Watertoren 7 en 8

In Breda (watertoren 6) staat nog een tweede toren, maar omdat we geen zin hadden om nog langer door de stad te fietsen besloten we om aan onze tocht te beginnen en op zoek te gaan naar de twee in Etten-Leur. Die andere komt nog wel t.z.t.
De oude watertoren is ontworpen door architect HENDRIK SANGSTER en is gebouwd in 1924 in opdracht van Waterleiding Maatschappij Noord-West-Brabant (Oudenbosch).
De toren heeft een art-decostijl, heeft een hoogte van 48,7 meter en bevat twee waterreservoirs van 400 m³ en 300 m³.
Ook deze toren heeft de status rijksmonument.

De tweede watertoren in Etten-Leur is een toren op het industrie terrein. Ik heb gezocht naar gegevens, maar kon niks vinden. Ik zet hem er toch maar bij want hij staat op de lijst van alle watertorens in Nederland. Er staat alleen bij dat hij is gebouwd in 1962 en dat is het.
Ik vond nog wel een artikel uit 2014, over het beton dat  op diverse plaatsen losliet, wat natuurlijk gevaar opleverde voor passanten, maar dat is gelukkig gerepareerd.

Watertoren 6.

Weer een hele mooie watertoren. In Breda staat hij en omdat het te ver was om van huis uit daar naartoe te fietsen hadden we de fietsendrager maar weer eens op de auto gezet. De auto parkeerden we in Dorst en C. had van daaruit een tocht uitgezet langs vier watertorens. De toren staat in het centrum van Breda bij het Wilhelminapark en is een ontwerp van architect JAN SCHOTEL. Hij werd gebouwd in 1893-1894 in neorenaissance stijl. De watertoren heeft een hoogte van 42 meter en heeft één waterreservoir van 500 m³.
In 1974 werd de toren buiten gebruik gesteld en kreeg in hetzelfde jaar de status rijksmonument.
De toren was niet meer nodig omdat de drukfunctie bijna overal was overgenomen door pompen.
Dit (even voor mijn archief) was op 19 juni. Over de andere torens, een volgende keer.

Verrassingen.

Vorig jaar kreeg ik, van  AGEETH, zaad van de overblijvende Lathyrus. Ik had de zaadjes voor geweekt, gezet en eindelijk na héél lang ze de grond uit te hebben gekeken, kwamen ze voor de dag. Ageeth had al gezegd dat ze hoogstwaarschijnlijk pas het volgende jaar bloemen zou geven. Ik was al blij dat ze de winter overleefd hadden, het zijn overblijvende, maar je weet maar nooit. En kijk nou, ineens begonnen ze te groeien en te klimmen tot al zo hoog dat ze nu bij het dak van de oude kerststal zijn, die daar hangt als voederhuisje. Mooi hè ?

Nog een verrassing, onze Oranjebloesem (Choisya Aztec Pearl), had ik waarschijnlijk te drastisch gesnoeid en stond echt te pieren. Maar kijk nu, nog bijna voordat er nieuw blad aankwam zaten er al bloemknoppen in en nu is hij er bijna weer bovenop.

Verrassing nummer drie, heel veel mooi grote klaprozen staan er overal tussen mijn planten. Vorig jaar waren er ook al en ik heb ze echt zelf niet geplant. Het is zo mooi om te zien hoe de knoppen eerst helemaal gebogen naar beneden hangen, dan komen ze omhoog en de dag erna zie je 's-morgens bij het opstaan ineens de bloemen.

Dit is geen verrassing, ze staan hier al jaren, onze Hosta's,  maar ik vind de bloemen gewoon mooi. ik kwam er trouwens bij toeval achter dat de gedroogde zaaddozen heel mooi zijn om te gebruiken bij het leggen van een mandala. Dus eigenlijk toch nog een verrassing !

Watertoren 5.

De watertoren die we gisteren zagen, was moeilijk te fotograferen. Hij staat helemaal tussen de bomen en in eerste instantie waren we er ook zomaar aan voorbij gereden.
Hij is ontworpen  door architect Th.K.J Koch en is gebouwd in 1938.
De stijl is zakelijk expressionistisch. Kenmerkend hiervoor zijn de asymmetrische en massieve hoofdvorm met plastische accenten, zoals de uitgebouwde traptoren.
De traptoren heeft een hoogte van 22.35 meter en heeft een waterreservoir met een inhoud van 150 m³.
In 1987 werd de watertoren buiten gebruik gesteld.
Op 21 maart 2011 vond de overdracht plaats van de watertoren aan de Zonneheuvelweg in Oosterbeek. De gemeente Renkum verkocht de toren voor € 10.000,- aan de Stichting Watertoren Zonneheuvel Renkum, waarin bewoners van de Zonneheuvelweg zich hebben verenigd. De watertoren is niet voor publiek toegankelijk, maar is een uitstekend verblijf voor vleermuizen in zomer en winter. De toren is ook een goede plek, zoals je ziet, voor zendmasten. Zo kunnen de ongeveer tien buurtbewoners een klein deel van de investering terugverdienen. Providers betalen daarvoor.

Ik denk dat we in de winter nog eens moeten gaan kijken, wanneer de bladeren zijn gevallen. Dan hebben we er vast meer zicht op.

Watertoren 4.

Toen we gisteren gebruik moesten maken van de twee pontjes, hadden we een doel. De oude watertoren in Culemborg. De toren, in Neo-Renaissance bouwstijl, is 35 meter hoog en heeft een waterreservoir van 200 m³ en gebouwd in 1911. Ontworpen door architect (en) Visser & Smit Hanab.
In 1972 is de toren, vanwege instortingsgevaar gerenoveerd, waarbij de stenen bovenbouw is vervangen door een aluminium wand. Ik begreep dat menig Culemborger vond dat het er niet fraaier op was geworden.
In de zomer van 2005 is de toren buiten gebruik gesteld.
De toren staat in een waterwingebied en daar gelden strenge regels om de bodem en daarmee de kwaliteit van het drinkwater te beschermen. Dit stond dus vele plannen voor herbestemming vaak in de weg.
HIER en HIER nog wat informatie ook over de ecologische wijk Eva-Lanxmeer, waar de oude watertoren staat. Internationaal bekent, maar wij hadden er nog nooit van gehoord. Zijn er toevallig doorheen gefietst, omdat we de andere kant wilden gaan bekijken en het was er heel rustig vonden wij. Er mogen dan ook geen auto's in de wijk las ik naderhand. Erg leuk om deze torens te gaan bekijken en er zijn er nog genoeg !

De eerste keer.

Voor de Pinksterdagen, las ik in de streekkrant dat mondkapjes verplicht zijn op het pont. Heb er toen meteen maar enkele gemaakt. Na Pinksteren las ik dat het niet meer verplicht was, maar wel gewenst.
Enfin, vandaag gingen we heen en weer, over de Maas en over de Waal.

Bij de Maas stond dit bord, we hebben de kapjes opgezet, de pontbaas had er zelf ook een op, maar bij de terugvaart had degene die toen dienst had er weer geen op (alleen wij).

Dit bord stond bij het oversteken van de Waal, duidelijk dus. Nee, hier op de foto niet zo, maar er staat bovenaan, Geen mondkapje = Geen toegang op het veer.
Dit werd niet gehandhaafd, want op de heen en terugweg stond er toch iemand zonder. Op een maandagochtend neemt men het misschien niet zo nauw, maar goed wij hadden ze dus voor de eerste keer gebruikt. Ik moet zeggen dat ik er toch wel een gevoel van veiligheid bij had, al zijn het geen medische mondkapjes. Ze zijn wel dubbel, met een opening waar je nog een extra beschermingslaagje in kunt doen. Nou ja, alle beetjes helpen, toch ?

Minibieb.

We fietsten een paar weken geleden naar  Berg en Dal en zagen deze leuke "LEES SMAKELIJK" minibieb staan.

Even verderop aten we onze krentenbollen op, op een bankje en toen ik rondkeek zag ik deze.

Vorige week nam ik de foto van deze RUIL BIEB in Katwijk. Niet in Katwijk aan Zee hoor, maar gewoon hier in Brabant. Leuk vind ik dat, in zo'n telefooncel. Ook vorige week zag ik er nog een, in Gewande, op een plekje in de volle zon.
Al jaren aan de gang, die minibiebjes, de laatste tijd neem ik er eindelijk eens foto's van.

BLAUW ...Crea 5220.

Ik was weer eens toe aan het leggen van een mandala en dat kwam mooi uit want, verschillende blauwe bloemen nu in de tuin en het woord deze week is BLAUW, dus....!
Ik had viooltjes met blauw eraan, de Lavendel is blauw, in het midden de aren van de blauwe Salvia nemorosa 'Ostfriesland' en de helderblauwe bloemetjes zijn van de Streptocarpus saxorum, een plant die heel de zomer bloeit, maar in de winter echt naar binnen moet. De plant is heel makkelijk te stekken, stukje eraf breken, in de grond stoppen en in no time heb je weer een nieuwe. Leuk om uit te delen.  De dotjes die er liggen zijn van kattenkruid, waar hele kleine blauwe bloemetjes in zaten. Ik haalde het bij onze buurvrouw, maar het was al te ver uitgebloeid en de meesten vielen er af. De zaaddoosjes mochten toch nog meedoen en die heb ik er als dotjes bijgelegd.
Voici, mijn blauw !

Terras.

Heel het weekend brachten we door op het terras. Heerlijk hè dat het kon. Prachtig weer, koffie op het terras. de nodige verfrissingen, lekker lunchen op het terras en heerlijk pizza gegeten, nog steeds op het terras, met Lambrusco erbij, want dat vind ik het lekkerst.

Mooi terras trouwens, allerlei bloemen en planten rondom.

Heel veel hommels en soms een bij, maar het meest hommels, bevolkten eveneens het terras. Echt druk hoor en die letten niet op anderhalve meter. En dan nog manlief, die het maar druk had om zijn nieuwe fototoestel te testen. Lekker weekend was het hoor, doorgebracht op het terras bij het kleine, gezellige familierestaurant "Le Blanc". Wat wil je nog meer !