We hadden ze her en der al wel gezien, de klaprozen, maar nog niet in een groepje bij elkaar. Vorige week zagen we er staan maar we stopten niet omdat we zin in koffie hadden en er op de terugweg ook langs zouden komen. Maar wie schetst onze verbazing, weg waren ze. De wind had ze van hun bloemblaadjes ontdaan. Dus toen we de volgende dag hier langs reden zijn we meteen gestopt en dat was maar goed want ook bij deze zat er, op een enkeling na, 's-middags geen blad meer aan. Wel stonden er nog genoeg in de knop maar ik vond het wel een opmerkelijke ervaring. Het zaad van de klaproos kan meer dan een eeuw zijn kiemkracht behouden lees ik net. Het is maar dat je het weet.
Maar toch heerlijk dat ze er weer zijn, die klaprozen! Ik moet ze dus meteen vastleggen op de gevoelige plaat is jouw tip! Ga ik doen!
BeantwoordenVerwijderengeweldig he!
BeantwoordenVerwijderen:-) dat je het weet:-) de blaadjes staan maar een dag, daarom kun je haar ook niet plukken, maar dat moet elk mens eens ervaren.. het is niet zomaar een alledaagse snijbloem hé.
BeantwoordenVerwijderenprachtig Toos hoe de bermen rood kleuren her en der
Meer dan een eeuw zijn kiemkracht behouden, ongelooflijk, wat is de natuur toch mooi.
BeantwoordenVerwijderen