Terschelling.

We waren al eens eerder op dit eiland, we fietsten toen de ronde van Nederland en omdat we op een camping in Harlingen lagen, besloten we een rustdag in te lassen om Terschelling te bezoeken. We genoten van de boottocht en maakten foto's van de meeuwen die het brood uit je handen pikten, van de talrijke boten in de haven, van de prachtig gekleurde boeien die er lagen, van de Brandaris natuurlijk, maar dat deden we nu allemaal niet. 

Wel van deze muurschilderingen, die we toen niet hebben gezien, maar die er misschien ook niet eens waren.

Nadat we de watertoren hadden gefotografeerd, fietsten we nog wat over het eiland en langs de zee, dronken ergens wat in het centrum en zo kom je toch wel wel aardige dingen tegen.

Deze plant bijvoorbeeld, het lijkt wel boerenkool, alleen deze had witte bloemen.

En wat te denken van deze vrouw, die driftig stond te wijzen naar iets, maar wat ? 

Wij gingen een kijkje nemen en kwamen bij het Strieperkerkhof, een grafheuvel waarin tot 1916 nog werd begraven.

Het Strieperkerkhof is volgens een sage nauw verbonden met de inval van de Engelse vloot op Terschelling in 1666. De Engelsen staken toen het dorp West-Terschelling in brand en trokken zo verder over het eiland naar het oosten. In de rook en de mist zagen ze in de verte de grafheuvel met enkele zerken. De Engelsen vermoedden echter een Hollandse versterking. De vraag aan een passerende oude vrouw wat dat in de verte was, leverde de soldaten als antwoord op: "Ze staan er met honderden, maar liggen er bij duizenden". Zij doelde hier op de grafstenen, maar de Engelsen schrokken zo, dat ze rechtsomkeer maakten. Zo zou het Sryper Wyfke de overige dorpen en buurtschappen van het eiland gered hebben. 

Op het eiland staat sinds 1982 dit kunstwerk van Huib Noorlander van het Stryper Wyfke.

Uit onderzoek is gebleken dat op het Strieperkerkhof een houten kerkje heeft gestaan rond het jaar 850. Op het kerkhof zijn de oudste bewoningsresten van het eiland Terschelling aangetroffen. Op het kerkhof werd later een stenen kerk gebouwd, de Sint Maartenskerk, die in 1569 door de watergeuzen in brand is gestoken. De toren is in 1603 ingestort en sindsdien is het Srieperkerkhof een grafheuvel.