Watertoren 12.

We hadden afgelopen vrijdag gereserveerd voor de lunch, want ja dat wordt i.v.m de corona maatregelen wel geadviseerd. Het wat mooi weer en dus konden we lekker in de tuin eten. En wat voor tuin. Aan ingang waar wij naar binnen gingen begon  een muur, die om een gedeelte van de tuin liep en was gemetseld van allerlei puin. Stukken steen, beton, natuursteen, stukjes spiegel, dakpannen, noem maar op. Volgens mij de schrik voor elke metselaar om met zo'n materiaal te moeten werken. Maar ik moet zeggen, hij staat er vrij recht bij en ziet er stevig uit, petje af ! Er zijn eigenlijk allerlei tuinen, een moestuin, een bloementuin, een terras, een boomgaard, een bosje, een Italiaanse tuin, een vijver, een speeltuintje en een geheime tuin.

Er staan enkele kassen in en in een daarvan hingen prachtige druiventrossen. Her en der staan gezellige zitjes en er zijn leuke hoekjes gecreëerd.

In het restaurant maakt men gebruik van groente, fruit, kruiden en bloemen uit de tuin. Voor het grootste deel eet men er biologisch en op verzoek, veganistisch, vegetarisch of glutenvrij.

Maar het aller, allerleukste was dat dit alles zich afspeelt bij de op een na oudste watertoren van Nederland, gebouwd in 1882. Er waren nogal wat vertragingen tijdens de bouw, maar op 1 november 1883 stroomde er officieel zuiver water vanuit de watertoren de Dordtse huizen binnen. Dordrecht had zijn eigen drinkwaterbedrijf. Het opschrift op de zijgevel van de watertoren herinnert aan dit heuglijke moment. Daar staat :
'De vijand, vaak de schrik van Neêrlands lage gronden.
Heeft hij dit huis betreên.
Vertrekt, als weldoend vriend van zieken en gezonden,
En richt naar Dordt zijn schreên.

De toren ziet er kasteelachtig uit en is ontworpen door J.A. van der Kloes. De watertoren is 33 meter hoog en had een  waterreservoir van 500 m³. Het is nu dus een hotel en het leuke is, dat er vroeger ook al mensen in woonden. Er waren machinistenwoningen in voor het personeel van het waterleidingbedrijf. Waar nu de tuin is aangelegd, lagen vroeger de waterbekkens. Daar werd rivierwater gezuiverd in open zandfilterbassins. De machines stonden in de watertoren, waar ook een laboratorium was dat de waterkwaliteit controleerde met forellen die tegen de stroom in zwommen. Dat laatste vond ik zo geweldig om te lezen, moet je je voorstellen zeg, gewoonweg prachtig toch. HIER nog wat meer informatie, echt een aanrader om eens te bezoeken, wij vonden het schitterend.
HIER nog wat informatie over de bleekpotten, er werd me gevraagd wat voor potten het waren die op een van de foto's hierboven staan. ik wist het niet, maar nu wel. weer wat geleerd :-)