7000 km.

Jawel, we zijn weer 1000 km verder en dat gingen we natuurlijk vieren. Een prachtige dag was het, vorige week woensdag, 's-morgens nog wat aan de frisse kant maar de zon scheen al en over de weilanden hing een witte waas. We gingen richting Groesbeek om daar in een van onze favoriete tentjes koffie te drinken, daarna de Maas oversteken en in Cuijk zouden we lunchen. Zouden we, want ja, het liep wat anders. Op de dijk kwamen we het zusje van een dienstkameraad van manlief tegen, hadden we al heel lang niet gezien. Jullie hebben al zo vaak beloofd om eens op de koffie te komen en dat komt er maar niet van dus kom gezellig even mee. Het was ook gezellig en na de koffie besloten we om meteen maar door te rijden naar onze lunch. Ik stapte op de fiets maar niks hoor, ik kon trappen tot ik een ons woog maar mijn wielen deden niks. Ik dacht eerst dat de ketting eraf was maar nee, de boosdoener was het ding dat je op de foto ziet. Het is de houder voor de tandwielcassette. Daarin zit een pallen systeem en daar was door de jaren heen roestvorming ontstaan. Dat is niet raar want ik heb mijn fiets ook al zo'n 14 jaar. Volgens de fietsenmaker moet zo'n palletje ergens tegenaan komen of invallen waardoor het wiel word meegenomen (als ik het goed heb onthouden :-)) Einde fietstocht maar we werden (heel aardig) met de auto naar huis gebracht en C. heeft  daarna onze fietsen opgehaald. en die van mij naar de fietsenmaker gebracht. Om een lang verhaal kort te maken, afgelopen zondag gingen we alsnog de route fietsen.