Héél véél beelden.

 

Dat niet alleen wij, wanneer we creatief bezig zijn, er soms een rommeltje van maken, zagen we gisteren op deze foto toen we de expositie Henry Moore Vorm & Materiaal bezochten in museum Beelden aan Zee in Scheveningen. Deze is nog te bezoeken tot 22 oktober.

Moore haalde inspiratie uit dingen die hij tijdens wandelingen opraapte, zoals stenen, schelpen, botten en mooi gepolijste stukken drijfhout. Dat is hier goed te zien bij dit bijna twee meter hoge Three way piece No 1:Points. Zijn inspiratiebron was een klein stuk vuursteen dat in zijn studio lag en op drie scherpe punten rustte. 

Hij was ook een tijd bezig met verschillende maskers. Links een van steen, hier wou hij de ogen extra uitdrukking meegeven en ze laten staren, omdat het de ogen zijn die het gemakkelijkst menselijke emotie uitdrukken. Andere maskers waren vaak asymmetrisch. dit had hij opgemerkt in sommige Mexicaanse maskers, en begon het in werkelijkheid in alle gezichten terugvinden.

Links nog een soort van asymmetrisch masker en recht twee figuren die ik gewoon mooi vond.

Evenals hier het object links. Er waren gaatjes boven, onder, links en rechts in gemaakt en daar met nauwkeurige precisie draden gespannen, zó strak.

Zoals je ziet grote en kleine objecten, ja er was heel wat te bekijken, 82 stuks maar liefst.

Reclining Figure (brons). Er waren verschillende liggende figuren, daarin was hij zeer geïnteresseerd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verdiepte deze interesse zich toen hij mensen begon te tekenen die in de Londense metro schuilden voor de bombardementen. Daar zag hij duizenden mensen die probeerden te slapen, en hij merkte de scherpe hoeken op waarin hun lichamen zich verdraaiden terwijl ze dat deden. Prachtig wordt dit uitgebeeld, wat een emotie beeld dit uit.

Dan nu nog eentje, want ik kan wel aan de gang blijven.

Deze Three Way Ring is van porselein. Zó grondig doorboord, dat er vanuit alle richtingen openingen zijn ontstaan. Zó strak, ó glad. Prachtig gemaakt en je moet er niet aan denken dat zoiets tijden het werk opeens breekt, maar dat is niet gebeurd, gelukkig. Veel grote werken die Moore in brons goot voor de openbare ruimte hebben ook een open compositie. Kinderen vinden dat heerlijk om doorheen te klimmen. Moore vond het een prima idee dat ze binnen en rondom de sculptuur konden spelen, en zo volledig de ruimte konden verkennen en ik ben het met hem eens.

Wij vonden het een prachtige tentoonstelling en men had een heel mooi en duidelijk informatieboekje samengesteld, waar ik voor mijn blog ook nog veel plezier van heb gehad.

Echt een aanrader (nog t/m 22 oktober)