( foto's toen genomen ) voor de duizenden Belgische vluchtelingen. Zij werden tijdens de Eerste Wereldoorlog, precies honderd jaar geleden, opgevangen in het speciaal gebouwde opvangkamp Vluchtoord.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Nederland neutraal, maar we vingen wel vluchtelingen op uit oorlogsgebied. Tienduizenden Belgen trokken naar het noorden en werden onder meer opgevangen in het Udense Vluchtoord.
Het was een enorm complex, met een school, een kerk en een postkantoor. Ook was er elektriciteit, terwijl dat in het dorp Uden nog niet was aangelegd. Op enig moment woonden er ook meer mensen in Vluchtoord dan in het dorp.
Van het complex is eigenlijk niets meer over, alleen de contouren van een wielerbaantje ergens in de bossen. Daar gaan we de volgende keer eens naar op zoek.
Het monument is een replica van de gevel van het kerkje en aan de voor en achterkant zijn foto's te zien van hoe het daar was in die tijd.
Ik vond het heel indrukwekkend om te zien en denk vaak zou zoiets nu ook niet gerealiseerd kunnen worden.

5 opmerkingen:

  1. Mooi initiatief en ja, waarom kan dat nu niet?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het zou zeker gerealiseerd kunnen worden als de juiste mensen zich er maar voor willen inspannen.
    Wij hebben in ons vorige huis brand gehad en moesten er een aantal maanden uit. Ik heb me nog nooit zo ontheemd gevoeld. En het land was niet in oorlog...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Kon het maar, we hebben ruimte genoeg en dat geld ervoor is ook wel te vinden...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. We kunnen leren van de geschiedenis. Nu weten we dat de Belgen weer terug gingen en daar werd toen ook vast van uitgegaan.
    Inmiddels komen vluchtelingen niet meer uit Europa en is hun wereld door de tijd hier zo veranderd (zeker voor de kinderen) dat terug gaan geen optie is.
    Ik wil mij geen voorstelling maken hoe verschrikkelijk het is om huis en haard te moeten verlaten.

    BeantwoordenVerwijderen