Watertoren - 78. Enschede.

We dachten dat we de watertoren hadden gevonden, maar nee hoor, dit was hem niet, al lijkt hij erop als twee druppels water.

Het Rozendaal was een import- en exportmaatschappij in katoenafval en ik las ook al ergens, poetsdoeken fabriek.

De fabriek ging failliet, het gebouw verpauperde en kreeg met de vuurwerkramp een extra tik.

Het Rozendaal complex is niet echt een architectonisch monument, maar voor ROOMBEEK wel een belangrijke herinnering aan het verleden. Uitganspunt bij de renovatie was dan ook dat de historische uitstralingen originele opzet van het complex gehandhaafd diende te blijven.

De fabriek werd gebouwd in 1907. Nu, na de renovatie bied het complex onderdak aan het nieuwe Environ, een fusie van het Deinze instituut, het Natuurmuseum en Museum Jannink. Naast het Environ zijn er in het oude complex gehuisvest een centrum voor beeldende kunst en woningbouw. Het Rozendaalcomplex heeft diverse culturele functies, en is daarmee het culturele hart van de nieuwe wijk Roombeek. Wij vonden Roombeek trouwen een mooi opgezette woonwijk.

Dat wij dachten de watertoren al gevonden te hebben wordt hier wel duidelijk denk ik.

De watertoren van Menko, want die zochten wij, werd vroeger gebruikt ten behoeve van de spinnerij, weverij en ververij van het fabriekscomplex Menko in Enschede. De watertoren bevat de tekst "N.J Menko" en staat meer dan een eeuw aan de Bosuilstraat in de wijk Roombeek. De fabriek met de toren is 1912 en is ondertussen omgebouwd tot appartementen waarbij de historische details aan de buitenkant zo veel mogelijk gehandhaafd zijn gebleven. De toren raakte beschadigd na de vuurwerkramp in het jaar 2000, maar kon worden hersteld.

 

Crea 2021 - Alfabet - week 23 - W - Watertoren - 77. Enschede.

Nou, ik ga gewoon nog even door met de watertorens. Begint tenslotte met een W, nietwaar ? Toen we gisteren de foto's namen van de straatkunst, zagen we deze watertoren (de tweede in Enschede) al staan. Werd gebouwd in 1890, is ontworpen door architect N. Biezeveld, is 40 meter hoog, heeft een ijzeren hangbodemreservoir met een inhoud van 300 m³. In 1956 is de toren voor het laatst gerenoveerd. Vanaf 2019 is er een ingenieursbureau in gevestigd.

Op Wikipedia vond ik alle informatie, waaronder ook DEZE lijst met de watertorens die ontworpen zijn door architect N. Biezeveld.

 

Watertoren - 76. Enschede.

Na Haaksbergen fietsten we verder naar Enschede. Ooit, héél lang geleden ben ik er geweest met mijn vriendin en haar nichtje. We gingen daar logeren bij een oom en tante van hen en dat zal zo tussen de 55 en 60 jaar geleden zijn. Dus ik kende er weinig of zeg maar, helemaal niks van terug. En nu kwamen we er, op zoek naar een watertoren en dat was ook nog een ding om er bij te geraken. Men was er druk bezig, een wegomlegging en voor, achter en opzij werd er druk gewerkt.

De watertoren (Janninktoren) behoorde bij de spinnerij Jannink en diende als brandblustoren. Het gebouw is een rijksmonument en staat symbool voor de vele textielfabrieken die in Twente hebben gestaan. Het waterreservoir van de sprinklerinstallatie was in de toren ondergebracht. De toren is gebouwd in 1900 naar een ontwerp van architect H. Reijgers. 

Op weg naar de volgende watertoren, kwamen we langs een plein/parkeerplaats en zagen deze straatkunst.

Te leuk om niet even voor te stoppen.

Het was een klein gebouw dat daar stond en aan alle vier de kanten was beschilderd.

Rechts onder las ik deze namen, ongetwijfeld van de makers.

ELEMENT X CUSTOMS @ KEVINS-PROFILE

 

Glas.

Op een van de invalswegen van Haaksbergen, bij Park Scholtenhagen, viel ik van verbazing bijna van m'n fiets. Daar stonden zomaar ineens 12 prachtige, ja werkelijk, écht prachtige bomen.

Kunstwerk Het Glazen Bos werd in 1988, ter gelegenheid van het 800-jarig bestaan van Haaksbergen, geplaatst. Aanvankelijk zou het na het jubileumjaar worden afgebroken, maar de inwoners raakten verknocht aan het 'bos' en in 1989 werd het definitief aangekocht. Nou gelukkig maar.

Het is een WERK  van de beeldend kunstenaars Gerard Koopman en Frank Bolink uit Enschede.

Helaas is het kunstwerk al drie keer vernield en gelukkig wordt het steeds weer gerepareerd, anders hadden we toch wel wat moois gemist.

 

Watertoren - 75. Haaksbergen.

Deze watertoren in Haaksbergen maakt deel uit van het MBS, Museum Buurtspoorweg. HIER, enkele belangrijke jaartallen in de geschiedenis van het museum en daar zie je ook dat deze toren nog heel jong is. Gebouwd in 1998, nou dat maken we niet vaak mee op onze watertorentocht. Voor de opslag en het transport van voedingswater voor de stoomlocomotieven maakt de MBS gebruik van ketelwagens. Voor dit vervoer worden de pakhuismeesterenwagen en de zoutindustriewagen gebruikt. In de watertoren zit een installatie die het water zuivert en geschikt maakt voor het gebruik in de stoomlocs. Als de reservoirs vol zitten in de toren, dan word het water overgeheveld in een van de ketelwagens. Tijdens drukke dagen wordt een ketelwagen in Boekelo gestald om daar de locs hun dorst te lessen.
Bron: Museum materieel database. 

Heel verrassend was ons tochtje vandaag, een heel ander soort toren dan de torens die we tot nu toe zagen, maar dat maakt de tochtjes ook zo leuk.

Vogeltjes.

Ik mocht weer vogeltjes maken en dat doe ik altijd met veel plezier. Begin mei overleed een goede vriend van ons, wij kennen hem en zijn vrouw al vanaf ons trouwen. Toen we in ons nieuwe huis gingen wonen, kwamen zij drie deuren verder wonen. Er was meteen een klik en alhoewel we allemaal weer verhuisd zijn, is de vriendschap gebleven. Onze vriend was leraar fijn metaal en op een gegeven moment is hij als hobby sieraden van roestvrijstaal gaan ontwerpen en ook maken. HIER zie je er een paar. Als ik de vogeltjes klaar heb, hang ik er onder altijd wat aan, knoopjes, kralen, strikjes, kurk, het maakt eigenlijk niet uit wat. Maar nu bedacht ik dat het misschien veel leuker zou zijn om materiaal te gebruiken waarmee hij werkte. Kom maar kijken er ligt nog genoeg kreeg ik te horen en zo geschiedde. Ik maakte een sliert voor zijn vrouw en een voor de dochter, onze vriendin ging zelf een kussen maken van de overhemden en als er dan nog wat over is mag ik nog vogeltjes maken voor een kleindochter, fijn toch ! 
(met toestemming gepubliceerd)

 

Watertoren - 74. Winterswijk.

 

Deze watertoren was de laatste van vijf die we, ook weer op één dag, konden befietsen. Doetinchem, Ulft, Bontebrug, Aalten en nu dus Winterswijk. Ik sta nog steeds verbaast, dat je een fietsroute kunt maken langs zoveel watertorens in zo'n korte tijd.

Deze watertoren is ontworpen en gebouwd door bouwbedrijf Mabeg in 1926 en is 36 meter hoog. Het betonnen  waterreservoir van 400 m³ is van het type koepelbodemkuip en wordt gedragen door een betonskelet. De constructie wordt verhuld door een bakstenen ommanteling in sobere expressieve stijl, verwant aan de Amsterdamse School.

De watertoren is in 1993 verkocht en is nu bewoond. In de schacht zijn enkele extra ramen aangebracht, maar dat ziet er totaal niet storend uit. Rechts op het dak van de glazen  aanbouw zagen we een toestel staan en volgens ons is dat bedoeld voor het schoonhouden van alle ramen, maar we kunnen het ook mis hebben natuurlijk. Op de laatste foto is heel goed het mooie metselwerk te zien. Het lijkt me een heerlijke toren om in te wonen.

En dan tot slot nog dit leuke bankje van oude fietsonderdelen. we zagen het ergens die dag onderweg staan, maar vraag me niet waar, zou het niet meer weten. Het is ook al een tijd geleden, om precies te zijn 18 augustus en dat is te zien, nee toen was het nog geen herfst :-)