Een uitgelezen dag om te fietsen was het vandaag, en ik blijf me verbazen over het mooie "onkruid" langs de weg. Steeds denk ik er komt nu niks nieuws meer voor de dag, maar het blijft maar doorgaan met witte bloemen. Deze Haagwinde zagen we al wel eens staan, maar vandaag leek het wel of hij wou zeggen, wij zijn er écht wel. Overal kwamen we hem tegen, hij kruipt door het gras, slingert zich door riet, kruipt omhoog langs de stengels van maïskolven en weeft zich door brandnetels. Ben benieuwd hoeveel witte planten we nog zien dit jaar. Volgend jaar kies ik voor een andere kleur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten