Vogeltjes, fietstocht en 4000 km.

Eind januari overleed een heel goede vriend en tevens buurjongen van mijn man van vroeger. Een tijdje na zijn overlijden gingen we op bezoek bij zijn vrouw en ik vertelde haar dat ik al een paar keer voor nabestaande vogeltjes had gemaakt van overhemden of blouses. Ik vroeg haar of ze dat misschien ook zou willen en wanneer ze er aan toe was om kleding op te ruimen, zou ik ze met plezier voor haar maken. Een paar weken geleden, toen ze met ons ging fietsen, heb ik ze gegeven. Het was voor haar toch wel een emotioneel moment, maar ze was er erg blij mee. Er werd een spijker gezocht en een geschikt plekje zodat we de vogeltjes meteen konden ophangen.
Daarna hebben we gefietst en heerlijk geluncht. Het werd wel een kortere fietstocht dan er was gepland, met onderbrekingen, want haar band liep steeds leeg. Aangezien ze een E-bike heeft, maar jammer genoeg geen reparatie materiaal had meegenomen, konden we verder niks. Waar we hadden geluncht was net een wielerwedstrijd bezig en hebben we nog gevraagd of er iemand was met de juiste sleutels of materiaal, maar ja de renners gaan daar tegenwoordig niet meer mee aan de slag. Die hebben gewoon een extra wiel bij zich. Ik informeerde nog bij iemand in een groen hesje en een rugzak, of hij misschien daar een of andere tent wist met materiaal, maar hij zij ik kan wel wat plakken maar dan met pleisters, hij was van de E.H.B.O.
Gelukkig heeft ze schatten van buren en die hebben haar ( en de fiets ) opgehaald. Wij kregen de huissleutel mee en fietsten terug. We kwamen allemaal tegelijk bij haar huis aan en hebben met z'n allen, onder het genot van een wijntje, gezellig zitten napraten en meteen besloten dat we op herhaling gaan ( liefst zonder lekke banden natuurlijk )

( Tussen haakjes ) kort daarvoor hadden we de 4000 km overschreden, maar nog niet gevierd dus beschouwen we deze lunch maar als de traktatie voor dat feit.