vrijdag 31 januari 2020

COLLAGE ... Crea 2020.

Ben wel héél laat vandaag, maar het gaat me toch nog wel lukken. Gisteravond was ik er, op een paar kleine dingen na, helemaal klaar mee. Maar ja, omdat het vandaag zo'n lekker weer was, zijn we eerst gaan fietsen en hebben we ook onderweg geluncht en dat kost tijd. Vind ik helemaal niet erg hoor, want het was hartstikke lekker en gezellig. Toen we vanmiddag thuiskwamen was het net weer koffietijd en daarna weer tijd om te genieten van een heerlijk bad. En ja, de tijd vliegt voorbij, maar het is nog steeds vrijdag.
Hier is nu toch mijn COLLAGE. Ik had een plaatje van een naaimachine, waar een jongetje aan de draad hangt en daar heb ik spullen bij gezocht die met naaien te maken hebben. Over die getekende draad heb ik een echte draad gespannen en de getekende naald is nu een echte naald.
Verder gebruikte ik etiketten, stukken van een centimeter, knoopjes, veiligheidsspeldjes, een stuk kant van mijn trouwjurk en een stuk jute. Ik liet C. even een vingerhoed plat maken tussen de bankschroef en, nou ja, om een echte schaar in te plakken vond ik te ver gaan, dus die heb ik er bij getekend.
Nu ga ik snel nog even kijken wat de anderen hebben gemaakt, altijd weer leuk om te zien.


woensdag 29 januari 2020

104.000 stenen.

Op 27 januari 2020 was het 75 jaar geleden dat concentratie-en vernietigingskamp Auschwitz, het internationale symbool van de Holocaust, werd bevrijd. In heel Nederland zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog Joden, Roma en Sinti vervolgd, gedeporteerd en vermoord.
Onze gemeente kende een bloeiende joodse gemeenschap. In de oorlog zijn tijdens de Duitse bezetting 263 joodse inwoners van Oss en 6 van Geffen gedeporteerd en gestorven.
Slechts 70 joodse burgers hebben kunnen overleven in onderduik.
Om stil te staan bij de Nederlandse slachtoffers van de Holocaust in hun eigen woonplaats, is van 22 januari tot en met 2 februari in heel het land LEVENSLICHT te zien, een lichtmonument.
In de Joodse en in de Roma-en Sinti-cultuur zijn stenen, in de herdenkingstraditie, belangrijk.
Daan Roosegaarde en zijn team (die dit ontwikkelden) hebben deze traditie als inspiratie gebruikt.

Met in totaal 104.000 lichtgevende stenen - gelijk aan het aantal slachtoffers uit Nederland.
De stenen zijn verdeeld over verschillende gemeenten waar Joden, Roma en Sinti woonden.
In een donkere ruimte lichten de stenen op en "ademen" in licht. Daarmee symboliseren ze het leven dat nu in de gemeente gemist wordt en doen ons beseffen dat vrijheid niet vanzelfsprekend is.
We zijn er even bij gebleven om stil te staan bij dit ongelooflijk en gruwelijk, niet te bevatte leed.

Informatie stond op een folder die ik meenam uit het gemeentehuis, waar het monument lag.

vrijdag 24 januari 2020

DESSIN PAPIER ... Crea 2020.

Ik heb best veel dessin papier, maar toch gingen mijn gedachten meteen naar een tijdschrift van enkele jaren geleden, waarin twee vellen dessin paper zitten. Ik had ze er nog steeds niet uitgescheurd, komen ooit nog wel eens van pas dacht ik en dat ooit was nu.
Ik wist ook meteen wat het moest worden want het liedje "Daar was laatst een meisje loos" schoot meteen in mijn hoofd. Dat is eigenlijk vrij lastig, want dat raak je dan zomaar niet kwijt en daardoor zit het er al een halve week. Hopelijk verdwijnt het wanneer ik het heb gepubliceerd.
Ik denk dat iedereen dit lied wel kent, wij zongen het op de lagere school ontelbare keren.
Het liedje verwijst naar een verschijnsel dat in de 17e en 18e eeuw veelvuldig voorkwam, namelijk dat vrouwen en meisjes zich als man verkleedden om dan als matroos mee te varen op een zeilschip.
De meisjes of vrouwen van nu hoeven zich echt niet meer in allerlei bochten te wringen om op een schip mee te kunnen varen.
Toevallig deze week in het nieuws dat er nu ook vrouwen op onderzeeërs mee mogen varen.
Het was het laatste mannenbolwerk binnen het leger.
HIER nog wat informatie over dit Nederlands volksliedje en twee verschillende versies van de tekst.

Er waren twee vellen dessinpapier, maar wel vier dessins. Het ene plakte ik op de linker pagina en vouwde er een bootje van. Van de achterkant maakte ik een print om ook een bootje van te vouwen.
Het andere vel was blauw-wit gestreept en plakte ik rechts, zocht er een plaatje van een zeilboot bij en een van een moderne "lichtmatroos" die verlangend naar het zeilschip staat te kijken. De achterkant van het gestreepte vel papier vergat ik te printen, maar dat was blauw-wit gestreept met rode bloemen en groen blad, waarvan ik er nog net een kon uitknippen.



woensdag 22 januari 2020

Gewoon mooi 2

Nog even terug naar mijn vorige blog bericht. Ik dacht, gewoon mooi, simpel en genieten, maar zo simpel was het niet. Ik schrok eigenlijk een beetje van een reactie, besloot, op onderzoek te gaan en vond toen deze informatie.
In de Maashorst wordt nl het meest gevarieerde en soortenrijke boslandschap op de Brabantse dekzanden nagestreefd. Dat wil zeggen dat de monotone aangeplante dennenbossen in 2050 zijn veranderd in een natuurbos waar  boom-en struiksoorten hun natuurlijke plaats innemen: lindebossen met eik en haagbeuk op de rijkere gronden, elzenbroekbossen in de wijstgebieden, eikenbossen met berk op voedselarme gronden en op de zeer arme droge stuifduinen dennenbossen (met paddenstoelen en korstmossen).
Om dit doel te bereiken wordt een dunning uitgevoerd, er worden bomen weggehaald om de overige bomen in het bos meer groeiruimte te geven.
Wij zagen al vaker dat er verschillende bomen gekleurde markering hadden op de stam, maar wisten eigenlijk niet wat dat inhield. Nu weten we dat men dit "blessen" noemt, kijk weer wat geleerd.
De kleur of plaats van de markering vertelt precies wat de bedoeling is.

Oranje = bomen die men moet gaan kappen.

Groen = bomen die zijn aangewezen voor het netwerk van Oude, Aftakelende en Dode bomen (OAD). Deze bomen worden nooit meer gekapt en kunnen dus uitgroeien tot oude bomen. Ze zullen uiteindelijk op natuurlijke wijze afsterven en zijn dan waardevol voor veel planten en dieren, waaronder insecten, paddenstoelen, mossen korstmossen en vogels zoals spechten.

Oranje 'R' onderop de stam = bomen die ze gaan "ringen".
Om op korte termijn dood hout in de bossen te krijgen, worden er bomen aangewezen waarbij de bast aan de onderzijde wordt doorgezaagd zodat de boom afsterft. Op die manier krijgt men 'staande', dode bomen in het bos die versneld waardevol zijn voor de hierboven genoemde soorten. Niet alleen als voedselbron, maar ook als nestgelegenheid. Dood hout leeft dus !

Dan worden er nog bomen omgeduwd en wel, binnen het begrazingsgebied. Hierdoor ontstaan open delen in het bos. De omgeduwde bomen zullen uiteindelijk afsterven en dragen zo bij aan de natuurwaarde in de bossen.
Bij het uitkiezen van bomen die een functie krijgen als "dood hout", staat de veiligheid van de bezoekers van het bos altijd voorop. Zo worden er bomen om te ringen, nooit aangewezen direct langs het fietspad. Het omduwen van bomen gebeurt alleen binnen het raster en het begrazingsgebied.
Hopelijk kunnen we nog jaren heerlijk daar fietsen en misschien ook nog een beetje de groei meemaken van een gevarieerder boslandschap.
Informatie van de gemeente Uden.



maandag 20 januari 2020

Gewoon mooi.

Al vroeg zaten we vanmorgen op de fiets. Het was mistig, behoorlijk mistig, maar dat heeft ook weer zijn charme. Gisteravond besloten we, i.v.m de windrichting, om naar Groesbeek te fietsen, maar vanmorgen was de wind gedraaid. Het was geen harde wind maar, langs de Maas is de mist vaak nog dikker dus stelden we ons plan bij en gingen naar Volkel. Een gedeelte ging door de Maashorst en daar werd driftig gezaagd en gestapeld. Het heeft wel wat, al die gezaagde boomstammen op een hoop, tenminste, ik vind dat altijd een mooi gezicht en sommige hebben ook zo'n mooie tekening. We hoorden op verschillende plekken ook weer de spechten tikken en C. zag een eekhoorn in de boom klimmen, allemaal simpele dingen, maar wij genoten ervan.


vrijdag 17 januari 2020

STIPPEN ... Crea 2020.

Om stippen op papier te gaan zetten, moest ik eerst wat stempels maken. Deze keer maakte ik ze van stukjes foam, ooit gekregen van Ageeth van het blog Ogenzalf. Nog steeds ben ik daar heel blij mee (dank dank) en ik had nog een klein stukje liggen waar net de stippen nog van gemaakt konden worden. De kleine stippen maakte ik met een perforator en plakte ze op een houtje en een potlood. De grote stak ik met een appelboor uit het foam en plakt die op een, op maat gesneden kurk. Toen kon het stippen zetten beginnen en hier onder het resultaat.


dinsdag 14 januari 2020

RUTTEN.

Om deze Social Sofa, in Rutten, te mozaïeken stond zo'n 200 uur gepland, maar het werden er 600.
Tijdens de onthulling droeg Jan Hidding, de dorpsdichter van Rutten een gedicht voor over de bank.

De Bank 

Ik ben hier
om te praten
met wie mij bezit
en niet bang is
om te praten
over dit dorp
en zijn warmte
en
om te fluisteren over
hoe je kunt zitten
met de liefde

Ik ben hier
om te luisteren 
naar verhalen over
dit dorp en
het voelen van warmte in
een anker van klei.

Jan Hidding.

Leuke bank vonden wij en zeker met het gedicht op het tafeltje. Gefotografeerd, afgelopen zomer tijdens onze Elfstedenfietstocht.


zaterdag 11 januari 2020

Strijd !

Vorige week fietsten we naar Sint-Michielsgestel en op een gegeven moment zag ik een nieuw vogelhuisje hangen, met een huisnummer, haha.
Even verderop, weer een en weer een en.....nou nou, ik dacht dat vogels zelf altijd hun nest bouwden. Er stonden tenslotte bomen genoeg, dus hier moest toch wel iets aparts gaande zijn en dat was ook zo. Om volgend jaar beter de strijd aan te gaan tegen de eikenprocessierups, is de gemeente een actie begonnen met nestkastjes maken voor koolmezen en pimpelmezen. Dat zijn de natuurlijke vijanden van de rups. Een folder "Help mee met de bestrijding van de eikenprocessierups" werd in wijken en buurten verspreid en daarin werd opgeroepen om mee te doen. Men krijgt het kastmateriaal van de gemeente als bouwpakketje. De bedoeling is dat de bewoners samen die nestkastjes in elkaar zetten en in de buurt van (zomer)eiken ophangen. Ik vind het een geweldig initiatief, maar dat is nog niet alles, nee nee, elk jaar moeten die kastjes vóór aanvang van het broedseizoen worden schoongemaakt. Volgen mij hebben ze er in Gestel wel zin in, want er zijn al 435 nestkastje uitgedeeld aan mensen die zich hadden aangemeld.
Koolmezen en pimpelmezen eten eikenprocessierupsen. Ze schudden met de rups in hun bek eerst de brandharen eraf en eten hem dan op.
Ik had helemaal vergeten om foto's te maken maar, heureusement, gisteren fietsten we weer en zagen we tussen Vinkel en Geffen hetzelfde beeld. Hier ook menig kastje, dus hebben we daar maar een foto genomen, ook goed toch !

vrijdag 10 januari 2020

ROOD ... Crea 2020.

Vandaag is ROOD...………..
Moest meteen aan een lied van Borsato denken.
ROOD, de kleur van de liefde.
Ik zou met hartjes kunnen werken !
Nee toch maar niet.
Toen lag er bij onze dochter een gigantische stapel modebladen.
Klaar om weggegooid te worden bij het oud papier.
Ik bladerde er even doorheen en zag héél veel ROOD.
Schoenen en tassen.
Kleding
Lippenstift
Nagellak
Alles ROOD
Gekozen heb ik deze keer voor een collage
materiaal genoeg
Alhoewel
op het open zwarte stuk
moet nog een flesje nagellak
de uitgeknipte plaatjes
zijn allemaal net te groot
moet dus toch weer even gaan bladeren
maar dat is geen straf  :-)


woensdag 8 januari 2020

Scrunchie naaimiddag.

Onze afspraak om samen in de Kerstvakantie scrunchies te maken was gezellig en Bo zat zelf ook achter de naaimachine. Zij zocht eerst natuurlijk de stofjes uit, en daarna gingen we knippen. De eerste deed ik zelf, maar daarna deed Bo het. Ik liet ze ook zelf het elastiek knippen en de korte naadjes stikken. Ik deed dan de lange naden en zij draaide de scrunchies dan weer om. Wat een samenwerking hè, ging hartstikke goed en op het eind van de middag hadden we alle stofjes die ze had uitgezocht, verwerkt. Leuk resultaat toch !


vrijdag 3 januari 2020

HEXAGON ... Crea 2020.

Gisteravond besloot ik om toch weer mee te doen en dat kwam door het woord HEXAGON. Ik herinnerde me nog dat we op Franse les leerden dat Frankrijk ook wel L'Hexagone wordt genoemd, omdat het land noch rond noch vierkant is.
Maar ja, rijkelijk laat om wat te maken en bovendien had en heb ik nog geen boek.
Ben toen maar begonnen op een los blad en het snijden van een stempel.
Vanmorgen zag ik dat er nog een lege dummy lag, maar helaas was mijn tekening te groot daarvoor. Ik had de maat aangehouden van het boek van vorig jaar.
Vanmiddag gaan we dus maar eens winkelen (we hebben nog meer boodschappen hoor) en een nieuw boek halen. We moeten daarvoor wel naar een andere stad en ik weet niet of er vandaag nog tijd en zin is om het daarna af te maken, daarom publiceer ik dit gedeelte alvast en kan later alsnog wat bijvoegen.

N.B: Ik ben heel goed geslaagd voor mijn nieuwe werkboek.

De Omslag is gebaseerd op een detail van tegels in het Alhambra Paleis in Andalusië.
Het papier is fijner om op te werken dan in mijn vorige boek, want wanneer ik daar wat moest uitgummen, ging het meteen stuk.
Ik had nog een grotere maat Hexagon uit een gum gesneden, omdat ik over de eerste niet zo tevreden was.
Heb ze nu wel alle twee gebruikt, maar niet al te veel en al helemaal niet op het blauw omdat het dan paars wordt en ik de Franse vlag toch wat intact wou houden.
Klein detail nog, in het boek zitten twee linten, nou en zeg je misschien, maar ik ben dol op lintjes in een boek.
Dat heb ik misschien wel overgehouden van vroeger, mijn ouders hadden een missaal ( goud op snee ook nog ) met lintjes en dat vond ik echt geweldig.
Nou en dan uiteindelijk hier het resultaat.


woensdag 1 januari 2020

Van hek naar boom.

De Kerstdagen zijn dan wel voorbij, maar de kerstperiode loopt toch nog even door tot 6 januari (Driekoningen) dacht ik en dus kan ik nog wel even vertellen hoe we dit jaar aan onze ijzeren boom kwamen.
Al jaren bedenken en maken we zelf, van allerlei materiaal onze kerstboom. We maakten er ooit een  van afgedankte houten jaloezieën, van restanten M.D.F. , van snoeihout, van grote kartonnen rollen, van bouwstaalmatten, van een afgedankt houten wasrek dat vroeger altijd rond de kachel stond, kortom van, van alles. Hadden we ooit een gewone boom, dan maakten we toch, dat wat er in hing weer zelf.
Ik denk dat daar toch iets van is blijven hangen bij de kinderen. Onze zoon vroeg enkele weken vóór Kerst, mam wil je een ijzeren boom ? Nou graag natuurlijk, maar hoezo ?
Ik zal het even uitleggen. Onze zoon is een paar jaar geleden verhuist en de vorige bewoners hadden heel veel hekwerk in de tuin voor de honden. Dat hekwerk had hij al snel afgebroken en afgelopen zomer heeft hij van een gedeelte een fietsenschuur gemaakt. Hij moest ergens passtukken voor zagen en toen bleef er een schuine hoek over. Hé dacht hij, lijkt wel een kerstboompje ! Dus vandaar die vraag. Het restant van de hekken hoefde hij dus niet af te voeren naar de kringloop of de stort, het zijn stuk voor stuk (er waren diverse maten) mooie "bomen" geworden.
Ik ben er hartstikke blij mee en de boom staat buiten, versiert met (niet al te vol) vogeltjes die manlief uit restjes lood heeft gesneden en vogelvoer. De kerststal, die mijn vader nog heeft gemaakt, hangt sinds vorig jaar ook buiten en is een mooie voederplaats voor de vogels. Hij begint nu wel af te takelen, maar ja wij ook ;-) aan alles komt tenslotte een end !