Kerstwens !

 

Saai !

 

Dat slaat niet op dit werk, maar mijn oppaskind van vroeger sprak die woorden uit toen ik de gordijnen open schoof en zij naar buiten keek, het was toen net zo'n weer als gisteren. Mijn man vond dit uitgelezen weer om naar een museum te gaan. De tentoonstelling van de realistische, in Venlo geboren schilder Evert Thielen - De Luiken Open, was ons doel. Lang geleden zagen we voor het eerst zijn werk en waren onder de indruk. Ik kocht toen ook zijn boek en toen ik het net opende kwam er het krantenknipsel uitvallen, naar aanleiding waarvan we toentertijd naar die tentoonstelling in het Cobramuseum gingen, september 2002 staat er boven. Vier grote veelluiken hingen er, waaronder ook dit, De Schepping. Hier in geheel geopende toestand.

Dit is een detail, Thielen schildert  zichzelf vaak ook op zijn werk, maar zo dat hij niet nadrukkelijk aanwezig is. Op dit veelluik zelfs vier keer, maar daar moet je wel op attent gemaakt worden. Als je goed kijkt zie je hem in die vissenkom, hij zit daar te schilderen, ook in de andere twee glazen voorwerpen is hij te zien, maar dat was moeilijk te fotograferen. Links op het bovenste werk zie je hem ook.

Je kunt alle veelluiken zien van alle kanten , open, gesloten en de de achterkanten. Er staat aangegeven op welke tijd men welk werk gaat openen en er ook wat bij wordt verteld. Degene die het uiterst voorzichtig opent, is ook de verteller. Van de eerste fase, de gesloten toestand, die de ongerepte natuur toont heb ik geen foto, maar de tentoonstelling duurt nog tot 23 februari 2025. Echt een aanrader !

De tentoonstelling bestaat uit twee delen en ging verder op de boven verdieping en ook daar was prachtig werk te zien, een stuk kleiner maar o zo mooi.

Het werk links vond ik grappig en draagt als ik het goed heb onthouden de naam Moment suprême, het werk rechts vond ik prachtig, hoe kan iemand zo goed een gebroken glas schilderen, net of het daar echt ligt.

Het laatste wat ik hier laat zien is dit sneeuwlandschap met de schaatsen, gewoon uit nostalgie. ik schaatste héél lang geleden ook op dit soort schaatsen, vandaar !

O ja, voor ik het vergeet, t/m 23 februari is er ook nog de openluchttentoonstelling VENLOVERLICHT.

Engel.

Het was koud vandaag, maar toch hebben we een paar rondjes gefietst. We zouden eigenlijk langs de Maas gaan i.v.m de windrichting, maar toen bedacht C. wat anders en gelukkig maar. Nu kwamen we langs deze Kerstengel. Die zit daar al een paar jaar rond deze tijd en ik vind het een hele mooie. Vleugels van dennentakken en sfeervol verlicht. De eerste keer dat ik de engel zag, riep ik dat naar mijn man, maar die had niks gezien. Vorig jaar kwamen we er weer langs, hij zag de engel toen wel, maar al pratend fietsten we door, weer geen foto genomen, wat is dat toch ! Daarna kwamen we er nog eens langs, was de engel weg, of zou ik niet goed gekeken hebben ? Maar vandaag, ha ik sprong meteen van de fiets, et voici ! Eindelijk een foto.

Sinterklaas !

 Gisteren vierden we Sinterklaas, met kinderen en kleinkinderen. Sint lekkernijen voor bij de koffie/thee of wat anders en dat anders, bracht al snel nattigheid. Ik had bedacht om een echt tafelkleed over dat van plastiek te leggen, maar dat was van korte duur. Een groot vol glas ging er meteen al overheen.

Niet getreurd hoor, hulp genoeg bij het droogmaken van vloer, stoelpoten en zittingen en op plastiek kun je ook lol hebben en dat hadden we. 

Iedereen had leuke cadeautjes gekocht voor het Sinterklaasspel, sommige waren heel klein, maar zaten in een grote verpakking, sommige waren grappig, sommige praktisch en zoals altijd waren er ook bij die iedereen wou hebben. 

Dan wordt het natuurlijk spannend met dobbelen en het verschuiven van naar je linker of rechter buurman of het moeten weggeven van alles. kortom, het was weer leuk. 

Meestal blijft iedereen eten na afloop, maar nu was het anders. Kinderen en kleinkinderen hadden nog steeds een lunch van ons tegoed en omdat het er door  omstandigheden nog steeds niet van was gekomen, hadden we besloten om dit te combineren met deze dag. 

En zo vertrokken we naar de bowlingbaan, waar iedereen fanatiek aan de gang ging, tja wat worden ze groot, onze kleinkinderen. Ik geniet ervan om ze zo bezig te zien.

De lunch werd zodoende vervangen door grillen, want dat kon na afloop daar plaatsvinden. Iedereen vond het geslaagd en wij ook.

RADICAL.

Vorige week donderdag zagen we deze prachtige film. RADICAL, is een inspirerende en ontroerende film die de kracht van onderwijs en de onvermoeibare strijd voor gelijkheid en kansen voor alle kinderen laat zien. 

Het verhaal volgt een leraar die vastbesloten is om het leven van zijn leerlingen te veranderen, ondanks de vele obstakels die hij moet overwinnen. 
In een achtergestelde buurt in Mexico begint leraar Sergio Juárez (Eugenio Derbez) aan zijn nieuwe baan in een basisschool. Hij wordt geconfronteerd met een groep kinderen die door het systeem in de steek zijn gelaten en weinig toekomstperspectief hebben. 

Sergio besluit om het traditionele leerplan te negeren en gebruikt andere methoden om zijn leerlingen te inspireren en hen te later zien dat ze hun dromen kunnen waarmaken (tekst uit de folder)

Wat ik het mooiste vond van de film, was de manier hoe hij de kinderen leerde en inspireerde, om zelf te denken en uit te vinden hoe men ergens achter kan komen. De film laat zien hoe een bevlogen leraar van grote waarde is en de koers van vele levens kan veranderen.

Vakmanschap.

 De tentoonstelling DIOR - A New Look is geïnitieerd en bedacht door het Kunstmuseum en was nog niet op andere locaties te zien.

We gingen er heen omdat ik er al wat van gezien had op andere blogs en dat had me nieuwsgierig  gemaakt.  Het was echt weer de moeite waard, wat een vakmanschap straalt er vanaf en dan heb ik over al het werk dat verricht is door de coupeuses, naaisters, borduursters, strijksters en noem maar op. Natuurlijk niets ten nadele van de bedenkers en ontwerpers van dit alles, maar die krijgen meestal wel genoeg aandacht.

Van alles zagen we, jurken waarvan je dacht, is daar wel in te lopen, maar ook cocktailjurken die best draagbaar zijn. Het roze ensemble, prachtig gemaakt, doet me terugdenken aan de tijd dat die wijde mouwen in waren. Een zomerjurk had ik met zo'n mouwen het fladderde je lekker koel. Een speciale namiddagjurk had ik dan weer niet, maar deze vind ik écht een schatje, vooral de geplooide mouwkapjes en het geplooide bovenlijf.

Heel wat plooi uurtjes moeten hier ingezeten hebben, tja je bedenkt het en het is nog uitvoerbaar ook.

Ik laat zo her en der maar wat zien, om een indruk te geven, want er  was zo gigantisch veel dat het moeilijk was om te kiezen. 

Bijzonder was ook de gigantische hoeveelheid sieraden, afkomstig van de grootste particuliere verzamelingen ter wereld. Helaas zijn onze foto's daarvan mislukt. Dus zou je het allemaal in het echt willen bekijken, wat zeer de moeite waard is, dan kan dat nog t/m 26 januari 2025.