Op een zijspoor gezet.

Elk jaar gaan we 'n keer naar Rijswijk. Het ene jaar voor de papierbiënnale, het andere jaar, dat was nu, de textielbiënnale. Met de trein over Breda, Rotterdam en dan Rijswijk. Er was al een paar keer gemeld dat er een karretje voor de trein reed om metingen te verrichten waardoor het even wat langzamer ging. Het was niet druk, in onze coupé zaten, buiten ons, nog drie personen en die stapten op Rotterdam Centraal uit. Wij bleven zitten want, zo was gezegd, de trein zou verder gaan naar Den Haag. Hij reed ook verder, maar heel langzaam en we zeiden al tegen elkaar, weer zo'n karretje zeker, en toen stopte hij. We zaten dus te wachten en plotseling viel al het geluid dat een trein maakt, zoals airco, stroomvoorziening enz.... Het was doodstil en toen ik naar buiten keek liep er een man van de N.S langs onze trein. Toen begon het ons te dagen, we stonden op een zijspoor en zaten opgesloten want de deuren gingen niet meer open. Enfin, we hebben 112 gebeld, die heeft ons doorverbonden met de politie en die weer met de N.S. We moesten het nummer van onze coupé doorgeven en hij zou ons  terugbellen. Dat gebeurde ook en toen ik met hem in gesprek was kwam er weer geluid in de trein en begon hij gelukkig weer te rijden in de richting waar we vandaan waren gekomen. We stonden dus weer op Rotterdam Centraal en gelukkig kregen we de deuren weer open. De man die we langs de trein hadden zien lopen bleek de machinist te zijn. Hij stond te praten met een conductrice en ik heb maar even gemeld dat wij net uit zijn trein waren gestapt. Het bleek dat men wel had moeten overstappen maar dat was niet gemeld en hij had nog wel mensen verwittigd dat ze eruit moesten maar had geen tijd meer gehad om verder te kijken en zodoende waren wij over het hoofd gezien zal ik maar zeggen en beleefden een klein avontuur. Ze verontschuldigden zich en we kregen bonnen voor koffie.
Verder dus naar Rijswijk en omdat het inmiddels lunchtijd was zouden we in het museum eerst wat eten. Helaas, de bestelling was niet geleverd en er was dus niks voor onze hongerige magen. Wij weer weg om ergens anders te lunchen. Om 'n uur of twee konden we de tentoonstelling gaan bekijken. Er waren wel enkele mooie dingen bij maar we vonden het minder dan andere jaren. Dat klopte ook wel want het bleek dat we een zaal compleet overgeslagen hadden ( kwamen we thuis pas achter ) Goh, wat hadden we toch die dag.
De "pechdag" was nog niet voorbij want toen we de foto's wilden overzetten van de S.D. kaart naar de computer kwam er niks tevoorschijn. Bleek er een fout te zitten in het kaartje. Gelukkig was het via een herstelprogramma terug te halen en heb ik toch nog iets voor m'n blog.

De tentoonstelling is nog tot 24 september.

N.B. Was gisteren vergeten om een link te maken, HIER dus alsnog.