Het Stedelijk.

Ik blijf nog even in de herfstvakantiesfeer. We togen naar Amsterdam om de tentoonstelling Chagall, Picasso, Mondriaan E.A migranten in Parijs te gaan bekijken ( nog t/m 2 feb 2020 ). Deze drie, ja die kennen we natuurlijk allemaal wel en zoals het met zo'n soort tentoonstelling meestal is, veel werken heb je al wel eerder gezien. Maar soms zit er wat bij wat je niet kent, of het is je niet eerder opgevallen. Van Marc Chagall was het voor mij dit Zelfportret met grimas ( 1924-1925 ). De Violist is daarentegen wel weer heel bekent. Jaren geleden zagen we trouwens, bij toeval in de kathedraal van Vence, een mozaïek van Chagall voorstellend Mozes in het biezen mandje.

Mondriaan, daar ben ik ook wel een liefhebber van, zowel van zijn vroege als van zijn latere werken kan ik genieten.

Picasso is voor mij een beetje, ja wat moet ik ermee. Sommige werken vind ik mooi, zoals dat linker, maar sommige vind ik echt luguber. Het werk rechts is een grafiek/affiche van Kees van Dongen ( een van de E.A migranten in Parijs ) en vond ik wel mooi passen, qua kleur bij de Picasso. Bovendien hou ik wel van affiches en die hangen er verschillende. Er hingen mooie en minder mooie werken van, voor mij bekende en minder bekende "Migranten in Parijs" en misschien vinden jullie dat ik weinig laat zien of er weinig over vertel maar die moet je , als je daar zin in hebt, zelf maar gaan bekijken. Wij vonden de tentoonstelling in elk geval wel de moeite waard om er een end voor te reizen.