Maas en Waalroute.

We fietsen twee keer per jaar met elkaar, Ellen en ik, in het voorjaar en in het najaar. Toen we de eerste keer samen op pad gingen was het hondenweer, bijna heel de dag werden we "getrakteerd" op regen en wind, maar de jaren daarna waren perfect. Zo ook afgelopen vrijdag, beetje fris bleef het, zon en wolken wisselden elkaar af. Ieder op zijn beurt kiest een route en deze keer was ik het. De Maas en Waalroute had ik uitgekozen omdat er heel veel te zien is onderweg en langs de rivieren fietsen is sowieso mooi. We gingen met het pont de Maas over, dronken HIER koffie en daarna was het eerste dat we tegenkwamen, de RUINE van een van de oudste kastelen van Gelderland.

Het is echt een ruïne, maar het ligt er mooi en er zit, zoals altijd natuurlijk, een hele geschiedenis aan vast, als muren konden spreken !

Even verderop zagen we een mooi kunstwerk "BOOMBEELDEN". Drie van deze gigantische bomen staan er, maar ik heb er maar een mooi op de foto. Ik stond klaar op de dijk om ze alle drie te pakken, toen er een vuilniswagen aankwam die naar beneden reed, stopte net in mijn beeld en de mannen stapten uit en gingen de matten uitkloppen, dus !!!  Maar vanaf deze kant vind ik het ook een prima beeld hoor. Het kunstwerk is een verbindingsteken tussen het oude stadje en de nieuwe natuur, tussen het oude en het nieuwe landschap, tussen een oude en een nieuwe visie over de rivieren en een ode aan de bakenboom. Wat is een bakenboom zul je misschien denken, nou bakenbomen dateren uit een tijd toen nog niemand had gehoord van radar of gps. De hoge bomen gaven de vaargeul aan voor de Maasschippers bij hoogwater, ze fungeerde als bakens om schippers uit de ondiepe uiterwaarden te houden. De populieren en esdoorns zijn geplant toen in de jaren 1930 de Maas werd gekanaliseerd. Maar Rijkswaterstaat hanteerde vanaf eind jaren negentig een uitsterfbeleid. Dode bomen en omgezaagde werden niet herplant en ze pleegde geen onderhoud meer aan de bomen die er nog stonden. De bomen verdwenen ook door de natuurlijke oevers die Rijkswaterstaat de Maas nu geeft en de nevengeulen die zijn gegraven. Op veel plekken is de stenen oeverbescherming verdwenen of gaat dit nog gebeuren..De oever kalft dan af waardoor de bakenbomen omvallen. In 2020 wil Rijkswaterstaat 70 procent van de Maasoevers aan de natuur hebben teruggegeven. Maar inmiddels zijn er ook weer protesten daartegen en op verschillende plekken is er toch weer aandacht gekomen voor het behoud van de bakenbomen, tja zo gaat dat hè !!
Volgende keer vertel verder over ons tochtje.