Textiel.

Elk jaar reizen we één keer naar Rijswijk. Het ene jaar naar de papier biënnale en het andere jaar naar de textiel biënnale. We doen dit al verschillende jaren en zijn nog nooit teleurgesteld. Kijk er zijn natuurlijk altijd dingen bij die je niet mooi vind, smaken verschillen nu eenmaal en dat is maar goed ook.
Meteen bij binnenkomst zagen we dit hangen, een werk van Anna Astapova, een breiwerk. Het ziet er heel zacht en aaibaar uit, het is tenslotte ook gemaakt van wol. Eerst stonden we te kijken en zagen alleen de verschillend gebreide vlakken, maar opeens zagen we ook letters die een woord vormden. HIER een stukje over haar leven en manier van werken. Er hingen verschillende werken van haar, hieronder nog twee maar dan met meer kleur.

Er hingen gigantisch grote werken, en dit werk was er ook zo een, twee ogen waar tranen uit vloeien zodat het werk doorloopt over de vloer. C. vond dit heel mooi en begon dan ook meteen te fotograferen. Hij vond het vooral mooi omdat er stukken geknoopt waren op dezelfde manier zoals wij vroeger ( zo'n 50 jaar geleden ) een tapijt hebben geknoopt, namelijk met de Smyrna knoop techniek.

Dit is een werk van Marianne Thoermer (UK).
Nog even laat ik wat creaties zien die ik erg mooi vond, maar dat komt vast weer omdat ik zelf graag met stoffen werk.

De drie jassen zijn gemaakt door Nigel Cheney. Hij stelt met vintage textiel objecten samen. Het hergebruik transformeert vergane glorie tot "toekomstige erfstukken".
Het andere werk is van Josefina Concha. De natuur is haar inspiratiebron, elfenbanken, schimmels, zwammensoorten, boomschors. Ze vormt zacht textiel om tot objecten met een bepaalde stevigheid. Ze creëert volume en welvingen door gelaagd te stikken. Zacht (doek) plus zacht (draad) wordt stug en stevig. HIER nog meer werk van haar. Er was ook heel fragiel werk te zien, maar daarover, een volgende keer.