donderdag 27 december 2018

Uit Brabant.

We gaan altijd graag naar het HET NOORDBRABANTS MUSEUM, het is een prettig museum vooral na de laatste verbouwing. Oud en NIEUW lopen mooi in elkaar over. Gisteren zagen we er het werk van een van onze drie uit Brabant afkomstige kunstenaars, JAN SLUIJTERS. De andere twee zijn Jeroen Bosch en Vincent van Gogh, goed gezelschap toch ? We hadden al wel eerder werk van hem gezien, maar dat hij zo veelzijdig was wisten we niet. Met het schilderij ( links ) "De profeet Elisa en de zoon der Sunamitische vrouw ( 1904 ) won Sluijters de belangrijke Prix de Rome. Hij werkte er drie maanden aan in een afgeschermde loge. De jury prees de duidelijke verbeelde gebeurtenis en de functionele lichtval. De kleur van de kleding van de vrouw was echter niet ingetogen genoeg. Ondanks dat Sluijters de voorstelling gladder had geschilderd dan zijn andere werk, was de jury niet te spreken over de te grove toets zo las ik. En dan toch die prijs winnen, merkwaardig. Met die prijs kon hij naar het buitenland reizen. Het doel was dat hij zich volledig op zijn academische kunstenaarschap zou richten. hij mocht met een toelage in principe vier jaar lang kunstschatten bestuderen in het buitenland.Tijdens het eerste reisjaar, in 1905 verbleef hij in Italië., In de Galleria Borghese in Rome kopieerde hij het schilderij Danae van Correggio ( ook op de tentoonstelling te zien ). Hij vond het maar niks om de verplichte kopieën te schilderen, nou en daar kan ik helemaal inkomen.  Hij kreeg veel meer interesse voor het maken van impressionistische lichtstudies en het buiten schilderen. Hij legde zijn kersverse echtgenote Bertha vast in tegenlicht ( prachtig toch ) maar vanwege de niet-traditionele schilderwijze wilde de Prix de Rome commissie het werk niet tentoonstellen in de Rijksacademie. Sluijters verzette zich hiertegen en daarna werd het portret toch geëxposeerd. Ook legde hij liever het  eigentijdse en rauwe stadsleven vast. Het tweede studiejaar wilde hij in Parijs doorbrengen en toen de commissie Spanje als reisdoel bepaalde, vertrok hij met tegenzin. In Spanje raffelde hij zijn reisprogramma af en tegen de instructies in stapte hij op de trein richting Parijs. Ja ja, men had wat met hem te stellen. Leuk vind ik zulke informatie bij de werken. 
Morgen het vervolg.

5 opmerkingen:

  1. Er leuk om het verhaal over deze schilder te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een leuke info geef je. Vier jaar naar het buitenland omdat je een wedstrijd won, wat een prachtige prijs. Ik ben benieuwd naar de rest van je verslag. Het tweede schilderij vind ik trouwens prachtig.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dus Sluijters was erg eigengereid. Geeft niet, hij heeft prachtig werk gemaakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Volgens mij ‘moeten’ ware kunstenaars over persoonlijkheid beschikken, anders stijgen ze niet tot grotere hoogtes. Dat blijkt maar weer eens uit het levensverhaal van Sluijters!

    BeantwoordenVerwijderen