De IJsfontein.

Hèhè, eindelijk, een fontein gemaakt door een Nederlander. Elf fonteinen gemaakt door 11 internationale topkunstenaars las ik steeds. Het zou toch al te gek zijn, wanneer er geen uit ons eigen land bij had gezeten. Gelukkig, hier is er een.

De IJsfontein. Birthe Leemeijer.     Koper, koelleidingen, zonnepanelen, bomen.
2 m hoog, 3 m breed.

De fontein is een speelbal van de elementen en geen dag is hetzelfde. IJs tekent patronen op de koperen huid van de sculptuur. De mate waarin de fontein ijslagen vormt of niet, is afhankelijk van de zon, luchtvochtigheid, temperatuur, wind en neerslag. Energie voor de IJsfontein wordt opgewekt door  zonnepanelen. Rondom staan bomen die rood kleuren in het najaar. Ze verwijzen naar Bonifatius en zijn volgelingen die in Dokkum zijn vermoord. Voor optimale schaduwwerking is bij de sculptuur gebruik gemaakt van de wetmatige rangschikking van bladeren rond een middelpunt. Het resultaat van meer dan 100 miljoen jaar evolutie in de plantenwereld.

Birthe Leemeijer ( Nederland )

Zij laat ons de natuur op een zintuiglijke manier beleven. Maar vrijblijvend is dat niet, want terloops wijst ze erop dat de natuur en het landschap drastische veranderingen ondergaan met onoverzienbare gevolgen. Bij haar onderzoek brengt zij verschillende vormen van kennis samen. Het bij een specifieke plaats gevoelde onvervulde verlangen en gemis vormen voor haar een belangrijke bron om uit te putten.
Het werken in de open ruimte is voor haar de ideale conditie om de betekenis van de kunst en haar plaats in de wereld te ontdekken. Daarnaast speelt de aanwezigheid van de natuur en de waarde die we daaraan toekennen een essentiële rol in haar werk. De natuur wil ze vooral fysiek en zintuiglijk laten beleven. Al haar werk is erop gericht om ons daartoe te verleiden.

Ik zou deze fontein ook nog wel eens in de winter willen zien wanneer de damp aan vriest op het koper. Lijkt me echt prachtig.

Informatie, van de bordjes en internet.