5000 km.

C. had afgelopen vrijdag een fietstocht uitgezet en ik wist wel ongeveer waarheen, maar had toch niet in de gaten dat ik zoveel van Gogh zou tegenkomen. In een park zagen we opeens zomaar de aardappeleters zitten, een bronzen beeldengroep, gemaakt door Peter Nagelkerke. Er schijnt nogal wat tegenstand te zijn geweest en een groep tegenstanders is zelfs naar de rechter gestapt. HIER nog wat informatie over de beeldengroep met wat linkjes naar de maker, wat weetjes, maar niet veel over de rechtzaak. Doet er ook eigenlijk niet toe, want uiteindelijk is het toch geplaatst.

Bijna naast het monument van Vincent van Gogh, dronken we een lekker kopje "aangeklede" koffie. Koffie met een glaasje advocaat en slagroom, ik hou daar wel van.
Het MONUMENT Is een molensteen van Beierse zwerfsteen met daarop een basaltblok uit Zuid-Frankrijk waarin een stralende zon is gebeiteld als verbinding tussen de donkere Nuenense periode en het lichte Frankrijk.
Op de rand van de molensteen staat de inscriptie :
In dit dorp werkte Vincent van Gogh dec. 1883-nov. 1885.
Klein detail, ik vond het leuk dat er een zonnebloem op de gedenksteen lag.
Wat zagen we nog meer ?
Het Kosterhuisje.
Slechts één van de vele wevershuisjes die Nuenen in de tijd van Van Gogh rijk was bestaat nog. Het is waarschijnlijk gebouwd in 1763 of eerder en is nu een rijksmonument. Het is een mooi voorbeeld van hoe de kleine huisjes van de Nuenense thuiswevers eruit zagen. Vincent was gefascineerd door de arme wevers. Hij tekende en schilderde ze aan het werk achter hun getouw.

De koster van het Van Gogh-kerkje woonde vroeger in dit huisje, vandaar de naam het kosterhuisje.
Beetje verwarrend, maar goed, het is er nog en ik vermoed dat het er nu, na de restauratie misschien wel beter bijstaat dan in 1763.

Nune ville staat er ook nog, het huis waar Margot, vriendin van Vincent woonde. NUNE VILLE is te bezoeken en schijnt een hele mooie rondleiding te zijn. We moeten dus nog maar eens terug, want er was zó veel te zien en dan moeten we maar eens de hele Van Goghroute rijden. We waren hier nu met een ander doel, maar daarover blog ik nog wel een keer.
Een lekkere lunch hadden we nog op een groot 1.50 m plein om de 5000ste km (van 16 juni) te vieren, wel een beetje aan de late kant, want we gaan nu al richting 6000, maar eerder was het er nog niet van gekomen.