Watertoren 207 (Heerlen Vrieheide).

 

Er is nog een tweede watertoren in Heerlen en op weg daar naartoe fietsten we toevallig over een fietsroute waar op  verschillende plekken een tekst op het fietspad  staat. Beaujean en ook Quaedvlieg zijn bekende namen in Limburg, en met name in de regio Heerlen. En dat is niet voor niets. De families hebben namelijk  een belangrijke rol gespeeld in de zilverzandwinning in Heerlen en hebben vele inwoners aan een baan geholpen. Zilverzand is al eeuwen bekend in dit deel van Heerlen. Het werd veelvuldig gebruikt als strooizand voor op de vloer en tot in Valkenburg aan de man gebracht. Toen de bouw van de mijnwerkerswoningen  begin 20e eeuw op gang kwam, steeg ook de vraag naar zilverzand. Want hoewel het zand niet geschikt was als metselzand, deed het wel uitstekend dienst als stukadoorszand. Dit even tussendoor, heeft niks met de watertoren te maken, maar toevallig zaten wij een krentenbol te eten bij ook zo'n tekst en in de verte zagen we, ook weer toevallig, de watertoren staan.

Even wat dichterbij halen, want wat is men op het dak aan het doen, nou helemaal niks. Het staat er,  zoals op vele watertorens, vol met netten en antennes.

Deze watertoren staat in Heerlen-Noord aan het einde van de KSG-straat (Kolen en Staal Gemeenschap) en werd gebouwd naar ontwerp van architecten H.W.F.C. Heman en F.H. Steeneken. Stijl: Traditionalisme. De toren heeft een hoogte van 41,43 meter en een inhoud van 1000 m³. Bouwjaar 1962-1965.

De watertoren staat op de hoogste locatie in de regio. De betonnen basis bestaat uit een cirkelvormige doos, waarin zich een reservoir bevindt. Een betonnen trap tussen betonnen keermuren leidt naar de bovenzijde van de basis, waar zich de entree tot de toren bevindt.

De entree bestaat uit dubbele deuren binnen een met een betonnen rand omkaderde rechte gevelopening. De betonnen schacht is op de entree na geheel gesloten en draagt de betonnen vloerplaat die ver uitkraagt. Het reservoir is bekleed met vier ringen van platen damwandprofielen en is met een vrijwel vlak dak afgewerkt. 

We konden er niet dichterbij komen, hier ook weer helemaal omheind, maar ik was al blij dat we de voordeur konden zien en de trap er naar toe.

Watertoren 206 - (Heerlen Oranje Nassaumijnen).

 

We fietsten die morgen weg bij ons hotel in Mechelen om de de watertorens in Heerlen te fotograferen. Nou ik kan wel zeggen, dat was een pittige tocht. Wat een klimpartijen, natuurlijk ook dalen, maar we waren dit niet meer gewend. Veel bergen uit de Tour de France hebben we bedwongen, maar dat is weer een hele tijd geleden en daaraan kun je merken dat de leeftijd mee gaat spelen. Dit waren geen bergen, dit heuvellandschap, maar toch ! en we rijden nog steeds zonder ondersteuning, wat (Limburg uitgesloten) gelukkig nog geen problemen geeft.

De Watertoren Oranje Nassaumijnen, ook wel Nieuwe Watertoren, is een watertoren gelegen bij het Station Heerlen Woonboulevard. De toren werd in 1952 gebouwd op het terrein van de voormalige steenkolenmijn Oranje Nassau en is sinds 2006 buiten bedrijf. De watertoren heeft een hoogte van 35 meter en een waterreservoir van 630 m³.

Bron Wikipedia.

HIER meer informatie.

Vanaf de kant waar wij de toren benaderde konden we niet alles zien, ook deze toren stond behoorlijk in het groen, maar de mooie versiering aan de bovenkant zagen we, de rij boogramen en nog zo'n raam met een ornament erboven, maar dat was niet duidelijk te zien. We vonden het genoeg.

Watertoren 205 - Simpelveld.

 

We gingen met de fietsen op de auto naar Limburg om enkele watertorens te fotograferen. Onderweg kwamen we langs die van Simpelveld. Bestemming bereikt sprak de stem van onze navigatie, maar ja waar was de toren ? Moesten we links, moesten we rechts ? Gelukkig kwam er net iemand aan, een watertoren, tja die moet hier toch ergens staan, maar door die bossen niet te zien en je kon er ook niet door. Er kwam nog iemand aan lopen en de twee begonnen in het Limburgs tegen elkaar te praten (mooie taal trouwens) tja, daar moest de toren staan ! Inmiddels wisten we dat we rechtsaf moesten. De man liep nog mee en natuurlijk vonden we wat we zochten, alleen hoe verder want er stond een hek voor en je moest door een tuin bij een huis. Er stond een auto op de oprit en ik heb wel 5 keer gebeld, om te vragen of we door de tuin mochten, maar er kwam niemand. Ondertussen was mijn man toch wat dichterbij kunnen komen en had een foto gemaakt. Hij stond achter nog een ander hek dan het hek op de foto, een eind terug. Hier moeten we het mee doen !

Deze spoorwegwatertoren werd gebouwd in 1929, heeft een hoogte van 9 meter, een achtzijdige bakstenen onderbouw en een ver uitkragend betonnen reservoir zonder ommanteling, metselwerk in kruisverband de toegepaste bouwstijl is Functionalisme. Het betonnen reservoir heeft een plat dak. Een scheidingswand deelt het reservoir in twee compartimenten. Aan de buitenkant een stalen trap waarlangs men op het dak van het waterreservoir kan komen. In de onderbouw een rechthoekige stalen deur en een rechthoekig venster. In het interieur van de onderbouw is een kachel aanwezig die in de winter moest voorkomen dat het water in het reservoir zou bevriezen. De toren werd gebouwd door aannemer Meijer uit Kunrade ten behoeve van de zogenoemde Miljoenenlijn. De bijnaam is ontleend aan de geschatte kosten per kilometer. Het 12,5 km lange traject heeft destijds ongeveer 12,5 miljoen gulden gekost. De voor die tijd hoge kosten werden veroorzaakt door het heuvellandschap dat bij de aanleg een grondverzet van 3,5 miljoen kubieke meter nodig maakte om tot aanvaardbare hellingen te komen.

Bron Wikipedia)

Gewoon mooi !

 

Wat is de natuur prachtig en op dit moment overheersen hier de boterbloemen.

Héél véél boterbloemen, overal. Langs de dijken en in de weilanden, ik denk dat het maaibeleid nu eindelijk zijn vruchten begint af te werpen.

Mooi plaatje vonden we dit, even gestopt en nog een poos staan kijken tot er eindelijk eentje naar ons terug keek.